7/Ι/2013
Είναι
αλήθεια πως εμείς, οι Έλληνες, κατορθώσαμε
να επιβιώσουμε, σαν εθνότητα, επί χιλιάδες
χρόνια (για
τον ακριβή προσδιορισμό τους ερίζουν
ακόμη οι ιστορικοί) και μέσα από χιλιάδες
περιπέτειες και ιλιγγιώδη ιστορικά
σκαμπανεβάσματα, από τις απλησίαστες
κορυφές αυτοκρατορικών κατακτήσεων,
στα βάραθρα της δουλείας, της υποτέλειας
και της ξεφτίλας.
Είναι,
επίσης αλήθεια πως, το στοιχείο που
πάντα μας εκτόξευε ψηλά, ποτέ δεν ήταν
η ποσοτική μας υπεροχή.
Πάντοτε
ήταν η ποιοτική μας διαφορά στην
αντιμετώπιση των γεγονότων.
Και,
προσέξτε. Δεν αναφέρομαι σε “ανωτερότητα”.
Αναφέρομαι σε “διαφορά”, γιατί δεν
ξέρω αν η “ιερή κουζουλάδα” του Λεωνίδα
να αντιμετωπίσει στις Θερμοπύλες δύναμη
ανθρωπίνως αδύνατον να νικηθεί,
κατατάσσεται ως “ανωτερότητα” ή ως
“διαφορά” σκέψης που, πάνω από την
πραγματικότητα ( ρεαλισμό τη λέμε τώρα)
και τη Νίκη, ιεραρχεί το “χρέος” και
τη “Δόξα”, την οποία και, τελικώς,
κατακτά μαζί με τους 300 του, στον αιώνα
τον άπαντα, από άπασα την ανθρωπότητα......
Δεν
μπορώ να κατατάξω την κατανίκηση και
διάλυση της Περσικής αυτοκρατορίας σε
“ανωτερότητα της φυλής” μας, παρά μόνο
στη “διαφορά” του σκεπτικού του
Αλεξάνδρου του Μέγιστου.
Μία
“διαφορά” που ο Μέγας Αριστοτέλης
φύτεψε στο μυαλό του μαθητή του, οπλίζοντάς
τον με Αλήθειες άγνωστες στον αντίπαλο,
όπως αυτές που αποκαλύπτουν τη δύναμη
του πνεύματος και της θέλησης επί των
μετάλλων των όπλων.
Δεν
μπορώ να κατατάξω ως “φυλετική
ανωτερότητα” την απόφαση του Κωνσταντίνου
Παλαιολόγου να δώσει μάχη χαμένη εκ των
προτέρων (όμοια μ' εκείνη των Θερμοπυλών)
υπερασπιζόμενος με θυσία της ζωής του,
όχι τη Βασιλεύουσα, που το τέλος της
ήταν αναπόφευκτο και προδιαγεγραμμένο,
αλλά του άϋλου μέλλοντος του Ελληνισμού.
Ήταν κι αυτή, η κορυφαία ιστορική στιγμή
της άλωσης της Πόλης, μνημείο Ελευθερίας,
καθώς η Πόλη έπεσε, αλλά ποτέ δεν
παραδόθηκε η Ελευθερία των Ελλήνων !!!
Έτσι διασώθηκε και την αναπνέουμε
σήμερα. Σώθηκε, βουτώντας σ' αυτή την
“ιερή κουζουλάδα” που οδηγεί το χέρι
της ιστορίας όταν γράφει στις Ελληνικές
σελίδες.....
Είναι
αυτή η ίδια “διαφορά” , και όχι φυλετική
ανωτερότητα, που σήμερα σηκώνει από τον
θρόνο της παγκόσμιας αναγνωρισιμότητάς
του τον παγκόσμιο συνθέτη και σακατεμένο
αγωνιστή της Ελλάδας και της Δημοκρατίας,
Μίκη Θεοδωράκη, 90άρη έφηβο, και τον
οδηγεί, υπνωτισμένον από αυτή την ίδια
“ιερή κουζουλάδα” στους δρόμους και
στις πλατείες να τρώει στη μούρη τα
χημικά των αστυνομικών, προσπαθώντας
να μιλήσει στον κόσμο για να καταλάβει
τις απλές Αλήθειες που του κρύβει η
βρώμικη προπαγάνδα του εχθρού του.
Αυτή,
λοιπόν, η “διαφορά” μας, που δεν είναι
φυλετική ανωτερότητα, πρέπει να ξυπνήσει,
καθώς, συμπτωματικά, οι παρόντες σήμερα
(στη ζωή) Έλληνες, έχουμε στα χέρια μας
μία μεγάλη ευκαιρία, που δημιουργήθηκε
από μία ιστορική ομοβροντία από σκασμένες
“φούσκες διαφόρων “-ισμών” που, στις
μέρες μας, βροντούν σαν κανόνια στο
διεθνές στερέωμα.
- Ο κομμουνισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς κατέρρευσε κάτω από το κοινωνικό βάρος τής πλήρους απουσίας Δημοκρατίας που προξένησε την ασφυξία του
- Ο σοσιαλισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς αλλοτριώθηκε, συναλλασσόμενος και ομογενοποιούμενος με τον καπιταλισμό
- Ο εθνικισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς καταδικάστηκε σε ισόβιο αποκλεισμό και εξορία από την ελεύθερη σκέψη, μετά την “τέλεια καταστροφή” που προξένησε με τον 2ο ΠΠ
- Ο διεθνισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς μετεξελίχθηκε, εντέχνως και ύπουλα, σε “πολυπολιτισμικότητα” και σε “παγκοσμιοποίηση”, συνταιριασμένος άψογα με τα συμφέροντα και τις βλέψεις της “Νέας Τάξης” πραγμάτων.
- Ο (γνωστός μας) καπιταλισμός, (δηλαδή η κεφαλαιοκρατία) αποδείχθηκε κι αυτός, “φούσκα”, καθώς πνέει τα λοίσθια, μετά το θανάσιμο λάβωμα που υπέστη από την κατάρρευση κολοσσιαίων επιχειρήσεων και Τραπεζών (κυρίως Αμερικανικών) η οποία αποκάλυψε ότι, τα “κεφάλαια” των κεφαλαιούχων, δεν υπήρχαν, ήταν αέρας κοπανιστός. Όμως αν δεν υπάρχουν κεφάλαια και κεφαλαιούχοι, τότε πώς μπορεί να υπάρχει κεφαλαιοκρατία, δηλαδή καπιταλισμός ;;;
(Στο
ερώτημα αυτό, θα επιχειρήσουμε μία
απάντηση σε άλλο σημείωμα).
Σήμερα,
εδώ, αυτό που προκύπτει από όλες αυτές
τις διαπιστώσεις της καταγεγραμμένης
πραγματικότητας (χωρίς ίχνος φαντασίας)
είναι το γεγονός ότι σε όλο τον κόσμο
υπάρχει μία αστάθεια, που είναι αποτέλεσμα
του σκασίματος των φουσκών που ισορροπούσαν
την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση,
έστω κι αν αυτή ήταν ψεύτικη, όπως οι
φούσκες που την ισορροπούσαν....
Μετά
από όλα αυτά, η παγκόσμια κοινωνία
εγκυμονεί και περιμένει (το έχει μεγάλη
ανάγκη) κάτι νέο, κάτι καλύτερο, ένα βήμα
εμπρός...
Αυτή
τη στιγμή ισορροπεί μεταξύ του φθαρμένου
παλιού και του ελπιδοφόρου νέου.
Επόμενο
είναι, οι δυνάμεις που επωφελούνται από
τη συντήρηση του παλιού, να το υποστηρίξουν
με όλη τους τη δύναμη και οι δυνάμεις
που πλήττονται από αυτή τη συντήρηση,
να την πολεμήσουν, επίσης με όλη τους
τη δύναμη.
Και
τίθεται το ερώτημα:
- Εμείς, οι Έλληνες, τί δουλειά έχουμε σ' αυτή την διελκυστίνδα;;
- - Τί μας αφορά και τί μας νοιάζει;;;
- - Μήπως δεν έχουμε δικά μας προβλήματα να λύσουμε, θα πιάσουμε τα διεθνή ;;;
Τα
ερωτήματα αυτά είναι πολύ σωστά, όμως
ας μην κάνουμε πως δεν ακούμε αυτό που
όλοι (και ιδίως επίσημα διεθνώς χείλη)
λένε και ακούγεται από παντού: ότι η
Ελλάδα έχει επιλεγεί για πειραματόζωο
στην παρούσα παγκόσμια οικονομική
κρίση,
αλλά κανένας δεν μας λέει ξεκάθαρα, σε
τί πείραμα μετέχουμε σαν πειραματόζωα.
'Ομως,
υποθέτω πως, το να μάθουμε σε τί αποβλέπει
το πείραμα που έχουμε επιλεγεί για
πειραματόζωα, είναι δευτερεύον και άνευ
αξίας, μπροστά στο ερώτημα:
- Συμφωνούμε να είμαστε πειραματόζωα σε κάποιο πείραμα; τη στιγμή, μάλιστα, που οι πρώτες φάσεις αυτού του “πειράματος” μάς έχουν πλήξει καίρια, όχι μόνο στην αντιμετώπιση των καθημερινών αναγκών μας, αλλά και στην οικογενειακή μας γαλήνη, στην προσωπική αξιοπρέπειά μας, στο μέλλον των παιδιών μας, στην ασφαλή διαβίωσή μας, στην προοπτική της ζωής μας ;;;;
- Εδώ, στα πλαίσια αυτού του πειράματος, έχουμε παραδώσει την εθνική κυριαρχία μας στον πλέον στρατηγικής σημασίας “ζωτικό εθνικό χώρο”, αυτόν της Οικονομίας μας, τί περιμένουμε από αυτό το πείραμα; Καλό;;;
Σκέφτηκα,
λοιπόν, κάτι ανατρεπτικό: Το
πειραματόζωο να αλλάξει το πείραμα!
Να
συμπεριφερθεί απροσδόκητα, δηλαδή
Ελληνικά!
Έτσι
όπως σκέφτονται πάντοτε οι Έλληνες υπό
πίεση.. Όπως ο Οδυσσέας, όπως ο Αχιλλέας,
όπως ο Λεωνίδας, ο Παλαιολόγος, ο
Μιλτιάδης, ο Κολοκοτρώνης, και όλοι οι
άλλοι !!!
Αυτό
είναι που φοβούνται οι μή Έλληνες. Το
απροσδόκητο της αντίδρασης του Έλληνα
υπό πίεση!!! Το έχει ομολογήσει και ο
Κίσιντζερ....
Αυτό
χρειάζεται τώρα. Είναι η κατάλληλη
στιγμή.
Η
στιγμή της “ιερής κουζουλάδας”. Αυτής
που ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΑ !!!
Είναι
η ώρα να δείξουμε σ' όλο τον κόσμο ποιά
είναι η πραγματική Δημοκρατία!!
Ότι δεν είναι αυτή η ψευδεπίγραφη, που
συστήνεται έτσι για να κρύβει την ύπουλη
Ολιγαρχία της “Διεθνούς του Χρήματος”,
που έχει επιβάλλει στον κόσμο το σκοτάδι
της λατρείας του Χρήματος, με όχημα τον
άκρατο καταναλωτισμό, που έχει αλλοτριώσει
τον άνθρωπο και τον έχει καταδικάσει
σε ισόβια ανικανοποίηση, με όλες τις
τραγικές, γι' αυτόν, επιπλοκές, σωματικές,
ψυχικές, κοινωνικές......
Με
τις σκέψεις αυτές, πατώντας ένα πλήκτρο
στο PC
μου,
με έβγαλε στο παρακάτω προσκλητήριο:
Ζητούνται
“προς κατάταξη”,
πολίτες-οπλίτες φέροντες τον οπλισμό τους
(την ψυχή και το σώμα τους)
για την επιχείρηση “ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2013”.
Πρόκειται για την τελική μάχη της Δημοκρατίας απέναντι στην Ολιγαρχία που ήδη επιβάλλει στον Ελληνικό λαό την τυραννία της. Περισσότερα στο http://2013marathon.org/
πολίτες-οπλίτες φέροντες τον οπλισμό τους
(την ψυχή και το σώμα τους)
για την επιχείρηση “ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2013”.
Πρόκειται για την τελική μάχη της Δημοκρατίας απέναντι στην Ολιγαρχία που ήδη επιβάλλει στον Ελληνικό λαό την τυραννία της. Περισσότερα στο http://2013marathon.org/
Τρέχω
να καταταγώ, “τοις κείνων ρήμασι
πειθόμενος” .....
Θα
σας δώ εκεί....
No comments:
Post a Comment