Προς Αγρότες, Εργάτες, Νεκροθάφτες και Οδοκαθαριστές

28/I/2013

Ανοιχτή επιστολή προς κάθε απεργούντα ή προτιθέμενο να απεργήσει.
Όθων Ιακωβίδης

Αγαπητοί συμπολίτες,
Όσο δεν βλέπετε ότι έχετε χάσει την Ελευθερία σας (η Δημοκρατία αποτελεί πλέον τον φερετζέ της κυβερνώσας Ολιγαρχίας) και απλώς διαμαρτύρεστε (προς τους ίδιους που διαπραγματεύθηκαν αυτή την "τέλεια απώλεια") για τα φραγκοδίφραγκα που χάνετε, (εξ αιτίας αυτής της απώλειας) δεν κάνετε τίποτε περισσότερο, από το να διατηρείτε και να διαιωνίζετε την κατάσταση αιχμαλωσίας σας που είναι και δική μας... όσο
σημαντικά κι αν είναι αυτά τα “φραγκοδίφραγγα” για την καθημερινότητα της διαβίωσής σας.....
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΛΑΔΙΚΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ.

 Σταματείστε να συμπεριφέρεστε σαν τον πατέρα που βλέπει μπροστά του την κόρη του (ή και τον γιό του) να βιάζεται χυδαιότατα και αυτός (σαν να μην
αντιλαμβάνεται το απύθμενα ολέθριο της πράξης) διαμαρτύρεται (στον ίδιο τον βιαστή!!) ζητώντας του, εξ αποστάσεως και διαρκούσης της πράξεως, να μην της τραβά τα μαλλιά, να μη την δαγκάνει και να μη την προσβάλλει χυδαιολογώντας!!!!

 Την ώρα που η χώρα έχει παραδώσει άνευ όρων την Κυριαρχία της επί του
πλέον στρατηγικού ζωτικού χώρου της, αυτού της Εθνικής Οικονομίας της,
μόνον άνοες και στερημένοι κάθε ίχνους κριτικής σκέψης πολίτες, θα εστίαζαν στα κλαδικά τους οικονομικά αιτήματα, τη στιγμή που η διαχείριση αυτών, μαζί με ολόκληρη την Οικονομία, έχει ήδη (και φανερά) παραχωρηθεί σε άλλα χέρια (όλοι ξέρουν πια την “Τρόϊκα” και τον σκοπό της) αντιθέτων συμφερόντων, όπως είναι παντού και πάντα τα συμφέροντα δανειστή και δανειζόμενου.

 Σταματείστε, επί τέλους, αυτή την ηλίθια συμπεριφορά που τον μόνο που οφελεί, είναι αυτός που προξένησε το πρόβλημα και τώρα ο ίδιος περιφρουρεί τη λύση που θέλουν να επιβάλλουν στην πατρίδα μας οι πάτρωνές του. Και αυτός δεν είναι άλλος από το καθεστώς πολιτικό σύστημα που, σφετεριζόμενο τη Δημοκρατική νομιμοφάνεια, έχει παραδώσει την διακυβέρνηση της χώρας σε μία (γνωστή με τα ονοματεπώνυμά της) οικογενειοκρατούμενη πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία που “τα έχει κάνει πλακάκια” με τα αντίπαλα (του λαού) συμφέροντα των δανειστών.

ΝΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΕΝΑ (ΜΟΝΟ) ΑΙΤΗΜΑ: ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΑΣ. Με άλλα λόγια: ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

 Ο μόνος δρόμος να απαλλαγούμε από τα “Μνημόνια”, αλλά και (κυρίως) από
τις αιτίες που τα δημιούργησαν, είναι να απαλλαγούμε από τους
“Μνημονιοφύλακες”. Αυτοί, είναι σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα.
Κόμματα και “πολιτικό προσωπικό”.

 Αυτό, δεν πρόκειται να καμφθεί από καμία κλαδική απεργία και δεν μπορεί να ξηλωθεί από καμία κομματική νίκη. Θα πέσει μόνο κάτω από το βάρος μίας
παλλαϊκά εκφρασμένης απόφασης για ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που θα γκρεμίσει το τεράστιο Ψέμμα που επάνω του στηρίζεται η παρούσα “Δήθεν

Δημοκρατία” και τα ολέθρια αυτής γεννήματα.

Μία ολοκληρωμένη πρόταση προς αυτή την κατεύθυνση, είναι η "Επιχείρηση ΜΑΡΑΘΩΝ 2013". ( www.2013marathon.org ). Συνιστώ να την μελετήσει (και όχι απλώς να τη διατρέξει με βιαστικό διάβασμα) κάθε Έλληνας απεργός και κάθε Έλληνας πολίτης.

Μανιφέστο Ναυάρχων: Τροχιοδεικτική βολή στις δυνάμεις κατοχής.

27/Ι/2013

Με μεγάλη ευχαρίστηση διάβασα σήμερα το “Μανιφέστο των Ναυάρχων” με το οποίο προβεβλημένοι στρατιωτικοί παίρνουν θέση στα πράγματα. Θέση πατριωτική (πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς ;) και ξεκάθαρα δημοκρατική.

Εκλαμβάνω το Μανιφέστο αυτό και σαν απάντηση στην πρόσφατη ανοιχτή επιστολή μου προς αυτούς (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2013/01/blog-post_6.html) και χαίρομαι αν έστω και στο ελάχιστο συνετέλεσα στην απόφασή τους να δράσουν ή να επιταχύνουν τη δράση τους.

Αυτή τη στιγμή που η τιμή της πατρίδας, βουτηγμένη στο βούρκο της κομματοκρατίας, έχει κατρακυλίσει στους υπονόμους της διεθνούς ανυποληψίας, η μάνα όλων μας, η Ελλάδα μας, έχει ανάγκη όλα τα παιδιά της και ιδιαιτέρως αυτά που τα σπούδασε και τα εκπαίδευσε για να την υπερασπίζονται στην πρώτη γραμμή.

Οι στρατιωτικοί, (απόστρατοι και εν ενεργεία), αποτελούν ένα ξεχωριστό μέρος της κοινωνίας μας και παίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο στην πορεία του έθνους και της κοινωνίας, καθώς αποτελούν την εμπροσθοφυλακή απέναντι σε κάθε επιβουλευόμενο την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την ακεραιότητα εδαφών, υλικών και άϋλων κεκτημένων της επικράτειας (πολλές φορές με αίμα) και το μέλλον της χώρας.

Το πρωτοφανές “παρών” των στρατιωτικών στην παρούσα πολιτική συγκυρία, δέιχνει δύο τινα:

• την σοβαρότητα της κατάστασης, που αναγκάζει την πλεόν “συντηρητική” κοινωνική ομάδα να σηκώσει σημαία αντίστασης και ανατροπής (του καθεστώτος πολιτικού συστήματος)
• το ότι, τελικά, η κομματοκρατία δεν έχει κατορθώσει, ακόμη, να λοβοτομήσει την Ελληνική υπερηφάνεια κάθε ένστολου πολίτη. Σημειώνεται δε ότι, στο πεδίο του κοινωνικού γίγνεσθαι, δεν υπάρχουν απόστρατοι πολίτες. Είναι όλοι “εν ενεργεία”, μέχρι του θανάτου τους. Και όλοι υποκείμεθα στο αξίωμα: “Οι περιστάσεις δείχνουν το ανάστημα του ανδρός”. Οι στρατευόμενοι σήμερα (στον αγώνα ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) “απόστρατοι”, δείχνουν ότι διαθέτουν δημοκρατικό/πατριωτικό ανάστημα.

Αυτές οι δύο διαπιστώσεις, αποδείχνουν ότι το καθεστώς έχει ξοφλήσει και παραμένει ακόμη στις καρέκλες, μόνο και μόνο λόγω της δύναμης της αδράνειας.

Είναι, καθαρά, θέμα χρόνου, να ξηλωθεί άπαξ και δια παντός, μαζί με όλη τη σαπίλα που κουβαλάει και στην οποία έχει βουτήξει όλη την κοινωνία.

Η αγωνιώσα κοινωνία, ακούει με εξαιρετικά μεγάλη χαρά το “παρών” των ένστολων παιδιών της δίπλα της, καθώς το έχει ανάγκη, τους συγχαίρει και θα τους προτάξει στον αντιστασιακό/απελευθερωτικό αγώνα της για τη δραπέτευση από τα εξευτελιστικά Μνημόνια και τους Μνημονιοφύλακες.

Το ραντεβού της Δημοκρατίας, στον Μαραθώνα, την Πρωτομαγιά, (www.2013marathon.org) αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερο και εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Τα πράγματα, όπως εξελίσσονται, από διάφορες κατευθύνσεις, δείχνουν ότι αυτή η Άνοιξη θα μυρίζει Ελλάδα .... και Δημοκρατία.....

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ , ΓΚΡΙΖΑ ΜΕΡΑ, ΜΑΥΡΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΚΑΙ ” ΝΥΧΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ ”

 

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Έπεσε στην αντίληψή μου, χθές, μία πληροφορία για δημοσκόπηση αξιόπιστης εταιρείας, που έφερνε τη Χρυσή Αυγή δεύτερο κόμμα (πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πρώτο) και μπροστά από τη ΝΔ που
ήταν τρίτη (και καταϊδρωμένη).

Ανατρίχιασα! Έβλεπα μπροστά μου να νεκρανασταίνεται σαν διψασμένο βαμπίρ, το φάντασμα του καταστροφικού δίπολου “ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΔΕΞΙΑ”.
Αυτό που αιματοκύλισε την Ελλάδα στον αδελφοκτόνο εμφύλιο, χώρισε για μισό αιώνα την κοινωνία σε “νικητές και ηττημένους”, γέμισε στρατόπεδα συγκέντρωσης των “αντιφρονούντων”, ταλαιπώρησε τον μισό πληθυσμό με τα πειστήρια “κοινωνικών φρονημάτων” (που έπρεπε να διαθέτει ο πολίτης για να ζήσει στοιχειωδώς αξιοπρεπώς), στέρησε τη χώρα από εδάφη που δικαιούτω (για την εισφορά της στη Νίκη του Β’ ΠΠ), καθυστέρησε την ανάπτυξη της χώρας και άφησε την Ελληνική κοινωνία ανάπηρη και ανίκανη για αξιοκρατία, πρόοδο και καθαρή πολιτική σκέψη, για πάνω από πενήντα χρόνια!!

Και, εκεί που πάει να κλείσει η πόρτα της κόλασης, νάτη που ξαν’ ανοίγει!!
Η κομματική εμπλοκή στα κέντρα λήψης εθνικών αποφάσεων, απειλεί πάλι την Ελληνική κοινωνία με τη μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να τη βρεί.
Η κομματοκρατία, (η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος) εμφανίζεται πάλι, έτοιμη να εξακοντιστεί στο απόγειο της καταστροφικής ύπαρξής της και αυτό, διότι:
• Η “Αριστερά”, (τροφός της “Δεξιάς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της), ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τις κουκούλες και τις μολότωφ (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και αρχίζει να οργανώνει επιθέσεις “στα φασισταριά που σήκωσαν κεφάλι”.
• Η“Δεξιά” , (τροφός της “Αριστεράς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της), ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τα μαχαίρια και τις σιδηρογροθιές (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και σχεδιάζει επιθέσεις “στα κουμμούνια που δεν έγιναν σαπούνια” ….

Η Ελλάδα μας, σε πόλεις και χωριά, ετοιμάζεται (χωρίς να το θέλει και χωρίς να το ξέρει) να ξαναγίνει πεδίο βολής μίας ηλίθιας εμφύλιας σύρραξης, τόσο ηλίθιας, όσο αποδείχθηκε και ο εμφύλιος πόλεμος στο τέλος της 10ετίας του 40, ιδωμένος εκ των υστέρων και εκ των αποτελεσμάτων του ….
Μίας ηλίθιας σύρραξης που, όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα της κοινωνίας, (διότι η λύση του σύνθετου οικονομικού/κοινωνικού προβλήματος της χώρας δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτε με τις αιτίες της επερχόμενης αυτής σύγκρουσης) αλλά θα το επιδεινώσει πολλαπλασιαστικά!!…

Η άνοδος της φούσκας του φασισμού (στην Ελλάδα,) στο μέγεθος που δείχνει να βρίσκεται σήμερα, σε συνδυασμό με τις αιτίες αυτής της ανόδου του (την εθνική ταπείνωση σε συνδυασμό με την εξευτελιστική οικονομική ανέχεια) και την πρωτοκαθεδρία της Αριστεράς στο πολιτικό σκηνικό, λαμβάνοντας υπ’ όψη και τούς παράγοντες “Ελληνικό ταμπεραμέντο” και την “βουτηγμένη στο αίμα, πρόσφατη προϊστορία των δύο αυτών παρατάξεων”, προεξοφλούν την οικτρή εξέλιξη που θα έχει η συνέχεια της πορείας των πραγμάτων, αν δεν διακοπεί κατάλληλα και έγκαιρα.
Ήδη οι τροχιοδεικτικές βολές αυτού του ακήρυκτου πολέμου, έχουν αρχίσει. Η τελευταία ήταν το “επεισόδιο δολοφονικής επίθεσης” στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη. Στο άμεσο μέλλον, οι εκατέρωθεν προκλήσεις θα πυκνώσουν… και όσο πυκνώνουν αυτές, οι αντίπαλοι θα αναβαθμίζονται σε μεθόδους και “μέσα”.

Ας δούμε όμως, τί συμβαίνει ταυτόχρονα με τα παραπάνω, σε ένα άλλο επίπεδο του πολιτικού γίγνεσθαι: Μία άλλη δημοσκόπηση, (επίσης αξιόπιστης εταιρείας)δείχνει πρώτη επιλογή του εκλογικού σώματος το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” με 54% (!!!) με το δεύτερο και τρίτο (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) μακράν, περί το 18% ….
Η δημοσκόπηση αυτή, δείχνει ξεκάθαρα πως η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (βλέποντας την Αλήθεια που της έκρυβαν τόσα χρόνια, δηλαδή την άλωση της Δημοκρατίας προς όφελος των συμφερόντων της εγχώριας οικογενειοκρατίας και της διεθνούς Ολιγαρχίας του Χρήματος) αποφαίνεται ότι δεν θέλει κανένα κόμμα, δηλαδή είναι έτοιμη να ξεριζώσει το κομματοκρατούμενο καθεστώς πολιτικό σύστημα !!!

Με αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα, αν το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” κέρδιζε στις εκλογές και (με κάποιον τρόπο) επέβαλε τη λαϊκή αυτή θέληση, θα ανέτρεπε , αυτομάτως, την (ένοχη του εγκλήματος) κομματοκρατία και θα καθάριζε το τοπίο της πολιτικής σκηνής από τους ρύπους που ξεχυλίζουν καθημερινά από τα πορτοπαράθυρα της τηλεόρασης και του αλωμένου Τύπου, αλλά θα απέτρεπε και την (άκρως επικίνδυνη, πλέον) εξέλιξη της αντιπαλότητας Δεξιάς/Αριστεράς.

Βέβαια, το ποσοστό αυτό εξαφανίζεται στις εκλογές, όπου δεν υπάρχει η επιλογή αυτή (“ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”) για να ψηφιστεί, οπότε οι ψηφοφόροι αυτής τής επιλογής, διασκορπίζονται αναλόγως, στα υπάρχοντα γνωστά κόμματα των εκλογών.
Έτσι, η πραγματική βούληση του Ελληνικού λαού “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”, μένει ορφανή, έωλη και τελικά ανύπαρκτη !!….. αφήνοντας μία μεγάλη “μαύρη τρύπα” στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελληνικής κοινωνίας.

Όμως, ας δούμε προσεκτικότερα τον συνδυασμό αυτών των δύο δημοσκοπήσεων, που οδηγεί στην εξής παρατήρηση:
Την ίδια ώρα που η κοινωνία απορρίπτει με συντριπτικό ποσοστό ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, (δηλαδή σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα), διαπιστώνεται ότι στο πολιτικό προσκήνιο ανδρώνονται οι δυνάμεις της πόλωσης , η οποία λειτουργεί σαν συνεκτική και κεντρομόλος δύναμη συσπείρωσης στον κομματικό πόλο, τόσο στον δεξιό, όσο και στον αριστερό.

Η παρατήρηση αυτή, γεννά το ερώτημα: – Ποιόν συμφέρει η δημιουργούμενη πόλωση;

Η απάντηση είναι αυταπόδεικτη: Ο μόνος ωφελημένος, είναι το καθεστώς πολιτικό σύστημα.
Και αυτό, διότι, ενώ (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) καταρρέει και είναι έτοιμο να θαφτεί οριστικά και αμετάκλητα κάτω από το βάρος τού τεράστιου εγκλήματός του (ως ο κύριος ένοχος της πτώχευσης της χώρας), η ακραία κομματική/ιδεολογική πόλωση, αποτελεί (στην παρούσα συγκυρία) το μόνο σωσίβιό του.
• Δεν νοιάζει κανέναν κομματάνθρωπο, αν η κοινωνία θα πληρώσει πανάκριβα αυτή τη νέα αναμέτρηση της Δεξιάς με την Αριστερά.
• Δεν νοιάζει κανέναν, που η σωτηρία του συστήματος είναι ταυτόχρονα και ο ενταφιασμός τής (πραγματικής) Δημοκρατίας, για την οποία “κόπτονται”..
• Κανένας τους δεν θέλει να συμφωνήσει με την κοινωνία (την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί) η οποία ζητά την καταδίκη των σφετεριστών της Δημοκρατίας, και την αποκατάστασή της.

Πίσω από τους δύο “μονομάχους” που, (τυφλώνοντας τους οπαδούς τους με την πολιτική ιδεοληψία τους), θα κάνουν τη χώρα “πεδίο βολής” καταστρέφοντας το παρόν και το μέλλον της, το “σύστημα” θα καραδοκεί να στέψει “αυτοκράτορα” τον (όποιον) “νικητή”, έχοντας έτσι εξασφαλίσει την μακροημέρευση τού συστήματος, για την επόμενη 50ετία…..
Αυτή είναι η επωαζόμενη “επόμενη μέρα”, αυτού που ζούμε σήμερα….

Οπότε, προκύπτει το επόμενο ερώτημα: – Τί πρέπει να γίνει, για να αποφευχθεί η εκδοχή αυτής της καταστροφικής πόλωσης;;
• Το μόνο που μπορεί να σώσει την Ελληνική κοινωνία από το μαύρο αυτό μέλλον της, είναι η (όσο γίνεται συντομώτερα) συσπείρωσή της σε μία μεγάλη παλλαϊκή και εξωκομματική δύναμη, η οποία θα προτάξει ένα και μοναδικό αίτημα, που θα πνίξει τους μηχανισμούς και το προσωπικό τους που κρατούν στα πράγματα την κυβερνώσα Ολιγαρχία: την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Μίας πραγματικής και όχι ψευδεπίγραφης Δημοκρατίας που, αμέσως μετά την Συνταγματική θεμελίωσή της και με όπλο της την ισηγορία η οποία αποκαλύπτει την Αλήθεια, (που παραμένει φιμωμένη στις μέρες μας από την προπαγάνδα της κυβερνώσας Ολιγαρχίας) θα αποφασίσει για όλα τα άλλα θέματα:
• Την τύχη των “ηγετών” που παρέδωσαν τα απαράδοτα του έθνους,
• την τύχη των Μνημονίων,
• το νόμισμα,
• την ΑΟΖ,
• την αξιοποίηση των μεγάλων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας,
• τις επενδύσεις,
• την Παιδεία,
• την ασφάλεια,
• την Υγεία,
• και όλα τα άλλα θέματα

Αν δεν αποκαταστήσουμε έγκαιρα μία κραταιά (και πραγματική) Δημοκρατία, την οποία θα είμαστε αποφασισμένοι (σαν ελεύθεροι πολίτες) να προασπισθούμε με όλη μας την ύπαρξη, απέναντι στη “Νέα Τάξη” (“New Order” – “Ordine Nuovo”), τα λάβαρα της οποίας ανεμίζουν οι “ταγοί” μας φανερά και ξεδιάντροπα, επιτιθέμενοι στην κοινωνία μας αλαλάζοντες “χρειαζόμαστε μία παγκόσμια διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε τώρα”, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε, εμείς και οι απόγονοί μας, στη δυστυχία του εξανδραποδισμού*.

Όπως τεκμηριώνεται από τις πραγματικότητες που εκτέθηκαν προηγουμένως εδώ, η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, με την απομάκρυνση των μηχανισμών και των προσώπων που ευθύνονται για την τρέχουσα καταστροφή, από τα κέντρα εθνικών αποφάσεων, αποτελεί μονόδρομο για την αποφυγή μίας μεγάλης “νύχτας κρυστάλλων”, κατά τη διάρκεια της οποίας θα θρυμματιστεί η εθνική ομοψυχία και μαζί της κάθε κοινωνικό αλλά και εδαφικό κεκτημένο…
Τελεία και παύλα και ο νοών νοείτω.

Κάθε ελεύθερος/η από κομματικές παρωπίδες Έλληνας και Ελληνίδα, καλείται (από την Λογική και το συναίσθημα της αυτοπροστασίας του) να βρεί τον τρόπο να οργανώσει ή να οργανωθεί σ΄αυτό τον αγώνα, για να μπορέσει να προσφέρει όλες του τις δυνάμεις.
Η απειλή είναι πραγματική και τεράστια…. και η ευθύνη του κάθε πολίτη, ανάλογη….
Μία τέτοια προσπάθεια σ’ αυτή την κατεύθυνση, αποτελεί και η “Επιχείρηση Μαραθών 2013” (www.2013marathon.org)

• * εξανδραποδίζω: (Λεξ. Δημητράκου: καθιστώ κάποιον τελείως υποχείριον) και,
• ανδράποδο: αιχμάλωτος πωλούμενος ως δούλος.

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΑΒΟΥΛΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΑΒΟΥΛΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Όθων Ιακωβίδης

Όταν η Δημοκρατία αποτελεί ένδυμα μίας τραβεστί Ολιγαρχίας που προσπαθεί να ξεγελάσει τον μουστερή για να του πλασάρει το παρά φύσιν ως φυσικό, επόμενο είναι και ο οίκος της Δημοκρατίας, η Βουλή, να μετατρέπεται σε οίκο ανοχής....


Και η ανοχή της κοινωνίας έχει εξαντληθεί, καθώς, καθισμένη στους καναπέδες μπροστά από την τηλεόραση, παρακολουθεί σκηνές “απείρου κάλλους” να διαδραματίζονται σε ένα σουρεαλιστικό έργο, όπου μέσα σε ένα αυστηρό σκηνικό, όπως είναι αυτό του Ελληνικού κοινοβουλίου, γελοία πρόσωπα αναφωνούν γελοίους διαλόγους, επάνω σε ένα γελοίο σενάριο.

Η χθεσινοβραδυνή παράσταση ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σουρεαλιστικό μεγαλείο, με το έργο από δράμα να εξελίσσεται σε μαθηματική / σταυρολεξική φαρσοκωμωδία, καθώς, αντί μίας κάλπης, (που στήνεται παντού στην οικουμένη όταν θέλουν να ψηφίσουν για κάτι), στον εν λόγω “οίκο ανοχής”, στήθηκαν τέσσερις (4) κάλπες!!! χωρίς οι ψηφίζοντες να γνωρίζουν τί ψηφίζουν και σε ποιά !!!
Και αυτό, δεν ήταν το καλύτερο: Ο υπερβατικός σουρεαλισμός των συντελεστών του έργου εκτινάχθηκε από  την ανατρεπτική διάθεση του σεναρίου, όπου η ομάδα των δολοφόνων, με το πτώμα της Ελληνικής Οικονομίας να σφαδάζει μπροστά της, καθώς οδηγείται στον ενταφιασμό του (που γίνεται με το “χτίσιμo” τού πτώματος στον τσιμεντένιο τοίχο της προπαγάνδας), το εγκαταλείπουν και πιάνονται σε ένα περήφανο ξεκατίνιασμα, με αφορμή την παράλειψη κάποιου να δηλώσει εγκαίρως στους άλλους το “πόσα πιάσαν” από μία άλλη (ίσως και την ίδια) κλοπή, πράξη στην οποία επιδίδεται επαγγελματικά η ομάδα αυτή, ντυμένη χωροφύλακας !!!

Είχαμε δεί και στο παρελθόν σκηνές αλησμόνητες, παιγμένες από τον ίδιο θίασο, αυτόν της “κομματοκρατίας”.

• Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα “ομοιόμορφα και τα ομοιόχρωμα ψηφοδέλτια” με τα οποία επιχειρήθηκε η ενθρόνιση του Σαρτζετάκη στο θώκο του Προέδρου της Δημοκρατίας ! (μία ενθρόνιση που, τελικά,  τον εκθρόνισε από το βάθρο του ήρωα της αντίστασης στο παρακράτος της Δεξιάς της 10ετίας του 60, που είχε κερδίσει με τη στάση του στην υπόθεση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη !!!)
• Ποιός μπορεί να ξεχάσει την Θοδώρα την Τζάκρη (μιμούμενη πειστικότατα τη Βάσω Παπανδρέου στην ψήφιση του 1ου “Μνημονίου”)  όταν, μετά από μία βιρτουόζικη παράσταση αντίστασης στον βιασμό, πήραν (σαν να το ευχαριστιόταν κι όλας, οι βιτσιόζες)την πλέον κατάλληλα υποβοηθούσα θέση,  για την επαίσχυντη αυτή πράξη που μόλις είχαν καταγγείλει, οιμόζουσες σε έναν μοναδικά εκτελούμενο  κλαυσίγελο!!!
• Ποιός μπορεί να ξεχάσει τον (υπουργό τότε) Χρυσοστομίδη να υπεραμύνεται της καταψήφισης του ολέθριου Μνημονίου, το οποίο ο ίδιος ψήφισε (!!!) επικαλούμενος (και μάλιστα υπερηφάνως !!!) άγνοια του περιεχομένου του νόμου υποδούλωσης της χώρας, που περιχαρής ψήφισε !!!!!!
• Ποιός μπορεί να ξεχάσει τους πύρινους καταγγελτικούς  λόγους του κάθε αντιπολιτευόμενου που μόλις γίνει κυβέρνηση, υποστηρίζει με απαράμιλλο σθένος και αυτοθυσία, αυτό που προηγουμένως κατήγγειλε ως ειδεχθές έγκλημα!!!
• Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις κωλοτούμπες όλων των συντελεστών αυτής της παράστασης, όλα αυτά τα χρόνια, που έκαναν την Κομανέντσι να “πετάξει τα μετάλλια της” από ντροπή, νοιώθοντας ένα τίποτε μπροστά τους.....

Όλα αυτά τα μοναδικά “κατορθώματα” της κομματοκρατίας, θα ήταν εξαιρετικά διασκεδαστικά και ψυχοθεραπευτικά, αν η παράσταση αυτή δεν είχε άμεση επίπτωση στην καθημερινότητα των πολιτών που την παρακολουθούν.
Αλλά, από την τροπή αυτής της άθλιας παράστασης, εξαρτάται το

• αν θα ρίξει κι άλλο κούτσουρο στη σόμπα (το πετρέλαιο αποτελεί πλέον ανάμνηση)ή θα την αφήσει να σβύσει,
• αν θα φάει κάτι για βράδυ (το ωραίο δείπνο που ετοίμαζε καθημερινά η γυναίκα, έχει μείνει κενή αναπόληση), η θα κοιμηθεί νηστικός, 
• αν θα έχει κι αύριο δουλειά (η βεβαιότητα αυτή αποτελεί, πλέον, παρελθόν γι' αυτούς που ακόμα έχουν δουλειά),
• αν θα έχει και αύριο η οικογένεια το σπίτι της (κι αυτή η βεβαιότητα χάνεται μέρα με τη μέρα),
• αν ο γιός κι η κόρη “πάρουν των ομματιών τους” και ξενητευτούν
• κι άλλα πολλά φαρμακερά ΑΝ.

Αυτή, λοιπόν, η άθλια παράσταση, πρέπει να τελειώσει.

Και, το τέλος της το βάζουν οι θεατές της, καθώς αυτοί είναι που πληρώνουν, με το ιδρωποτισμένο και πολλές φορές ματωβαμένο εισιτήριό τους, τη διατήρηση αυτού του θιάσου.

Η κοινωνία μας, δικαιούται, επί τέλους, να δεί και να απολαύσει το έργο τής (πραγματικής) Δημοκρατίας και όχι αυτής της ψευδεπίγραφης που χρησιμοποιείται για την κάλυψη τής  (με τα γνωστά σε κάθε Έλληνα ονοματεπώνυμα) οικογενειοκρατούμενης πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που κυβερνά τον τόπο.

Όποιος συμφωνεί, καλείται να αφήσει τον καναπέ και την τηλεόραση (που αποτελεί το ναρκωτικό που το σύστημα πλασάρει δωρεάν) και να ψάξει να βρεί τον δρόμο που οδηγεί στην ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ο οποίος είναι ο μόνος που οδηγεί στη δραπέτευση από την αιχμαλωσία μας στα ξένα συμφέροντα, στα οποία μας έχουν πουλήσει ως ανδράποδα ευτελούς αξίας.
Αυτό στοχεύει και η “Επιχείρηση Μαραθών 2013” (www.2013marathon.org).

Τρέχω να συνταχθώ.

Το “οδοιπορικό” της άλωσης της σύγχρονης Ελλάδας

16/I/2013

Το στρατηγικό σχέδιο της αναίμακτης κατάληψης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας (ΠΠΧ), προχωρά κανονικά και στις μέρες μας, ολοκληρώθηκε.
Και, για να συνεννοούμαστε, όταν λέμε “πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας”, εννοούμε:
 το ανθρώπινο δυναμικό (με τον βαθμό παραγωγικής ικανότητας που διαθέτει)
 τις (αξιοποιήσιμες για τον διεθνή τουρισμό) φυσικές καλλονές της χώρας
 τον ((αξιοποιήσιμο για τον διεθνή τουρισμό) μοναδικό ιστορικό πλούτο του τόπου
 τα νερά
 το κλίμα
 τον (άφθονο και σπάνιο) ορυκτό και υποθαλάσσιο πλούτο

Οι προϋποθέσεις αυτής της κατάληψης, μία-μία, πραγματοποιήθηκαν ως εξής:
1. Η πρώτη προϋπόθεση, ήταν η εξασφάλιση της “Εξάρτησης”. Αυτό εξασφαλίστηκε με το να υπάρχει διαρκώς στην Ελλάδα μία πολιτική ηγεσία με δεδομένη την μονομερή αφοσίωσή της στους εκπροσώπους των συμφερόντων που στόχευαν στην κατάληψη των ΠΠΧ.
Και για να συνεννοούμαστε, όταν λέμε “εκπροσώπους συμφερόντων”,
εννοούμε τις κυβερνήσεις που φροντίζουν για τα συμφέροντα των γιγαντιαίων
οικονομικών επιχειρήσεων της χώρας τους.

Η πραγματοποίηση αυτής της προϋπόθεσης, τεκμηριώνεται από τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα γεγονότα:

 Τη ρήση “ανήκομεν εις την Δύσιν” του Κων/νου Καραμανλή

 το Πασοκικό σύνθημα “΄Εξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, που είναι το
ίδιο συνδικάτο” ενώ, ταυτόχρονα, στην πράξη, οι κυβερνήσεις του
Πα.Σο.Κ δυνάμωσαν στο έπακρο τους δεσμούς της χώρας με αυτούς τους
δύο οργανισμούς,

 το “Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ” του Σημίτη, κατά την “κρίση στα Ίμια”,

 το Νεοταξικό “Χρειαζόμαστε μία παγκόσμια διακυβέρνηση και τη
χρειαζόμαστε τώρα” , του ΓΑΠ

 και, το “θα πέσετε στα τέσσερα και θα κάνετε ότι σας λέει η Τρόϊκα”
του Αντώνη Σαμαρά, δίνοντας πρωθυπουργικές εντολές στον υπουργό του Νίκο Νικολόπουλο για τη συμμόρφωσή του στις επιταγές εκπροσώπων της “Νέας Τάξης” που ευαγγελίζεται ο ΓΑΠ.

2. Η δεύτερη προϋπόθεση, ήταν, αυτή η πολιτική ηγεσία να φροντίσει (με ενέργειες ή παραλήψεις της) για τη δημιουργία μίας ισχυρής, αλλά αφανούς δέσμευσης της χώρας, μεγαλύτερης των εμφανών δεσμεύσεών της που προκύπτουν από τις διεθνείς συμφωνίες της.
Αυτό έγινε με τον υπερδανεισμό τής χώρας, (που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε κατά το διάστημα της “μεταπολίτευσης”), σύμφωνα με τη ρήση του παλιού προέδρου των ΗΠΑ Τζών Άνταμς, πουδιατύπωσε λακωνικά την  πραγματικότητα: “Δύο τρόποι υπάρχουν να κατακτήσεις μία χώρα:
Το σπαθί και το χρέος”.
Η πραγματοποίηση αυτής της προϋπόθεσης, τεκμηριώνεται από τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
(α) Το Δημόσιο Χρέος της χώρας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπ. Οικονομικών, κατά τη
διάρκεια της “μεταπολίτευσης”, ακολούθησε την εξής πορεία (ανά 5ετία):

 1974: 19,9 % ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 1980: 24,1% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 1985: 43,3% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 1990: 74,9 % ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 1995: 105,7 % ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 2000: 110,2% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ

 2005: 107,5% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 2009: 116,3% ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
 2012: 150,3 % ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ (μετά το κούρεμα)

(β) Πέραν αυτού, δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός το ότι, τα κορυφαία ανά τον κόσμο “χρηματοπιστωτικά ιδρύματα”, (με τους κορυφαίους επιστήμονες του είδους)επέτρεπαν τον συνεχή (επί μία 30ετία!!!) υπερδανεισμό μίας αναξιόχρεης χώρας !!!! (αφού συνεχώς ξόδευε περισσότερα από τα έσοδά της), πρακτική που ακολουθεί μόνον ο τοκογλύφος που έχει βάλει στο μάτι και θέλει το “οικόπεδο” του αναξιόχρεου “πελάτη” του.

3. Η τρίτη προϋπόθεση ήταν η μετατροπή της αφανούς δέσμευσης σε εμφανή
Ξαφνικά, ο Ελληνικός λαός (στό τέλος του 2009) έμαθε κάτι που ούτε φανταζόταν : ότι η Ελλάδα είναι χρεωκοπημένη (!!!) καθώς δεν μπορεί να πληρώσει ένα Ομόλογό της (που έληγε τότε).

4. Η τέταρτη προϋπόθεση (και η τελευταία, που “κλείνει” τον κύκλο των προϋποθέσεων της αναίμακτης κατάληψης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας ), ήταν η παράδοση της διαχείρισης της “πτωχευτικής περιουσίας” ( δηλαδή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας) στους “κατόχους των χρεωστικών τίτλων” (Ομολόγων) που δεν είναι άλλοι από τους προαναφερόμενους “εκπροσώπους των συμφερόντων” των πολυεθνικών εταιρειών που απαρτίζουν τη “Διεθνή του Χρήματος”.

Αυτό έγινε με την τεχνογνωσία (know-How) και πείρα του ΔΝΤ,(“Διεθνές Νομισματικό Ταμείο”) που επιστρατεύτηκε για την εξασφάλιση της τέλειας εκτέλεσης της κατάληψης αυτής .

O κύκλος ολοκλήρωσης της προϋπόθεσης αυτής, ξεκίνησε με την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου και, μέσα από την (επιστημονικά μελετημένη) πορεία που οδηγήθηκε η χώρα ώστε να εγκαταλείψει κάθε οχύρωσή της, νομική και φυσική, ολοκληρώθηκε προχθές με την ψήφιση της “Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου” (του ΦΕΚ 240/2012) από τη “Βουλή” των άβουλων βουλευτών, που αντιπροσωπεύουν τους (αιχμάλωτους της προπαγάνδας), “πολίτες” της
χώρας....
Η περιληπτική καταγραφή αυτού του, λίγο-πολύ, γνωστού οδοιπορικού, που κατα λήγει στηναιχμαλωσία της Ελληνικής κοινωνίας, (αφού έχει εκχωρηθεί σε τρίτους το δικαίωμα του “αποφασίζειν” για τον τρόπο διαβίωσής της μέσα στην ίδια της τη χώρα), δεν θα προσφέρει τίποτε στον αναγνώστη, αν δεν κινητοποιήσει τη σκέψη του για να αρθρώσει δύο ερωτήσεις:

 Η πρώτη, είναι : - Είναι αλήθεια αυτά;
Το αν (γi' αυτόν) είναι αλήθεια ή όχι, θα το βρεί, σύμφωνα με τη δική του κριτική ικανότητα.
Αν, από την παραπάνω επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση, πεισθεί ότι μπορεί να είναι και έτσι τα πράγματα, τότε η (λογικά) επόμενη ερώτηση που προκύπτει, είναι:

 - Μπορεί αυτή η κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, να αλλάξει;; Μπορούμε, σαν κοινωνία, να δραπετεύσουμε από την αιχμαλωσία στην οποία μας έχουν οδηγήσει;;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, βρίσκεται σε μία άλλη μεγάλη Αλήθεια, επιβεβαιωμένη μέσα στην ιστορία πολλών λαών και, ιδίως, του δικού μας: Η δύναμη που οδηγεί την πορεία της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι η θέληση του λαού.
Αυτό γράφει και το Σύνταγμά μας (άρθρο 1, παρ.2): “Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία”.
Κανείς δεν εκφράζει πιστότερα το εθνικό συμφέρον από τον ίδιο τον λαό.
Έτσι, όσοι δεν συμφωνούμε σε αυτή την αιχμαλωσία (που μόλις περιγράψαμε παραπάνω, το πώς συνέβη), δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε παραπάνω, από το να συσπειρωθούμε σε μία κοινωνική δύναμη, ικανή να απαιτήσει την παύση αυτής της αιχμαλωσίας.
Βρίσκω πως η πρόταση που διατυπώνεται μέσα στο www.2013marathon.org περιγράφει και εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια το οδοιπορικό της δραπέτευσης αυτής.

LAGARDE, LACOSTE, LA TRAVIATA, LAMOGIA, TRALALA

8/Ι/2013

Όθων Ιακωβίδης

Ο επιχειρούμενος από την (επιστημονικά οργανωμένη) προπαγάνδα του συστήματος αποπροσανατολισμός, οργιάζει:

• Δεν μας νοιάζει πιά για το ότι η Ελλάδα μας, δεμένη χειροπόδαρα “σε μία κόλλα χαρτί” (κοίταζε “Μνημόνια”) σέρνεται καθημερινά όλο και πιό βαθειά στο γκρίζο παρόν και στο μαύρο μέλλον της. 
•  
• Δεν μας νοιάζει που η Δημοκρατία , φιμωμένη και με χειροπέδες, οδηγείται σε καθημερινό βιασμό της από την πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία που κυβερνά τη χώρα.
•  
• Δεν μας νοιάζει και δεν συζητάμε τα πρωθυπουργικά λόγια περί εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας μας (δηλαδή της ίδιας της Ελευθερίας μας) !!!! προκειμένου να συρθεί η χώρα στην εξυπηρέτηση μία “παγκόσμιας διακυβέρνησης που την έχουμε ανάγκη και μάλιστα σύντομα”, μην χάσουμε την ευκαιρία .....
•  
• Δεν μας νοιάζει που ο Παπακωσταντίνου (και ο ΓΑΠ) προστατεύονται από τον Πρόεδρο (και όλη τη Βουλή των άβουλων)  που δεν προχωρά τη διαδικασία για την κατηγορία της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ που της απεύθυνε η δικηγόρος/ψυχάρα Ντόρα Κρητικοπούλου, τον φάκελλο της οποίας ο Άρειος Πάγος έχει αποδεχθεί ως έγκυρη και δεόντως τεκμηριωμένη, ώστε να έχει περάσει στη Βουλή αυτή, “διά τα περαιτέρω”...δηλαδή το γνωστό κουκούλωμα, μέχρι του οριστικού θαψίματος.....
•  
• Τό μόνο που μας νοιάζει είναι, αν ο Παπακωσταντίνου ή ο Βενιζέλος ή ο Διώτης (που αποδείχθηκε  “μη διώκτης”) ή ο Φούφοτος,  είναι αυτός που έχει “πειράξει” τη “Λίστα Λαγκάρντ”!!! Ώρες ολόκληρες έχουν αφιερωθεί και κλέβονται από την πληροφόρηση του πόπολου για ένα “πταίσμα” διακομματικού και μόνο ενδιαφέροντος, διότι μπροστά στα εθνικά εγκλήματα  που τεκμηριώνεται ότι έχουν διαπραχθεί (και μάλιστα με τη σφραγίδα του Αρείου Πάγου), αυτό αποτελεί πταίσμα.
•  
• Το πταίσμα αυτό, καταλαμβάνει όλα τα φόρα, όλο τον χρόνο, ώστε όλο το πεδίο σκέψης του πόπολου να φύγει από το ειδεχθές έγκλημα  που έχει γίνει (και συνεχίζεται) εις βάρος του και  να ξεχαστεί, μέχρι ένα άλλο, νέο πταίσμα, να φανεί ή να κατασκευαστεί ακόμη, δίκην  “big brother”,  για να επαναληφθεί η ίδια κλοπή χρόνου, ώστε να καθυστερήσει (όσο γίνεται) την εμφάνιση της Νέμεσης  που θα επιβάλλει τη διαδικασία τής κάθαρσης.

Μ' αυτά και μ' αυτά, τα ίδια κόλπα τα παλιά (από Γκαίμπλες, ακόμα) μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας, δεν έχει αντιληφθεί ακόμη (παρ' όλο που τίποτε δεν γίνεται έξω από το ορατό πεδίο της) ότι έχει ήδη οδηγηθεί σε μία αφόρητη οικονομική αιχμαλωσία που προοιωνίζεται και τον πλήρη εξευτελισμό που έρχεται με τον σχεδιαζόμενο κοινωνικό της εξανδραποδισμό στους επικυρίαρχους “δανειστές” μας, που ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους με το κοστούμι του “επενδυτή” και τις συστάσεις του “ημετέρου” της ανατέλλουσας νέας “ημετεροκρατίας”, ανανεωμένης και εμπλουτισμένης με νέους, Ευρωπαίους τώρα, “ημετέρους” του Δ' Ράϊχ, προστατευόμενους του Ράϊχενμπαχ, του εν Αθήναις εδρεύοντος  Γκαουλάϊτερ της εντόπιας “5ης Φάλαγγας”!!!!!

Η μόνη αχτίδα φωτός, για τη “Μεγάλη Απόδραση”, είναι αυτή που άναψε η πρόσκληση για ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στο www.2013marathon.org

Η “ORDINE NUOVO” επιτίθεται. Υπάρχουν Έλληνες στις επάλξεις;;;;

7/Ι/2013

Είναι αλήθεια πως εμείς, οι Έλληνες, κατορθώσαμε να επιβιώσουμε, σαν εθνότητα, επί χιλιάδες χρόνια (για τον ακριβή προσδιορισμό τους ερίζουν ακόμη οι ιστορικοί) και μέσα από χιλιάδες περιπέτειες και ιλιγγιώδη ιστορικά σκαμπανεβάσματα, από τις απλησίαστες κορυφές αυτοκρατορικών κατακτήσεων, στα βάραθρα της δουλείας, της υποτέλειας και της ξεφτίλας.

Είναι, επίσης αλήθεια πως, το στοιχείο που πάντα μας εκτόξευε ψηλά, ποτέ δεν ήταν η ποσοτική μας υπεροχή.

Πάντοτε ήταν η ποιοτική μας διαφορά στην αντιμετώπιση των γεγονότων.

Και, προσέξτε. Δεν αναφέρομαι σε “ανωτερότητα”. Αναφέρομαι σε “διαφορά”, γιατί δεν ξέρω αν η “ιερή κουζουλάδα” του Λεωνίδα να αντιμετωπίσει στις Θερμοπύλες δύναμη ανθρωπίνως αδύνατον να νικηθεί, κατατάσσεται ως “ανωτερότητα” ή ως “διαφορά” σκέψης που, πάνω από την πραγματικότητα ( ρεαλισμό τη λέμε τώρα) και τη Νίκη, ιεραρχεί το “χρέος” και τη “Δόξα”, την οποία και, τελικώς, κατακτά μαζί με τους 300 του, στον αιώνα τον άπαντα, από άπασα την ανθρωπότητα......

Δεν μπορώ να κατατάξω την κατανίκηση και διάλυση της Περσικής αυτοκρατορίας σε “ανωτερότητα της φυλής” μας, παρά μόνο στη “διαφορά” του σκεπτικού του Αλεξάνδρου του Μέγιστου.

Μία “διαφορά” που ο Μέγας Αριστοτέλης φύτεψε στο μυαλό του μαθητή του, οπλίζοντάς τον με Αλήθειες άγνωστες στον αντίπαλο, όπως αυτές που αποκαλύπτουν τη δύναμη του πνεύματος και της θέλησης επί των μετάλλων των όπλων.

Δεν μπορώ να κατατάξω ως “φυλετική ανωτερότητα” την απόφαση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου να δώσει μάχη χαμένη εκ των προτέρων (όμοια μ' εκείνη των Θερμοπυλών) υπερασπιζόμενος με θυσία της ζωής του, όχι τη Βασιλεύουσα, που το τέλος της ήταν αναπόφευκτο και προδιαγεγραμμένο, αλλά του άϋλου μέλλοντος του Ελληνισμού. Ήταν κι αυτή, η κορυφαία ιστορική στιγμή της άλωσης της Πόλης, μνημείο Ελευθερίας, καθώς η Πόλη έπεσε, αλλά ποτέ δεν παραδόθηκε η Ελευθερία των Ελλήνων !!! Έτσι διασώθηκε και την αναπνέουμε σήμερα. Σώθηκε, βουτώντας σ' αυτή την “ιερή κουζουλάδα” που οδηγεί το χέρι της ιστορίας όταν γράφει στις Ελληνικές σελίδες.....

Είναι αυτή η ίδια “διαφορά” , και όχι φυλετική ανωτερότητα, που σήμερα σηκώνει από τον θρόνο της παγκόσμιας αναγνωρισιμότητάς του τον παγκόσμιο συνθέτη και σακατεμένο αγωνιστή της Ελλάδας και της Δημοκρατίας, Μίκη Θεοδωράκη, 90άρη έφηβο, και τον οδηγεί, υπνωτισμένον από αυτή την ίδια “ιερή κουζουλάδα” στους δρόμους και στις πλατείες να τρώει στη μούρη τα χημικά των αστυνομικών, προσπαθώντας να μιλήσει στον κόσμο για να καταλάβει τις απλές Αλήθειες που του κρύβει η βρώμικη προπαγάνδα του εχθρού του.

Αυτή, λοιπόν, η “διαφορά” μας, που δεν είναι φυλετική ανωτερότητα, πρέπει να ξυπνήσει, καθώς, συμπτωματικά, οι παρόντες σήμερα (στη ζωή) Έλληνες, έχουμε στα χέρια μας μία μεγάλη ευκαιρία, που δημιουργήθηκε από μία ιστορική ομοβροντία από σκασμένες “φούσκες διαφόρων “-ισμών” που, στις μέρες μας, βροντούν σαν κανόνια στο διεθνές στερέωμα.

• Ο κομμουνισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς κατέρρευσε κάτω από το κοινωνικό βάρος τής πλήρους απουσίας Δημοκρατίας που προξένησε την ασφυξία του

• Ο σοσιαλισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς αλλοτριώθηκε, συναλλασσόμενος και ομογενοποιούμενος με τον καπιταλισμό

• Ο εθνικισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς καταδικάστηκε σε ισόβιο αποκλεισμό και εξορία από την ελεύθερη σκέψη, μετά την “τέλεια καταστροφή” που προξένησε με τον 2ο ΠΠ

• Ο διεθνισμός αποδείχθηκε “φούσκα”, καθώς μετεξελίχθηκε, εντέχνως και ύπουλα, σε “πολυπολιτισμικότητα” και σε “παγκοσμιοποίηση”, συνταιριασμένος άψογα με τα συμφέροντα και τις βλέψεις της “Νέας Τάξης” πραγμάτων.

• Ο (γνωστός μας) καπιταλισμός, (δηλαδή η κεφαλαιοκρατία) αποδείχθηκε κι αυτός, “φούσκα”, καθώς πνέει τα λοίσθια, μετά το θανάσιμο λάβωμα που υπέστη από την κατάρρευση κολοσσιαίων επιχειρήσεων και Τραπεζών (κυρίως Αμερικανικών) η οποία αποκάλυψε ότι, τα “κεφάλαια” των κεφαλαιούχων, δεν υπήρχαν, ήταν αέρας κοπανιστός. Όμως αν δεν υπάρχουν κεφάλαια και κεφαλαιούχοι, τότε πώς μπορεί να υπάρχει κεφαλαιοκρατία, δηλαδή καπιταλισμός ;;;

(Στο ερώτημα αυτό, θα επιχειρήσουμε μία απάντηση σε άλλο σημείωμα).

Σήμερα, εδώ, αυτό που προκύπτει από όλες αυτές τις διαπιστώσεις της καταγεγραμμένης πραγματικότητας (χωρίς ίχνος φαντασίας) είναι το γεγονός ότι σε όλο τον κόσμο υπάρχει μία αστάθεια, που είναι αποτέλεσμα του σκασίματος των φουσκών που ισορροπούσαν την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση, έστω κι αν αυτή ήταν ψεύτικη, όπως οι φούσκες που την ισορροπούσαν....

Μετά από όλα αυτά, η παγκόσμια κοινωνία εγκυμονεί και περιμένει (το έχει μεγάλη ανάγκη) κάτι νέο, κάτι καλύτερο, ένα βήμα εμπρός...

Αυτή τη στιγμή ισορροπεί μεταξύ του φθαρμένου παλιού και του ελπιδοφόρου νέου.

Επόμενο είναι, οι δυνάμεις που επωφελούνται από τη συντήρηση του παλιού, να το υποστηρίξουν με όλη τους τη δύναμη και οι δυνάμεις που πλήττονται από αυτή τη συντήρηση, να την πολεμήσουν, επίσης με όλη τους τη δύναμη.

Και τίθεται το ερώτημα:

• Εμείς, οι Έλληνες, τί δουλειά έχουμε σ' αυτή την διελκυστίνδα;;
• - Τί μας αφορά και τί μας νοιάζει;;;
• - Μήπως δεν έχουμε δικά μας προβλήματα να λύσουμε, θα πιάσουμε τα διεθνή ;;;

Τα ερωτήματα αυτά είναι πολύ σωστά, όμως ας μην κάνουμε πως δεν ακούμε αυτό που όλοι (και ιδίως επίσημα διεθνώς χείλη) λένε και ακούγεται από παντού: ότι η Ελλάδα έχει επιλεγεί για πειραματόζωο στην παρούσα παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά κανένας δεν μας λέει ξεκάθαρα, σε τί πείραμα μετέχουμε σαν πειραματόζωα.

'Ομως, υποθέτω πως, το να μάθουμε σε τί αποβλέπει το πείραμα που έχουμε επιλεγεί για πειραματόζωα, είναι δευτερεύον και άνευ αξίας, μπροστά στο ερώτημα:

• Συμφωνούμε να είμαστε πειραματόζωα σε κάποιο πείραμα; τη στιγμή, μάλιστα, που οι πρώτες φάσεις αυτού του “πειράματος” μάς έχουν πλήξει καίρια, όχι μόνο στην αντιμετώπιση των καθημερινών αναγκών μας, αλλά και στην οικογενειακή μας γαλήνη, στην προσωπική αξιοπρέπειά μας, στο μέλλον των παιδιών μας, στην ασφαλή διαβίωσή μας, στην προοπτική της ζωής μας ;;;;
• Εδώ, στα πλαίσια αυτού του πειράματος, έχουμε παραδώσει την εθνική κυριαρχία μας στον πλέον στρατηγικής σημασίας “ζωτικό εθνικό χώρο”, αυτόν της Οικονομίας μας, τί περιμένουμε από αυτό το πείραμα; Καλό;;;

Σκέφτηκα, λοιπόν, κάτι ανατρεπτικό: Το πειραματόζωο να αλλάξει το πείραμα!

Να συμπεριφερθεί απροσδόκητα, δηλαδή Ελληνικά!

Έτσι όπως σκέφτονται πάντοτε οι Έλληνες υπό πίεση.. Όπως ο Οδυσσέας, όπως ο Αχιλλέας, όπως ο Λεωνίδας, ο Παλαιολόγος, ο Μιλτιάδης, ο Κολοκοτρώνης, και όλοι οι άλλοι !!!

Αυτό είναι που φοβούνται οι μή Έλληνες. Το απροσδόκητο της αντίδρασης του Έλληνα υπό πίεση!!! Το έχει ομολογήσει και ο Κίσιντζερ....

Αυτό χρειάζεται τώρα. Είναι η κατάλληλη στιγμή.

Η στιγμή της “ιερής κουζουλάδας”. Αυτής που ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΑ !!!

Είναι η ώρα να δείξουμε σ' όλο τον κόσμο ποιά είναι η πραγματική Δημοκρατία!! Ότι δεν είναι αυτή η ψευδεπίγραφη, που συστήνεται έτσι για να κρύβει την ύπουλη Ολιγαρχία της “Διεθνούς του Χρήματος”, που έχει επιβάλλει στον κόσμο το σκοτάδι της λατρείας του Χρήματος, με όχημα τον άκρατο καταναλωτισμό, που έχει αλλοτριώσει τον άνθρωπο και τον έχει καταδικάσει σε ισόβια ανικανοποίηση, με όλες τις τραγικές, γι' αυτόν, επιπλοκές, σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές......

Με τις σκέψεις αυτές, πατώντας ένα πλήκτρο στο PC μου, με έβγαλε στο παρακάτω προσκλητήριο:

Ζητούνται “προς κατάταξη”,
πολίτες-οπλίτες φέροντες τον οπλισμό τους
(την ψυχή και το σώμα τους)
για την επιχείρηση “ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2013”.
Πρόκειται για την τελική μάχη της Δημοκρατίας απέναντι στην Ολιγαρχία που ήδη επιβάλλει στον Ελληνικό λαό την τυραννία της. Περισσότερα στο http://2013marathon.org/

Τρέχω να καταταγώ, “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος” .....

Θα σας δώ εκεί....

ΠΡΟΣ ΝΑΥΑΡΧΟΥΣ, ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΥΣ, (ε.α) ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

6/I/2013

Αγαπητοί, (τώρα, μετά την αποστρατεία σας) συμπολίτες μου,

Διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τις ανοιχτές επιστολές σας προς το καθεστώς πολιτικό σύστημα, το οποίο τώρα κατακεραυνώνετε (και πολύ καλά κάνετε), αποδίδοντάς του  την ενοχή που έχει στο τεράστιο και ασυγχώρητο έγκλημα που (με την φτωχοποίησή της) έχει διαπράξει εναντίον της κοινωνίας μας, μέσα στην οποία ζείτε κι εσείς.

Γνωρίζοντας προσωπικά το υψηλό δημοκρατικό φρόνημα κάποιων από εσάς, θέλω να πιστεύω ότι τα δάκρυά σας για τη χανόμενη καθημερινώς όλο και περισσότερο, Δημοκρατία, (με φυσικό επακόλουθο και την απώλεια μέρους του “αξιόμαχου” των Ενόπλων Δυνάμεων), δεν είναι κροκοδείλια, για να κρύψουν το μόνο παράπονο που ίσως (στην πραγματικότητα) έχετε, από τη μείωση του μισθού σας.

Παίρνω σαν αδιαμφισβήτητο δεδομένο πως πριν απ' όλα, αγαπάτε την Πατρίδα, Ελεύθερη και ευνομούμενη, μέσα στη Δημοκρατία που αυτή γέννησε.

Πιστεύω πως δεν στερείσθε της κοινής λογικής που έχει αντιληφθεί ότι μία  πολιτική και οικονομική οικογενειοκρατία (γνωστή σε κάθε Έλληνα με τα ονοματεπώνυμά της) σφετερίζεται τη  νομιμοποίηση που παρέχουν οι δημοκρατικές διαδικασίες προκειμένου να κυβερνά τη χώρα προς ίδιον (και των πατρόνων της) συμφέρον, μην ορρωδούσα ακόμη και στην παράδοση του πλέον “ζωτικού εθνικού χώρου” της, αυτού της Εθνικής της Οικονομίας, σε αλλότριες δυνάμεις, αντίπαλες και εχθρικές (όπως είναι παντού και πάντα τα συμφέροντα δανειστή και ανήμπορου να εξοφλήσει έγκαιρα, δανειζόμενου).

Φαντάζομαι πως συντάσσεστε με την κοινή λογική που λέει πως κανένα κόμμα (ούτε, βέβαια, και αυτό που ιδρύθηκε  συγκεντρώνοντας τους απόστρατους συναδέλφους σας)  δεν είναι σε θέση  να βγάλει τη  χώρα από τα αδιέξοδα στα οποία την έχει οδηγήσει η καταστροφική  “κομματοκρατία”, οριζόμενη σαν “η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος”.

Φαντάζομαι, λοιπόν, πως έχετε αντιληφθεί ότι, ήδη, η Ελληνική κοινωνία έχει εμπλακεί σε έναν ακήρυχτο και αφανή πόλεμο, με νεκρούς, ψυχικά τραυματίες, διαλυμένες οικογένειες, άστεγους, κατεστραμμένες περιουσίες και άλλα πολλά, που πάλι είναι λίγα, μπροστά στην σχεδιασμένη επιστημονικά και ήδη εκτελούμενη ολοσχερή απογύμνωση της χώρας από τον (τεράστιο) πλούτο της, που είναι πλούτος της κάθε Ελληνικής οικογένειας και είναι το κύριο στοιχείο που μπορεί να στηρίξει την ανόρθωση της ερειπωμένης Οικονομίας μας στο εγγύς μέλλον.

Μέσα, λοιπόν, στη δίνη αυτού του ακήρυκτου και καταστροφικού πολέμου, ήρθε  η ώρα να φανεί το κατά πόσο  τα “δάκρυά” σας είναι αληθινά για την καθημερινά τραυματιζόμενη  Δημοκρατία και την καθημερινά αυξανόμενη κατοχή της Ελληνικής κοινωνίας από  αυτές τις “μαύρες” και ύπουλα δρώσες δυνάμεις.

Ήρθε η ώρα να δούμε, εμείς οι πολίτες, το κατά πόσο είσαστε προασπιστές αυτών στα οποία ορκίζεστε αναλαμβάνοντας καθήκοντα, ή είσαστε απλώς ένστολοι δημόσιοι υπάλληλοι (όπως σας αποκάλεσε ο κ. Θ.Πάγκαλος, τότε, με την “κρίση”στα Ίμια) ικανοί μόνο για τελετουργικούς τεμενάδες στην πολιτική ηγεσία, όποια κι αν είναι αυτή, έστω και αν ενεργεί εις βάρος του “κυρίαρχου λαού”, έστω κι αν σφετερίζεται τη δημοκρατική νομιμότητα για να επιβάλλει τα συμφέροντα μίας (φανερής, πλέον) Ολιγαρχίας, αντιθέτων προς τα εθνικά συμφέροντα.

Ήρθε η ώρα να αποδείξετε στην κοινωνία ότι ο εξοπλισμός σας και η μισθοδοσία σας από το υστέρημα του λαού, όλα αυτά τα χρόνια, δεν πήγε χαμένη, αλλά άξιζε, διότι τον προστατεύει από την ύπουλη εχθρική επίθεση που δέχεται.

Δεν σας ζητείται, βέβαια, να κάνετε κάποιο πραξικόπημα.

Σας  ζητούμε να σταθείτε μαζί και δίπλα στον λαό που, την Πρωτομαγιά του 2013, στον Μαραθώνα, κάνοντας χρήση του άρθρου 120 του Συντάγματος και υπακούοντας στην υποχρέωση κάθε Έλληνα πολίτη  που πηγάζει από την  παρ. 4 αυτού, θα απαιτήσει μόνο ένα πράγμα: την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Με άλλα λόγια, σας ζητούμε να σταθείτε στο πλευρό της νομιμότητας,  απέναντι στους σφετεριστές της Δημοκρατίας που, αφού έχουν καταστρέψει βαθύτατα την κοινωνία, την καταδικάζουν (με τις κοινωνιοκτόνες συμφωνίες των “Μνημονίων”) σε μία πολυετή αιχμαλωσία στα σχέδια των πατρόνων/δανειστών τους, από την οποία φαίνεται ότι  δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι, ποτέ.

Σας ζητούμε να σταθείτε στο πλευρό της πραγματικής (και όχι ψευδεπίγραφης) Δημοκρατικής νομιμότητας και για έναν ακόμη, πολύ σημαντικό λόγο:  Το ετοιμόρροπο καθεστώς πολιτικό σύστημα, προκειμένου να σώσει το τομάρι του, είναι ικανό να οδηγήσει ακόμη και σε μία εμφύλια σύγκρουση, προκειμένου να θολώσει τα ίχνη της ενοχής του από το έγκλημα της πλήρους οικονομικής καταστροφής με ένα άλλο έγκλημα, εντονώτερο και οδυνηρότερο, ώστε να παρουσιασθεί ως σωτήρας, για να “αποκαταστήσει την ομαλότητα”....

Ήδη τροφοδοτείται επικίνδυνα η αντιπαλότητα  των άκρων του πολιτικού φάσματος, όπως βλέπουμε όλοι μας. Τό έργο το έχουμε ξαναδεί και κάθε remake του είναι εφιαλτικό.

Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτό το εγκληματικό ενδεχόμενο, είναι η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, στην οποία ο  λαός , χωρίς τους ενδιάμεσους χονδρεμπόρους της βούλησής του, θα είναι πράγματι κυρίαρχος.

Αυτό και μόνον αυτό επιδιώκει η “επιχείρηση Μαραθών 2013” (www.2013marathon.org) που δεν είναι κάποια πολιτική Κίνηση ή Κίνημα, κόμμα ή απόκομμα, σκέψη ή απερισκεψία, αλλά αποτελεί το ραντεβού των Ελλήνων ΑΑΑ (Ανεξάρτητοι, Ακομμάτιστοι, Αποφασισμένοι) με την Ιστορία, τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.

Tην πρόθεσή σας να συστρατευτείτε με την υπερασπιζόμενη τη Δημοκρατία κοινωνία,  θα πρέπει να την κάνετε γνωστή, ΤΩΡΑ. Μέσα στις επόμενες λίγες μέρες.

Αυτή η απλή πράξη σας (που θα δημοσιοποιηθεί, ούτως ή άλλως) θα σας κατατάξει στη μία ή στην άλλη κατηγορία: 

• Σ' αυτούς που είναι βολεμένοι στο καθεστώς σύστημα της κομματοτρεφόμενης  και κομματοτρέφουσας  Ολιγαρχίας που παρουσιάζεται ως Δημοκρατία, καλυμμένη από τα χρυσοπληρωμένα (από τον ανυποψίαστο λαό) πυκνά πέπλα της προπαγάνδας της,  
• ή
• Σ' αυτούς που είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν για την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ υπακούοντας στο Σύνταγμα, για την τήρηση του οποίου έχουν ορκισθεί.

Και, ας μην ξεχνά ο καθ' ένας μας ότι, "ο σιωπών δοκεί συναινείν" .

Περιμένουμε με την ελπίδα να δούμε να έρχονται στον ιστορικό Μαραθώνα, “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι”, οι σύγχρονοι συμπολεμιστές του Αισχύλου, του Κυναίγυρου, του Μιλτιάδη.

Εμείς, θα είμαστε εκεί....www.2013marathon.org  και θα περιμένουμε να δούμε αν η Ελλάδα συνεχίζεται ή έχει πνιγεί στη μιζέρια τού (επιστημονικά εκτελούμενου) εξανδραποδισμού της.

Όθων Ιακωβίδης

Και όμως, μπορεί, το 2013, να είναι μία ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!

2/I/2013

Οι ελπίδες ανάκαμψης της ευχαρίστησης που ο πολίτης αντλεί από την καθημερινή του ζωή, ζώντας σε μία ευνομούμενη Δημοκρατική κοινωνία, λιγοστεύουν επικίνδυνα.

Ο περισσότερος κόσμος έχει χάσει κάθε ελπίδα του για βελτίωση της ζωής του σε ορατό μέλλον.

Το 2013, με τα δεδομένα που υπάρχουν, προμηνύεται δυσκολότερο και χειρότερο για την Ελληνική κοινωνία, μετά το πρόσφατο μπαράζ φόρων και περιοριστικών μέτρων που ήρθε να προστεθεί στα προηγούμενα, συντείνοντας στην ακόμη μεγαλύτερη στέρηση στοιχειωδών αγαθών, για τον Έλληνα και Ελληνίδα πολίτη.

Και όλα αυτά, χωρίς ακόμη η πλειοψηφία της κοινωνίας, να έχει συνειδητοποιήσει ότι το μεγαλύτερο αγαθό που φαίνεται ότι της κόβεται στάγδην, (ενώ έχει εκχωρηθεί χονδρικώς ήδη από το 1ο Μνημόνιο) είναι η πολιτική της ελευθερία, δηλαδή το να αποφασίζει αυτή για το παρόν και το μέλλον της ζωής της καί όχι άλλοι, χωρίς μάλιστα να τη ρωτούν.

Και όμως, αυτό γίνεται και μάλιστα το βλέπει !!

Το γιατί δεν το συνειδητοποιεί και δεν επαναστατεί, είναι μία άλλη υπόθεση κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος, που δεν θα μας απασχολήσει τώρα, εδώ.

Εκείνο όμως που συμβαίνει, είναι η παντελής απώλεια ελπίδας σωτηρίας. Και αυτό, διότι:

• Όταν ο Σοσιαλισμός του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε άκρατος φιλελευθερισμός

• Όταν ο Κομμουνισμός του ΚΚΕ αποδείχθηκε ιστορικό απολίθωμα

• Όταν ο Πατριωτισμός της ΝΔ αποδεικνύεται ένθερμη δουλοφροσύνη στους πατροπαράδοτους έξωθεν πάτρωνες της κυβερνώσας Ολιγαρχίας

• Όταν η “Δεξιά” δοκιμάζει το μαύρο κοστούμι του Φασισμού

• Όταν η μισή “Αριστερά” (ΔΗΜΑΡ) στηρίζει κυβέρνηση “Δεξιάς” και η άλλη μισή (ΣΥΡΙΖΑ) στηρίζει (και θέλει να σώσει) όλο αυτό το “σύστημα”, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία φούσκα γεμισμένη με τα παραπάνω τεράστια ψέμματα

• Όταν η “Δημοκρατία” αποδεικνύεται ότι αποτελεί μάσκα για να καλύπτει μία οικογενειοκρατούμενη (πολιτική και οικονομική) Ολιγαρχία,

τί μένει για να ακουμπήσει ο κόσμος τις ελπίδες του;;;

• Τίποτε ! θα πούν κάποιοι που η οπτική τους περιορίζεται στο κάδρο του πολιτικού κατεστημένου.

Όμως δεν είναι έτσι !

Υπάρχουν δύο ακλόνητα στηρίγματα : η Αλήθεια και η ίδια η Κοινωνία, ο εαυτός της, ο “κυρίαρχος λαός” !!!

Το αφεντικό, λοιπόν, (ο “κυρίαρχος λαός”) πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ του και τα ραχάτια του, να διώξει το υπηρετικό προσωπικό που τον κοιμίζει με το χάπι της TV για να τρώει ανενόχλητο το βιός του, να του πηδά γυναίκα, γιούς και κόρες και να αναλάβει “τα του οίκου του”.

Αλλιώς, αφεντικό και δούλοι, γίναμε ένα μάτσο μούλοι....

Η “άλλη πρόταση”, υπάρχει.

Είναι αυτή που φέρνει στο προσκήνιο την μόνη Αλήθεια που, όπως πάντα, είναι απλή:

• Η μόνη ελπίδα να ζήσουμε ευχαριστημένοι, είναι να ζούμε ανθρώπινα. Και, ζώ ανθρώπινα, σημαίνει ότι ανήκω σε μία ανθρώπινη κοινωνία όπου είμαστε ελεύθεροι για να αποφασίζουμε ΕΜΕΙΣ, ως ΕλΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ για τη ζωή μας.

Σήμερα, όπως όλοι μας βλέπουμε και ακούμε, αποφασίζουν άλλοι, (ξένοι και εντόπια τσιράκια τους) για το παρόν και το μέλλον της ζωής μας την οποία (μέσα από κατάπτυστες συμφωνίες εθνικής υποταγής, στηριγμένες σε οικονομικές δοσοληψίες) κατέχουν και ορίζουν.

Το μόνο, λοιπόν, που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ την οποία αποφάσισαν για εμάς, χωρίς να μας ρωτήσουν.

Τό “πώς;” όποιος ενδιαφέρεται, θα το βρεί στο www.2013marathon.org

Και, ας μην ακούσω κάποιον, καθισμένο στον καναπέ του, να διαμαρτύρεται ησύχως ότι του βιάζουν καθημερινά το ανήλικό του....