“ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ”

Επειδή πολλά λέγονται για την “Ελεύθερη Ενέργεια”, και ο καθ' ένας φαντάζεται διάφορα, νομίζω πως πρέπει να καταλάβουμε την πραγματικότητα, δηλαδή να είμαστε ρεαλιστές, για να μη πελαγοδρομούμε μεταξύ φαντασιακών καταστάσεων και ανέφικτων προσδοκιών.

Σ' ένα οικονομικό περιβάλλον, που το κυριαρχούν και το εξουσιάζουν οι παραγωγοί Χρήματος και οι νόμοι που αυτοί εκπονούν (και το πολιτικό σύστημα νομοθετεί και εφαρμόζει), Ο ΜΌΝΟΣ ΤΡΌΠΟΣ να υπάρξει “Ελεύθερη Ενέργεια”, είναι να μπορεί ο καθ' ένας (με έναν εύκολο τρόπο) να παράγει, ΌΠΟΥ θέλει, ΌΣΗ ενέργεια τού χρειάζεται.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει Ο ΤΡΌΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ ΕΝΈΡΓΕΙΑΣ, ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΌΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΕΙΔΙΚΌΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΌΣ.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΥΜΒΕΊ ΑΥΤΌ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΥΠΆΡΞΕΙ “ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΕΝΈΡΓΕΙΑ”, καθώς οι εξουσιαστές θα επιχειρήσουν, με κάθε τρόπο, να εκμεταλλευτούν και αυτόν (όπως όλους τους άλλους) τον μηχανισμό/τρόπο παραγωγής Ενέργειας.

Αν, λοιπόν, δεν μπορεί να υπάρχει “Ελεύθερη Ενέργεια”, το μόνο που μπορεί να ωφεληθεί ο πολίτης, δηλαδή η κοινωνία (πέρα από το περιβαλλοντικό κέρδος) από έναν νέο τρόπο παραγωγής Καθαρής Ενέργειας (όπως η εκπληκτική εφεύρεση του Πέτρου Ζωγράφου), είναι το (τεραστίων διαστάσεων) οικονομικό όφελος από την εκμετάλλευση της εξειδικευμένης συσκευής, να μη πάει στο ταμείο των εξουσιαστών, αλλά στο ταμείο της κοινωνίας. 

Και ο μόνος τρόπος να συμβεί αυτό, είναι η βιομηχανία παραγωγής αυτού του μηχανισμού (και η εν γένει διαχείριση της νέας πηγής Ενέργειας) να ανήκει στην κοινωνία.

Ο μόνος τρόπος να ανήκει στην κοινωνία (και όχι στο κράτος, που το λυμαίνονται οι ίδιοι εξουσιαστές) είναι μέσα από ένα πλέγμα επιχειρήσεων ευρείας Λαϊκής Βάσης, που θα κινείται με τους υπάρχοντες νόμους του οικονομικού/εμπορικού περιβάλλοντος, αλλά το κέρδος θα το καρπούται η κοινωνία, δηλαδή ο κάθε πολίτης.

Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, που την καταθέτω για να μη πελαγοδρομούμε (οι φίλοι του Πέτρου Ζωγράφου) ανάμεσα σε αοριστίες και φαντασιώσεις.

Και κάθε τεκμηριωμένη αντίρρηση, δεκτή με πολλή συμπάθεια (συμπαθώ = συν/πάσχω).