Τί δεν έχει καταλάβει, ακόμη, ο Έλληνας

Τί δεν έχει καταλάβει, ακόμη, ο Έλληνας
Όθων Ιακωβίδης

Όσο συνεχίζεται το τροπάριο της διαμαρτυρίας ενός τμήματος της κοινωνίας τη στιγμή που πλήττεται, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, για τον απλό λόγο ότι η διαμαρτυρία του δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός αυτών που ανήκουν σ'  αυτό το κοινωνικό τμήμα.
Μέ άλλα λόγια: Όσο θα διαμαρτύρονται οι αγρότες για τις τιμές των προϊόντων τους, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι για τις απολύσεις τους, οι φορτηγατζήδες για την απαξίωση των αδειών κυκλοφορίας των φορτηγών, οι πρατηριούχοι για το Α, οι έμποροι για το Β, οι φαρμακοποιοί για το Γ, οι γιατροί για το Δ, οι συνταξιούχοι για το Ε, και πάει λέγοντας, τίποτε δεν πρόκειται να γίνει.
Όσο οι πολίτες της κάθε κοινωνικής και επαγγελματικής τάξης, “ξυπνάνε” και
αντιλαμβάνονται το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττεται από το καθεστώς πολιτικό σύστημα μόνον όταν η καταστροφή χτυπά την πόρτα τους, δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε από το μαύρο μέλλον τους.

Αυτά όλα θα αλλάξουν:

 Όταν, επί τέλους, γίνει αντιληπτή η αυτονόητη Αλήθεια πως είναι παράλογο και αδιανόητο να ζητάμε (διαμαρτυρόμενοι) από τους ίδιους που δημιούργησαν το πρόβλημα, να το λύσουν.
Το καθεστώς πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας, (το οποίο υποστηρίζουν και από το οποίο υποστηρίζονται όλα τα κόμματα), έχει καταρρεύσει στη συνείδηση της κοινωνίας, κάτω από το βάρος του τεράστιου εγκλήματός του. Όσο η κοινωνία δεν αντιλάμβάνεται (εξ αιτίας του πέπλου ψέμματος που απλώνει καθημερινά η προπαγάνδα) θα παλινδρομεί μεταξύ της ΝΔ και του Πα.Σο.Κ, μεταξύ του παλιού και του νέου Πα.Σο.κ (διάβαζε ΣΥΡΙΖΑ) και μεταξύ του κομμουνισμού και του φασισμού, θα βυθίζεται όλο και περισσότερο στο τέλμα της υποτέλειας και στο βούρκο της διαφθοράς.

 Όταν , επί τέλους, γίνει αντιληπτή η Αλήθεια πως η αιτία που δημιουργεί την αφόρητη κατάσταση στον καθένα μας, είναι η απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας μας, δηλαδή η απώλεια της Ελευθερίας να αποφασίζουμε ΕΜΕΙΣ για τη ζωή μας.

 Όταν, επί τέλους, γίνει αντιληπτή η αυτονόητη Αλήθεια, πως η χώρα κυβερνάται από μία οικογενειοκρατούμενη Ολιγαρχία (πολιτική και οικονομική) υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, η οποία έχει ύπουλα αφοπλισθεί και παροπλισθεί ώστε να προσφέρει στο σύστημα την απαραίτητη Δημοκρατική νομιμότητα για τη διατήρησή του στην Εξουσία.

 Όταν, επί τέλους, γίνει αντιληπτή η Αλήθεια (που όλοι βλέπουμε ακούμε και
πιάνουμε) πως τη χώρα δεν την κυβερνούν οι δήθεν “κυβερνήτες” που δήθεν
“εκλέγουμε”, αλλά, μετά την παράδοση (από αυτούς τους “κυβερνήτες”) τής
Ελευθερίας της, κυβερνάται από τους επικυρίαρχους (και ήδη εγκατεστημένους στα κέντρα λήψης αποφάσεων) πάτρωνες αυτών των “κυβερνώντων”.

΄Οταν αυτές οι Αλήθειες (που φωνάζουν εκκωφαντικά) ακουσθούν από τα (βουλωμένα με το βουλοκέρι της προπαγάνδας) αυτιά της κοινωνίας, τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα για την δραπέτευσή μας από την αιχμαλωσία μας στα Μνημόνια, στην οποία μας οδήγησαν και από την οποία μας φυλάσσουν για να μη δραπετεύσουμε,  αυτοί οι ίδιοι, δηλαδή το καθεστώς πολιτικό σύστημα, δηλαδή αυτοί από τους οποίους ζητάμε τα δίκια μας.

Τότε και μόνο τότε θα ανοίξει ο δρόμος για να διορθωθούν όλες οι αδικίες και οι λάθος ποφάσεις που δεσμεύουν κάθε επαγγελματική τάξη της κοινωνίας μας και κατ' επέκταση κάθε πολίτη.

Τότε θα πραγματοποιηθεί η αντεπίθεση της κοινωνίας για την ανατροπή της σημερινής εκτροπής της νομιμότητας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Ένα βήμα, ίσως το πρώτο, σ' αυτό το οδοιπορικό, αποτελεί η πρόταση της “Κίνησης Ουμπούντου” για σύσταση της διαδικτυακής “ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΗΣΗΣ”, μίας ΒΟΥΛΗΣ 300.000 ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ που θα πάρει αποφάσεις απέναντι στη Βουλή των 300 εξανδραποδισμένων πολιτικών.

Τον λόγο έχει ο λαός και θα τον πάρει μόλις ξυπνήσει...