ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ (της Ολιγαρχίας ή της Δημοκρατίας) ;

 (18.ΧΙ.2016)

Με αφορμή την επίσκεψη του απερχομένου Προέδρου των ΗΠΑ Barack Obama, σε Ελλάδα και Βερολίνο, αλλά και την πρόσφατη εκλογή του Donald Trump ως νέου Αμερικανού Προέδρου,καθώς και την πίεση που ασκείται στην ΕΕ για υπογραφή της Συνθήκης CETA, (προπομπό της ΤΤΙΡ) δύο έννοιες ενέσκηψαν δριμύτερες στον δημόσιο διάλογο, τόσο στα χείλη των “υψηλών” φιλοξενουμένων και φιλοξενούντων, όσο και στα “πάνελ” των συνήθως δημοσιομιλούντων πολιτικών και δημοσιογράφων.

Η “ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΊΗΣΗ” (“globalization”) και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ (Democracy).

Τόσο στην Αθήνα, όσο και στο Βερολίνο, το μεγαλύτερο μέρος όσων ειπώθηκαν, αφορούσαν αυτές τις δύο έννοιες.

Σε κάποιο, μάλιστα, σημείο, αλληλοεξαρτήθηκε η ύπαρξη της μίας (της Δημοκρατίας) από την επιτυχία της άλλης (της Παγκοσμιοποίησης).

Ειπώθηκε, δηλαδή, ότι προϋπόθεση της ύπαρξης Δημοκρατίας Σ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, είναι η επιτυχία της επιχειρούμενης Οικονομικής Παγκοσμιοποίησης.

Και, βέβαια, όταν από μία τεράστια αεροπλανάρα κατεβαίνει ένας τεράστιος και απαστράπτων Μπαράκ Ομπάμα, ανεβαίνει στο βήμα και μπροστά σ' ένα ακροατήριο δακρυσμένο από τον θαυμασμό του για τον ομιλητή, σου μιλά για τα καλά της Δημοκρατίας επί της οποίας προεδρεύει, και για τα καλύτερα που φέρνει η Παγκοσμιοποίηση, με τί ανάστημα μπορεί να του αντιμιλήσει ένας Όθωνας Ιακωβίδης, κατερχόμενος από το πάντα καθυστερημένο, άπλυτο και σαρδελλογεμισμένο τρόλλεϊ, χωρίς δακρυσμένους ακροατές, χωρίς (ούτε καν) βήμα .....

Όμως, η Αλήθεια έχει θεϊκές ιδιότητες και μπορεί να εμφανισθεί ανά πάσα στιγμή από παντού, με απίστευτη δύναμη, η οποία πηγάζει από την κοινή Λογική που μπορεί να ανατρέψει κάθε κατάσταση και κάθε Ψέμμα, όσο καλά δουλεμένο κι αν είναι, όσο πειστικά κι αν παρουσιάζεται από τα πιο επίσημα χείλη, ακόμη και από αυτά του πλανητάρχη ή της γκαουλάϊτερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έκαναν ντουέτο για να μας μάθουν τί καλά πράγματα είναι η Δημοκρατία και η Οικονομική Παγκοσμιοποίηση για την κοινωνία μας.

Μόνο που η Φράου Μέρκελ ξέχασε να μας θυμίσει ότι, σύμφωνα με τις Αρχές τής Δημοκρατίας στην οποία πιστεύει και της οποίας ηγείται, κατέβασε το βρακί της και κατούρησε περιφρονητικά και επιδεικτικά το ηρωϊκό αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος ενός Λαού (του Ελληνικού, που τόσο θαυμάζει κι αυτή “διότι γέννησε τη Δημοκρατία”) και έκτοτε επιβάλλει τη θέληση της στον Λαό αυτόν, με τρόπο εκβιαστικό, που καμία σχέση δεν έχει με τη Δημοκρατία, την οποία προσβάλλει κατάφωρα και εκκωφαντικά.....

Οπότε, στην πράξη, έχει αποδείξει ανεκκλήτως η Φράου Μέρκελ, αν αυτό που αυτή εννοεί ως Δημοκρατία, έχει κάποια σχέση με τη Δημοκρατία. 

Άρα: όταν αυτή μιλά για Δημοκρατία, κάτι άλλο εννοεί από αυτό που μαρτυρά το όνομα και ο ορισμός της Δημοκρατίας.

Ο Μίστερ Πρέζιντεντ, ξέχασε κι αυτός να αναφέρει κάποια βασικά επιτεύγματα της Αμερικάνικης Δημοκρατίας που μοστράρεται παγκοσμίως και σαν πρότυπο Δημοκρατίας, αλλά και σαν παγκόσμια εγγυήτρια της, επί της Υδρογείου!!.....

Παραθέτω μερικά, που συνέβησαν κατά την 8ετή προεδρία του στις ΗΠΑ και ξέχασε να αναφέρει:

1ον) Οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ, σ' αυτή την 8ετία, αυξήθηκαν από 359 σε περίπου 600.

Η περιουσία, δε, των 400 πλουσιότερων εξ αυτών  (σύμφωνα με τα στοιχεία του Forbes για το 2014) εκτινάχτηκε από 1.100 δις δολλάρια στα 2.290 δις δολλάρια !!!

Την ίδια αυτή περίοδο, οι Αμερικανοί εργαζόµενοι, είδαν να χάνονται περισσότερες από 7 εκατοµµύρια θέσεις εργασίας και να κατάσχονται πάνω από 5 εκατομμύρια κατοικίες από τις τράπεζες που, εν τω μεταξύ, είχαν επιχορηγηθεί από το αμερικάνικο κράτος (δηλαδή από τις τσέπες των φορολογούμενων) με περισσότερα από 3.300 δις δολάρια.

2ον) Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2010 για κάθε έναν νέο Αµερικανό δισεκατοµµυριούχο που γεννούσε η πολιτική Ομπάμα, αντιστοιχούσαν 130.000 απολυµένοι Αµερικανοί εργάτες…

3ον) ο αριθµός των άστεγων παιδιών που κυριολεκτικά ζουν στους δρόμους στις ΗΠΑ, ξεπερνά το 1 εκατοµµύριο…

4ον) Μέσα στο 2009, κατά την έναρξη της κρίσης (που εκδηλώθηκε το 2008) και στην πιο επώδυνη στιγμή της, σύµφωνα µε το αµερικανικό περιοδικό Fortune και την περίφηµη λίστα «Fortune 500», οι 500 µεγαλύτεροι µονοπωλιακοί όµιλοι των ΗΠΑ αύξησαν τα κέρδη τους κατά 335%.

Οι συγκεκριµένοι όµιλοι, το αμέσως επόμενο διάστημα, είδαν την κερδοφορία τους να εκτινάσσεται στα 391 δισεκατοµµύρια δολάρια.

Το γεγονός συνιστά πραγµατικό άθλο, αν συνυπολογιστεί ότι πρόκειται για τη δεύτερη µεγαλύτερη άνοδο κερδοφορίας που είχε καταγράψει η λίστα «Fortune 500» στην μέχρι τότε 56ετή ιστορία της.

• 
  
  • Σηµείωση 1η: Τη χρονιά που αύξησαν τα κέρδη τους κατά 335%, οι ίδιοι όµιλοι προχώρησαν στην απόλυση 821.000 εργαζοµένων.
  
  
• • Σηµείωση 2η: Σύµφωνα µε το Ίδρυµα Ροκφέλερ, ένας στους πέντε Αµερικανούς εργαζοµένους το 2009 είχε εισοδηµατικές απώλειες τουλάχιστον 25%. 
   
• • Σημειωση 3η: Σήμερα το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό έχει εισόδημα χαμηλότερο από τα επίπεδα του 2000 με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να κινείται σταθερά πτωτική πορεία εδώ και 4 δεκαετίες
  •  
• • Σημειωση 4η:Περίπου 55 εκατομμύρια Αμερικανοί (σύμφωνα με την Εθνική Ακαδημία Επιστημών) ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των οποίων 15,5 εκατομμύρια είναι παιδιά. Δηλαδή με περίπου 100 εκατομμύρια, το 1/3 του αμερικανικού πληθυσμού, αντιμετωπίζουν σοβαρή οικονομική δυσπραγία.
  •  
• • Σημειωση 5η: πάνω από 50 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν έχουν ασφάλεια υγείας και 50 εκατομμύρια σιτίζονται με κουπόνια σίτισης.
• • Σημειωση 6η: Ο Στίγκλιτς καταγράφει ότι το 95% των κερδών που παρήχθησαν από το «μοντέλο Ομπάμα» από το 2009 μέχρι το 2012 στις ΗΠΑ, κατέληξαν στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού, και ο Κρούγκμαν σημειώνει ότι από αυτά τα κέρδη το 60% πήγε στους μεγιστάνες του πλούτου που αποτελούν το μόλις 0,1% του πληθυσμού.

(όλα τα μεγέθη που αναφέρονται, αντιγράφηκαν από το άρθρο “ΚΟΥ ΚΛΟΥΞ ΤΡΑΜΠ”, του έγκριτου Νίκου Μπογιόπουλου, https://www.thepressproject.gr/article/102715/Kou-Klouks-Tramp)

Αν αυτά είναι αποτελέσματα Δημοκρατίας (που “Δημοκρατία” σημαίνει ότι οι πολλοί αποφασίζουν για τις τύχες της κοινωνίας τους) τότε τι θα χρειάζονταν η Ολιγαρχία ή η Μοναρχία ; αφού αυτά είναι αποτελέσματα Ολιγαρχίας και μάλιστα βαρβάτης !!!

Αλλά, αυτή που ο Πρόεδρος Ομπάμα αποκαλεί Δημοκρατία, δεν είναι Δημοκρατία, για τον απλούστατο λόγο ότι οι πολλοί, δεν μπορεί να αποφασίζουν να δυστυχούν για να ευημερούν κάποιοι λίγοι. 

 

Η Αλήθεια αυτή, είναι τόσο απλή και τόσο ατράνταχτα τεκμηριωμένη, που ούτε 100 Ομπάμα και 300 Μέρκελ δεν μπορούν να την αμφισβητήσουν !!!

Βλέπουμε, λοιπόν, καθαρά, πως η Φράου Μέρκελ και ο Μίστερ Ομπάμα, όταν μιλούν και λένε πως η παγκοσμιοποίηση είναι απαραίτητη για να εδραιωθεί στον Κόσμο η Δημοκρατία, αυτή τη Δημοκρατία εννοούν, δηλαδή τη μεταμφιεσμένη σε Δημοκρατία, Ολιγαρχία !!...

Αυτό που αυτοί οι δύο μεγαλόσχημοι (και όλοι οι παρατρεχάμενοι τους και οι εξαρτώμενοι από τις αποφάσεις τους) μοστράρουν σαν Δημοκρατία, είναι καθαρή–πεντακάθαρη Ολιγαρχία, που σφετερίζεται την αίγλη και την παγκόσμια αποδοχή και λαχτάρα των Λαών για τη Δημοκρατία, προκειμένου η Ολιγαρχία αυτή να κυβερνά τις κοινωνίες χωρίς ουσιαστική αντίσταση τους !!!

Όμως, (δεν μπορεί να γίνει αλλιώς) τα έργα της αποκαλύπτουν την Αλήθεια !!!.....

Και βέβαια, αυτή η δήθεν Δημοκρατία για να εδραιωθεί (διότι πάντοτε υπάρχει ο φόβος της να γκρεμιστεί από την πραγματική Δημοκρατία) χρειάζεται όλα αυτά που περιλαμβάνονται στην Παγκοσμιοποίηση, που τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος στην περίφραξη της εξουσίας τής “Ολιγαρχίας του Χρήματος”, επί της παγκόσμιας ανθρώπινης κοινωνίας.

Το μεγάλο πρόταγμα του οικοδομήματος της παγκοσμιοποίησης, είναι η “ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”, η οποία (όλοι το διαπιστώνουμε από τα αποτελέσματα της) είναι τόσο ελεύθερη, όσο της επιτρέπουν οι κατευθύνσεις που της δίνουν οι εξαιρετικά λίγες πολυεθνικές εταιρείες που ελέγχουν παγκοσμίως:

• την ενέργεια (ΒΡ, Chevron, Shell, ExxonMobil)
• τα τρόφιμα (Monsanto, Nestle, Uni-Lever, κλπ)
• το νερό (Veolia, Suez, Agbar, RWE, Saur, κλπ)
• τα φάρμακα (ΒΑΥΕR, ABBOT, GLAXOSMITHKLINE, PFIZER, κλπ)
• την πληροφόρηση (Microsoft, Google, Apple, Facebook)
• τους εξοπλισμούς (DASSAULT, GENERAL DYNAMIC, FERROSTAAL, κλπ)
• τη ροή του Χρήματος (Federal Reserve, Goldman Sachs, Citigroup, Morgan Stanley, Paribas, Deutche Bank, κλπ, μέσα από ένα πλέγμα Κεντρικών Τραπεζών και Χρηματιστηρίων).

Η “ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”, λοιπόν, είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ από την Ολιγαρχία του Χρήματος !!!

Οι κατευθύνσεις της, δίνονται μέσα από τα όργανα που έχει αναπτύξει η Ολιγαρχία των πολυεθνικών αυτών, για να μη φαίνεται (παρά μόνο από τα αποτελέσματα που λίγοι τα διαβάζουν)

Τα όργανα αυτά είναι : 

• Ο Οργανισμός Παγκοσμίου Εμπορίου (ΟΠΕ), 
• ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), 
• το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ),
• η Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank - WB),
• η "Τράπεζα διεθνών Διακανονισμών" (Bank for International Settlements - BIS).

Τα όργανα αυτά, προκειμένου να περάσουν τις αποφάσεις τους στις κυβερνήσεις των κρατών, ώστε να γίνουν Νόμοι που υποχρεώνουν τις κοινωνίες να τους τηρούν, συντονίζονται με τις αποφάσεις που παίρνονται από άλλα, άτυπα αλλά ισχυρότερα των Οργανισμών αυτών, όργανα, όπως η 

• Λέσχη Μπίλντενμπεργκ, 
• η Σύνοδος των 7, 
• η Σύνοδος των 20, 
• η Τριμερής (Trilateral) .

Κατ' αυτόν τον τρόπο, η παγκοσμιοποίηση δένει όλο και σφικτότερα τις ανθρώπινες κοινωνίες στα συμφέροντα αυτής της Ολιγαρχίας του Χρήματος, η οποία, θα πρέπει να πούμε ότι ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ , αφού κατέχει πλήρως την παραγωγή και τη διανομή του κατά το δοκούν της.

Το Χρήμα αποτελεί το όπλο της για να κατακτήσει τον τελικό σκοπό της που είναι Η ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ.

Αυτό, όσοι νοιώθουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ, είμαστε υποχρεωμένοι να το πολεμήσουμε. 

Λοιπόν, τέρμα τα αστεία !!!

Τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα καθώς, από τους "υποστηρικτές της Δημοκρατίας”, οδηγούμαστε σε έναν νέο Μεσαίωνα τρισχειρότερης βαρβαρότητας, από τον παλιό που ξέρουμε.