Personα non grata

Όθων Ιακωβίδης

5 Αυγ. 2010

Στη γλώσσα της διεθνούς διπλωματίας, η φράση αυτή δηλώνει ότι, το περί ού ο λόγος πρόσωπο, είναι μη επιθυμητό στη χώρα.

Σε λίγο, έχουμε εκλογές για την ανάδειξη των «τοπικών αρχόντων». Πολλοί από τους υποψήφιους, οι περισσότεροι, είναι πρόσωπα του κομματικού μηχανισμού κάποιου από τα κόμματα που συνθέτουν το καθεστώς πολιτικό σύστημα.

Το καθεστώς αυτό, κρίνεται ΕΝΟΧΟ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ, από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας, για την απώλεια ζωτικού στρατηγικού εθνικού χώρου (αυτού της Οικονομίας μας).

Αυτό δείχνουν όλες οι έγκυρες δημοσκοπήσεις.

Το καθεστώς πολιτικό σύστημα, δεν είναι απρόσωπο, ούτε αποτελείται μόνο από τους 300 των κομμάτων της Βουλής.

Το συνθέτουν και όλα τα εκτός Βουλής πρόσωπα και οι μηχανισμοί που ανήκουν σ’ αυτό.

Και είναι γνωστό στον κάθε πολίτη, (αλλά βεβαιώνεται και από τις μετρήσεις και εκθέσεις των διεθνών οργάνων) ότι και ο θεσμός της Ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι διεφθαρμένος στον ίδιο (πανύψηλο) βαθμό, με το θεσμό της Κεντρικής Διοίκησης της χώρας.

Λογικό είναι, αφού και οι δύο αυτοί θεσμοί, συνθέτουν το «καθεστώς πολιτικό σύστημα», το οποίο διακατέχεται από το σύνδρομο της «κομματοκρατίας»*.

Σ’ αυτό, λοιπόν, το καταδικασμένο στη συνείδηση του λαού καθεστώς πολιτικό σύστημα, ανήκουν και όλα τα πρόσωπα των υποψηφίων τοπικών αρχόντων που υποστηρίζονται από τα κόμματα.

Τώρα, πώς είναι δυνατόν, οι ΕΝΟΧΟΙ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ, να διεκδικούν την ηγεσία των τοπικών κοινωνιών, είναι ένα φαινόμενο άξιο απορίας.

Η εξήγηση, βέβαια, υπάρχει και μπορούν να την αντιληφθούν όσοι δεν φορούν βαθειά τις κομματικές παρωπίδες που εμποδίζουν τα αυτιά και τα μάτια να βλέπουν πέρα από το οπτικό πεδίο που επιτρέπουν αυτές.

Η εξήγηση, δίνεται από το μέγεθος της προπαγάνδας που βομβαρδίζει νυχθημερόν τον εγκέφαλο των πολιτών με κροτίδες αποπροσανατολισμού της σκέψης και βόμβες απορρύθμισης της λογικής.

Παράδειγμα: Η απλή, ορατή από τον κάθε πολίτη, αλήθεια που περιγράφεται παραπάνω, (οι ΕΝΟΧΟΙ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ να διεκδικούν την ηγεσία των τοπικών κοινωνιών ) περνά απαρατήρητη, δεν τη συζητά και δεν τη σχολιάζει κανένας, είναι σαν να μην υπάρχει.

Η μοναδική συζήτηση μεταξύ των φυλακισμένων, για το ποιος από τους φυλακισμένους της Α’ Πτέρυγας των φυλακών είναι ο καταλληλότερος για την αποκομιδή των σκουπιδιών και τη συντήρηση του αυλόγυρου της Πτέρυγας αυτής, τους κάνει να ξεχάσουν το κύριο μέλημά τους που είναι η δραπέτευση από τη φυλακή και η τιμωρία των ενόχων της (άδικης) φυλάκισής τους.

Άξιος ο μισθός του Διευθυντή των φυλακών και του Αρχιφύλακα «αυλισμού των φυλακισμένων».

Εμείς, όμως, η Ελληνική κοινωνία, που βιώνουμε την αιχμαλωσία μας στις επιταγές των εντολέων (ΔΝΤ & Σία) , στα χέρια των οποίων που μας παρέδωσε σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα, έχουμε τώρα (με τις εκλογές αυτές) την ευκαιρία να αρχίσουμε να ανοίγουμε το λαγούμι της απόδρασής μας.

Η αξίνα μας, είναι η ψήφος μας.

Αυτή, πρέπει να μιλήσει και να αποφανθεί για όλα τα παραπάνω πρόσωπα, που τα βαρύνει η ενοχή της μεγάλης εθνικής απώλειας (και ας καμώνονται πως δεν το ξέρουν).

Για το καθ’ ένα από αυτά τα πρόσωπα, η ετυμηγορία, είναι μία : Personα non grata .

*κομματοκρατία: η πολιτική νοοτροπία και συμπεριφορά που προτάσσει το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος και έχει καταστεί κρατούσα άποψη στην τρέχουσα πολιτική πρακτική.