ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΜΕΣΩ ΧΑΓΗΣ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ;

 

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ,
ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΜΕΣΩ ΧΑΓΗΣ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ;;;
Όθων Ιακωβίδης (29/VIII/2020)

1. Έχεις κρατήσει το θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ με την Τουρκία, ως θέμα Ελλάδας - Τουρκίας, ενώ μπορούσες (και ακόμη μπορείς) να το καταστήσεις θέμα ΕΕ - Τουρκίας.
Το αποτέλεσμα είναι να εκλιπαρείς (και να μην την έχεις) τη συμπάθεια του κάθε εταίρου μας στην ΕΕ, ενώ αλλιώς, θα ήταν υποχρεώση της ΕΕ (άρα και κάθε εταίρου και κυρίως της Γερμανίας) να απαιτήσει και να υποστηρίξει την απαίτηση της ΕΕ και στρατιωτικά, για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
• Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κάποιος πως αυτό δεν έγινε (και δεν γίνεται) διότι δεν το θέλει η Γερμανία, αφού τότε θα βρίσκονταν στη δυσάρεστη θέση να πάει κόντρα στα συμφέροντα της βιομηχανίας της η οποία έχει επενδύσει πολλά δισεκατομμύρια Ευρώ στην Τουρκία των φθηνών χεριών. Η πραγματικότητα αυτή είναι που καθιστά τη Γερμανία πάγιο υποστηρικτή των Τουρκικών θέσεων στη διένεξη τους με την Ελλάδα.

• Για την τεκμηρίωση της ορθότητας αυτής της πρακτικής, διαβάστε το σχετικό άρθρο του εγκριτου νομικού Πέτρου Χασάπη: http://hasapispetros.gr/…/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-…/…

2. Τη διαιτησία για τη διευθέτηση των Τουρκικών απαιτήσεων από την Ελλάδα, οι οποίες δεν έχουν κανένα έρεισμα λογικής ή Διεθνούς Δικαίου ("τα δικά σου είναι δικά μου διότι έτσι με συμφέρει") αναθέτεις :
• Στους Γερμανούς, που (όπως ήδη ειπώθηκε) είναι συνεταίροι εκατοντάδων δισεκατομμυρίων με τους Τούρκους και επί πλέον είναι προμηθευτές τους πολεμικών όπλων τελευταίας τεχνολογίας και ιστορικώς, πάντοτε, υπήρξαν οι στρατιωτικοί σύμβουλοι τους. Άρα: Η Γερμανία, ειδικά αυτή, θα έπρεπε να κρατείται μακρυά από κάθε ανάμιξη της σε κάθε πιθανη διαιτησία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

• και στους Αμερικάνους, με δεδηλωμένη την προσωπική φιλία των προέδρων των δύο κρατών, την οποία και διαφημίζουν. Είναι αδιάφορο αν αυτή οφείλεται στην εκκρεμοδικία που έχει ο Τράμπ για σοβαρότατη υπόθεση καταστρατήγησης των οικονομικών αποκλεισμών της Τουρκίας από τις ΗΠΑ, με πρωταγωνιστές από το οικογενειακό περιβάλλον του Τραμπ. Αλλά δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε την πρόσφατη και αιφνίδια αλλαγή στάσης των ΗΠΑ και στρατιωτικής τοποθέτηση τους στο πλευρό των Τούρκων κατά την εισβολή των τελευταίων στη Λιβύη, πράξη που ισοδυναμεί με την ταξινόμηση των ΗΠΑ στον κατάλογο των εχθρών της Ελλάδας, σύμφωνα με το πάγιο (ανά τους αιώνες, σε όλη την Υφήλιο) αξίωμα "ο φίλος του εχθρού μου είναι εχθρός μου". Υποθέτω πως κανένας δεν αμφισβητεί ότι σήμερα η Τουρκία είναι δεδηλωμένος (με λόγια και πράξεις) εχθρός του Ελληνισμού και η ενδεχόμενη επικράτηση της στην Λιβύη θα της δώσει στρατιωτικές θέσεις περικύκλωσης της Χώρας μας. Άρα: ΟΙ ΗΠΑ, μετά όλα τα παραπάνω, θα έπρεπε να κρατούνται μακρυά από κάθε ανάμιξη τους σε κάθε πιθανη διαιτησία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

3. Με την οριοθέτηση της ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, κατά τις οποίες αποδέχθηκες μειωμένη ΑΟΖ των Ελληνικών νησιών, έχεις δώσει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης την απαιτούμενη νομική αιτιολόγηση για απόδοση μειωμένης ΑΟΖ στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, γεγονός που αν συμβεί (και θα συμβεί αν πάμε εκεί) αφ' ενός αποκόπτει την Ελλάδα από το να συνορεύει με την Κυπριακή ΑΟΖ και αφ' ετέρου σπάει τον αποκλεισμό της Τουρκίας (τον οποίο επέβαλε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας πριν τη δική μας παραχώρηση) από τη χρυσοφόρο "Λεκάνη του Ηροδότου" και τους δρόμους των Υδρογονανθράκων που καθιστούν την περιοχή αυτή της Μεσογείου τη μεγάλη σκακιέρα του Γεωπολιτικού παιγνιδιού του επόμενου αιώνα, στην οποία η Τουρκία δεν είχε θέση την οποία αποκτά εις βάρος μας, τώρα, εξ αιτίας δικών μας ενεργειών και παραλείψεων.

4. Εν όψει πολεμικής σύρραξης με την απειλούσα Τουρκία, ματαίωσες την υπογραφή αμυντικού συμφώνου με την πανίσχυρη Γαλλία, η υπογραφή του οποίου, ή θα συνέτιζε τους Τούρκους από τις παράλογες απαιτήσεις τους, ή θα βρίσκονταν με τον μισό τουλάχιστον στόλο τους στο βυθό του Αιγαίου.

Έκανες, λοιπόν, τα πάντα κύριε πρωθυπουργέ, για να δώσεις (εις βάρος των Ελλήνων) στους Τούρκους, αυτά που δεν τους ανήκουν.

Και το χειρότερο;; ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΡΩΤΗΘΕΙ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ......
Δηλαδή, τσαλάκωσες, για ακόμη μία φορά, τη Δημοκρατία.

Τι σου αξίζει, λοιπόν, κύριε πρωθυπουργέ;;;

Ως πότε θα σε διασώζει εσένα, τον προηγούμενο και τον επόμενο δωσίλογο*, η προπαγάνδα σας που παρουσιάζει (και πείθει !!) το μαύρο για άσπρο;;;

* δωσίλογος (Λεξικό Δημητράκου): ο υπόλογος να δίδει λόγο δια τας πράξεις του - συνεργάτης των κατακτητών - προδότης.

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ “ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”, ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΜΑΣ !!!……

 

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ “ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”,
ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΜΑΣ !!!……

Τα κομματικά σαίνια, οι “εκλεκτοί του λαού”, οι παρατρεχάμενοι της οικογενειοκρατούμενης κομματοκρατίας, ψήφισαν (για λογαριασμό του Ελληνικού λαού) αυτό που απαιτούν οι Τούρκοι !!!
Αφαίρεσαν από τα Ελληνικά νησιά, την προίκα που αυτά έχουν από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας! Δηλαδή το δικαίωμα της πλήρους υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ!

Η πράξη αυτή, αποτελεί πράξη ιδιαζούσης προδοτικής προσφοράς προς την Τουρκία, η οποία πλέον μπορεί να απαιτήσει (και να δικαιωθεί στην ενδεχόμενη προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) τη μείωση της ΑΟΖ των νησιών μας που συνορεύουν μαζί της !!
Η προσφορά αυτή, της επιτρέπει πλέον την πρόσβαση της στη χρυσοφόρο “Λεκάνη του Ηροδότου” και στους δρόμους των υδρογονανθράκων της Μεσογείου, που αποτελούν τη μεγάλη Γεωπολιτική σκακιέρα από την οποία η Τουρκία ήταν αποκομμένη, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας.

Δεν έχω λόγια να περιγράψω το μέγεθος της καταστροφής που προξενεί στη Χώρα μας η κυβερνώσα Ολιγαρχία της οικογενειοκρατούμενης κομματοκρατίας και την οποία καταστροφή θα ζήσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, τα επόμενα 50-60 χρόνια, όταν, όπως όλα δείχνουν, ο σύγχρονος Τουρκικός επεκτατισμός θα έχει καταστήσει την Ελλάδα μας βιλαέτι της νεο-τουρκικής αυτοκρατορίας.

Είμαστε άξιοι της τύχης μας, αφού δεν μπορούμε να συσπειρωθούμε σε μία νέα πολιτική δύναμη, με κύριο χαρακτηριστικό της τον πατριωτισμό, που θα μπορούσε να ρίξει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, όλους αυτούς τους μειοδότες που πληγώνουν και μειώνουν θανάσιμα την Ελλάδα μας, εδώ και χρόνια, από τη θέση των κυβερνητών της..

ΣΤΗΝ ΑΟΖ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

ΣΤΗΝ ΑΟΖ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ

ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όθων Ιακωβίδης (15/VIII/2020)

Ο τίτλος του άρθρου αυτού φαίνεται πολύ δραματικός και εξωπραγματικός, αλλά είναι απολύτως ρεαλιστικός. Και να γιατί:

• Γεγονός (1): Αν, κατά τη χάραξη της Ελληνικής ΑΟΖ με την Τουρκική και την Κυπριακή, το Καστελόριζο διατηρήσει το 100% της ΑΟΖ που του δίνει το Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο, η Τουρκία δεν αποκτά πρόσβαση στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της "Λεκάνης του Ηροδὀτου" και στους Μεσογειακούς δρόμους της μεταφοράς τους προς τη διψασμένη για ενέργεια Ευρώπη. Δηλαδή, μένει αποκλεισμένη από την πλέον ενεργή Γεωπολιτική σκακιέρα.

• Γεγονός (2): Ο αποκλεισμός αυτός της Τουρκίας στα επόμενα 30-40 χρόνια, ισοδυναμεί με απώλεια του μεγαλύτερου βάρους της σημερινής στρατηγικής της θέσης, η οποία είναι το μεγάλο της "ατού" για την εκπλήρωση του οράματος της να καταστεί η μεγάλη δύναμη της περιοχής, μία νεο-οθωμανική αυτοκρατορία, την πραγματοποίηση του οποίου, ήδη, έχει αρχίσει.

• Γεγονός (3): Εκ των ανωτέρω (1) και (2) προκύπτει το συμπέρασμα πως η διατήρηση του 100% της ΑΟΖ που δίνει στο Καστελόριζο το Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο, καταδικάζουν την Τουρκία σε σοβαρή συρρίκνωση του εν γένει δυναμισμού της, για τα επόμενα 50 χρόνια.

Τόσο σοβαρό και μεγάλο είναι το διακύβευμα που παίζεται στο ποσοστό της ΑΟΖ του Καστελόριζου!!! Γι' αυτό και η Τουρκία θα παίξει τα ρέστα της για να το περικόψει. (Δεν είναι ανάγκη να το μηδενίσει, όπως δείχνει ότι ζητά).

• Γεγονός (4): Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων και της Γεωπολιτικής αναβάθμισης τής Ελλάδας, συμβάλλει στην εκτίναξη της οικονομικής ανάπτυξης της, την οποία η Τουρκία δεν θέλει, καθώς την θεωρεί (και ορθώς) ως τον μεγάλο ανταγωνιστή της για την κυριαρχία

  • των Γεωστρατηγικών κλειδιών της περιοχής και ως το μόνο αξιόλογο εμπόδιο στα σχέδια της.

  Άρα, για την Ελλάδα, η διαφύλαξη του 100% της ΑΟΖ που έχει το Καστελόριζο, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου, καθίσταται εθνική ανάγκη πρώτης προτεραιότητας, για να μπορέσει στο εγγύς μέλλον να αντιμετωπίσει τον αναθεωρητισμό και τον βάρβαρο επεκτατισμό του άρπαγα γείτονα της.

  ΕΡΩΤΗΜΑ: Μπορεί η Ελλάδα να διαφυλάξει το 100% της ΑΟΖ που έχει το Καστελόριζο, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου;

  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αρχικά, στο ερώτημα αυτό, θα πρέπει να ξέρουμε πως το Διεθνές Δίκαιο, για να επιβληθεί, χρειάζεται να υποστηρίζεται από στρατιωτική ισχύ. Αλλιώς......

• Επ' αυτού, εμείς οι Έλληνες παίρνουμε μαθήματα επί σαρανταπέντε χρόνια στην Κύπρο, όπου τα κατοχικά στρατεύματα των Τούρκων παραμένουν και ο (παράνομος) εποικισμός χτύπησε κόκκινο, παρά τα σαραντατόσα Ψηφίσματα του ΟΗΕ για άμεση αποχώρηση τους από το νησί.

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ον: Η Ελλάδα διαθέτει την απαιτούμενη στρατιωτική ισχύ, για να επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο, εκεί που την αφορά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η εμφάνιση, τελευταίως, του Γαλλικού παράγοντα στο προσκήνιο, που έχει στην περιοχή συμφέροντα πολύ σημαντικά, έχει αλλάξει το μέχρι χθές status. Η Γαλλία, δεν είναι μία αμελητέα στρατιωτική (και διπλωματική) δύναμη.

• Είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (που σημαίνει ότι καμία απόφαση του οργανισμού δεν μπορεί να ληφθεί αν αυτή δεν συναινεί)

• Είναι πυρηνική δύναμη

• Διαθέτει πολύ ισχυρή Ναυτική δύναμη

• Είναι παραγωγός οπλικών συστημάτων, από τα καλύτερα του κόσμου

Με άλλα λόγια, είναι μία στρατιωτική και διπλωματική υπεδύναμη.

Και είναι αποφασισμένη να υπερασπισθεί στο πεδίο τα συμφέροντα της. Αυτό πιστοποιείται, τόσο από την αμυντική συμφωνία που υπέγραψε προ 10ημέρου με την Κύπρο, όπου απέκτησε και αεροπορική βάση, όσο και από τα κοινά γυμνάσια που έκανε προχθές με την Ελλάδα, παρά τη ματαίωση της μεταξύ τους συμφωνίας για την αγορά δύο φρεγατών.

Αν, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα προσθέσει, δίπλα στις δικές της αερο-ναυτικές δυνάμεις, ένα μέρος των Γαλλικών, όπως δείχνει ότι διατίθεται να κάνει η Γαλλία, η Τουρκία δεν θα έχει άλλη (λογική) επιλογή, από το να πάψει να προκαλεί και να αποσύρει μονίμως τον στόλο της στους ναυστάθμους του.

Αν δεν το κάνει και τολμήσει (αυτό θα είναι και η καλύτερη εκδοχή) θα βρεθεί με τον μισό τουλάχιστον στόλο της στο βυθό του αρχιπελάγους.

Αυτή είναι η ενδεδειγμένη στάση της Ελλάδας, από εδώ και πέρα. Διότι, μετά από όλη τη σειρά ενεργειών, όλων των κυβερνήσεων της κομματοκρατίας κατά τη "μεταπολίτευση", με την οποία ( σειρά ενεργειών) έγιναν όλα όσα χρειάζονται ώστε (κατά πάσα πιθανότητα) το δικαστήριο της Χάγης να αποφανθεί ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δεν δικαιούται το 100% της ΑΟΖ του, ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε το 100% της ΑΟΖ του συμλέγματος του Καστελόριζου, είναι η στρατιωτική ισχύς, αποφεύγοντας τη Χάγη.

Εφ'όσον η Γαλλία εμφανίσθηκε ως "από μηχανής θεός", δεν μπορούμε να αφήσουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στην Τουρκία, στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει.

Οπότε:

• Άμεση υπογραφή με Γαλλία μίας συμπαγούς συμφωνίας αμυντικής υποστήριξης (με αντάλλαγμα στρατιωτικές διευκολύνσεις/βάσεις και αγορά οπλικών συστημάτων παραγωγής της)

• Επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 10 ΝΜ

• Προειδοποίηση βύθισης ή κατάρριψης για κάθε παράνομη είσοδο από αέρα ή θάλασσα και αυστηρή εκτέλεση της προειδοποίησης

• Ανακήρυξη ΑΟΖ

• Οριοθέτηση ΑΟΖ με Κύπρο

• Επαναφορά του δόγματος "Ενιαίου Χώρου" με την Κύπρο

• Άμεση βοήθεια στις δυνάμεις του Χάφταρ, στη Λιβύη

• Πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του εξοπλιστικού προγράμματος

• Αύξηση χρόνου θητείας

• Υποχρεωτική θητεία γυναικών

Αυτή η αλλαγή της στάσης μας, θα προκαλέσει την αντίδραση της Γερμανίας και των ΗΠΑ.

Θα πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν πως ο Ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος (έναντι οιουδήποτε τιμήματος) να αντισταθεί στο να γίνει βιλαέτι της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας που οραματίζεται και ήδη κτίζει ο Τούρκος.

• 
  

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΥΛΟΛΟΪ ΝΑ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΥΛΟΛΟΪ

ΝΑ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όθων Ιακωβίδης (15/VIII/2020)

Η αξιοπρέπεια της Ελλάδας, έχει χτιστεί επί χιλιάδες χρόνια επάνω σε βουνά από κορμιά Ελλἠνων και σε ποτάμια αίματος.

Δεν μπορεί να παίζεται στις Βρυξέλλες ή στις Σεϋχέλλες, σε τραπέζια αλλοεθνών συμφεροντολόγων, ανάλογα με το που γέρνουν τα συμφέροντα ή το πολιτικό κόστος του Ευρωπαϊκού "Λαϊκού κόμματος" και του κόμματος των Σοσιαδημοκρατών ή των Χριστιανοδημοκρατών, των Πράσινων και των Μαύρων....

Έχουμε πληρώσει, εμείς ο Ελληνικός λαός, δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για να έχουμε μία "αποτρεπτική δύναμη" ικανή, ανά πάσα στιγμή, να κόψει το χέρι όποιου τολμήσει να απλώσει και να βάλει χέρι στη μάνα μας Ελλάδα !!...

Ο Τούρκος, εδώ και τρεις μέρες, έχει απλώσει τα βρωμόχερα του (πές τα και καλώδια) και βάζει χέρι στη μάνα μας, σκαλίζοντας την υφαλοτρυπίδα της.....

Κι αντί να του έχουμε σπάσει τα μούτρα, τρέχουμε να παραπονεθούμε σε αδιάφορους συμφεροντολόγους του διεθνούς πολιτικού βόθρου, για να του βάλουνε πρόστιμα και μυαλό !!

Τότε τί τα ξοδέψαμε τα πολύτιμα δισεκατομμύρια μας ;;;

Ποιον ρώτησαν, όλοι αυτοί, τα τελευταία χρόνια και ξεφτιλίζουν αδιάντροπα, διεθνώς, την αξιοπρέπεια της μάνας μας ;;;

Πως το επιτρέπουμε ;;

Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ;;

 

Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ;;

Όθων Ιακωβίδης (13/VIII/2020)

Τα πράγματα είναι απλά. Πολύ απλά.

Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, η Τουρκία δεν μπορεί να έχει άνοιγμα της ΑΟΖ της, που να φθάνει μέχρι τα σημεία που υπάρχουν λεκάνες υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο και μέχρι τους δρὀμους που θα φέρνουν το φυσικό αέριο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη.

Αυτό το γεγονός, η Τουρκία δεν θέλει να το αποδεχθεί, διότι, στα επόμενα 30-40 χρόνια, ισοδυναμεί με απώλεια του μεγαλύτερου βάρους της σημερινής στρατηγικής της θέσης, αλλά συμβάλλει και στην εκτίναξη της ανάπτυξης της Ελλάδας, την οποία η Τουρκία θεωρεί (και ορθώς) ως τον μεγάλο ανταγωνιστή της για την κυριαρχία των Γεωστρατηγικών κλειδιών της περιοχής.

Μή θέλοντας να αποδεχθεί αυτό το γεγονός, κάνει τα πάντα για να το ανατρέψει.

Ο μόνος τρόπος να ανατραπεί ο περιορισμός της (που τον επιβάλλει το Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο) είναι να πεισθεί η Ελλάδα να της παραχωρήσει αυτό το δικαίωμα, εις βάρος, βέβαια των δικών της (Ελληνικών) συμφερόντων.

Ποιος, όμως, μπορεί να πείσει μία Χώρα να πάει εναντίον των συμφερόντων της;;

Λογικά, κανένας. Εκτός.....

Εκτός αν η Χώρα που πρέπει να πάει εναντίον των συμφερόντων της, δεν έχει αυτοδιάθεση. Δηλαδή, για τις τύχες της δεν αποφασίζει η ίδια, αλλά αποφασίζουν ἀλλοι, εξωχώριες δυνάμεις.

Δηλαδή, αυτό ακριβώς που συμβαίνει στην Ελλάδα, ιδίως τα τελευταία 11 χρόνια, μετά την (ουσιαστικά) πτώχευση της και την (διά των Μνημονίων) εκχὠρηση τής διαχείρισης τής εθνικής της Οικονομίας (δηλαδή όλου του οργανισμού της) εν λευκώ στους δανειστές της και κατά κύριο λόγο στη Γερμανία, που ηγείται των δανειστών της. Αυτό που έχει περιγράψει εξαιρετικά εύστοχα ο John Adams (1735-1826) που γράφει: «Υπάρχουν δύο τρόποι να κατακτήσεις και να υποδουλώσεις ένα Έθνος. Ο ένας είναι με το σπαθί, ο άλλος με το χρέος».

Η Γερμανία (και για να κυριολεκτούμε, η Γερμανική Βιομηχανία) έχει επενδύσει στη Τουρκία (λόγω "φθηνών χεριών") μεγάλο μέρος της βιομηχανικής ανάπτυξης της. Άρα, τα συμφέροντα της είναι βαθειά τοποθετημένα και συνδεδεμένα, εκεί, στην Τουρκία.

Οπότε, λογικό δεν είναι, ο οικονομικός επικυρίαρχος της Ελλάδας (η Γερμανία) να θέλει να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Τουρκίας, που συμπίπτουν απολύτως με τα δικά του;;

Έ, αυτό γίνεται!!

Όμως, αυτή η παράδοση των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Τουρκία, πρέπει :

• 1ον) Να είναι νόμιμη, για να είναι ισχυρή. Για να είναι νόμιμη, πρέπει να φέρει υπογραφή Ελληνικής κυβέρνησης και Βουλής.

• 2ον) Να γίνει με τέτοιον τρόπο που, κυβέρνηση και Βουλή, να μην εκτεθεί ως δωσίλογος του επικυρίαρχου, διότι τότε θα κινδυνεύσει να βρεθεί στο σκαμνί ή στην κρεμάλα...(εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι "παίξε, γέλασε"..) και η παράδοση να ακυρωθεί ως παρανόμως αποφασισθείσα.

Οπότε, στήνεται το σκηνικό για το διπλωματικό (καί όχι μόνο) οδοιπορικό, που θα οδηγήσει στην παράδοση απαράδοτων (υπό ομαλές συνθήκες) Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Τα βήματα του οδοιπορικού αυτού, με τη σειρά που ήδη έχουν γίνει και τα είδαμε όλοι μας, είναι:

• Η απόκρυψη, από τον Ελληνικό λαό, του τεράστιου θησαυρού που υπάρχει στην Ελληνική θαλάσσια επικράτεια.

• Η αποδυνάμωση του Πολεμικού Ναυτικού, με Μνημονιακές (δηλαδή, Γερμανικές) εντολές καθ' όλη την τελευταία 10ετία.

• Η (από την καθεστωτική προπαγάνδα) πρόκληση δέους για την Τουρκική στρατιωτική ισχύ (έξω από κάθε πραγματικότητα) προκειμένου αυτή να λειτουργεί ως φόβητρο και να δικαιολογεί τις μικρές παραχωρήσεις που οδηγούν στην τελική μεγάλη.

Οι μικρές παραχωρήσεις που οδηγούν στην τελική, είναι:

• Η μή επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 (ή 10, το λιγότερο) Ναυτικά μίλια, με χρήση του φόβητρου της Τουρκικής στρατιωτικής ισχύος (casus belli).

• Η καθυστέρηση ανακήρυξης της ΑΟΖ της, από την Ελλάδα, γεγονός που επέτρεψε στην Τουρκία να υπογράψει ΑΟΖ με τη Λιβύη.

• Ο μη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο

• Η παράλειψη εγκαίρου υποβολής ένστασης στον ΟΗΕ, για την τραγελαφική Τουρκο-Λυβική ΑΟΖ.

• Η αποδοχή μειωμένης εμβέλειας ΑΟΖ Ελληνικών νησιών, κατά την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία. Με τη συμφωνία εκείνη, δείξαμε (για πρώτη φορά) ότι γενικώς αποδεχόμαστε τα νησιά μας να έχουν μειωμένη ΑΟΖ, κλείνοντας το μάτι στους Τούρκους, για το Καστελόριζο.

• Με την υπογραφή της τμηματικής συμφωνίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο, και την μη οριοθέτηση της θαλάσσιας περιοχής που βρίσκεται Ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, καταστήσαμε ασαφή τα ως τότε σαφή όρια της ΑΟΖ μας της περιοχής αυτής, αποδεχόμενοι μειωμένη (ως ποιο σημείο;;) ΑΟΖ του συμπλέγματος του Καστελόριζου.

• Με την υπογραφή της τμηματικής συμφωνίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο, χάσαμε το δικαίωμα να καθορίσουμε τα όρια της ΑΟΖ μας με την Κύπρο.

• Η πρόσφατη (14/7/2020) ματαίωση, την τελευταία στιγμή, υπογραφή συμφωνίας αμυντικής υποστήριξης μεταξύ Γαλλίας - Ελλάδας, στα πλαίσια αγοράς δύο φρεγατών, ισοδυναμεί με αφοπλισμό μας εν ώρα μάχης.

• Η (τελευταίως) ανάθεση στη Γερμανία (τον φορέα των Τουρκικών συμφερόντων) να αποτελέσει τον επιδιαιτητή ενός διαλόγου Τουρκίας - Ελλάδας τι άλλο μπορεί να σημαίνει, εκτός της παράδοσης της υπόθεσης στην κρίση του αντίκλητου;;

• Μετά όλα αυτά, για να παραδώσουμε στην Τουρκία αυτό που θέλει, δηλαδή το άνοιγμα της ΑΟΖ της μέχρι τα σημεία που υπάρχουν λεκάνες υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο και μέχρι τους δρὀμους που θα φέρνουν το φυσικό αέριο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη, γεγονός που δεν θα την αποκόψει από την περιοχή και θα τη διατηρήσει (ενώ δεν το δικαιούται) ως κύριο παίκτη σ'αυτή τη Γεωστρατηγικά κρίσιμη ζώνη, το μόνο που απομένει, είναι να αποδεχτούμε μειωμένη επήρεια ΑΟΖ του Καστελόριζου !!!... Κάτι για το οποίο είμαστε έτοιμοι και μετά χαράς... Μετά όσα έχουμε κάνει (και όσα παραλείψαμε να κάνουμε) και στη Χάγη να πάμε, την Τουρκία θα δικαιώσουν....

Το σκηνικό αυτό της παράδοσης, λίγο πριν την ολοκλήρωση του, απειλείται να ακυρωθεί από δύο τινα:

1. Από την αλαζονία και πλεονεξία του Ερντογάν που στον καθρέφτη του βλέπει τον σύγχρονο Χαλίφη των Ισλαμικών ορδών και δεν δέχεται τίποτε λιγότερο από όλα όσα θέλει.

2. Από την αντίθεση των Γάλλων στον Τουρκικό επεκτατισμό στη Μεσόγειο, ο οποίος απειλεί δικά τους πετρελαϊκά και Γεωπολιτικά συμφέροντα.

Τα ερωτήματα που γεννώνται, είναι:

• Οι ως σήμερα δωσίλογοι των Γερμανών, μπορούν να σηκώσουν ανάστημα στο μέχρι σήμερα αφεντικό τους και να συνάψουν με τη Γαλλία σύμφωνο ευρείας αμυντικής υποστήριξης, με κοινό στόχο να διαλύσουν την Τουρκική απειλή;

• Οι Γάλλοι, μέχρι ποιο σημείο δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους Γερμανούς;; Είναι ικανοί να τους χαλάσουν τα σχέδια που έχουν για τους Τούρκους;;

Οι απαντήσεις θα δοθούν στο διπλωματικό και στρατιωτικό πεδίο...

Ευκαιρία για τη γέννηση ιστορικών μορφών.....

Την απάντηση την έχει δώσει , από τον 18ο αιώνα ο δεύτερος πρόεδρος των ΗΠΑ,