ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ : Ένα σύντομο ανέκδοτο

(11/ΧΙ/2016)

Η μεγάλη αντιπαλότητα που κυριάρχησε απ' άκρη σ' άκρη τής Υφηλίου, μετά τον Β'ΠΠ, ήταν ο πόλεμος μεταξύ τής “κατευθυνόμενης” και της “ελεύθερης” Οικονομίας. 

Πρότυπο της μίας οι ΗΠΑ, πρότυπο της άλλης η Σοβιετική Ένωση.

Ο στόχος του “ψυχρού πολέμου” (που δημιούργησε μία πρωτόφαντη στη ιστορία “κούρσα εξοπλισμών” στην οποία αποδύθηκαν οι δύο αυτές δυνάμεις) ήταν η επικράτηση του ενός εκ των δύο αυτών οικονομικών προτύπων: του “σοσιαλιστικού” και του “φιλελευθέρου”.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που σηματοδότησε την πλήρη αποτυχία τής

“κατευθυνόμενης Οικονομίας”, στην παγκόσμια “αγορά” επικράτησε η “ελεύθερη Οικονομία” που, ως νικήτρια στην πολυετή διελκυστίνδα με την αντίπαλο της, έμεινε η μόνη πρακτική που μπορούσε να ασκήσει κάθε κράτος που ήθελε να αποδείξει πως σέβεται τον εαυτό του, αφού το υπόδειγμα τής “κατευθυνόμενης Οικονομίας”, κατέρρευσε.

Το αν θα μπορούσε να υπάρξει ένα άλλο μοντέλο “κατευθυνόμενης Οικονομίας”, με άλλες δοσολογίες στις εσωτερικές ελευθερίες του, με σημαντικές διαφορές από το αποτυχόν, είναι μία συζήτηση που δεν είχε καμία τύχη να γίνει, μέσα στον εκκωφαντικό πάταγο της κατάρρευσης του αποτυχημένου προτύπου.

Έτσι, η “ελεύθερη Οικονομία”, επικράτησε αναφανδόν, απ' άκρη σ' άκρη της Οικουμένης. Η Οικονομία, όμως, αυτή, που το DNA της είναι ρυθμισμένο να επιδιώκει και να προκαλεί το συνεχές μεγάλωμα του κάθε κυττάρου της, άρχισε να δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα κύτταρα, μεγαλύτερες οικονομικές οντότητες (επιχειρήσεις).

Υπό την κάλυψη ενός περιβάλλοντος ελευθερίας χωρίς όρια, αυτό το μεγάλωμα , άρχισε να δημιουργεί γίγαντες που έτρωγαν ότι μικρότερο βρίσκονταν γύρω τους.

Το αποτέλεσμα αυτής της αδηφαγίας ήταν, να αρχίσουν οι γίγαντες να τρώνε ή να συγχωνεύονται με άλλους γίγαντες και να γεννιούνται τέρατα, που άρχισαν να καθορίζουν την αγορά/κοινωνία, σύμφωνα με τα δικά τους προγράμματα και επιδιώξεις.

Αυτοί οι τερατώδεις γίγαντες, έγιναν τόσο μεγάλοι και τόσο ισχυροί, που μπόρεσαν, σταδιακά, να επιβάλλουν τη θέληση τους επί πολιτικών αποφάσεων.

Ήδη έχουν αλώσει, σε μεγάλο βαθμό, την Πολιτική την οποία έβαλαν να νομοθετεί υπέρ των συμφερόντων τους.

Αυτό, τους έχει γιγαντώσει ακόμη περισσότερο και τους έχει μετατρέψει σε τέρατα που θέλουν να εξουσιάσουν απόλυτα την Πολιτική και μέσω αυτής την κοινωνία.

Στις μέρες μας, ζούμε τη φάση που αυτό το εξάμβλωμα της “ελεύθερης Οικονομίας”, η παγκόσμια Ολιγαρχία των Οικονομικών τεράτων, έχει λάβει τις διαστάσεις ισχύος Αυτοκρατορίας (“Αυτοκρατορία του Χρήματος”) που θέλει να ολοκληρώσει το “κλείδωμα” της παγκόσμιας εξουσίας της επί της Πολιτικής, ώστε να μη μπορέσει η ανθρώπινη κοινωνία να σηκώσει ξανά κεφάλι.

Το ζητούμενο γι' αυτή την σκοτεινή και αόρατη Αυτοκρατορία, δεν είναι το Χρήμα. Αυτό, είναι το μέσον που χρησιμοποιεί για να αποκτήσει την εξουσία επί της ανθρωπότητας.

Το ζητούμενο γι' αυτήν, ο τελικός σκοπός της, είναι η εξουσία της επί της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων, εξουσία που μόνον ο Θεός έχει. Αυτό θέλει: Να νοιώθει ότι είναι Θεός. Μία απόφαση της να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους ή να τους κάνει χαρούμενους !!...

Αυτό είναι το τέλειο Κακό !!! Αυτό επιδιώκει σαν τελικό σκοπό της η “Αυτοκρατορία του Χρήματος”.

Και θα το πετύχει, αν δεν την αφοπλίσουμε. ; Hδη, το γιγάντιο Κακό, έχει διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου του.