Η ΑΠΟΧΗ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΙΟΥΣΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

(23/ΙΧ/2015)

Η παρωδία και αυτών των εκλογών τελείωσε.

Οι κατοχικές δυνάμεις και οι εδώ συνεργάτες τους, επέβαλλαν αυτό που σχεδίασαν και ήθελαν :

• 1ον) Εξαφάνισαν το 62% του Λαϊκού “ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ” του Δημοψηφίσματος και
• 2ον) έστησαν ένα κοινοβούλιο δικό τους κατά 90%, με κοινό πολιτικό δόγμα “ΝΑΙ ΣΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ” (!!!) που διατυπώθηκε καθαρά κατά την ψήφιση στο κοινοβούλιο (με πρωτοφανή εθνική ομοψυχία αυτών των δυνάμεων) από 220 βουλευτές όλων αυτών των κομμάτων !!!....

Ένας μεγάλος διάλογος άνοιξε προεκλογικά (και συνεχίζεται) μέσα στην κοινωνία, μεταξύ “συνειδητοποιημένων” και μή, πολιτών, αν η ΑΠΟΧΗ από αυτές τις εκλογές, ωφέλησε ή έβλαψε την κοινωνία.

Η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε μέσα στα στερεότυπα που έχει καλλιεργήσει η προπαγάνδα του καθεστώτος, ούτε σε συνθήματα τών εναντίων.

Η απάντηση βρίσκεται στην βοούσα πραγματικότητα, αρκεί να αφουγραστεί κάποιος τη βοή τής Αλήθειας της.

Η απάντηση, λοιπόν, βρίσκεται στην απάντηση που πρέπει να δοθεί στο ερώτημα που πρέπει να προηγηθεί του ερωτήματος “ωφέλησε ή δεν ωφέλησε η αποχή;” και το οποίο είναι:

• ΤΕΛΛΟΥΜΕ Ή ΔΕΝ ΤΕΛΟΥΜΕ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ;;;

Όταν απαντηθεί αυτό το ερώτημα (από τον καθ΄ένα προς τον εαυτό του) τα πράγματα γίνονται απλά:

• Όποιος έχει συνειδητοποιήσει πως είμαστε υπό (οικονομική) κατοχή εξωχώριων δυνάμεων, και είναι ενάντιος της (όποιας μορφής) υποδούλωσης, δεν μπορεί να θέλει να συμμετάσχει σε εκλογές που οργανώνει το καθεστώς κατοχής.
• Όποιος δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτή την πραγματικότητα, θεωρεί πως η Δημοκρατία λειτουργεί και, δικαίως (κατά την άποψή του) συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία, πιστεύοντας ότι συντελεί στη διαμόρφωση της “Βουλής των Ελλήνων”, οπότε η αποχή ειναι πράξη αντιδημοκρατική.

Αλλά, πέρα από την απάντηση που ο καθ' ένας θα δώσει στον εαυτό του, υπάρχουν και αντικειμενικές Αλήθειες. Γεγονότα που δεν επιδέχονται εκτιμήσεις. Όταν είναι νύχτα έχει σκοτάδι και όταν είναι μέρα, έχει φώς.

Έτσι, ως προς το αν η Χώρα μας ΤΕΛΛΕΙ Ή ΔΕΝ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, υπάρχουν γεγονότα που μιλούν καθαρά και δεν δέχονται αμφισβητήσεις.

Απαριθμώ τα σημαντικότερα:

1. Τη διαχείριση της Εθνικής μας Οικονομίας την ασκούν (διά των Μνημονίων) εξωχώριες δυνάμεις, γεγονός που αποδεικνύει πως η Χώρα είναι υπόδουλη.

• Αυτό, δεν αμφισβητείται, πλέον, ούτε από τους ίδιους τους Μνημονιακούς.

1. Ζούμε ή δεν ζούμε την αμείλικτη εφαρμογή νόμων που υπαγορεύουν (με τα Μνημόνια) οι “δανειστές” στη “Βουλή των Ελλήνων” που τους αποδέχεται και τους ψηφίζει, για να τους εκτελεί η “Ελληνική” κυβέρνηση;
   Το ζούμε.
2. Ζήσαμε κάποια ουσιώδη αλλαγή προς το καλύτερο, στην επιλογή της Οικονομικής πολιτικής της Χώρας, μετά από τέσσερις εκλογές που έχουν διεξαχθεί κατά την περίοδο των Μνημονίων;
   Καμία απολύτως. Όχι μόνον τα διαφορετικά κόμματα που ανέλαβαν την κυβέρνηση δεν άλλαξαν την πολιτική που επέβαλλαν οι “δανειστές”, αλλά, προκειμένου να υπηρετήσουν την εκτέλεση των Μνημονιακών επιταγών, άλλαξαν την ιδεολογία τους!
   Απαρνήθηκαν τον λόγο της ύπαρξής τους !! Άλλο τον σοσιαλισμό, άλλο τον πατριωτισμό, άλλο την αριστεροσύνη!
   ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, εξ αιτίας της οποίας υπάρχουν !!!
3. Ζήσαμε ή δεν ζήσαμε την ανατροπή του αποτελέσματος ενός ιστορικού Δημοψηφίσματος που ο Λαός απεφάνθη ΟΧΙ με 62%, να γίνεται την επομένη το πρωί, ένα ΝΑΙ ευρύτατης κοινοβουλευτικής ομοψυχίας και συσπείρωσης του καθεστώτος;
   Το ζήσαμε κι αυτό! Αποτελεί ή δεν αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη ακραίας πράξης καταπάτησης της Λαϊκής κυριαρχίας, προς όφελος των κατοχικών δυνάμεων ;; Αποτελεί.
   
   Οπότε, αφού ζήσαμε όλ' αυτά (και δεν μας τα διηγούνται άλλοι) προκύπτει πως, τόσο η λειτουργία του κοινοβουλίου, όσο και οι κομματικές ιδεολογίες, όσο και οι εκλογές, είναι ένα τεράστιο Ψέμμα, μία Εξαπάτηση, μια “Μούφα” ασύλληπτης φαντασίας.....
   Όμως, όταν οι εκλογές είναι μία πελώρια και τρανταχτή Μούφα/Εξαπάτηση, τί είναι η ψήφος στις εκλογές;
   Είναι η τροφή της Μούφας!
   Χωρίς αυτή την τροφή, η Μούφα θα είχε ψοφήσει, προ πολλού...
   
   Έτσι ο “κυρίαρχος” Λαός, όταν ψηφίζει υπό καθεστώς κατοχής (ιδίως όταν αυτή είναι Οικονομική) χωρίς να έχει εξασφαλίσει προηγουμένως την κυριαρχία του, γίνεται η τροφή του Μινώταυρου που ο ίδιος ταΐζει για να τον τρώει το τέρας...
   

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ :

1. Κανένα από τα όσα προέκυψαν από αυτές τις εκλογές (και τα οποία δεν θα άλλαζαν, ακόμα και με τη συμμετοχή όλων των απεχόντων) δεν μπορεί να δώσει ελπίδα στον μέσο Έλληνα:

• ούτε η γιγάντωση του κοινοβουλευτικού στρατοπέδου των Μνημονιακών
• ούτε η ψήφιση του Τσίπρα (ενός πολιτικού αγύρτη, που πρόδωσε πρώτα το κόμμα του, μετά τους ψηφοφόρους του και μετά την ίδια τη Δημοκρατία)
• ούτε η σταθεροποίηση της φασιστικής οργάνωσης ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην τρίτη θέση
• ούτε η αποτυχία των συνεπών βουλευτών των της ΛΑΕ να μπούν στη Βουλή.
• ούτε η απουσία της φωνής (και των πρωτοβουλιών) της Ζωής Κωσταντοπούλου από τη “Βουλή των Ελλήνων”
• ούτε η είσοδος στη βουλή ενός ακόμα Μνημονιακού κόμματος, αυτού του Λεβέντη
• ούτε, βέβαια, η συνέχιση της ψήφισης και εφαρμογής των εφαρμοστικών νόμων τού, ακόμη βασανιστικότερου, Γ' Μνημονίου..

1. Η ΑΠΟΧΗ, είναι το μόνο ελπιδοφόρο στοιχείο αυτών των εκλογών διότι είναι το μόνο στοιχείο που κλείνει μέσα του την ελπίδα για μία νικηφόρα αντεπίθεση του κυρίαρχου Λαού, εναντίον αυτών που του έχουν αρπάξει την κυριαρχία του επί της ζωής του και της Χώρας του, σφετεριζόμενοι τις Δημοκρατικές διαδικασίες που ο ίδιος αυτός Λαός, προσφέρει.
   Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΉ ΑΠΟΧΗ που συνοδεύεται από αντιστασιακή δράση, ώστε να θεριέψει ένα νικηφόρο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ / ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ήταν η ενδεδειγμένη πράξη που μπορεί να οδηγήσει στη δραπέτευση της κοινωνίας μας από την αιχμαλωσία της, ώστε να μπορέσει να ανακτήσει την Λαϊκή και Εθνική κυριαρχία της.