Η Ορθοδοξία, με ποιόν είναι ;;;

  (17/VII/2016)

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία, εκ των πραγμάτων, καθίσταται το προπύργιο που πρέπει να ορθωθεί για να αποκρούσει την επέλαση της “Αυτοκρατορίας του Σκότους” που επιτίθεται ύπουλα και μανιασμένα, τόσο σ' αυτήν, όσο και στην κοινωνία ολόκληρη.
  Δεν μπορεί η Ορθοδοξία να συνεχίσει να κάνει πως δεν βλέπει, δεν ακούει και πως δεν καταλαβαίνει.
  Εκτός κι αν έχει αποφασίσει να συνθηκολογήσει μ' αυτόν τον εχθρό της και τώρα ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η τραγική αυτή πραγματικότητα !!!...

Στην επέλαση της “Νέας Θρησκείας” (του Χρήματος, ως “ενσάρκωσης” των αξιών του στυγνού Υλισμού) εναντίον των θεμελιωδών πνευματικών αξιών των παλιών θρησκειών, ποια είναι η θέση της Ορθοδοξίας;

Και, μη μου πείτε πως δεν είναι, πλέον, “φώς-φανάρι” πως οι “Νόμοι του Χρήματος” που επιβάλλει η αόρατη και πανταχού παρούσα “Αυτοκρατορία του Χρήματος”, έχουν ήδη δημιουργήσει και επιβάλλει στην πανανθρώπινη κοινωνία τη Νέα Θρησκεία, με την τριαδική υπόστασή της: “ΧΡΗΜΑ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΕΣ” κατ' απόλυτη αντιστάθμιση του “ΠΑΤΉΡ, ΥΙΌΣ ΚΑΙ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ”.

Είναι, πλέον, “φώς-φανάρι” πως το γκρίζο πέπλο της υποταγής στους Νόμους του Χρήματος, που η δια-τραπεζική και δια-χρηματηστηριακή δικτύωση της Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης απλώνει σ' όλη την Οικουμένη, δεν είναι τίποτε άλλο από το δίχτυ στο οποίο παγιδεύει, σαν μικρά και μεγαλύτερα ψάρια και ψαράκια, τα εκατομμύρια νοικοκυριά που ζουν στον πλανήτη.

Αυτή καθοδηγεί και υπαγορεύει τις πράξεις, όχι μόνο των ανθρώπων, αλλά και των κυβερνήσεων τους!!....

Με μία συνεχή, συνεπή, επιστημονικά στημένη και εντονώτατη προπαγάνδα που ασκεί παγκοσμίως, εδώ και τρείς-τέσσερις γενιές, τόσο στο Οικονομικο/Πολιτικό πεδίο (με την επιβολή της ομογενοποίησης της συμπεριφοράς των ανθρώπινων κοινωνιών) όσο και (κυρίως) στο Πολιτιστικό πεδίο (μέσα από τη Μουσική, το Σινεμά, τη Λογοτεχνία, την κουλτούρα ένδυσης και διατροφής, κλπ) η “Νέα Θρησκεία” έχει ήδη αλώσει το μεγαλύτερο μέρος της σκέψης και συμπεριφοράς των κατοικούντων στη “Δύση” ανθρώπων.

Οι πιστοί της (που βαπτίζονται από τη νηπιακή ηλικία στη Νέα Θρησκεία χωρίς να ερωτηθούν) από το πρωί ως το βράδυ προσηλυτίζονται στην παναγία Κατανάλωση, παρακολουθώντας ευλαβικά τα Ευαγγέλια της (που είναι η διαφήμιση υπαρκτών και, κυρίως, ανύπαρκτων αναγκών) και μετουσιώνουν σε πράξη τα κηρύγματά της με την επιφοίτηση δανεικών!!!

Το όραμα της ευτυχίας στην τρέχουσα ζωή τους, ανανεώνεται με την οργιώδη Κατανάλωση που, ως νέα “Θεία κοινωνία”, τους θεραπεύει από

πάσα νόσο και πάσα μαλακία.

Αυτή είναι Θρησκεία !! Χειροπιαστά πράγματα !! Όχι μετά τον θάνατο... Εδώ και τώρα μπορείς να ευφρανθείς τα ερμαφρόδιτα (ώστε να καλύπτουν όλα τα γούστα) ουρί του Παραδείσου, με τα πιλάφια τα γαρνιρισμένα με ότι το παραδείσιο (χωρίς να είναι ανάγκη να είσαι Μουσουλμάνος) και με ότι άλλο τραβά και μπορεί να διανοηθεί η όρεξη του σαρκίου σου, μουστερή μου.....

Αρκεί να είσαι πιστός στη Νέα Θρησκεία!!!

ΧΡΗΜΑ: Αυτός είναι “ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών” θεός, που έχει πιστούς που τον προσκυνούν, όχι μόνο τις Κυριακές (οι Χριστιανοί), τις Παρασκευές (οι Μουσουλμάνοι) και τα Σάββατα (οι Εβραίοι) αλλά κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό !!!

Οι ναοί (Τράπεζες) της “Νέας Θρησκείας” σφύζουν από πιστούς που παρακαλούν γονατιστοί για την επιφοίτηση της Θείας Χάριτος που επέρχεται ως δανειοδότηση, ενώ στις Μητροπόλεις της “Νέας Θρησκείας” (τα Χρηματιστήρια) προσεύχονται και ομολογούν, οι Ομολογιούχοι, για τή Θεία Χάρη για να προστατεύσει την πορεία των Ομολόγων και των μετοχών τους.....

Και, βέβαια, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως, μέχρι πρό τινος, το Χρήμα δεν ήταν ποτέ Ο Θεός, γιατί υπήρχαν κι άλλα κέντρα αξιών και νοήματος, και άλλοι «θεοί».

Η διαμόρφωση της αξίας τού χρήματος γινόταν μέσα σε πλήθος άλλων αξιών, που περιόριζαν την εμβέλεια της εξουσίας του.

Όμως στις μέρες μας, το Χρήμα γίνεται όλο και πιο πολύ σαν τον Γιαχβέ (Ιεχωβά) της Παλαιάς Διαθήκης, δηλαδή όχι απλώς μια ανώτερη θεότητα που ανταγωνίζεται τις άλλες, αλλά η Ανώτατη Θεότητα, ο μοναδικός αληθινός Θεός, του οποίου το βασίλειο πρέπει τώρα να γίνει καθολικά αποδεκτό και ο οποίος δεν αφήνει περιθώριο για αντιπάλους.

Η σύγχρονη διανόηση ήδη αποδίδει στην “Αγορά” (το “Άγιο Πνεύμα” της Νέας Θρησκείας) μια συνολική σοφία που στο παρελθόν είχαν μόνο οι θεοί.

Η Αγορά, μας διδάσκουν, είναι ο παντογνώστης και πανδαμάτωρ μηχανισμός, ικανός να καθορίζει ποιες είναι οι ανθρώπινες ανάγκες, πόσο πρέπει να κοστίζει ο καφές και οι μπανάνες, το κεφάλαιο, πόσο πρέπει να πληρώνονται οι κομμώτριες, οι ταξιτζήδες και οι μαέστροι ή οι λογιστές και σε τι τιμή πρέπει να πωλούνται τα τρακτέρ, τα σώβρακα, οι εκτρώσεις και οι κηδείες.

Αλλά πώς ξέρουμε το θέλημα της Αγοράς;

Υπάρχει ο ιεροφάντης των μυστηρίων της πρόβλεψης, η σύγχρονη Πυθία που εκδίδει ηλεκτρονικούς χρησμούς. Η Wall Street με τον Dow Jones.

Πράττοντας ενάντια στις προειδοποιήσεις τους, κινδυνεύεις με αφορισμό που σημαίνει απώλεια Χρήματος, δηλαδή χαράς και ζωής !!!....

Το Άγιο Πνεύμα της Νέας Θρησκείας (με τη βοήθεια του Διαδικτύου) γνωρίζει ήδη τα βαθύτερα μυστικά και τις σκοτεινότερες επιθυμίες της καρδιάς μας, καθώς μέσα στο διαδίκτυο ανοίγουν όλες οι καρδιές, γίνονται γνωστές όλες οι επιθυμίες και δεν μένει κανένα μυστικό, κρυφό.

Προφανώς η Αγορά θέλει αυτήν την παντογνωσία διότι, εξετάζοντας τους ενδότερους φόβους μας και επιθυμίες μας και διανέμοντας, κατόπιν αυτού, συνολικές λύσεις, μπορεί να επεκτείνει την εμβέλειά της.

Το να αμφισβητείς την παντογνωσία της Αγοράς ισοδυναμεί με το να αμφισβητείς την ανεξιχνίαστη σοφία της Θεϊκής Πρόνοιας.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στους τόπους λατρείας της “Νέας Θρησκείας”, οι φύλακες των “παλαιών” Θρησκειών τί κάνουν ;;;;

Και, ας αφήσουμε τις άλλες. Η Ορθοδοξία, τί κάνει απέναντι στον μεγάλο αυτό εχθρό του Πνεύματος, άρα και δικό της εχθρό, που εκμηδενίζει κάθε πνευματική αξία, απαξιώνοντας την με την παντοδυναμία του δικού της θεού, του Χρήματος ;;;

Ακούγεται και γράφεται ότι το Βατικανό είναι ο κύριος Τραπεζίτης της Ερωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αν είναι έτσι (και γιατί να μην είναι, όταν εμφανώς το Βατικανό έχει Τραπεζικές, εφοπλιστικές, κατασκευαστικές, κ.α επιχειρήσεις;) η Ορθοδοξία (με δύο χιλάδες χρόνια αποχή από άμεση εμπλοκή σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις) θα συμπράξει μαζί του (και θα γίνει κι αυτή μέλος της “Αυτοκρατορίας του Χρήματος”, ) κατά την επιχειρούμενη “ένωση των εκκλησιών” που βλέπουμε να εξελίσσεται;;

Και, μήπως (γιατί όχι;) αυτή η “ένωση των εκκλησιών”, προωθείται και καθοδηγείται από το Αρχιερατείο της “Νέας Θρησκείας”, ώστε να απορροφήσει όλες τις παλιές ;;

• Και, γιατί να μη συμβαίνει αυτό, αν σκεφθούμε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία (και όχι μόνο) ως φορέας πνευματικών Αξιών, με τεράστια οργάνωση και με άμεσο επηρεασμό των πιστών της, είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος (για τα σχέδια της Νέας Θρησκείας) παράγων αντίστασης για την ανατροπή τους ;;;
• Γιατί, λοιπόν, να μην έχει σχεδιαστεί και στοχευθεί η αδρανοποίηση, αν όχι η πλήρης αλλοτρίωση και υποταγή της;;;

Αναρωτιέται κανείς αν η πραγματική σύγκρουση μεταξύ των θρησκειών (ή ακόμα και των πολιτισμών) περνά απαρατήρητη.

Για όλες τις θρησκείες του κόσμου, όσο κι αν αυτές διαφέρουν μεταξύ τους, η θρησκεία της Αγοράς έχει αναδειχθεί ο πιο αξιόλογος αντίπαλος, κυρίως γιατί σπανίως αναγνωρίζεται ως θρησκεία.

Η ύπουλη αυτή επέλαση της Νέας Θρησκείας, που οδηγεί τον άνθρωπο να χάσει κάθε πνευματική υπόσταση και κάθε πνευματική Αξία, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΟΠΕΙ !!

Όχι για ιδεολογικούς, θεολογικούς και δογματικούς λόγους. Ο λόγος είναι απλός: Δεν πρέπει, ΠΟΤΕ, να αλλοτριωθεί η πνευματική υπόσταση του Ανθρώπου, διότι αυτή είναι η πηγή της πραγματικής ικανοποίησης και ευχαρίστησης που τον οδηγεί στην ολοκλήρωση της φύσης του και στη διαρκή προσπάθειά του να γίνει καλύτερος, δηλαδή να πλησιάσει περισσότερο στην τελειότητα τού δημιουργού του.

Όταν αυτό το στοιχείο εκλείψει από την ύφανση της κοινωνίας, αφήνοντας μόνο τη λειτουργία ικανοποίησης των ζωωδών ενστίκτων, τότε αυτή θα υφάνει το σάβανο του νεκροζώντανου Ανθρώπου που θα εκτελεί άκριτα, σαν άβουλο ρομπότ, τις εντολές τής ελίτ των ελάχιστων εξουσιαστών.

Οι διαφορές μεταξύ των παραδοσιακών θρησκειών, γίνονται ασήμαντες, σε σύγκριση με τις θεμελιώδεις διαφορές που έχουν όλες με τη θρησκεία της Αγοράς.

Δεν ξέρουμε τί σκέφτονται και πως θα αντιμετωπίσουν την επέλαση της Νέας Θρησκείας, οι άλλες Εκκλησίες.

Θα οδηγήσει αυτό σε μια νέα τζιχάντ ή μια σταυροφορία; Αμφίβολο. Φαίνεται απίθανο οι παραδοσιακές θρησκείες να ανέβουν στο ύψος των περιστάσεων και να προκαλέσουν τα δόγματα της νέας αντίληψης.

Οι περισσότερες, δείχνουν ευχαριστημένες με το να γίνουν οι ακόλουθοί της ή με το να απορροφηθούν στο πάνθεον της.

Όπως και οι προηγούμενες θρησκείες, η Νέα θρησκεία έχει ευφυείς τρόπους να ενσωματώνει τις προϋπάρχουσες

Όμως, η Ορθοδοξία, έχει τη δική της ιστορία και τη δική της ιδιοσυστασία.

Άντεξε, ήδη, σε μία προγενέστερη επίθεση του Υλισμού, που της έγινε από το Κομμουνιστικό καθεστώς, μετά το 1917. Και μετά 80 περίπου χρόνια απαγόρευσής της στα εδάφη του, αναβίωσε δυνατότερη.

Τώρα, η επίθεση γίνεται από την αντίθετη κατεύθυνση (από τη μεριά της “Φιλελεύθερης Οικονομίας”) και η διαφορά που έχει με την προηγούμενη επίθεση, είναι ότι η τωρινή είναι πολύ χειρότερη, διότι είναι εξαιρετικά ύπουλη, καθώς δεν δηλώνει καμία εχθρότητα ή έστω αντίθεση, με την ύπαρξη τής (οποιασδήποτε) Εκκλησίας !!

Η αντιπαλότητά της βρίσκεται κρυμμένη στα θεμελιώδη συστατικά της και εκδηλώνεται κάτω από την ορατή επιφάνεια των πραγμάτων, που κρύβει αυτά τα συστατικά.

Η αόρατη και πανταχού παρούσα “Αυτοκρατορία του Χρήματος”, ενώ συμπεριφέρεται σαν Θρησκεία (όπως προκύπτει από τα προηγούμενα) εμφανίζεται σαν ένα Οικονομικό δόγμα που ασκεί μία (απολύτως νόμιμη) Οικονομική δραστηριότητα.

Με άλλα λόγια, επιχειρεί επί χρόνια, στηριγμένη σε μία τεράστια εξαπάτηση που είναι τόσο τεράστια, ώστε δεν γίνεται πιστευτό πως είναι απάτη !!!

Η φριχτή αυτή Αλήθεια, πρέπει να αποκαλυφθεί.

Η Ορθοδοξία έχει τη δύναμη να αποκαλύψει την τεράστια αυτή εξαπάτηση.

Ίσως είναι και η μοναδική οργανωμένη και συγκροτημένη σε σώμα οντότητα, που έχει αυτή τη δύναμη.

Και, μάλιστα, έχει την υποχρέωση να το κάνει καθώς κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξή της...

Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη στην ύπουλη και βάρβαρη επίθεση που δέχεται το Σώμα της, το ποίμνιό της, καθώς “ο σιωπών δοκεί συναινείν”...

Προ ημερών τελείωσε στα Χανιά της Κρήτης, η 8η Οικουμενική Σύνοδος των Ορθοδόξων Εκκλησιών, χίλια διακόσια είκοσι εννιά (1229) χρόνια μετά την 7η Οικουμενική Σύνοδο !!

Με μεγάλη ευχαρίστηση, διαβάζοντας μία-μία τις 12 Αποφάσεις τής ιστορικής αυτής Συνόδου, αντιγράφω την υπ' αρ. (9):

• 9) Ἀπέναντι στήν ἰσοπεδωτική καί ἀπρόσωπη ὁμογενοποίηση, ἡ ὁποία προωθεῖται μέ ποικίλους τρόπους, ἡ Ὀρθοδοξία διακηρύττει τόν σεβασμό στήν ἰδιοπροσωπία ἀνθρώπων καί λαῶν.
  Ἀντιτίθεται στήν αὐτονόμηση τῆς οἰκονομίας ἀπό τίς βασικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου καί στήν μετατροπή της σέ αὐτοσκοπό.
  Ἡ πρόοδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δέν συνδέεται μόνο μέ τήν ἀνάπτυξη τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου ἤ μέ τήν πρόοδο τῆς οἰκονομίας εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν.
  

Μέσα σ' αυτές τις γραμμές, βρίσκονται συμπυκνωμένα αυτά που προαναφέρθηκαν και εδώ, στο σημείωμα αυτό.

Περιμένει, λοιπόν, η κοινωνία, να δεί και να ακούσει τη μεγάλη αντίσταση της Εκκλησίας εναντίον της άλωσης της που, ταυτόχρονα, είναι και άλωση της αξιοπρέπειας κάθε νοικοκυριού και κάθε πιστού της που, τα τελευταία 5-6 χρόνια, εδώ στην Ελλάδα, υφίσταται την ανηλεή επίθεση τής “Αυτοκρατορίας του Σκότους”.

Η αντίσταση της Ορθοδοξίας σ' αυτή τη σκοτεινή Αυτοκρατορία, πρέπει να εκδηλωθεί μέσα από ένα στιβαρό και εκτεταμένο στον χώρο και στον χρόνο πρόγραμμα ενημέρωσης της κοινωνίας με σκληρά κείμενα της Ιεράς Συνόδου, με πύρινες ομιλίες των ιερωμένων της από τους άμβωνες των απανταχού ναών, από τα Χριστιανικά έντυπα, από τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις, από κάθε μέσον που μπορεί να διαθέσει η παντοδύναμη οργάνωση της Ορθοδοξίας.

Και μην προσπαθήσει η Εκκλησία να κρυφτεί πίσω από το (σωστό και σεβαστό) “Η Ἐκκλησία δέν ἀναμειγνύεται στήν πολιτική”, καθώς η πολιτική δεν ασκείται μόνο με ενέργειες. Ασκείται και με αδράνεια.

Η ουδέτερη στάση μεταξύ ενός πάνοπλου επιτιθέμενου και ενός άοπλου στόχου, δεν είναι θέση ουδετερότητας. Είναι ξεκάθαρη θέση υποστήριξης του επιτιθέμενου.

Η άμυνα εναντίον της μεγαλύτερης απειλής εναντίον της, δεν είναι πολιτική. Είναι αυτονόητη υποχρέωσή της στην αιωνόβια ιστορία της και στο μέλλον της.

Οι στιγμές, είναι μεγάλως ιστορικές. Και καταγράφονται.... και ο κάθε κατεργάρης θα πάει στον ιστορικό πάγκο του, όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από τον καλπασμό των ιπποτών της αποκαλύψεως, που ακούγεται όλο και πιο κοντά.....

Ένας νέος “Μεσαίωνας” έρχεται καλπάζοντας που, αν δεν τον εμποδίσουμε, θα αποδειχθεί τρισχειρότερος στη βαρβαρότητά του, από τον γνωστό μας.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, εκ των πραγμάτων, καθίσταται το προπύργιο που πρέπει να ορθωθεί για να αποκρούσει την επέλαση της “Αυτοκρατορίας του Σκότους” που τής επιτίθεται ύπουλα και μανιασμένα.

Δεν μπορεί η Ορθοδοξία να συνεχίσει να κάνει πως δεν βλέπει, δεν ακούει και πως δεν καταλαβαίνει.

Εκτός κι αν έχει αποφασίσει να συνθηκολογήσει μ' αυτό τον εχθρό της και τώρα ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η τραγική αυτή πραγματικότητα !!!...

• Σημείωμα: Σημεία του κειμένου αυτού, έχουν παρθεί από το κείμενο “H αγορά ως θεός” των Afterwords (http://www.nostimonimar.gr/i-agora-os-theos-markets/)

ΓΕΡΟΝΤΟΕΡΩΤΕΣ

15/VII/2017
Τι είναι το ελιξήριο της ζωής ;
Ο έρωτας !... όλοι το ξέρουμε...

Και τί θα μπορούσε να κρατήσει ζωντανό, έναν άντρα 65 χρονών, μετά την αναχώρηση για το επέκεινα, της αγαπημένης του, μετά 48 χρόνια αγέραστου και απέθαντου έρωτα;;;

Ένας άλλος έρωτας... ίδιου πόθου και ίδιου πάθους..

Σήμερα, λοιπόν, στα 72α γενέθλιά μου, θέλω να εξομολογηθώ ενώπιον των φίλων μου πως ένας άλλος έρωτας έχει φουντώσει στην καρδιά μου και ο πόθος μου γι' αυτόν, μου καίει μέρα/νύχτα τα σωθικά. Και φουντώνει τόσο περισσότερο, όσο πιο απαγορευμένη γίνεται η ολοκλήρωσή του.
Και, βέβαια, πρέπει να πώ και να το φανερώσω πως ο έρωτας αυτός, έχει σαν αντικείμενο του ασίγαστου αυτού πόθου, μάνα και κόρη!!
Η μιά, πιό όμορφη και επιθυμητή από την άλλη !!!
Τις θέλω και τις δυό, το ίδιο δυνατά κι ας το πληρώσω με θάνατο. Η ζωή μου χωρίς αυτές, δεν έχει περιεχόμενο, δεν έχει νόημα...
Και είναι έτσι μπερδεμένα τα πράγματα, που μόλις κάνω δική μου τη μιά (Ώ, ευτυχία ανείπωτη !!!) θα έχω και την άλλη !!!

Τους γράφω γράμματα, τους αφιερώνω ποιήματα, τους στέλνω ραβασάκια, μία στη μία και μία στην άλλη, αλλά δεν έχω καταφέρει τίποτε, μέχρι στιγμής.....

Τις έχουν περιορισμένες μέσα σ' ένα άπαρτο κάστρο και τις φυλάνε νυχθημερόν, αμέτρητα λυσσασμένα σκυλιά...αλλά εγώ θα το επιχειρήσω.
Κι αν δεν τα καταφέρω, θα το ξαναεπιχειρήσω.
Και πάλι, και πάλι...

Αχ, πανέμορφη μου Ελλάδα !! Άχ, μονάκριβη μου Δημοκρατία !!
Αρχίζω να πιστεύω ότι δεν θα προφτάσω να σας χαρώ στην αγκαλιά μου ελεύθερες, έστω για ένα μόνο χάδι στα μαλλιά, για ένα φιλί στα μάτια....
έγινα, ήδη, 73....

Η ΛΟΒΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

  (7/VIII/2016)

(Το σημείωμα αυτό, δίνει μία απάντηση για τα αίτια που οδηγούν την Ελληνική κοινωνία σε πολιτικές επιλογές της που, με τα κριτήρια της Λογικής, θεωρούνται δυσεξήγητες, ανεξήγητες ή και παράλογες).

Όταν ο μέγας Πλάτων διατύπωνε (περί το 400 π.Χ) το Αξίωμα “Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι”, ίσως δεν φαντάζονταν ότι κάποιοι (που επιδιώκουν την Εξουσία τους επί μίας υποδουλωμένης κοινωνίας) θα το αξιοποιούσαν, δυόμισυ χιλιάδες χρόνια μετά, σκεπτόμενοι:
“Υποδουλωμένη πλήρως, δεν θέλουμε την κοινωνία; Ωραία !! Ας την πείσουμε, λοιπόν, ότι είναι Ελεύθερη (ενώ δεν θα είναι) αφού, σύμφωνα με τη σοφία του Πλάτωνα, “Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι”.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Αρκεί, την Ολιγαρχία μας να την “περάσουμε” σαν Δημοκρατία, που η έννοιά της είναι ταυτισμένη με την Ελευθερία !!!...

Τα υπόλοιπα, τα ανέλαβε η προπαγάνδα αυτής της Ολιγαρχίας, στηριγμένη και στο έτερο Αξίωμα: “ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘ' ΕΝΑ, ΤΊΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ, ΈΞΩ ΑΠΌ ΑΥΤΌ ΠΟΥ (με τις αισθήσεις του) ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΊΤΑΙ ΌΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ”.
Μέ βάση αυτά τα δύο Αξιώματα και έχοντας στη διάθεσή της την επιστήμη της παραγωγής ψυχοτρόπων εικονικών καταστάσεων (αντί χαπιών) η Ολιγαρχία αυτή, επιβάλλει στην κοινωνία τη συμπεριφορά που αυτή (η Ολιγαρχία) θέλει.....

Αυτό είναι όλο κι όλο, αυτό που συμβαίνει στην ανθρώπινη κοινωνία (Ελληνική και διεθνή) κατά την τρέχουσα “Εποχή της άφρονης κατανάλωσης ψευδαισθήσεων”.

Η (από μία γιγάντια προπαγάνδα) κατευθυνόμενη (και πολλές φορές πλαστή) πληροφόρηση, διαμορφώνει μία ψευδή πραγματικότητα, μέσα στην οποία ο σύγχρονος “Δυτικός” άνθρωπος κινείται σαν μαριονέτα, πεπεισμένος απόλυτα ότι είναι Ελεύθερος !!....

Νά, λοιπόν, πού οφείλεται αυτός ο παραλογισμός της λανθασμένης αντίδρασης ή τής μή αντίδρασης τής κοινωνίας: Στη στέρηση του πολίτη από την αληθή/σωστή πληροφόρησή του και τη διαμόρφωση της σκέψης του, βάσει ψευδών πληροφοριών αντί των πραγματικών,

• με τον αποπροσανατολισμό τού ενδιαφέροντος του από τα πραγματικά προβλήματα του,
  
  
• με την αλλαγή των εννοιών σημαινόντων λέξεων,
  
  
• με την απαξίωση συμβόλων,
  
  
• με την καλλιέργεια της ανοχής στο έγκλημα,
  
  
• με τη δημιουργία ενός απαραβίαστου πλαισίου σκέψης, μέσα στο οποίο κινείται πάντα η σκέψη των υποβολέων
  
  
• με την καλλιέργεια του φόβου για το χειρότερο.
  
  

Είναι γνωστά τα ψυχολογικά πειράματα για τον αποτελεσματικό επηρεασμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Και είναι, πλέον, γνωστός και ο τρόπος που τα πειράματα αυτά έγιναν εφαρμοσμένες πολιτικές πρακτικές που, τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν επάνω σε ολόκληρες κοινωνίες κρατών. (Η Ναόμι Κλάϊν έχει κάνει σπουδαία δουλειά με το βιβλίο της “ Το δόγμα του Σόκ”).

Η χειραγώγιση της κοινωνίας, από αυτόν που κατέχει τα “αισθητήρια” της, τα μάτια και τ' αυτιά της (δηλαδή τα ΜΜΕ) είναι δεδομένη, στην εποχή που ζούμε.
Και, αυτός που σήμερα κατέχει τα “αισθητήρια” τής πληροφόρησης τής κοινωνίας, είναι η Οικονομική Ολιγαρχία, πιασμένη χέρι-χέρι με την Πολιτική Ολιγαρχία.

Και, αφού μιλάμε για “πληροφόρηση”, θα πρέπει να επαναλάβουμε το βασικό Αξίωμα πως, για τον καθ' ένα μας, ΤΊΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ, ΈΞΩ ΑΠΌ ΑΥΤΌ ΠΟΥ (με τις αισθήσεις του) ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΊΤΑΙ ΌΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ.
Π.χ αν πριν μία ώρα το Σαν Φραντζίσκο έχει εξαφανισθεί από τον χάρτη, μετά από έναν πρωτοφανή σεισμό, αλλά εσύ δεν το γνωρίζεις, μπορεί, γεμάτος χαρά, να βγάζεις αεροπορικά εισιτήρια για να πάς εκεί ....
Αν, π.χ, έχω καρκίνο, αλλά δεν το γνωρίζω ακόμη, σχεδιάζω τις διακοπές μου για τον επόμενο χρόνο και ξοδεύω γι' αυτές, ενώ στην πραγματικότητα είναι αμφίβολο αν θα ζώ ως τότε.

Για την κοινωνία, λοιπόν, τα ΜΜΕ, αποτελούν αυτό που, στον άνθρωπο, είναι οι πέντε αισθήσεις του. Δηλαδή, το όργανο πληροφόρησης τού τι συμβαίνει στο περιβάλλον του, με το οποίο πληροφορείται και αντιδρά ανά πάσα στιγμή, ώστε να αποφύγει τους κινδύνους (που παραμονεύουν σε κάθε του βήμα) για να μπορέσει να κάνει αυτό που θέλει, από το να οδηγήσει το αυτοκίνητό του και να πάει στη δουλειά του, μέχρι το να ανέβει στην κορυφή των Ιμαλαϊων.
Αυτό το, τόσο σημαντικό και ευαίσθητο “όργανο πληροφόρησης” της κοινωνίας, θα έπρεπε να φροντίζεται και να συντηρείται με έναν τρόπο που δεν θα επιδέχετο την ύπαρξη καμίας δυνατότητας “κακής λειτουργίας” του, αφού, η θολή αντίληψη της πραγματικότητας μπορεί να οδηγήσει την κοινωνία ολόκληρη, σε λάθος κινήσεις και κατευθύνσεις, που μπορεί να αποβούν μέχρι και καταστροφικές.

Και, βέβαια, (δεν το συζητούμε) αυτός ο τόσο σημαντικός, για την ίδια τη ζωή τής κοινωνίας, μηχανισμός πληροφόρησης της, θα έπρεπε να είναι όργανο απολύτως δικό της, σώμα του σώματος της, τα μάτια της και τα αυτιά της.

Και όμως!! Ο, τόσο κρίσιμης σημασίας, μηχανισμός αυτός, δεν ανήκει στην κοινωνία !!! 

Ανήκει σε ιδιώτες που τον κατέχουν και τον λειτουργούν, είτε σαν ιδιοκτήτες εταιρειών που παρέχουν υπηρεσίες πληροφόρησης, είτε σαν μέλη κομμάτων, που όταν κυβερνούν, διαφεντεύουν τα κρατικά ΜΜΕ.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, πως η κοινωνία δεν έχει μάτια κι αυτιά, δικά της!! Βλέπει και ακούει, σύμφωνα με αυτά που της μεταβιβάζει ένας άλλος (ενδιάμεσος) μηχανισμός, που δεν της ανήκει και δεν τον ελέγχει !! (και μην μπερδέψει κανείς τις έννοιες “κράτος” και “κοινωνία” ότι είναι το ίδιο πράγμα, διότι το “κράτος”, μεταξύ άλλων, είναι ο μηχανισμός διοίκησης της “κοινωνίας”).

Δηλαδή το τί θα ακούει και θα βλέπει η κοινωνία για να αποφασίζει για το κάθε της βήμα, αποφασίζουν ιδιώτες (!!!!) η κομματάνθρωποι, που έχουν καταστεί (βάσει κάποιου Νόμου που στηρίζει την “Ελευθερία του Τύπου”) κάτοχοι του δικαιώματος πληροφόρησης της κοινωνίας.

Αυτοί επηρεάζουν και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ:

• για το αν η κοινωνία πρέπει να πάει απ' εδώ ή από 'κεί, 
  
  
• αν πρέπει να πάει γρήγορα ή αργά, 
  
  
• αν πρέπει να πεί ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην τάδε ή στη δείνα πρόκληση, 
  
  
• αν πρέπει να μάθει ή να μή μάθει για έναν κίνδυνο που την απειλεί, 
  
  
• αν πρέπει να κάνει βουλευτή τον Άλφα ή τον Βήτα (ο Γ που δεν έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ, δεν έχει καμία πιθανότητα να εκλεγεί) 
  
  
• αν πρέπει να είναι ανεκτική ή να μην είναι στο όποιο “διαφορετικό”, 
  
  
• αν πρέπει να προτιμήσει εκείνο το κόμμα αντί του άλλου, 
  
  
• αν πρέπει να κάνει ειρήνη ή πόλεμο !!!

“Συμπτωματικά”, οι ιδιώτες αυτοί, που έχουν στην κυριότητα τους τα μάτια και τ' αυτιά της κοινωνίας, ανήκουν στη μειοψηφία εκείνη των πολιτών, η οποία διαμορφώνει την, κατά τόπους (ή και την διεθνή) Οικονομική Ολιγαρχία, που αποτελεί το ένα από τα δύο σκέλη της κυβερνώσας Ολιγαρχίας (το άλλο, είναι η Πολιτική Ολιγαρχία της κομματοκρατίας).

Έτσι, λοιπόν, η Ολιγαρχία που κυβερνά τον κόσμο (και τη Χώρα μας) υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, έχει αφαιρέσει από την κοινωνία τη δυνατότητα να βλέπει και να ακούει η ίδια, μόνη της, το τί συμβαίνει γύρω της, και δέχεται σαν αληθή, τα γεγονότα και τις απόψεις που αυτή η Ολιγαρχία της σερβίρει, κυρίως μέσα από τα ΜΜΕ.

Έτσι, αυτό που συμβαίνει στην ανθρώπινη κοινωνία (Ελληνική και διεθνή) κατά την τρέχουσα “Εποχή της άφρονης κατανάλωσης ψευδαισθήσεων”, είναι η (κατευθυνόμενη από μία προπαγάνδα γιγάντια) πολλές φορές πλαστή πληροφόρηση, για τη διαμόρφωση μίας ψευδούς πραγματικότητας, μέσα στην οποία ο σύγχρονος “Δυτικός” άνθρωπος κινείται σαν μαριονέτα, πεπεισμένος ότι είναι Ελεύθερος !!....

Το γεγονός τής (εν αγνοία τού χρήστη) χρήσης ψυχοτρόπων εικονικών καταστάσεων (ισοδυναμούντων με χημικές ψυχοτρόπες ουσίες σε χάπια ή ενέσεις), απαλλάσσει την κοινωνία από την ευθύνη των πολιτικών πράξεων (και παραλείψεων) της, με τις οποίες συντηρείται η νομιμοποίηση τού καθεστώτος στην Εξουσία !!!

Αυτή η άρρωστη κατάσταση, πρέπει να τελειώσει.

6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 : H 2η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

 (6/VII/2017)

'Αρθρο 52 του Συντάγματος:

“H ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Nόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής”.

Δηλαδή, το Σύνταγμα μας λέει ρητά, πως “Όλοι οι λειτουργοί της Πολιτείας, έχουν υποχρέωση να διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας”.

Την 6η Ιουλίου του 2015, επόμενη μέρα ενός ιστορικού δημοψηφίσματος με το οποίο ο Λαός (υπό πρωτόγνωρες συνθήκες εκβιασμού του για να πεί ΝΑΙ) είπε ΟΧΙ στη συνέχιση της αιχμαλωσίας του στους “δανειστές του”, η κυβερνώσα Ολιγαρχία (“κυβέρνηση” και “αντιπολίτευση” μαζί) συσκέφτηκαν, υπό τον ΠτΔ και, σφετεριζόμενοι τις κυβερνητικές θέσεις που τους είχε αναθέσει ο Λαός (με τις προβλεπόμενες Συνταγματικές διαδικασίες), αποφάσισαν να μην διασφαλίσουν την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, και έτσι να αυτονομηθούν και, ΑΠΌ ΕΝΤΟΛΟΔΌΧΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΎ, ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΊΣ ΤΟΥ !!!
Όλοι μαζί, κατούρησαν και έχεσαν το ηρωικό εκείνο ΟΧΙ και, εντός του (κατειλημμένου ήδη από αυτούς) κοινοβουλίου, δήλωσαν όλοι μαζί, με μία φωνή : “ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ” !!.....

Έτσι, ανέτρεψαν τον θεμέλιο λίθο της Δημοκρατίας, όπως αυτός περιγράφεται απλά και Δωρικά στο 'Αρθρο 1, παρ. 2 και 3 του Συντάγματος: 

“2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία”.

“3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα”.

Δηλαδή, ο κομματικός εσμός έκανε αυτό ακριβώς που έκαναν και το 1967 οι “Συνταγματάρχες” που κατέστησαν τους εαυτούς τους κυβερνήτες της Χώρας και κυβέρνησαν επί 7 συναπτά έτη.

Απλώς, επειδή οι πραξικοπηματίες του 1967, κατείχαν θέσεις στρατιωτικές (και φορούσαν στρατιωτική στολή) η μεταπήδηση της θέσης τους από εντολοδόχοι σε εντολείς του Λαού, και η αλλαγή στολής, από στρατιωτικά σε φράκα, ήταν οφθαλμοφανής, ενώ οι πραξικοπηματίες του 2015, που δεν άλλαξαν “στολή”, καθώς ήδη φορούσαν το ένδυμα της πολιτικής εξουσίας, διέλαθαν (σαν χαμαιλέοντες) της προσοχής και της αντίληψης του Λαού, ότι διέπρατταν το έγκλημα της κατάργησης της Δημοκρατίας, με τον σφετερισμό της θέσης τους.
Το ότι, οι πραξικοπηματίες του 2015, προχώρησαν σε εκλογές (τον Σεπτ. του 2015), δεν σβήνει το έγκλημα του συντελεσθέντος πραξικοπήματος, όπως δεν έσβησαν το πραξικόπημα της χούντας τού 1967, τα δημοψηφίσματα στα οποία αυτή προέβη μέσα στην επταετία που κυβέρνησε. Τα δημοψηφίσματα εκείνα ακυρώθηκαν με την επάνοδο της Δημοκρατίας, ως γενόμενα από μία έκνομη κυβέρνηση. 

Εκκρεμεί, λοιπόν, η επάνοδος στη Δημοκρατία και η τιμωρία των ενόχων της κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Ο Nόμος που ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής, είναι ο Νόμος περί κατάλυσης της Δημοκρατίας. Ο ίδιος, με τον οποιο καταδικάστηκαν οι πραξικοπηματπιες σε θάνατο, που μετατράπηκε (ως χάρη) σε ισόβια....

Και η παράβαση αυτού του Νόμου, δεν έχει χρονική παραγραφή.......

Και κάτι ακόμη: “Ο σιωπών δοκεί συναινείν” (όποιος σιωπά, φαίνεται ότι συναινεί).