Ο ΣΥΡΙΖΑ ΒΙΑΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ “ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ”

(Το σύνδρομο περιγράφει τον ψυχολογικό "δεσμό", που ενίοτε αναπτύσσεται μεταξύ θύτη και θύματος).

(28/VII/2015)

Ο ΤΥΠΟΣ :

• Οι “δανειστές” ζητούν την ψήφιση και τρίτων “προαπαιτούμενων” και επιμένουν οι “ελεγκτές” της Τρόϊκα να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στα Υπουργεία.
  
  
• Η Αντιπολίτευση ζητά τη συμμετοχή της σε πολυκομματική “Κυβέρνηση Ειδικού Σκοπού”.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ:

Ο “βιαστής” ετοιμάζεται για έναν απανωτό, για τρίτη φορά βιασμ

ό τής δημοσίως (καθ'ομολογίαν της) βιαζόμενης, καθ' έξιν, πλέον....

Μιλάμε για την “πρώτη φορά Αριστερά” (δηλαδή κυβερνητικής παρθένου) “Ελληνική” κυβέρνηση.

Η βιασθείσα (και συνεχώς βιαζόμενη, δημοσίως) δεν διαμαρτύρεται για τους απανωτούς χυδαίους και βάρβαρους βιασμούς, αλλά διαμαρτύρεται διότι ο βιαστής επιμένει να θέλει τους υπηρέτες του να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στο δωμάτιο......

Αξιοσημείωτη εξέλιξη, (που απασχολεί και προβληματίζει την επιστήμη της Ψυχιατρικής) αποτελεί η εκδηλούμενη θερμότατα θέληση των προηγουμένων βιασθεισών (“Ελληνικών”κυβερνήσεων) να πάρουν τη θέση τής τώρα βιαζόμενης, έστω και εν μέρει, έστω και εναλλάξ....... (“όπως βιάζεται η χήρα στο κρεββάτι”) ......

ΝΤΕΛΙΑ ΒΕΛΚΟΥΛΕΣΚΟΥ : Ο νέος φερετζές

 (27/VII/2015)

Ο ΤΥΠΟΣ : "Μειώσεις στις συντάξεις κατά 30% ζητά με το καλημέρα η          Βελκουλέσκου”.

Δεν υπάρχει πιο χυδαίος (αλλά και ηλίθιος) αποπροσανατολισμός από αυτόν που επιχειρεί η Προπαγάνδα (όλων) των “κυβερνήσεων Κουίσλιγκ”, δείχνοντας με το δάχτυλο προς την αντίθετη πλευρά, ενώ ο κλέφτης (η ίδια η κυβέρνηση !!!) δουλεύει από την άλλη....

Ως τώρα, μας έφταιγε ο Τόμσεν, ο Μαζούχ και ο δενξερωποιός....

Τώρα, θα μας φταίει η Βελκουλέσκου!!

Δεν θα μας φταίνε αυτοί που υπόγραψαν :

1ον) το “Πρόγραμμα” που την εφαρμογή του θα πρέπει να επιβλέπει η Βελκουλέσκου 

2ον) την αίτηση (προς το ΔΝΤ) να έλθει η Βελκουλέσκου στην Ελλάδα με πλήρη εξουσιοδότηση να προίσταται των τύποις “Υπουργών”, Ελλήνων...

Ποιοι είναι “αυτοί” (που υπόγραψαν) ;;; 

Όλοι οι Έλληνες τους είδαμε και τους ακούσαμε !

• Είναι η “Βουλή των Άβουλων” που παριστάνει τη “Βουλή των Ελλήνων” !!!!
  
  
• Είναι η παραδοθείσα κυβέρνηση (που με την πράξη αυτής τής παράδοσής της, καθίσταται “κυβέρνηση ανδρεικέλων”) που αποδέχθηκε τον ρόλο του ενδιάμεσου, μεταξύ των αποφασιζόντων (“δανειστών”) και των εκτελούντων τις αποφάσεις τους, Ελληνικού Λαού. Ένας ύπουλος ρόλος που νομιμοποιεί τις αποφάσεις των κατοχικών δυνάμεων, ντύνοντάς τες με τη νομιμότητα κυβερνητικών αποφάσεων !!!.....

Και, προσέξτε!! Το ότι η κυβέρνηση ομολογεί ότι αναγκάζεται να παίξει αυτό τον ρόλο (όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες) δεν την απαλλάσσει από το έγκλημα που διαπράττει. Τουναντίον, την καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνη !! 

Η ομογενοποίηση όλου του πολιτικού συστήματος (από την Δεξιά ως την Αριστερά, με εξαίρεση τα δύο απώτατα άκρα του) στην αποδοχή πως η απώλεια της Αυτοδιάθεσης της Χώρας αποτελεί νομοτέλεια, οδηγεί στη μονιμοποίηση της κοινωνικής αποδοχής τής μελλοντικής ζωής των Ελλήνων, υπό καθεστώς δουλοπαροικίας !!!!

Αυτό, δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε να ριζώσει......

Θα το πολεμήσουμε......

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ “ΔΗΘΕΝ”

(26/VII/2015)

“Το Ψέμμα έχει κοντά ποδάρια”, λέει η λαϊκή σοφία που πάντοτε επαληθεύεται, γι' αυτό και λέγεται “σοφή”.

Τις τελευταίες μέρες, μετά την κατάρρευση της κυβερνητικής (ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) δήθεν αντίστασης προς τους “δανειστές” τού οικονομικού/πολιτικού συστήματος (και δυνάστες της Ελληνικής κοινωνίας) παρακολουθούμε την πλήρη χρεωκοπία όλων των “Δήθεν” που έχουν πλακώσει την Αλήθεια των πραγμάτων που πνίγει σε μια πλαστή και εικονική πραγματικότητα τον Έλληνα και την Ελληνίδα.

Συνοπτικά, έχουμε και λέμε:

Ο “Δήθεν κυρίαρχος” Λαός, της “Δήθεν Δημοκρατίας” μας, μέσα από “Δήθεν Εκλογές”, εξέλεξε μία (“Δήθεν Αριστερή”) “Δήθεν Κυβέρνηση” η οποία “Δήθεν διαπραγματεύθηκε” για το “Δήθεν Δημόσιο” Χρέος . 

 

Αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης αυτής, ήταν η προκήρυξη ενός Δημοψηφίσματος (της μόνης “μή δήθεν” πράξης και του μόνου “μή δήθεν”αποτελέσματος) και την ψήφιση στην “Δήθεν Βουλή των Ελλήνων”, μίας “Δήθεν Συμφωνίας” που πραγματεύεται την “Δήθεν Σωτηρία” της Ελληνικής Οικονομίας

Πως είναι δυνατόν ο πολίτης, που τον κυνηγά η ξεφτίλα της ανέχειας, να ξεχωρίσει την Αλήθεια από το ψέμμα, όταν η ζωή ολόκληρης της κοινωνίας, στηρίζεται και κυλά ανάμεσα σ' όλα αυτά τα ΘΕΜΕΛΙΏΔΗ “ΔΉΘΕΝ” που (με την καθημερινή και έντονη, πολυετή πλύση εγκεφάλου που υφίσταται η Ελληνική κοινωνία από την προπαγάνδα της υποδούλωσής της) παρουσιάζονται ως ακλόνητες αλήθειες, ;;;

Όμως, τα πράγματα είναι απλά και πεντακάθαρα, αρκεί ο πολίτης να τα βλέπει με τα δικά του μάτια και χωρίς τα γυαλιά και το καπίστρι που του φορά η καθημερινή προπαγάνδα του κόμματος και του Συστήματος.

Άς επιχειρήσουμε μία τέτοια καθαρή ματιά (έστω και πολύ γρήγορη) σ' όλα τα παραπάνω “Δήθεν”:

• Ο “Δήθεν κυρίαρχος” Λαός.
  Ένας Λαός είναι κυρίαρχος, όταν αυτός ο ίδιος, αποφασίζει για κάθε θέμα που απασχολεί την κοινωνία του.
  Υπάρχει κάποιος Έλληνας/Ελληνίδα που δεν βλέπει ότι οι αποφάσεις που αφορούν τη ζωή του (αυτές που, εντελώς φανερά τα τελευταία 5 χρόνια) λαμβάνονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο) είναι αποφάσεις των”δανειστών”, δηλαδή αποφάσεις εξωχώριων δυνάμεων και όχι της Ελληνικής κοινωνίας ;;;
  Άρα: Σήμερα, στην Ελλάδα, ο Λαός δεν είναι κυρίαρχος.
  
  
• Η “Δήθεν Δημοκρατία” μας
  Δημοκρατία, είναι το πολίτευμα κατά το οποίο οι αποφάσεις για τη ζωή των πολιτών τής Δημοκρατικής κοινωνίας, λαμβάνονται από τον “κυρίαρχο Λαό” (όπως ρητά αναφέρεται και στο 1ο Άρθρο του Συντάγματος).
  Με δεδομένη την πραγματικότητα που μόλις παραπάνω περιγράψαμε, στη Χώρα μας δεν λειτουργεί και άρα δεν υπάρχει Δημοκρατία.
  Υπάρχουν και άλλες, πολλές ατράνταχτες αποδείξεις, όπως πχ το ασύμβατο των εννοιών “Δημοκρατία” και “Οικογενειοκρατία” (που δεσπόζει στο πολιτικό σύστημα, με το 1/3 του κοινοβουλίου να αποτελείται από πρόσωπα συγκεκριμένων οικογενειών) ή όπως το λογικό άτοπο η πλειοψηφία της κοινωνίας να αποφασίζει να δυστυχεί, προκειμένου μία ελάχιστη μειοψηφία να ζεί στη χλιδή !!!
  Αυτό, λοιπόν, που λειτουργεί και βλέπουμε, είναι μία “παράσταση Δημοκρατίας”, που δίνεται από το πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος πολιτικού συστηματος, για να ξεγελά την κοινωνία, ώστε η Ολιγαρχία που κρύβεται κάτω από τη χλαμύδα της Δημοκρατίας, να λεηλατεί την κοινωνία όσο γίνεται αγόγγυστα. !!
  
  
• “Δήθεν Εκλογές”
  “Πολιτική Εκλογή”, νοείται η προτίμηση μεταξύ προσώπων παγιωμένως διαφορετικών ιδεών/απόψεων διακυβέρνησης.
  Όταν, αποδεδειγμένως, όποιο από τα κόμματα που καλύπτουν όλο το τόξο της πολιτικής αντιπαράθεσης (από τα Δεξιά μέχρι την Αριστερά) ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χώρας, το είδαμε να εφαρμόζει το ίδιο ακριβώς “πρόγραμμα”, αυτό που επιβάλλουν τα “Μνημόνια”, τότε ποιο νόημα έχει η προτίμηση στο ένα ή στο άλλο κόμμα, κατά τις εκλογές ;;;; Καμία !!
  Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, που αποδεικνύει και από μία άλλη πλευρά, το ότι οι εκλογές είναι “Δήθεν”. Είναι η δύναμη που , παγκοσμίως, έχει αποκτήσει το προσωνύμιο “Μιντιοκρατία” (Mediocracy) και αναφέρεται στη δύναμη υποβολής στον Λαό αυτού που θέλουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (δηλαδή η ιδιοκτησία τους).
  Στην Ιταλία, η απόδειξη του φαινομένου ακούει στο όνομα Μπερλουσκόνι, στην Ελλάδα η απόδειξη ακούει στο όνομα “ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ”, του οποίου ο ιδρυτής (Σταύρος Θεοδωράκης) χωρίς καμία απολύτως προηγούμενη πολιτική θέση, μετά από μία καταιγιστική αναφορά των ΜΜΕ στην ίδρυσή του, αποτελεί το 4ο κόμμα στην “Λαϊκή προτίμηση”, σε αντίθεση με τη “ΣΠΙΘΑ” του Μίκη Θεοδωράκη (μίας προσωπικότητας με παγκόσμιο κύρος αλλά και με πολυετή (και ηρωϊκή) πολιτική δράση στην Ελλάδα, που η 'ύπαρξή της είναι σχεδόν άγνωστη στην κοινωνία !!...

• “Δήθεν Αριστερά” - “Δήθεν Κυβέρνηση”
  Τελευταίως, στην Ελλάδα έχουμε μία κυβέρνηση που αυτοαποκαλείται “Για πρώτη φορά Αριστερά”.
  Η “Αριστερά” στην πολιτική, χαρακτηρίζεται από την διαφορά που έχει με τη Δεξιά , ως προς την περισσότερη “κοινωνική ευαισθησία” της, δηλαδή προτάσσει το κοινωνικό συμφέρον από το ατομικό.
  Όταν, λοιπόν, μία κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη να κυβερνήσει αφ' ενός με δοσμένο κυβερνητικό πρόγραμμα εξωχώριων δυνάμεων (των δανειστών), δεν μπορεί να ισχυρίζεται πως κυβερνά αυτή, αφού κυβερνά “δια λογαριασμό άλλων”, άρα είναι “Δήθεν κυβέρνηση” και αφ' ετέρου, όταν τό δοσμένο αυτό κυβερνητικό πρόγραμμα, είναι άκρως νεοΦιλελεύθερο, δηλαδή το άκρως αντίθετο ενός “Αριστερού” κυβερνητικού προγράμματος, δεν μπορεί να ισχυρίζεται πως είναι “Αριστερά Κυβέρνηση”.
  Το φαινόμενο, βέβαια, δεν είναι καινούργιο. Το ζήσαμε, ακριβώς το ίδιο, και με το Σοσιαλιστικό Πα.Σο.Κ. Το ζήσαμε και με την “Πατριωτική” Ν.Δ. που, προκειμένου να γίνει Κυβέρνηση, αποδέχθηκε την άνευ όρων παράδοση της Εθνικής Κυριαρχίας της Χώρας στους”δανειστές” της.

• “Δήθεν διαπραγματεύθηκε”
  Διαπραγματεύομαι μία συμφωνία, σημαίνει πως τελικά, είμαι σε θέση είτε να δεχτώ είτε να μη δεχτώ, το τελικό τίμημα που προσφέρεται για το “κλείσιμο” της συμφωνίας αυτής.
  Όταν, δεν έχω καμία δυνατότητα άρνησης σε όποιο τίμημα καταλήξει η “άλλη πλευρά”, δεν μου επιτρέπεται να αρχίσω διαπραγματεύσεις, διότι είναι βέβαιο πως, στο τέλος θα αποδεχθώ το όποιο τίμημα μου δοθεί.
  Άρα: Δεν διαπραγματεύομαι, πριν δημιουργήσω τις προϋποθέσεις να μπορώ να αρνηθώ, το τελικό τίμημα.
  Αρα: Όταν ξεκινώ να διαπραγματεύομαι, χωρίς δυνατότητα άρνησης του όποιου τιμήματος προσφερθεί από την άλλη πλευρά, ισοδυναμεί με στοιχηματισμό κατά τον οποίο “γράμματα χάνω, κορώνα κερδίζεις” !!!.....
• Άρα: Η “Διαπραγμάτευση” των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τους “δανειστές”, ήταν ένα τεράστιο “Δήθεν”.
  
  
• “Δήθεν Δημόσιο” Χρέος
  Σύμφωνα και με τη διεθνή Νομοθεσία, Χρέος που συνάπτεται από την κυβέρνηση μιας Χώρας, αλλά δεν χρησιμοποιείται προς όφελος της κοινωνίας της, αλλά χρησιμοποιείται προς όφελος των κυβερνώντων (πχ για την μισθοδοσία έμμισθων κομματικών οπαδών/ψηφοφορων, προσλαμβανόμενων κατά χιλιάδες ως Δημοσίων Υπαλλήλων) ονομάζεται “απεχθές” και η αποπληρωμή του μπορεί να καταστεί άκυρη, με σχετική απόφαση του Διεθνούς Δικαίου.
  Τώρα, όταν το Χρέος αυτό (όπως της Ελλάδας) μεθοδεύτηκε δολίως ώστε, από χρέος προς ιδιώτες “επενδυτές”, να μετατραπεί σε Χρέος Δανείου προς Χώρες και μάλιστα με “λεόντιους” όρους, καθίσταται αμφίβολης νομιμότητας και υποχρέωσης εξόφλησής του, όπως κατέληξε και η σχετική “Επιτροπή Αλήθειας του Χρέους” που λειτουργεί υπό την κάλυψη της Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων.
  
  
• “Δήθεν Συμφωνία”
  “Συμφωνία” σημαίνει πως δύο (ή περισσότερες) πλευρές, συμφωνούν ελευθέρως (δηλαδή όχι εκβιαζόμενες) σε κάτι.
  Κατά δημόσια (εντός της Βουλής) ομολογία του ίδιου του Πρωθυπουργού η “Συμφωνία” που βρίσκεται ακόμη υπό “διαπραγμάτευση”, είναι προϊόν εκβιασμού της Κυβέρνησης, η οποία υποχρεώνεται να προχωρήσει στην υπογραφή της, ευρισκόμενη υπό την απειλή άμεσου πνιγμού της Οικονομίας της, μετά το κλείσιμο των Τραπεζών που επέβαλε η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
  Άρα: Όλοι μιλούνε για μία “Δήθεν” Συμφωνία.
  
  
• “Δήθεν Σωτηρία” της Ελληνικής Οικονομίας
  Δεν υπάρχει ούτε ένας, (ακόμα και αυτοί που υποστηρίζουν και υπογράφουν το συμφωνηθέν τελευταίως “πρόγραμμα” του “Μνημονίου”) που να υποστηρίζει πως με αυτό το “Πρόγραμμα”, η Ελληνική Οικονομία μπορεί να σωθεί.
• Άρα: Η υποτιθέμενη “Σωτηρία της Ελληνικής Οικονομίας”, είναι “Δήθεν”.

Όλα αυτά τα “θεμελιώδη” Δήθεν, που η πραγματικότητα τα έχει γκρεμίσει, θα πρέπει να ξεριζωθούν και από το μυαλό των πολιτών, (όπου τα κρατά ακόμη η προπαγάνδα των κομμάτων και του Συστήματος) ώστε, κάποια στιγμή, να αντιμετωπισθεί η Αλήθεια των πραγμάτων, για να μπορέσει η Ελληνική κοινωνία να βγεί από το τέλμα του Ψέμματος που η εκεί παραμονή της την κρατά καθηλωμένη στην κακομοιριά, στη φτώχεια και στη δυστυχία.

ΤΑ “ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ”

(22/VII/2015)

Για όσους δεν κατάλαβαν το τί είναι τα “προαπαιτούμενα” που ψηφίζει σήμερα (όπως και την προηγούμενη βδομάδα) η Βουλή των Άβουλων (παρουσιαζόμενη ως “Βουλή των Ελλήνων”) το κάνω λιανά:

Το αφεντικό είπε στη δούλα των βίτσιων του:

- “Αν (όπως μου λές) θέλεις λεφτά, και (όπως μου λές) είσαι διατεθημένη να κάνεις ότι σου πώ, υπάρχει ένα προαπαιτούμενο, χωρίς το οποίο “δεν έχει φράγκο”: πάνε πρώτα στο παραβάν, γδύσου, πλύσου και φώναξέ με. 

Μόνο τότε θα πεισθώ ότι το αποφάσισες, γιατί ως τώρα με έχεις τρελλάνει στις τσιριμόνιες.. 

Και, άντε, θα πάρεις και μία προκαταβολή, πριν ολοκληρώσουμε και πάρεις όλο το πακέτο”.....

Αυτό κάνει η Βουλή των Άβουλων με εκνευρισμό και περισσή βιάση, από την περασμένη βδομάδα, με μόνη σκέψη τα λεφτά που θα πάρει..... 

Ετοιμάζεται να δείξει την αμετάκλητη απόφασή της να ενδώσει....

Γδύνεται και πλένεται, σε κοινή θέα των γειτόνων, εξευτελιζόμενη, αλλά αποφασισμένη να πουλήσει το κορμί της “για το παιδί της”.

Ελπίζεται πως μόλις σημάνουν μεσάνυχτα, σήμερα, θα έχει τελειώσει και το μπιντέ της, οπότε θα στείλει το σχετικό e-mail για να ετοιμασθεί και το αφεντικό.......

Ελλάς, δούλα με βούλα…

13/07/2015

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης 

Παρακολουθούμε, οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες, με ανείπωτη θλίψη και οργή τη σταύρωση της Χώρας στην κορυφή του Γολγοθά της, εκεί στις Βρυξέλλες.

Γυμνή από κάθε αυτοπροστασία, καθημαγμένη από κάθε δική της δύναμη, έτσι που την κατάντησε το καθεστώς πολιτικό σύστημα, με τη σκυταλοδρομία των ενδοτικών κυβερνήσεων της τελευταίας 5ετίας, των Σοσιαλιστών, των ΝεοΦιλελευθέρων και (την τελευταία μοιραία συγκυβέρνηση) των Αριστερών ΣΥΡΙΖΑ με την Πατριωτική ΑΝΕΛ, εκλιπαρεί “πάσει θυσία” βοήθεια, αλλά “Δεν ειν’ εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί”…
Και, στην άκρη της σκηνής, καραδοκεί ο φασισμός, ντυμένος με άδολο πατριωτισμό για “να ξεγελά τον μουστερή”, ώστε να κεφαλαιοποιήσει όλη τη Λαϊκή οργή που θα ξεχειλίσει αύριο…. (Το ΚΚΕ, όσο θα προτάσσει σαν πολιτικό όραμα τη νεκρανάσταση της μούμιας του αυτοκαταστρεφόμενου κομμουνισμού, θα παραμένει στέρφο και άκαρπο, δηλαδή ανίκανο να γονιμοποιήσει μία προοδευτική εξέλιξη της κοινωνίας).

Η δραματική σημερινή πορεία της Ελλάδας προς την πλήρη καταστροφή, έχει αποκαλύψει πλήρως την ενοχή του καθεστώτος πολιτικού συστήματος της “μεταπολίτευσης” που το επίσημο όνομά του είναι “Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία” ενώ η πραγματική ταυτότητά του, όπως έχει πλέον αποκαλυφθεί αναφανδόν, είναι “Κομματοκρατούμενη Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία”.

Η αποκάλυψη αυτής της ολοφάνερης Αλήθειας (της γενικής ενοχής του πολιτικού συστήματος) κρύβεται από μία δριμύτατη και επιστημονικά στημένη προπαγάνδα που ασκεί πλύση εγκεφάλου στην Ελληνική κοινωνία, καλύπτοντας (με κομματικές παρωπίδες) την γενική ενοχή, με το να δείχνει σαν ένοχο πότε τον ένα και πότε τόν άλλο τής συμμορίας των ενόχων που έτσι, αυτή (η συμμορία) να μένει αθώα του εγκλήματος, ώστε να μπορεί να συνεχίζει το έγκλημα στο διηνεκές….
Μάλιστα, η προπαγάνδα αυτή, έχει κατορθώσει να έχει ομαδοποιήσει με πολύ ισχυρή συνεκτική δύναμη τις ομάδες (κόμματα) των κατηγόρων τής μίας ομάδας προς την άλλη.

Μ’ αυτά και μ΄αυτά, χωρίς να έχει φροντίσει (η κυβέρνηση) να έχει ετοιμάσει ένα αξιόπιστο οχυρό άμυνας, φθάσαμε, σήμερα (12 Ιουλ. 2015) μετά από μία εντελώς τυχοδιωκτική τακτική, η Ελλάδα να είναι υποχρεωμένη σε εκ νέου παράδοση άνευ όρων στους “δανειστές” της.
Ιδιαίτερη αξία έχουν τα προφητικά λόγια του Μίκη Θεοδωράκη (στις 29 Ιουν. 2015), με τη σοφία της πείρας του και της οξυδέρκειάς του.

“Προσωπικά είχα προειδοποιήσει ότι η προσπάθεια ενός αριστερού κόμματος να γίνει κυβέρνηση χωρίς να έχει εξασφαλίσει ερείσματα και χωρίς να έχει σχέδιο άμεσης εφαρμογής για την επόμενη μέρα, είναι τυχοδιωκτική και θα την πληρώσουμε ακριβά. Και να που οι εξελίξεις δυστυχώς με δικαίωσαν”.

Ο Τσίπρας (ΔΥΣΤΥΧΩΣ) αποδεικνύεται χειρότερος του Σαμαρά και τρισχειρότερος του ΓΑΠ, συμπληρώνοντας την καταστροφική τριανδρία της “μεταπολίτευσης” παραδίδοντας στους δανειστές την Ελλάδα, δούλα με βούλα…
Η κοινωνία μας, από σήμερα (και άσχετα από ότι απόφαση πάρει το Eurogroup) βυθίζεται σ’ ένα πυκνό σκοτάδι της βαρβαρότητας που επιβάλλει, όπου στοχεύει, η Διεθνής Τραπεζοκρατία, ο μεγάλος βραχίων της “Διεθνούς του Χρήματος” με τους απανταχού πράκτορές του…

Η ΕΘΝΙΚΉ ΟΜΟΨΥΧΊΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΏΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ !!!

(10/VII/2015)

Δεν μας έφταναν τα πέντε χρόνια, μέσα στα οποία είδαμε την αποκάλυψη όλων των “δήθεν” της εφαρμοσμένης κομματικής πολιτικής, έπρεπε στο τέλος, να ζήσουμε και την απογοήτευση που προκαλεί η πτώση και της τελευταίας ελπίδας αντίστασης στην προτεκτορατοποίηση της Χώρας μας !!

Και τί δεν είδαμε, μέσα σ' αυτά τα “πέτρινα χρόνια”!

• Είδαμε το εκλογικό σύνθημα “ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ” που έδωσε στο Πα.Σο.Κ νίκη με 42% τον Σεπτ. του 2009, να γίνεται την επομένη “ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΛΙΟ” (Ανδρέας Λοβέρδος).
  
  
• Είδαμε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, να προδίδει τον Σοσιαλισμό (δηλαδή την ιδεολογία του, δηλαδή την αιτία τής ύπαρξής του) καθιστάμενο εκτελεστής των πιο ακραίων νεοΦιλελεύθερων πρακτικών που υπαγόρευε το (γνωστό παγκοσμίως για τον απαίσιο χαρακτήρα του) ΔΝΤ, που οι σοσιαλιστές τού άνοιξαν την πόρτα της Ελλάδας για να έρθει και στην Ευρώπη!!...
  
  
• Είδαμε το περιφρονητικό τσαλαπάτημα του Πατριωτισμού της “Δεξιάς Παράταξης”, όταν ο κύριος εκφραστής της, η ΝΔ, υπερασπίστηκε με αυταπάρνηση την εκχώρηση της Λαϊκής και Εθνικής κυριαρχίας στην “Τρόϊκα των δανειστών”, προκειμένου να επανέλθει στα χέρια τής ΝΔ η κυβέρνηση του κράτους, έστω κι αν αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο από άβουλος εκτελεστής της βούλησης τού μόνου πραγματικού κυρίαρχου, πλέον, της “Τρόϊκας των δανειστών”.
  
  
• Είδαμε την κατά συρροή καταπάτηση του Συντάγματος, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η βούληση των “δανειστών”.
  
  
• Είδαμε την αντισυνταγματική ενθρόνιση στην Πρωθυπουργία, μεγαλο-υπαλλήλου του παγκόσμιου Τραπεζικού συστήματος, του Λουκά Παπαδήμου, προκειμένου “να τρέξουν” τα προαπαιτούμενα των κατοχικών δυνάμεων...
  
  
• Είδαμε την επική πάνδημη σύναξη διαρκείας στην Πλ. Συντάγματος, που βροντοφώναξε προς το κοινοβούλιο: “Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή”, εκφράζοντας την απαξίωσή της προς ολόκληρο το πολιτικό Σύστημα της κομματοκρατούμενης Ολιγαρχίας.
  Παρακολουθήσαμε, επίσης, τον εκφυλισμό της σύναξης αυτής και τον τελικόμπνιγμό της στην ανυπαρξία οργάνωσής της.
  Η τιτάνεια προσπάθεια των Μίκη Θεοδωρακη/Γιώργου Κασιμάτη, να κεφαλαιοποιήσουν την ορμή αυτή (που οι ιδιοι συνέβαλλαν στη δημιουργία της) σε μία οργάνωση (την “ΣΠΙΘΑ”) με αρχή, μέση και τέλος, απέτυχε με “εκ των έσω” ναρκοθέτησή της και αδυναμία “ναρκαλίευσης” των ναρκών αυτών. 
   
• Είδαμε την δίκαιη εξαϋλωση του Πα.Σο.Κ (από το 42 στο 4%) που σαν συνέπεια είχε την απόσπαση ψηφοφόρων του προς τον όμορο ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να μπολιασθεί κι αυτός με το DNA τού αμαρτωλού και δίγλωσσου Πα.Σο.Κ, εκτιθέμενος κι αυτός, ο ΣΥΡΙΖΑ, στην ίδια μοίρα του ξενιστή του.
  
  
• Είδαμε το δίκαιο βούλιαγμα της ΝΔ, στο ιστορικά χαμηλώτερο 18%, που σαν συνέπεια είχε την απόσπαση ψηφοφόρων της προς την φασιστική “Χρυσή Αυγή”, γεγονός που προκάλεσε το κυνήγι του “ Φασισμού των ροπαλοφόρων” από τον “Φασισμό των γραβατοφόρων” που αποδείχθηκαν ισχυρότεροι, “κλείνοντας μέσα” τους πρώτους, θεωρώντας ότι, έτσι, τους εξουδετερώνουν.....
  
  
• Είδαμε την τερατογέννεση του υβριδίου της Μιντιοκρατίας (ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ) που προορίζεται να παίξει έναν πολύ ενδιαφέροντα (για την ιστορία της διαπλοκής των οικονομικών συμφερόντων με την πολιτική) ρόλο.

Μ' αυτά και μ' αυτά, μπήκαμε στην τελευταία φάση του δράματος, που άρχισε με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιαν. του 2015 και την αντι-Μνημονιακή κυβερνητική σύμπραξη του Αριστερού ΣΥΡΙΖΑ με τους Δεξιούς ΑΝ.ΕΛ. 

Σύμπραξη που αναπτέρωσε τις ελπίδες για τη δραπέτευση της Ελληνικής κοινωνίας από την αιχμαλωσία των κοινωνιοκτόνων και εθνοκτόνων “Μνημονίων”.

Ελπίσαμε (πολλοί από εμάς τους εξω-κομματικούς αντι-Μνημονιακούς) από κινήσεις που έκανε η συγκυβέρνηση (προς την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τα Μνημόνια) ότι δεν είναι αδύνατον (όπως πολλοί ομοϊδεάτες μας πίστευαν ακράδαντα) η συγκυβέρνηση αυτή (σαφώς καθοριζόμενων ως αντιΜνημονιακών, κομμάτων) να επιχειρήσει επιτυχώς τη δραπέτευση αυτή.

• Η πολιτική βούληση, δηλωνόταν πανηγυρικά ότι υπάρχει.
  
  
• Η κυβερνητική εξουσία παρέχει όλες τις δυνατότητες θεμελίωσης των απαραίτητων προϋποθέσεων και η πρώτη και μέγιστη προϋπόθεση ανατροπής κάθε κοινωνικο-οικονομικού καθεστώτος, είναι η Λαϊκή Συναίνεση.
  
  
• Για να έχεις τη Λαϊκή Συναίνεση, χρειάζεται να δείξεις στον Λαό την Αλήθεια σου, την “πραγματική Αλήθεια” που λέει ο Μίκης Θεοδωράκης. Την “πραγματική Αλήθεια” που έχει παραποιηθεί και κρυφτεί κάτω από το εντονώτατο και συνεχές (24ώρου βάσεως επί μία 5ετία) μπαράζ προπαγάνδας που, στο μυαλό των πολιτών, έχει καταστήσει Αλήθεια, το Μεγάλο Ψέμμα !!!
  
  
  Άρα: Το ΠΡΩΤΟ ΜΕΛΗΜΑ της κυβέρνησης αυτής, έπρεπε να ήταν μία, εξαιρετικά δυνατή αντι-Προπαγάνδα στην προπαγάνδα των Μνημονιακών.
  Μία αντι-Προπαγάνδα που θα έδειχνε καθαρά πως το κοινωνικο-οικονομικό-πολιτικό καθεστώς που έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί στη Χώρα, με την υπογραφή των “Δανειστικών Συμβάσεων” και των “Μνημονίων” τους, είναι η Διαχείριση της Εθνικής Οικονομίας από τις εξωχώριες δυνάμεις που συγκροτούν την “Τρόϊκα”, με σκοπό την εξυπηρέτηση, αποκλειστικά και μόνο, των δικών τους συμφερόντων.
  
  
  Μία αντι-Προπαγάνδα που θα έδειχνε καθαρά πως οι δυνάμεις αυτές υπαγορεύουν στην “Βουλή των Ελλήνων” την νομοθέτηση Νόμων που αυτές θέλουν/βούλονται, με αποτέλεσμα να έχει καταργηθεί de facto η Λαϊκή Κυριαρχία τού, τύποις “κυρίαρχου”, Ελληνικού Λαού!!!... (αυτό το είδαμε και με το κλείσιμο των Τραπεζών).
  
  
• Ο Λαός δεν είναι κουτός. Απλά, όταν γίνεται υποκείμενο επιστημονικά στημένης προπαγάνδας, είναι φυσικό να ποδηγετείται.
  Η Αλήθεια, όμως, είναι πολύ πιο εύκολο να τεκμηριωθεί, από ότι το Ψέμμα. 
  Αρκεί να εμφανισθεί, τεκμηριωμένη, ώστε να σπάσει τα κόκαλα του Ψέμματος.

Αυτή την “εκστρατεία για την Πραγματική Αλήθεια” δεν την έκανε η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. (Το “γιατί;” φαίνεται σήμερα, εκ του αποτελέσματος).

Ούτε προετοιμάστηκε για την ενδεχόμενη (αναμενόμενη) επίθεση των κατοχικών δυνάμεων, όταν θα ένοιωθαν να απειλείται η επικυριαρχία τους. (Το “γιατί;” φαίνεται σήμερα, εκ του αποτελέσματος).

Χωρίς αυτές τις αυτονόητες προετοιμασίες, η κυβέρνηση προκήρυξε ένα δημοψήφισμα με ένα “δήθεν και περίπου” ερώτημα, η προκήρυξη του οποίου προκάλεσε την επίθεση των κατοχικών δυνάμεων στη ρευστότητα της αγοράς, με το εκβιαστικό κλείσιμο των Τραπεζών.

Η απάντηση στην εχθρική/πολεμική αυτή πράξη, χωρίς έτοιμη και οχυρωμένη δυνατά γραμμή άμυνας, ήταν επόμενο να είναι η δήλωση υποταγής άνευ όρων στον επιτιθέμενο και το άνοιγμα μίας αγκαλιάς στους εδώ συνεργάτες του, που έτσι, τους αθωώνει πανηγυρικά. 

 

Οι “πεμπτοφαλαγγίτες” γίνονται, σε μία στιγμή, συνοδοιπόροι στη σωτηρία της Πατρίδας (!!!) 

“Πούστηδες και παλληκάρια, γίνονται μαλλιά-κουβάρια” και προχωρούν αγκαλιασμένοι στον θρίαμβο αυτής της “σωτηρίας” που μέχρι χθές υποστήριζαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους πως ήταν “καταστροφή” !!.. . 

 

Κάθε μέρα, επί πέντε μήνες, η ρητορική κράτησε ζωντανή την ελπίδα που γκρεμίζονταν αυθημερόν, με τις πράξεις των ίδιων αυτών ρητόρων !!

Πέντε μήνες ατελέσφορο θέατρο και ανόητα παζάρια, που κόστισαν δισεκατομμύρια και αμέτρητη ψυχική οδύνη στον ήδη καθημαγμένο Λαό, για να έρθουμε σήμερα λίγο (ή πολύ) χειρότερα από εκεί που ήμασταν προ των θριαμβευτικών εκλογών του Γενάρη !!...... και, το χειρότερο όλων αυτών, ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ !!!

Η “πρώτη φορά Αριστερά”, στηρίζεται στη Βουλή από την κλασσικη “πάντα Δεξιά”, ώστε να μην πέσει από τους δικούς της, εσωτερικούς αντιφρονούντες .....

• Το πραγματικά περήφανο και ιστορικό ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος, έγινε ένα δουλικό ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ !!!
  
  
• Η νίκη των δυνάμεων της Δημοκρατικής Αντίστασης πνίγεται μέσα σ' ένα νέο “Μνημόνιο” που η πολιτική ηγεσία θέλει να παρουσιάσει πως σύσσωμος ο Λαός, επιθυμεί και θέλει, ομονοώντας στην υπογραφή του !!!...

“Ευρωζώνη ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ”...

Στα κομμάτια η Λαϊκή και Εθνική κυριαρχία !!! Να θυσιαστούν !!!

Καληνύχτα Λαέ..... στη βαθειά και μακρυά νύχτα που σου ετοίμασε το καθεστώς πολιτικό σύστημα, ντυμένο (τελευταίως) τα Αριστερά του....

“ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ”...

  (9/VΙΙ/2015)

Πρός άρση παρεξηγήσεων, πρέπει να πώ εξ αρχής πως προσωπικά, δεν είμαι δογματικά τοποθετημένος, ούτε στην έξοδο, ούτε στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, δηλαδή στο Ευρώ. Ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). 

 

Πιστεύω πως η συμμετοχή της Ελλάδας σε ευρύτερους συνασπισμούς πρέπει να επιδιώκεται όταν αυτή η συμμετοχή, προσφέρει σημαντικά ωφέλη, το αντίκρυσμα στα οποία, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο του οφέλους που προσφέρουν.

Αυτές τις μέρες, η έκφραση αυτή (“πάση θυσία”) κυριαρχεί στην υποστήριξη της θέσης που θέλει το Ευρώ να είναι το νόμισμα της Ελλάδας και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) να είναι ο πολιτικός συνασπισμός στον οποίο η Ελλάδα πρέπει να ανήκει.

Μάλιστα, στη ρητορική που αναπτύσσεται, η υπαγωγή ή μή στο Ευρώ, ταυτίζεται και με την παραμονή ή όχι, στην ΕΕ, κάτι που δεν είναι έτσι.

“Στην Ευρωζώνη πάση θυσία”, απαιτεί το Ποταμίσιο τέλμα και ο καναλίσιος οχετός.

“Δηλαδή ρε παλληκάρι/κοπελιά μου, τί εννοείς” (θέλω να ρωτήσω τον καθ' ένα και την κάθε μία που εκστομίζει αυτή τη φράση).

Ξέρεις ότι “πάση θυσία”, σημαίνει “με κάθε θυσία”;

Δηλαδή αν μας πούν (οι αντίκλητοι) ότι συμφωνούν να μας δανείσουν, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι, όλοι οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες κάτω των 67 ετών (όριο συνταξιοδότησης) να κόψουμε το αριστερό μας πόδι, πρέπει να το δεχτούμε, αρκεί να μη βγούμε από τη ζώνη του Ευρώ;;;

• Πιστεύω ακράδαντα πως κανένας Έλληνας δεν θα συμφωνούσε με μία τέτοια απαίτηση. Άρα: Αυτό θα έπρεπε να εξαιρεθεί, σαν όρος που πρέπει να αποδεχτούμε.

Θα δεχόμασταν, αντί το αριστερό πόδι μας, να κόβαμε το δεξί;;;

• Πιστεύω ακράδαντα πως ούτε αυτό θα το δέχονταν έστω και ένας Έλληνας.

Ή μήπως θα δεχόμασταν, προκειμένου να μείνουμε στην Ευρωζώνη, να εκχωρούσαμε την κυριότητα των Δωδεκανήσων, ή των Επτανήσων, ή της Πελοπονήσου, πχ. στη Σουηδία, ή στη Λιθουανία ;;;

Υπάρχουν, λοιπόν, χιλιάδες πράγματα που είναι απαράδεκτα από μία κοινωνία, σαν όροι μίας δανειακής συμφωνίας.

Άρα: Αυτό το “πάση θυσία” είναι ένα ηλίθιο προαπαιτούμενο που το μόνο που επιτυγχάνει, είναι να χαρακτηρίζει αυτόν που το λέει.

Το Ποταμίσιο τέλμα και ο καναλίσιος οχετός, ας περιγράψει, λοιπόν, καθαρά, τα πλαίσια μέσα στα οποία θέλει να υπάρξει μία συμφωνία δανεισμού, από τους “δανειστές”, ώστε να μπορεί να συζητηθεί και να αξιολογηθεί η θέση του και η πρότασή του.

Και, μία που τό' φερε η κουβέντα, ας μας πουν όλοι αυτοί που ωρύονται για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη:

• “Προκειμένου να έχουμε το Ευρώ, να εκχωρήσουμε τη Δημοκρατία (δηλαδή τις πολιτικές Ελευθερίες μας)”;
  
  
• “Για να έχουμε Ευρώ, να μην έχουμε ούτε και πατρίδα”;;

Ας απαντήσουν σ' αυτά τα απλά ερωτήματα, όσοι ωρύονται για “παραμονή στην Ευρωζώνη, πάση θυσία” και μετά τα λέμε...

ΜΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ “ΝΑΙ” ΚΑΙ ΤΟΥ “ΟΧΙ”

 (3/VII/2015)

Σύμφωνα με όλα όσα έχουν λεχθεί, όλες αυτές τις μέρες, από τους υποστηρικτές του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, μέσα και έξω από την Ελλάδα, αυτά που πρόκειται να γίνουν, μετά το Δημοψήφισμα, είναι:

• Με το “ΝΑΙ”, η Ελληνική κυβέρνηση (όποια κι αν είναι αυτή, μετά το ΝΑΙ) επιστρέφει στο “τραπέζι των διαπραγματεύσεων” ηττημένη και ταπεινωμένη μετά το αποτέλεσμα αυτό, με μία Ελλάδα εντελώς άφραγκη και ανήμπορη, ζητώντας έλεος που αντιμίλησε, και εκλιπαρώντας ελεημοσύνη για να μπορέσει ο Λαός να φυτοζωήσει, σήμερα. Και. Βέβαια, χωρίς καμία άλλη απαίτηση, χωρίς όρους (καθώς ελεημοσύνη μέ όρους, δεν γίνεται) .... Το μόνο που μπορεί να κάνει η Ελλάδα, για να επιβιώσει σήμερα, είναι πουλήσει το Μέλλον της, με ότι αυτό περιέχει (πλουτοπαραγωγικές πηγές, στρατηγική θέση, εργατικό δυναμικό)... Και, αυτό θα της ζητηθεί... και θα το δώσει... δηλαδή θα το διπλοδώσει, γιατί ήδη (με τα Μνημόνια) το έχει δώσει....

• Με το “ΟΧΙ”, η Ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επιστρέφει στο “τραπέζι των διαπραγματεύσεων”, νικήτρια στο Δημοψήφισμα και περήφανη για το Λαϊκό “ΟΧΙ στη Λιτότητα” που θέλησαν να της επιβάλλουν οι “δανειστές”. 
  
  
  Όμως οι “δανειστές”, όπως το δηλώνουν ευθαρσώς, δεν θέλουν ούτε να κουβεντιάσουν πλέον, μαζί της, μετά το χουνέρι που τους έκανε, να σηκωθεί και να φύγει από το “τραπέζι των διαπραγματεύσεων” (πώς τόλμησε;) και να ρωτήσει τον Λαό! 
  
  
  Η κυβέρνηση αυτή, γι' αυτούς, είναι αναξιόπιστη !! Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν πρόκειται να “διαπραγματευθούν” μαζί της. Θα ζητήσουν, λοιον, άλλους συνομιλητές !!.... 
  
  
  Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα, εντελώς άφραγκη κι ανήμπορη, σπαρταρά στο μαρτύριο της σταγόνας!... Κι ο Λαός της, για να συνεχίσει να ζεί, πρέπει να επιβιώσει σήμερα... και το μόνο που έχει σήμερα να δώσει, είναι το Μέλλον του, με ότι αυτό περιέχει (πλουτοπαραγωγικές πηγές, στρατηγική θέση, εργατικό δυναμικό). Και αυτό θα του ζητηθεί... και θα το δώσει... δηλαδή θα το διπλοδώσει, γιατί ήδη (με τα Μνημόνια) το έχει δώσει....
  
  

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :

Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ μεθαύριο, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ!!! Η Ελλάδα παραμένει Προτεκτοράτο των “Δανειστών”, όπως ήταν και πριν το Δημοψήφισμα, από τη στιγμή που υπέγραψε τα “Μνημόνια” και μπήκε στο “Πρόγραμμα” λεηλασίας της...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ :

Όταν, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ & των ΑΝΕΛ, που έλεγαν πως απαιτούσαν την ανάκτηση της Αυτοδιάθεσης της Χώρας (με την κατάργηση των “Μνημονίων”) πήραν στα χέρια τους την κυβερνητική εξουσία και, αντί να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις γι' αυτή την ανάκτηση, μετά πέντε μήνες διακυβέρνησής τους, εξασφαλίζουν (με Δημοψήφισμα) το σφικτότερο δέσιμο της Χώρας στα “Μνημόνια”, το βάθεμα και τη διαιώνιση τής αιχμαλωσίας μας σ' αυτά, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από 'δω και μπρος, είναι μία μακρόχρονη και πηχτής δυστυχίας, μεγάλη Νύχτα.

Υ/Γ:

Το “σχιζοφρενικό”, είναι τό ότι η κομματοκρατία (η αιτία κάθε κακού στη Χώρα) έχει καταφέρει, με το Δημοψήφισμα αυτό, να διχάσει τον Λαό επάνω σε ένα θέμα που και οι μεν και οι δε, ταυτίζονται: Στην παραμονή της Χώρας στην Υποτέλεια και τη διαιώνιση αυτής τής Υποτέλειας στις επόμενες γενιές!!!...

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ / ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ

 

(2/VII/2015)

Όταν δεν λές “τα πράγματα” με το απλό όνομά τους (τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη) όταν άλλα λές και άλλα εννοείς, όταν φοβάσαι ή δεν βλέπεις την “πραγματική Αλήθεια”, όταν κρύβεσαι πίσω από τις λέξεις, τότε μη περιμένεις να σ' ακούσουν “τα πράγματα”.

Η κυβέρνηση αφού, υποχωρώντας δραματικά, έφτασε σε απόσταση αναπνοής από αυτό που ζητούσαν οι “δανειστές”, διέκοψε τη διαπραγμάτευση, σηκώθηκε από το τραπέζι και αποφάσισε να δώσει τον λόγο στον Λαό, για να απαντήσει με Δημοψήφισμα.

Μέχρι εδώ, όλα καλά. Πάρα πολύ καλά.

Στα Δημοψηφίσματα δεν πρέπει να υπάρχει “δημιουργική ασάφεια”, διότι τα καθιστά επικίνδυνα... ενίοτε και για τους συντάκτες τους.

Το ερώτημα, λοιπόν, του Δημοψηφίσματος, θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο, για να δίνει ξεκάθαρη απάντηση στην αιτία που οδήγησε στη διακοπή της πεντάμηνης διαπραγμάτευσης. 

 

Ο Λαός δεν μπορεί να διαπραγματευθεί μία συμφωνία. Το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να δεχτεί ή να απορρίψει μία συμφωνία στο σύνολό της (ή έναν μόνον όρο της) με ότι αυτό (το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ) συνεπάγεται.

Στην περίπτωσή μας, συμφωνία δεν υπήρχε, καθώς η διαπραγμάτευση δεν είχε τελειώσει.

Αντί αυτού, σαν ερώτημα του Δημοψηφίσματος, τέθηκε η, μέχρι τη στιγμή της αποχώρησης μας, πρόταση των “δανειστών”, εκλαμβανόμενη ως συμφωνία.

• Ότι πιο ανόητο θα μπορούσε να επιλεγεί, καθώς, πέραν άλλων μειονεκτημάτων του, το ερώτημα μπορούσε, ανά πάσα στιγμή, να πάψει να υπάρχει, αν οι “δανειστές” άλλαζαν ή απέσυραν τη συγκεκριμένη πρότασή τους στο ενδιάμεσο διάστημα , μέχρι τη μέρα του Δημοψηφίσματος. Πράγμα που έγινε !!!

Έτσι, επάνω σε ένα, εκ των προτέρων ανύπαρκτο ερώτημα, δόθηκε το δικαίωμα στους αντιπάλους της κυβέρνησης, να μπορούν να αντικαταστήσουν το (ανύπαρκτο) ερώτημα με ένα δικό τους, ευλογοφανές, όπως αυτό που θέτουν σαν πραγματικό ερώτημα: ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ. Ένα δίλημμα, στην προπαγάνδιση του οποίου έχουν επενδύσει, επί χρόνια ολόκληρα, όλη τους την καριέρα και τη ζωή τους...

Σαν να μην έφτανε αυτό, οι (μέσα και έξω) δυνάμεις που αντιμάχονται τη συγκυβέρνηση, πέραν της αναμενόμενης ρητορικής επίθεσης στα πορτοπαράθυρα της δικής τους TV, τρείς μέρες πριν το Δημοψήφισμα, αρχίζουν πραγματικό πόλεμο με ανηλεή βομβαρδισμό με πραγματικά πυρά (χρήμα) τον ταλαιπωρημένο και καθημαγμένο επί πέντε χρόνια Ελληνικό Λαό, που τον στήνουν σε ατέλειωτες ουρές και εκτελούν τις τελευταίες ρανίδες υπομονής και αντοχής του.

Η κυβέρνηση, αντί να περάσει κι αυτή, αμέσως, στο νέο πεδίο αντιπαράθεσης που άνοιξαν οι αντίπαλοί της, κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι τη φτύνουν, και λέει πως ψιχαλίζει. 

 

Αντί να αρπάξει την ευκαιρία και να βγει (μέσα και έξω από την Ελλάδα) με όλη τη δύναμη που έχει σαν κυβέρνηση και να αντικαταστήσει στη ρητορεία της, το ψευδεπίγραφο ερώτημα με το πραγματικό, που είναι : “Λαέ, μας επιτίθενται οι δυνάμεις που διεκδικούν τη Χώρα μας, να είναι Προτεκτοράτο τους. Θέλεις πίσω τη χαμένη σου Αυτοδιάθεση, ή προτιμάς να είναι η Ελλάδα μας Προτεκτοράτο; Πές το μεθαύριο στο Δημοψήφισμα, ψηφίζοντας ΟΧΙ” και να κηρύξει τον πόλεμο σ' αυτούς που επιτίθενται ανοιχτά στην κοινωνία, αρχίζει να στέλνει ραβασάκια, μέσα από τα οποία ζητά να της δώσουν αυτά που στο Δημοψήφισμα η ίδια λέει ΟΧΙ !!!!

Αυτό λέγεται “ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ”.

Εδώ ολοκληρώνεται ο τραγέλαφος.

1. Ο Ελληνικός Λαός θα ψηφίσει επί μίας πρότασης που δεν υπάρχει
   
   
2. Κανένας δεν ξέρει τι θα γίνει αν πλειοψηφίσει το ΝΑΙ. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας, ηττημένος και ανυπόληπτος, πλέον, θα συνεχίσει να πρωθυπουργεύει, βάσει του Συντάγματος.... (Ωϊμέ) 
    
3. Αν πλειοψηφίσει το ΟΧΙ, σίγουρα θα στηθεί το ίδιο σκηνικό, με τον (σοβαρά τραυματισμένο από τον Τραπεζοπόλεμο) Τσίπρα απέναντι στους “Δανειστές” που θα του λένε "όχι" σε κάθε πρότασή του, (ίσως συνεχίσουν να τον χτυπούν με τα Τραπεζικά Leopard) μέχρι να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί από Πρωθυπουργός.

Αποτέλεσμα: Ότι και να πλειοψηφίσει μεθαύριο, η κοινωνία μας πλέει σταθερά μέσα στον τοξικό βούρκο των Μνημονίων που πρόσφατα έγινε περισσότερο θολός και θανατηφόρος.....

Κι όλα αυτά, διότι, παγιδευμένοι στις κομματικές ιδεοληψίες τους, οι ταγοί της κομματοκρατίας (ένθεν κακείθεν) καθίστανται ανίκανοι να πουν τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ “ΕΠΕΣΕ”, ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

 (1/VII/2015)

Τα πολύ πυκνά γεγονότα των τελευταίων λίγων ημερών :

• Η εθνικά υπερήφανη στάση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τη διακοπή των πεντάμηνων άκαρπων συνομιλιών στις Βρυξέλλες, εξ αιτίας του ιταμού τελεσίγραφου των “δανειστών”,
  
  
• Η προκήρυξη δημοψηφίσματος, σπάνια Δημοκρατική παροχή, που δίνει τον λόγο και την απόφαση για τη ζωή του στον κυρίαρχο Λαό,
  
  
• Η, λίγες μέρες πριν το Δημοψήφισμα, ωμή επίθεση των “δανειστών” με τα Τραπεζικά Leopard εναντίον των εξουθενωμένων συνταξιούχων, ανέργων και μικροεπαγγελματιών, που τους έστησαν σε ουρές απελπισίας και εκτελούσαν επί ώρες την λίγη αντοχή που τους έχει μείνει μετά πέντε χρόνια Μνημονιακά κάτεργα,

αναπτέρωσαν το ηθικό μας (ημών των κομματικά ανένταχτων Δημοκρατικών πολιτών) και μας έκανε να πιστέψουμε πως ήρθε η ώρα, η Ελληνική κοινωνία να σηκώσει κεφάλι, έχοντας βρεί αυτό που έλειπε, εδώ και πολλά χρόνια, από τον Τόπο: μία πραγματικά πατριωτική ηγεσία, ικανή να διεκδικήσει αποτελεσματικά την ανάκτηση της Εθνικής και Λαϊκής κυριαρχίας, που οι προηγούμενες ηγεσίες έχουν παραδώσει σε εξωχώριες δυνάμεις, με τα καταστροφικά “Μνημόνια”.

Ακούγοντας, πριν από λίγο, το τελευταίο διάγγελμα του πρωθυπουργού, αυτό που φοβόμασταν, τη διάψευση του ονείρου αυτού, πλάκωσε την ψυχή μας.

Τη στιγμή της Αλήθειας, που πέφτουν οι μάσκες, οι φερετζέδες, τα σώβρακα και μένει γυμνή η πραγματικότητα, ο Τσίπρας ευρέθη εξαιρετικά μικρός και ο ΣΥΡΙΖΑ κουστούμι ρόζ, χωρίς περιεχόμενο.... “Μία από τα ίδια”: Κομματοκρατία, κυβερνισμός, άρπα-κόλλα, ατελείωτο ξύλινο μπλά-μπλά, αηδία....

(Τα ίδια, βέβαια, ισχύουν και για τους ΑΝΕΛ, καθώς δεν είδα να διαφοροποιούνται).

Κρίμα... κρίμα ... κρίμα ....

Τη στιγμή που ήμουν έτοιμος να σαλτάρω στο πειρατικό και ν' ανοίξω πανιά μαζί του για φουρτουνιασμένες θάλασσες, αυτό φάνηκε πως ήτανε της συμφοράς μαούνα .....

Τελικά, η ανάλυση του Μίκη Θεοδωράκη για τον ΣΥΡΙΖΑ (Μάης του 2013) επαληθεύεται... 

Παραθέτω ένα απόσπασμα, καθώς έχει πολύ ουσία και ενδιαφέρον:

“Στο βάθος είμαι βέβαιος ότι τα αντιπροσωπευτικότερα στελέχη γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα πιστεύουν ότι στις σημερινές συνθήκες της μνημονιακής κρίσης θα μπορούσαν να αναλάβουν οι ίδιοι τη δουλειά της ξεπερασμένης Δεξιάς, μιας και αυτοί έχουν ήδη περάσει όπως είδαμε στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης και γι’ αυτό θεωρούν ότι με λίγη κατανόηση από τους Μέρκελ-Σόιμπλε και ΔΝΤ θα περνούσαν τα μέτρα μαλακά και μάλιστα με την ενεργητική στάση των οπαδών τους.  Δεν θέτουν θέματα Εθνικής Ανεξαρτησίας, Οικονομικής Αυτοτέλειας, Εθνικής Ασφάλειας και Πατριωτικής Αναγέννησης. Όλα αυτά είναι γι’ αυτούς πράγματα ξεπερασμένα.
Το ζήτημα μιας χώρας χωρίς ανάπτυξη και χωρίς δικό της πλούτο είναι πώς θα σαγηνεύσει τους πιστωτές να μην είναι ανυπόμονοι και άγριοι. Εάν συμφωνηθεί μαζί τους ένα κατώτερο επίπεδο όπως λ.χ. των 400 Ευρώ μηνιαίως, ο λαός θα καταλάβει πως δεν γίνεται διαφορετικά, θα συνηθίσει, θα προσαρμοστεί. Ακόμα και θα συνεργαστεί με τα αφεντικά, φτάνει να τον εκπροσωπούν πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, Λαϊκά, Αγωνιστικά, Αριστερά. Εκπρόσωποι μιας σύγχρονης Αριστεράς, που θα δείξει στην πράξη ότι η συνύπαρξη με τους Σόιμπλε αποτελεί μια ιστορική αναγκαιότητα”. 

 

Καληνύχτα, για τη μακρόχρονη και πηχτή νύχτα που μας περιμένει, αγαπητέ αναγνώστη και αγαπητή αναγνώστρια.... 

 Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ, μεθαύριο.....

ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΕΛΛΑΣ: ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΟΒΟΥΝ ΦΩΣ – ΝΕΡΟ – ΤΗΛΕΦΩΝΟ

 (1/VII/2015)

Όταν κρύβεται η Αλήθεια, το Ψέμμα γίνεται ακατανίκητο.

Όταν η Ολιγαρχία παρουσιάζεται και πείθει ότι είναι Δημοκρατία, η τελευταία αφοπλίζεται και καταντά εντελώς ανίσχυρη.

Όταν η Ελλάδα, με την υπογραφή των Μνημονίων, παρέδωσε τη Λαϊκή και Εθνική κυριαρχία της σε εξωχώριες δυνάμεις, η μόνη φωνή που φώναξε την Αλήθεια αυτή, ήταν των Μίκη Θεοδωράκη και Γιώργου Κασιμάτη, που είπαν καθαρά πως η κατοχή της Χώρας από αυτές τις δυνάμεις, είναι χειρότερη από τη Γερμανική κατοχή του 1940, διότι είναι αόρατη και ως εκ τούτου ύπουλη και περισσότερο δυσπρόσβλητη από τους ορατούς Γερμανούς των ΕΣ-ΕΣ του 1940.

Είπαν ακόμη πως, αν η Ελληνική κοινωνία δεν ανακτήσει αμέσως την Αυτοδιάθεσή της, δηλαδή την κυριαρχία της επί της ζωής της, την περιμένουν μαύρα χρόνια.

Η φωνή αυτών των μεγάλων Ελλήνων, πνίγηκε κάτω από το βάρος μίας ασύλληπτης (σε ποιότητα και ένταση) προπαγάνδας των κατοχικών αυτών δυνάμεων, που τα τεράστια ψεύδη της σκέπασαν αυτή την Αλήθεια και δεν επέτρεψαν τη συσπείρωση κομματικά ανεξάρτητων Δημοκρατικών Λαϊκών δυνάμεων σε μία μεγάλη και αποτελεσματική δύναμη Αντίστασης και ανατροπής αυτής της ύπουλης κατοχής.

Έτσι, σε όλο αυτό το διάστημα των τελευταίων πέτρινων χρόνων της κατοχής των Μνημονίων, κανένα κόμμα από αυτά που είχαν φωνή μέσα και έξω από τη Βουλή και τα πορτοπαράθυρα της τηλεόρασης, δεν φώναξε και δεν υποστήριξε με αυταπάρνηση αυτή την Αλήθεια, με αποτέλεσμα , όσοι την λέγαμε, στο καφενείο, στη γειτονιά και στους φίλους μας, να φαντάζουμε σαν “γραφικοί” και “έξω από την πραγματικότητα”.

Το αποτέλεσμα ήταν να επέλθει η οικονομική καταστροφή που βαθμηδόν επέβαλλαν οι κατοχικές δυνάμεις, κρυμμένες πίσω από τις Ελληνικές “Μνημονιακές” κυβερνήσεις που ανέλαβαν τον ρόλο της μάσκας των κατοχικών δυνάμεων, ώστε ο Λαός να νομίζει ότι κυβερνάται από κυβερνήσεις που εκλέγει αυτός και άρα εκφράζουν αυτόν.

Όσο, η βούληση των κατοχικών δυνάμεων εφαρμόζονταν κατά γράμμα από τις κυβερνήσεις αυτές, με τη βούλα της “Βουλής των Ελλήνων”, η εξαπάτηση αυτή του Λαού, με το καμουφλάζ που της παρείχε αφειδώς η προπαγάνδα τους, εξελίσσετο ομαλά.

Με το που η τελευταία κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θέλησε να μην ακολουθήσει κατά γράμμα τις υποδείξεις των κατοχικών δυνάμεων, αποκαλύφθηκε η βαρβαρότητά τους.

Κλείσαν τη στρόφιγγα της ροής του Χρήματος (τη στρόφιγγα που οι Μνημονιακές κυβερνήσεις, με τα μνημόνια, τους παραδώσανε να έχουν στα χέρια τους) και επιφέρουν οικονομική ασφυξία στην Ελληνική κοινωνία, που ήδη σπαρταρά, πνιγόμενη... 

 

Τώρα, πλέον, είναι βέβαιο πως αν είχαν στα χέρια τους και τους οργανισμούς ύδρευσης, ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών, θα επέβαλαν και διακοπή όλων αυτών, προκειμένου να καθυποτάξουν το φρόνημα του Λαού στα δικα τους “θέλω”.

Η πράξη αυτή είναι καθαρή εχθροπραξία. Και δεν αντιμετωπίζεται σαν τέτοια, από την κυβέρνηση.

Πάλι, η Αλήθεια κρύβεται σε μισόλογα και δεν λέγεται, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αντιμετωπισθεί ο επιτιθέμενος εχθρός. Όμως, αν δεν αντιμετωπισθεί, θα επικρατήσει.

Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αν δεν πεί την Αλήθεια και αυτή την ύστατη ώρα, αν δεν δείξει στον Λαό καθαρά ποιός τού επιτίθεται λυσσαλέα και για ποιόν λόγο, θα είναι υπόλογος για τη μεγάλη ήττα, που θα σφραγίσει τις επόμενες γενιές των Ελλήνων.

Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει ιστορική υποχρέωση:

• 1ον) Να κατονομάσει τον επιτιθέμενο βάρβαρο, που είναι η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΟΚΡΑΤΙΑΣ, μεταμφιεσμένη σε “Θεσμούς” ή “Τρόϊκες”.
  
  
• 2ον) Να δείξει καθαρά πως Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη) είναι ο στρατηγικός στόχος αυτής της επίθεσης που δέχεται η Ελληνική κοινωνία (σήμερα αυτή, αύριο μία άλλη Ευρωπαϊκή).
  
  
• 3ον) Στο μεθαυριανό Δημοψήφισμα, να δώσει το πραγματικό περιεχόμενό του, που είναι το ερώτημα προς τον Λαό, όπως αυτό προκύπτει μετά την επίθεση που εκδηλώθηκε προς την Ελληνική κοινωνία: ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ Ή ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ. Και να αφήσει κατά μέρος τα μισόλογα (Λιτότητα ή Ευημερία, κλπ.) που σβήνουν ή μετριάζουν την οξύτητα της πραγματικότητας.
  
  
• 4ον) Να καταστήσει το Δημοψήφισμα, πεδίο αυτής της μεγάλης (πρώτης Ευρωπαϊκής) μάχης της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ “ΔΙΕΘΝΗ ΤΡΑΠΕΖΟΚΡΑΤΙΑ”, καθώς αυτή είναι που μετέτρεψε το (προς Ιδιώτες Χρηματιστές) χρέος της Ελλάδας, σε Χρέος προς τα κράτη της Ευρωζώνης, προκειμένου να μη χάσουν τα λεφτά τους οι πρώτοι.
  
  
• 5ον) Να καταγγείλει στα αρμόδια Δικαστήρια του Διεθνούς Δικαίου το χρέος της προς τους “Θεσμούς”, ως προϊόν εκβιασμού, παράνομο, αντισυνταγματικό, απεχθές, ειδεχθές, κλπ, σύμφωνα με τα στοιχεί που συνέλεξε η “Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρεόυς”.
  
  
• 6ον) Να ζητήσει (σύμφωνα με τα παραπάνω) τη συμπαράταξη όλων των Ευρωπαϊκών Λαϊκών δυνάμεων σε αυτή τη μάχη, σαν μάχη της “Ευρώπης των Λαών”, εναντίον της “Ευρώπης - παραδουλεύτρας της Τραπεζοκρατίας”.
  
  
• 7ον) Να ζητήσει από τους φίλους/κράτη, την άμεση οικονομική διευκόλυνση της Ελλάδας, για να αποφύγει τον οικονομικό στραγγαλισμό της κοινωνίας της, που επιχειρούν οι κατοχικές δυνάμεις.
  
  
• 8ον) Σ' αυτή τη μάχη, πρέπει να σταματήσει η αντιπαράθεση με τους “άλλους” στο κομματικό επίπεδο, διότι υποβιβάζεται η πραγματική διάσταση τής αντιπαλότητας, που είναι πολύ ανώτερη από τις κομματικές αντιπαραθέσεις που οδηγούν και σε Διχασμό.
  
  
  Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, ας μιλούν (όπου μιλούν) μόνο πατριωτικά, Ελληνικά και Δημοκρατικά, αφήνοντας τους “άλλους” να τραγουδάνε κομματικά.
  Να αφήσει, έτσι, τους άλλους, να πνιγούν στις δικές τους υστερικές κομματικές τσιρίδες.

Όταν ο άλλος , με τον οποίο καθόσουν στο τραπέζι και συζητούσες, έχει σηκωθεί, έχει βγάλει το πιστόλι και σε πυροβολεί, τραυματίζοντάς σε θανάσιμα, εσύ δεν μπορεί να κάθεσαι και να του ζητάς να ξαναδείτε την τρίτη παράγραφο της πέμπτης υποπαραγράφου, τού προς υπογραφή συμφωνητικού σας.

Το πεδίο της “διαπραγμάτευσης” έχει αλλάξει de facto.

Αν δεν αντιμετωπίσεις αναλόγως αυτή την πραγματικότητα, είσαι “χαμένος από χέρι”.

Δεν υπάρχουν, πια, περιθώρια για μισόλογα. 

 

Καλείται η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή να συνθηκολογήσει αμέσως, με την Ελλάδα ηττημένη και άξια περιφρόνησης, ή να δώσει την πραγματική μάχη που έχει μπροστά της. 

 

Τη μητέρα των μαχών που οφείλει να δώσει σ' όλη την Ευρώπη η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ.