30/IX/2013
Επειδή, τίς μέρες αυτές, με τη σύλληψη της ηγεσίας του κόμματος των Νεάντερταλ (διάβαζε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) πολύ κουβέντα γινεται στα βοθροκάναλα της κρατικής προπαγάνδας περί δημοκρατίας, φασισμού και ναζισμού, θεωρώ πως είναι χρήσιμο να πούμε δυό λόγια για να ξέρουμε (όταν μιλάμε) για τί πράγμα μιλάμε.
Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή:
Ο “άνθρωπος του Νεάντερταλ” (αυτό το ανθρωποειδές που έζησε πριν καμιά εκατοστή χιλιάδες χρόνια) έζησε σε μία κοινωνία όπου επικρατούσε το δόγμα του “ισχυροτέρου”, δηλαδή γίνονταν αυτό που ήθελε ο δυνατότερος της ομάδας. Από την καλή μερίδα του φαγητού, ως την ερωτική συνεύρεση με τη θηλυκιά της αρεσκείας του. Μία πρακτική (γνωστή ως “Νόμος της ζούγκλας”)
που συνεχίζει να επικρατεί στις κοινωνίες όλων των ζώων του ζωικού βασιλείου.
Χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να γεννηθεί στις ανθρώπινες κοινωνίες ένα αίσθημα που δεν υπάρχει σε κανένα από τα άλλα ζώα: Το αίσθημα της Δικαιοσύνης.
Αυτό, είναι γέννημα της ανθρώπινης ευφυίας, που αντιλήφθηκε ότι η ζωή του ατόμου μέσα στην κοινωνία, γίνεται καλύτερη (δηλαδή πιό ευχάριστη για τα άτομα που την αποτελούν) όταν διέπεται από κανόνες δικαίου.
Και όχι μόνον αυτό. Αντιλήφθηκε ότι και η ίδια η κοινωνία, σαν μία ξεχωριστή οντότητα, γίνεται ισχυρότερη (απέναντι σε άλλες) όταν λειτουργεί με κανόνες δικαίου, διότι έτσι δίνει κίνητρο υπεράσπισής της σε όλα τα μέλη της..
Έτσι (τα τελευταία δυό-τρείς χιλιάδες χρόνια) η κοινωνική ζωή (δηλαδή η συμπεριφορά μεταξύ των ατόμων της ανθρώπινης κοινωνίας) διέπεται από κανόνες δικαίου, τους νόμους, γεγονός που έχει ανατρέψει το δόγμα του “ισχυροτέρου” (δηλαδή το “Νόμο της ζούγκλας”) στη
συμβίωση των ανθρώπων μέσα στις κοινωνίες τους.
Η πρακτική, λοιπόν, ανθρώπων που θέλουν να επιβάλλουν την (όποια) άποψή τους με ρόπαλα και μαχαίρια, γυρνά το ρολόϊ της εξέλιξης, χιλιάδες χρόνια πίσω.
Αυτή η πρακτική, στη σύγχρονη εποχή, έχει και την θεωρητική κάλυψη του Φασισμού, της ιδεολογίας που θέλει να επαναφέρει τη λειτουργία της κοινωνίας στο δόγμα του “ισχυροτέρου”.
Και για να εξηγούμαστε, ο φασισμός, δεν εκφράζεται μόνον από ροπαλοφόρους και μαχαιροβγάλτες μαυροντυμένους με τον αγκυλωτό σταυρό, που μιμούνται τις σιδηρόφραχτες ορδές του φασιστικού άξονα που αιματοκύλισε όλο τον κόσμο με τον Β'ΠΠ.
Έχει εκφραστεί και από ροπαλοφόρους και μαχαιροβγάλτες με το σφυροδρέπανο στο πέτο ή στο μανίκι, που καθάριζαν τους “αντιφρονούντες” κατά χιλιάδες, στις στέπες της Σιβηρίας και στις ψυχιατρικές κλινικές της Σοβιετίας, έχει εκφραστεί και από σιδηρόφρακτους “ιππότες” με το
σύμβολο του Χριστού (!!!) στο στήθος (που ξεκλήρισαν ολόκληρους πληθυσμούς στην Αμερική), έχει εκφραστεί και από Ισλαμιστές που έκαναν το ίδιο, με το μισοφέγγαρο στο σαρίκι.
Όλοι αυτοί, πίσω από κάθε έμβλημα που υπηρετούσαν, ασκούσαν τέλεια το φασιστικό δόγμα.
Ένα δόγμα που στάζει αίμα. Ένα δόγμα αντικοινωνικό.
Στις μέρες μας, ο φασισμός εκφράζεται και από συμπαθέστατους γραβατοφόρους που, αντί ρόπαλα και μαχαίρια (αυτά είναι για τους αγροίκους και παλιομοδίτες φασίστες) “καθαρίζουν με ο βαμβάκι”, με υπογραφές σε μία κόλλα χαρτί, στην οποία τυλίγουν τα θύματά τους, μεμονωμένα ή και κατά χιλιάδες.
Η “Νέα Τάξη”- “The New Order”, που στις μέρες μας προσπαθεί να παγκοσμιοποιήσει την κυριαρχία μία κλειστής και ολιγομελούς Ολιγαρχίας (αυτής των παραγωγών του Χρήματος) επί της παγκόσμιας κοινωνίας, αποτελεί την πιό καταστροφική (για την Ελευθερία του ανθρώπου και
την κοινωνία του) έκφραση του φασισμού, αλλά και την πιό επικίνδυνη, καθώς είναι δυσδιάκριτη, κρυπτόμενη πίσω από μία εξαιρετικά επεξεργασμένη μάσκα της Δημοκρατίας (αυτήν της “Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας”) με την οποία η κοινωνία παραπλανάται ότι δήθεν αυτή (η κοινωνία) αποφασίζει για τα θέματά της, ενώ αυτό που γίνεται είναι η κοινωνία να αποφασίζει ποιοί θα αποφασίζουν για λογαριασμό της, αφήνοντας έτσι τις τύχες της στην
Ολιγαρχία αυτή, που έχει φροντίσει η όποια επιλογή της κοινωνίας προκύπτει μέσα από “άψογες δημοκρατικές διαδικασίες”, να είναι “δικοί της άνθρωποι”.
Η διαφορά μεταξύ του “αποφασίζω για το ποιός θα αποφασίζει για λογαριασμό μου” και “αποφασίζω για τη λύση του προβλήματός μου”, μπορεί (με μία πρώτη ματιά) να μη φαίνεται και όσο μεγάλη, αλλά (με την καταστροφή που έχει επέλθει στη Χώρα μας, εξ αιτίας αυτού) αποδεικνύεται τεράστια.
Είναι η διαφορά μεταξύ της Δημοκρατίας (που ο Δήμος αποφασίζει για το ποια θα είναι η λύση στο κάθε πρόβλημά του) και της Ολιγαρχίας , όπου μία πολιτική και οικονομική ελίτ (εδώ, στην Ελλάδα έχουμε και βαρβάτη οικογενειοκρατία) μονοπωλεί τη λήψη αποφάσεων για λογαριασμό τής κοινωνίας, που καλείται (πάντοτε αυτή, όπως και τώρα) να πληρώσει τα λάθη ή τις προδοσίες της ελίτ αυτής.
Το αντίδοτο του φασισμού (κάθε έκφανσης) είναι ένα : Η (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , ως φορέας και εκφραστής του “Δικαίου των Νόμων” που νομοθετεί το ίδιο το σώμα της κοινωνίας, με δημοψηφισματικούς μηχανισμούς, χωρίς ενδιάμεσους χονδρεμπόρους (κόμματα) της λαϊκής
βούλησης.
Το ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε και δεν λειτουργεί η Δημοκρατία, αλλά μία πολιτική και Οικονομική Ολιγαρχία με καλοκουρντισμένες τις μεταξύ τους σχέσεις, ώστε να καλλιεργείται και να αναπαράγεται η Ολιγαρχία αυτή, αποδεικνύεται από τα εξής απλά και ορατά σε όλους, γεγονότα:
1. Η ύπαρξη μίας βαθύτατα ριζωμένης οικογενειοκρατίας (οι 72 εκ των 300 της “βουλής” είναι γόνοι των ιδίων οικογενειών- ο κατάλογος εδώ
http://hkommatokratia.blogspot.gr/p/blog-page_8538.html ). Όμως, Δημοκρατία και οικογενειοκρατία, είναι έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες, που η μία αποκλείει την άλλη, καθώς η “Θεία Χάρις” που φώτιζε τους βασιλικούς θρόνους, έσβυσε με την δημοκρατική προτίμιση του άξιου.
Επί πλέον, η “κλειστή” οικογενειοκρατία, εξουδετερώνει τη δημοκρατική Αξιοκρατία, που είναι ο μόνος δρόμος προόδου της κοινωνίας, σε κάθε
τομέα και επίπεδο.
2. Η θωράκιση της Ολιγαρχίας αυτής απέναντι στο Νόμο (με τις γνωστές αντισυνταγματικές διατάξεις περί “ευθύνης των Υπουργών και βουλευτών”) με αποφάσεις της ίδιας αυτής Ολιγαρχίας, είναι άλλη μία απόδειξη παροπλισμού της Δημοκρατίας.
3. Η εξαφάνιση και των τριών πυλώνων της Δημοκρατίας, (Ισηγορία, Ισονομία, Ισοπολιτεία) ου και μόνο ένας αν δεν λειτουργεί, αποτελεί απόδειξη μη ύπαρξης Δημοκρατίας.
Της Ισηγορίας , δηλαδή του δικαιώματος του πολίτη να έχει ίσα δικαιώματα σ τηναγόρευση των θέσεών του από το δημόσιο βήμα. Από το “Δημόσιο Βήμα” (που στην εποχή μας είναι η τηλεόραση) πόσο ακούτε (αν έχετε, ποτέ, ακούσει) την υποστήριξη των θέσεων αυτών που (σαν εμένα) υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε Δημοκρατία, αλλά μία Ολιγαρχία που έχει καταστρέψει τη Χώρα ;;;
Της Ισονομίας, δηλαδή της ισότητας όλων των πολιτών απέναντι στο Νόμο. Ποιός δεν βλέπει ότι αν δεν έχεις χρήματα για έναν καλό δικηγόρο, (ή έναν κακό δικαστή) δεν έχεις ελπίδα να βρείς το δίκιο σου;;;
Της Ισοπολιτείας, δηλαδή της ισότητας όλων των πολιτών στα πολιτικά τους δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Ποιός δεν ξέρει πως αν δεν έχεις τα απαιτούμενα χρήματα για να λάβεις μέρος σε εκλογές (οι δαπάνες φθάνουν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδων Ευρώ) δεν μπορείς να το κάνεις ;;;;
Ποιός δεν γνωρίζει πως η ψήφος του πολίτη, μέσα από τους δαιδάλους του εκάστοτε εκλογικού συστήματος, πηγαίνει αλλού κι αλλού;;
4. Τέλος, η μεγαλύτερη απόδειξη πως στη Χώρα μας δεν έχουμε Δημοκρατία, αλλά μας κυβερνά μία πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία, αποτελεί το αποτέλεσμα της διακυβέρνησής της: Μία πραγματικά δημοκρατική διακυβέρνηση, δεν μπορεί να φέρει (ή να ανέχεται) την καταστροφή και τη δυστυχία των πολλών (αυτών που αποφασίζουν στη Δημοκρατία) προκειμένου να ευημερούν κάποιοι λίγοι....
Αυτή η αυταπόδεικτη Αλήθεια, δεν έχει ακουστεί ποτέ και δεν έχει γίνει καμία δημόσια και ευρεία συζήτηση επ'αυτής. Το κάστρο της προπαγάνδας, έχει ψηλούς τοίχους....
Η Δημοκρατία, λοιπόν, στις μέρες μας και στη Χώρα μας, βάλλεται, τόσο από το κόμμα των Νεάντερταλ, όσο και από τα κόμματα του “Δημοκρατικού τόξου” που, εκόντα ή άκοντα, έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν, πλέον, την “5η Φάλλαγγα” της ¨Νέας Τάξης”, που επιχειρεί να επιβάλλει η “Διεθνής του Χρήματος”.
Η ανθρώπινη κοινωνία χρειάζεται μία μεγάλη επανάσταση όπου το Πνέυμα θα πρέπει να εξολοθεύσει τον δυνάστη του, το Χρήμα, που έχει γίνει η παγκόσμια Θρησκεία με τους πιό φανατικούς πιστούς....
Θα ήταν πολύ ωραίο, η επανάσταση αυτή να ξεκινούσε από εδώ, τη γενέτειρα της Δημοκρατίας, που είναι η μόνη μήτρα που μπορεί να κυοφορήσει μία τέτοια επανάσταση....
Και είναι τώρα η ώρα, που η καταστροφή έριξε (εδώ, στην Ελλάδα) τις μάσκες και τα προπετάσματα και φάνηκε η Αλήθεια που δεν βλέπαμε, απασχολημένοι με την επιφάνεια των πραγμάτων, όπως μας την παρουσίαζαν .....
Το ελπιδοφόρο είναι πως στο συμπέρασμα αυτό δεν οδηγείται μόνον η σκέψη ενός ασήμαντου πολίτη (όπως η αφεντιά μου) αλλά υποστηρίζεται και από τη σκέψη ανθρώπων που κατέχουν ύψιστες θέσεις σε κυβερνητικούς μηχανισμούς που διαθέτουν την απαιτούμενη δύναμη διεξαγωγής (και μάλιστα νικηφόρας) μίας τέτοιας επανάστασης.
Αναφέρομαι στον Αλεξάντρ Ντούγκιν, εκ των διαμορφωτών της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσσίας του Πούτιν.
Πριν απ'όλα, το τοπίο πρέπει να καθαρίσει από τους ρύπους του φασισμού και να αναδυθεί η (πρ(γματική) Δημοκρατία..
Γι αυτόν τον αγώνα, αξίζει κάθε θυσία.
Monday, September 30, 2013
Thursday, September 19, 2013
Χρυσή αυγή, γκρίζα μέρα, μαύρο σούρουπο και “νύχτα κρυστάλλω
22/Ι/2013
Έπεσε στην αντίληψή μου, χθές, μία πληροφορία για δημοσκόπηση αξιόπιστης εταιρείας, που έφερνε τη Χρυσή Αυγή δεύτερο κόμμα (πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πρώτο) και μπροστά από τη ΝΔ που ήταν τρίτη (και καταϊδρωμένη).
Ανατρίχιασα! Έβλεπα μπροστά μου να νεκρανασταίνεται σαν διψασμένο βαμπίρ, το φάντασμα του καταστροφικού δίπολου “ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΔΕΞΙΑ”.
Αυτό που αιματοκύλισε την Ελλάδα στον αδελφοκτόνο εμφύλιο, χώρισε για μισό αιώνα την κοινωνία σε “νικητές και ηττημένους”, γέμισε στρατόπεδα συγκέντρωσης των “αντιφρονούντων”, ταλαιπώρησε τον μισό πληθυσμό με τα πειστήρια “κοινωνικών φρονημάτων” (που έπρεπε να διαθέτει ο πολίτης για να ζήσει στοιχειωδώς αξιοπρεπώς), στέρησε τη χώρα από εδάφη που δικαιούτω (για την εισφορά της στη Νίκη του Β' ΠΠ), καθυστέρησε την ανάπτυξη της χώρας και άφησε την Ελληνική κοινωνία ανάπηρη και ανίκανη για αξιοκρατία, πρόοδο και καθαρή πολιτική σκέψη, για πάνω από πενήντα χρόνια!!
Και, εκεί που πάει να κλείσει η πόρτα της κόλασης, νάτη που ξαν' ανοίγει!!
Η κομματική εμπλοκή στα κέντρα λήψης εθνικών αποφάσεων, απειλεί πάλι την Ελληνική κοινωνία με τη μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να τη βρεί.
Η κομματοκρατία, (η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος) εμφανίζεται πάλι, έτοιμη να εξακοντιστεί στο απόγειο της καταστροφικής ύπαρξής της και αυτό, διότι:
Η “Αριστερά”, (τροφός της “Δεξιάς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της),
ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τις κουκούλες και τις μολότωφ (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και αρχίζει να οργανώνει επιθέσεις “στα φασισταριά που σήκωσαν κεφάλι”.
Η“Δεξιά” , (τροφός της “Αριστεράς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της),
ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τα μαχαίρια και τις σιδηρογροθιές (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και σχεδιάζει επιθέσεις “στα κουμμούνια που δεν έγιναν σαπούνια” ....
Η Ελλάδα μας, σε πόλεις και χωριά, ετοιμάζεται (χωρίς να το θέλει και χωρίς να το ξέρει) να ξαναγίνει πεδίο βολής μίας ηλίθιας εμφύλιας σύρραξης, τόσο ηλίθιας, όσο αποδείχθηκε και ο εμφύλιος πόλεμος στο τέλος της 10ετίας του 40, ιδωμένος εκ των υστέρων και εκ των αποτελεσμάτων του ....
Μίας ηλίθιας σύρραξης που, όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα της κοινωνίας, (διότι η λύση του σύνθετου οικονομικού/κοινωνικού προβλήματος της χώρας δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτε με τις αιτίες της επερχόμενης αυτής σύγκρουσης) αλλά θα το επιδεινώσει πολλαπλασιαστικά!!...
Η άνοδος της φούσκας του φασισμού (στην Ελλάδα,) στο μέγεθος που δείχνει να βρίσκεται σήμερα, σε συνδυασμό με τις αιτίες αυτής της ανόδου του (την εθνική ταπείνωση σε συνδυασμό με την εξευτελιστική οικονομική ανέχεια) και την πρωτοκαθεδρία της Αριστεράς στο πολιτικό σκηνικό, λαμβάνοντας υπ' όψη και τούς παράγοντες “Ελληνικό ταμπεραμέντο” και την “βουτηγμένη στο αίμα, πρόσφατη προϊστορία των δύο αυτών παρατάξεων”, προεξοφλούν
την οικτρή εξέλιξη που θα έχει η συνέχεια της πορείας των πραγμάτων, αν δεν διακοπεί κατάλληλα και έγκαιρα.
Ήδη οι τροχιοδεικτικές βολές αυτού του ακήρυκτου πολέμου, έχουν αρχίσει. Η τελευταία ήταν το “επεισόδιο δολοφονικής επίθεσης” στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη. Στο άμεσο μέλλον, οι εκατέρωθεν προκλήσεις θα πυκνώσουν... και όσο πυκνώνουν αυτές, οι αντίπαλοι θα αναβαθμίζονται σε μεθόδους και “μέσα”.
Ας δούμε όμως, τί συμβαίνει ταυτόχρονα με τα παραπάνω, σε ένα άλλο επίπεδο του πολιτικού γίγνεσθαι: Μία άλλη δημοσκόπηση, (επίσης αξιόπιστης εταιρείας) δείχνει πρώτη επιλογή του εκλογικού σώματος το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” με 54% (!!!) με το δεύτερο και τρίτο (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) μακράν, περί το 18% ....
Η δημοσκόπηση αυτή, δείχνει ξεκάθαρα πως η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (βλέποντας την Αλήθεια που της έκρυβαν τόσα χρόνια, δηλαδή την άλωση της Δημοκρατίας προς όφελος των συμφερόντων της εγχώριας οικογενειοκρατίας και της διεθνούς Ολιγαρχίας του Χρήματος) αποφαίνεται ότι δεν θέλει κανένα κόμμα, δηλαδή είναι έτοιμη να ξεριζώσει το
κομματοκρατούμενο καθεστώς πολιτικό σύστημα !!!
Με αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα, αν το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” κέρδιζε στις εκλογές και (με κάποιον τρόπο) επέβαλε τη λαϊκή αυτή θέληση, θα ανέτρεπε , αυτομάτως, την (ένοχη του εγκλήματος) κομματοκρατία και θα καθάριζε το τοπίο της πολιτικής σκηνής από τους ρύπους που ξεχυλίζουν καθημερινά από τα πορτοπαράθυρα της τηλεόρασης και του αλωμένου Τύπου, αλλά θα απέτρεπε και την (άκρως επικίνδυνη, πλέον) εξέλιξη της αντιπαλότητας Δεξιάς/Αριστεράς.
Βέβαια, το ποσοστό αυτό εξαφανίζεται στις εκλογές, όπου δεν υπάρχει η επιλογή αυτή (“ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”) για να ψηφιστεί, οπότε οι ψηφοφόροι αυτής τής επιλογής, διασκορπίζονται αναλόγως, στα υπάρχοντα γνωστά κόμματα των εκλογών.
Έτσι, η πραγματική βούληση του Ελληνικού λαού “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”, μένει ορφανή, έωλη και τελικά ανύπαρκτη !!..... αφήνοντας μία μεγάλη “μαύρη τρύπα” στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελληνικής κοινωνίας.
Όμως, ας δούμε προσεκτικότερα τον συνδυασμό αυτών των δύο δη μοσκοπήσεων, που οδηγεί στην εξής παρατήρηση:
Την ίδια ώρα που η κοινωνία απορρίπτει με συντριπτικό ποσοστό ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, (δηλαδή σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα), διαπιστώνεται ότι στο πολιτικόπροσκήνιο ανδρώνονται οι δυνάμεις της πόλωσης , η οποία λειτουργεί σαν συνεκτική και κεντρομόλος δύναμη συσπείρωσης στον κομματικό πόλο, τόσο στον δεξιό, όσο και στον αριστερό.
Η παρατήρηση αυτή, γεννά το ερώτημα: - Ποιόν συμφέρει η δημιουργούμενη πόλωση;
Η απάντηση είναι αυταπόδεικτη: Ο μόνος ωφελημένος, είναι το καθεστώς πολιτικό σύστημα.
Και αυτό, διότι, ενώ (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) καταρρέει και είναι έτοιμο να θαφτεί οριστικά και αμετάκλητα κάτω από το βάρος τού τεράστιου εγκλήματός του (ως ο κύριος ένοχος της πτώχευσης της χώρας), η ακραία κομματική/ιδεολογική πόλωση, αποτελεί (στην παρούσα συγκυρία) το μόνο σωσίβιό του.
Δεν νοιάζει κανέναν κομματάνθρωπο, αν η κοινωνία θα πληρώσει πανάκριβα αυτή τη νέα αναμέτρηση της Δεξιάς με την Αριστερά.
Δεν νοιάζει κανέναν, που η σωτηρία του συστήματος είναι ταυτόχρονα και ο ενταφιασμός τής (πραγματικής) Δημοκρατίας, για την οποία “κόπτονται”..
Κανένας τους δεν θέλει να συμφωνήσει με την κοινωνία (την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί) η οποία ζητά την καταδίκη των σφετεριστών της Δημοκρατίας, και την αποκατάστασή της.
Πίσω από τους δύο “μονομάχους” που, (τυφλώνοντας τους οπαδούς τους με την πολιτική ιδεοληψία τους), θα κάνουν τη χώρα “πεδίο βολής” καταστρέφοντας το παρόν και το μέλλον της, το “σύστημα” θα καραδοκεί να στέψει “αυτοκράτορα” τον (όποιον) “νικητή”, έχοντας έτσι εξασφαλίσει την μακροημέρευση τού συστήματος, για την επόμενη 50ετία.....
Αυτή είναι η επωαζόμενη “επόμενη μέρα”, αυτού που ζούμε σήμερα....
Οπότε, προκύπτει το επόμενο ερώτημα: - Τί πρέπει να γίνει, για να αποφευχθεί η εκδοχή αυτής της καταστροφικής πόλωσης;;
Το μόνο που μπορεί να σώσει την Ελληνική κοινωνία από το μαύρο αυτό μέλλον της, είναι η (όσο γίνεται συντομώτερα) συσπείρωσή της σε μία μεγάλη παλλαϊκή και εξωκομματική δύναμη, η οποία θα προτάξει ένα και μοναδικό αίτημα, που θα πνίξει τους μηχανισμούς και το προσωπικό τους που κρατούν στα πράγματα την κυβερνώσα Ολιγαρχία: την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Μίας πραγματικής και όχι ψευδεπίγραφης Δημοκρατίας που, αμέσως μετά την Συνταγματική θεμελίωσή της και με όπλο της την ισηγορία η οποία αποκαλύπτει την Αλήθεια, (που, στις μέρες μας, παραμένει φιμωμένη από την προπαγάνδα της κυβερνώσας Ολιγαρχίας) θα αποφασίσει για όλα τα άλλα θέματα:
Την τύχη των “ηγετών” που παρέδωσαν τα απαράδοτα του έθνους,
την τύχη των Μνημονίων,
το νόμισμα,
την ΑΟΖ,
την αξιοποίηση των μεγάλων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας,
τις επενδύσεις,
την Παιδεία,
την ασφάλεια,
την Υγεία,
και όλα τα άλλα θέματα
Αν δεν αποκαταστήσουμε έγκαιρα μία κραταιά (και πραγματική) Δημοκρατία, την οποία θα είμαστε αποφασισμένοι (σαν ελεύθεροι πολίτες) να προασπισθούμε με όλη μας την ύπαρξη, απέναντι στη “Νέα Τάξη” (“New Order” - “Ordine Nuovo”), τα λάβαρα της οποίας ανεμίζουν οι “ταγοί” μας φανερά και ξεδιάντροπα, επιτιθέμενοι στην κοινωνία μας αλαλάζοντες
“χρειαζόμαστε μία παγκόσμια διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε τώρα”, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε, εμείς και οι απόγονοί μας, στη δυστυχία του εξανδραποδισμού*.
Όπως τεκμηριώνεται από τις πραγματικότητες που εκτέθηκαν προηγουμένως ε δώ, ηΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, με την απομάκρυνση των μηχανισμών και των προσώπων που ευθύνονται για την τρέχουσα καταστροφή, από τα κέντρα εθνικών αποφάσεων, αποτελεί μονόδρομο για την αποφυγή μίας μεγάλης “νύχτας κρυστάλλων”, κατά τη διάρκεια της οποίας θα θρυμματιστεί η εθνική ομοψυχία και μαζί της κάθε κοινωνικό αλλά και εδαφικό κεκτημένο....
Τελεία και παύλα και ο νοών νοείτω.
Κάθε ελεύθερος/η από κομματικές παρωπίδες Έλληνας και Ελληνίδα, καλείται (από την Λογική και το συναίσθημα της αυτοπροστασίας του) να βρεί τον τρόπο να οργανώσει ή να οργανωθεί σ΄αυτό τον αγώνα, για να μπορέσει να προσφέρει όλες του τις δυνάμεις.
Η απειλή είναι πραγματική και τεράστια.... και η ευθύνη του κάθε πολίτη, ανάλογη....
Μία τέτοια προσπάθεια σ' αυτή την κατεύθυνση, αποτελεί και η “Επιχείρηση Μαραθών 2013” ( www.2013marathon.org )
* εξανδραποδίζω: (Λεξ. Δημητράκου: καθιστώ κάποιον τελείως υποχείριον) και,
ανδράποδο: αιχμάλωτος πωλούμενος ως δούλος.
Έπεσε στην αντίληψή μου, χθές, μία πληροφορία για δημοσκόπηση αξιόπιστης εταιρείας, που έφερνε τη Χρυσή Αυγή δεύτερο κόμμα (πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πρώτο) και μπροστά από τη ΝΔ που ήταν τρίτη (και καταϊδρωμένη).
Ανατρίχιασα! Έβλεπα μπροστά μου να νεκρανασταίνεται σαν διψασμένο βαμπίρ, το φάντασμα του καταστροφικού δίπολου “ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΔΕΞΙΑ”.
Αυτό που αιματοκύλισε την Ελλάδα στον αδελφοκτόνο εμφύλιο, χώρισε για μισό αιώνα την κοινωνία σε “νικητές και ηττημένους”, γέμισε στρατόπεδα συγκέντρωσης των “αντιφρονούντων”, ταλαιπώρησε τον μισό πληθυσμό με τα πειστήρια “κοινωνικών φρονημάτων” (που έπρεπε να διαθέτει ο πολίτης για να ζήσει στοιχειωδώς αξιοπρεπώς), στέρησε τη χώρα από εδάφη που δικαιούτω (για την εισφορά της στη Νίκη του Β' ΠΠ), καθυστέρησε την ανάπτυξη της χώρας και άφησε την Ελληνική κοινωνία ανάπηρη και ανίκανη για αξιοκρατία, πρόοδο και καθαρή πολιτική σκέψη, για πάνω από πενήντα χρόνια!!
Και, εκεί που πάει να κλείσει η πόρτα της κόλασης, νάτη που ξαν' ανοίγει!!
Η κομματική εμπλοκή στα κέντρα λήψης εθνικών αποφάσεων, απειλεί πάλι την Ελληνική κοινωνία με τη μεγαλύτερη καταστροφή που μπορεί να τη βρεί.
Η κομματοκρατία, (η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος) εμφανίζεται πάλι, έτοιμη να εξακοντιστεί στο απόγειο της καταστροφικής ύπαρξής της και αυτό, διότι:
Η “Αριστερά”, (τροφός της “Δεξιάς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της),
ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τις κουκούλες και τις μολότωφ (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και αρχίζει να οργανώνει επιθέσεις “στα φασισταριά που σήκωσαν κεφάλι”.
Η“Δεξιά” , (τροφός της “Αριστεράς” και ταυτόχρονα θανάσιμος εχθρός της),
ανασκουμπώνεται, ετοιμάζει τα μαχαίρια και τις σιδηρογροθιές (ο βαρύς οπλισμός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα) και σχεδιάζει επιθέσεις “στα κουμμούνια που δεν έγιναν σαπούνια” ....
Η Ελλάδα μας, σε πόλεις και χωριά, ετοιμάζεται (χωρίς να το θέλει και χωρίς να το ξέρει) να ξαναγίνει πεδίο βολής μίας ηλίθιας εμφύλιας σύρραξης, τόσο ηλίθιας, όσο αποδείχθηκε και ο εμφύλιος πόλεμος στο τέλος της 10ετίας του 40, ιδωμένος εκ των υστέρων και εκ των αποτελεσμάτων του ....
Μίας ηλίθιας σύρραξης που, όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα της κοινωνίας, (διότι η λύση του σύνθετου οικονομικού/κοινωνικού προβλήματος της χώρας δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτε με τις αιτίες της επερχόμενης αυτής σύγκρουσης) αλλά θα το επιδεινώσει πολλαπλασιαστικά!!...
Η άνοδος της φούσκας του φασισμού (στην Ελλάδα,) στο μέγεθος που δείχνει να βρίσκεται σήμερα, σε συνδυασμό με τις αιτίες αυτής της ανόδου του (την εθνική ταπείνωση σε συνδυασμό με την εξευτελιστική οικονομική ανέχεια) και την πρωτοκαθεδρία της Αριστεράς στο πολιτικό σκηνικό, λαμβάνοντας υπ' όψη και τούς παράγοντες “Ελληνικό ταμπεραμέντο” και την “βουτηγμένη στο αίμα, πρόσφατη προϊστορία των δύο αυτών παρατάξεων”, προεξοφλούν
την οικτρή εξέλιξη που θα έχει η συνέχεια της πορείας των πραγμάτων, αν δεν διακοπεί κατάλληλα και έγκαιρα.
Ήδη οι τροχιοδεικτικές βολές αυτού του ακήρυκτου πολέμου, έχουν αρχίσει. Η τελευταία ήταν το “επεισόδιο δολοφονικής επίθεσης” στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη. Στο άμεσο μέλλον, οι εκατέρωθεν προκλήσεις θα πυκνώσουν... και όσο πυκνώνουν αυτές, οι αντίπαλοι θα αναβαθμίζονται σε μεθόδους και “μέσα”.
Ας δούμε όμως, τί συμβαίνει ταυτόχρονα με τα παραπάνω, σε ένα άλλο επίπεδο του πολιτικού γίγνεσθαι: Μία άλλη δημοσκόπηση, (επίσης αξιόπιστης εταιρείας) δείχνει πρώτη επιλογή του εκλογικού σώματος το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” με 54% (!!!) με το δεύτερο και τρίτο (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) μακράν, περί το 18% ....
Η δημοσκόπηση αυτή, δείχνει ξεκάθαρα πως η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (βλέποντας την Αλήθεια που της έκρυβαν τόσα χρόνια, δηλαδή την άλωση της Δημοκρατίας προς όφελος των συμφερόντων της εγχώριας οικογενειοκρατίας και της διεθνούς Ολιγαρχίας του Χρήματος) αποφαίνεται ότι δεν θέλει κανένα κόμμα, δηλαδή είναι έτοιμη να ξεριζώσει το
κομματοκρατούμενο καθεστώς πολιτικό σύστημα !!!
Με αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα, αν το “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ” κέρδιζε στις εκλογές και (με κάποιον τρόπο) επέβαλε τη λαϊκή αυτή θέληση, θα ανέτρεπε , αυτομάτως, την (ένοχη του εγκλήματος) κομματοκρατία και θα καθάριζε το τοπίο της πολιτικής σκηνής από τους ρύπους που ξεχυλίζουν καθημερινά από τα πορτοπαράθυρα της τηλεόρασης και του αλωμένου Τύπου, αλλά θα απέτρεπε και την (άκρως επικίνδυνη, πλέον) εξέλιξη της αντιπαλότητας Δεξιάς/Αριστεράς.
Βέβαια, το ποσοστό αυτό εξαφανίζεται στις εκλογές, όπου δεν υπάρχει η επιλογή αυτή (“ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”) για να ψηφιστεί, οπότε οι ψηφοφόροι αυτής τής επιλογής, διασκορπίζονται αναλόγως, στα υπάρχοντα γνωστά κόμματα των εκλογών.
Έτσι, η πραγματική βούληση του Ελληνικού λαού “ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ”, μένει ορφανή, έωλη και τελικά ανύπαρκτη !!..... αφήνοντας μία μεγάλη “μαύρη τρύπα” στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελληνικής κοινωνίας.
Όμως, ας δούμε προσεκτικότερα τον συνδυασμό αυτών των δύο δη μοσκοπήσεων, που οδηγεί στην εξής παρατήρηση:
Την ίδια ώρα που η κοινωνία απορρίπτει με συντριπτικό ποσοστό ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, (δηλαδή σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα), διαπιστώνεται ότι στο πολιτικόπροσκήνιο ανδρώνονται οι δυνάμεις της πόλωσης , η οποία λειτουργεί σαν συνεκτική και κεντρομόλος δύναμη συσπείρωσης στον κομματικό πόλο, τόσο στον δεξιό, όσο και στον αριστερό.
Η παρατήρηση αυτή, γεννά το ερώτημα: - Ποιόν συμφέρει η δημιουργούμενη πόλωση;
Η απάντηση είναι αυταπόδεικτη: Ο μόνος ωφελημένος, είναι το καθεστώς πολιτικό σύστημα.
Και αυτό, διότι, ενώ (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) καταρρέει και είναι έτοιμο να θαφτεί οριστικά και αμετάκλητα κάτω από το βάρος τού τεράστιου εγκλήματός του (ως ο κύριος ένοχος της πτώχευσης της χώρας), η ακραία κομματική/ιδεολογική πόλωση, αποτελεί (στην παρούσα συγκυρία) το μόνο σωσίβιό του.
Δεν νοιάζει κανέναν κομματάνθρωπο, αν η κοινωνία θα πληρώσει πανάκριβα αυτή τη νέα αναμέτρηση της Δεξιάς με την Αριστερά.
Δεν νοιάζει κανέναν, που η σωτηρία του συστήματος είναι ταυτόχρονα και ο ενταφιασμός τής (πραγματικής) Δημοκρατίας, για την οποία “κόπτονται”..
Κανένας τους δεν θέλει να συμφωνήσει με την κοινωνία (την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί) η οποία ζητά την καταδίκη των σφετεριστών της Δημοκρατίας, και την αποκατάστασή της.
Πίσω από τους δύο “μονομάχους” που, (τυφλώνοντας τους οπαδούς τους με την πολιτική ιδεοληψία τους), θα κάνουν τη χώρα “πεδίο βολής” καταστρέφοντας το παρόν και το μέλλον της, το “σύστημα” θα καραδοκεί να στέψει “αυτοκράτορα” τον (όποιον) “νικητή”, έχοντας έτσι εξασφαλίσει την μακροημέρευση τού συστήματος, για την επόμενη 50ετία.....
Αυτή είναι η επωαζόμενη “επόμενη μέρα”, αυτού που ζούμε σήμερα....
Οπότε, προκύπτει το επόμενο ερώτημα: - Τί πρέπει να γίνει, για να αποφευχθεί η εκδοχή αυτής της καταστροφικής πόλωσης;;
Το μόνο που μπορεί να σώσει την Ελληνική κοινωνία από το μαύρο αυτό μέλλον της, είναι η (όσο γίνεται συντομώτερα) συσπείρωσή της σε μία μεγάλη παλλαϊκή και εξωκομματική δύναμη, η οποία θα προτάξει ένα και μοναδικό αίτημα, που θα πνίξει τους μηχανισμούς και το προσωπικό τους που κρατούν στα πράγματα την κυβερνώσα Ολιγαρχία: την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Μίας πραγματικής και όχι ψευδεπίγραφης Δημοκρατίας που, αμέσως μετά την Συνταγματική θεμελίωσή της και με όπλο της την ισηγορία η οποία αποκαλύπτει την Αλήθεια, (που, στις μέρες μας, παραμένει φιμωμένη από την προπαγάνδα της κυβερνώσας Ολιγαρχίας) θα αποφασίσει για όλα τα άλλα θέματα:
Την τύχη των “ηγετών” που παρέδωσαν τα απαράδοτα του έθνους,
την τύχη των Μνημονίων,
το νόμισμα,
την ΑΟΖ,
την αξιοποίηση των μεγάλων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας,
τις επενδύσεις,
την Παιδεία,
την ασφάλεια,
την Υγεία,
και όλα τα άλλα θέματα
Αν δεν αποκαταστήσουμε έγκαιρα μία κραταιά (και πραγματική) Δημοκρατία, την οποία θα είμαστε αποφασισμένοι (σαν ελεύθεροι πολίτες) να προασπισθούμε με όλη μας την ύπαρξη, απέναντι στη “Νέα Τάξη” (“New Order” - “Ordine Nuovo”), τα λάβαρα της οποίας ανεμίζουν οι “ταγοί” μας φανερά και ξεδιάντροπα, επιτιθέμενοι στην κοινωνία μας αλαλάζοντες
“χρειαζόμαστε μία παγκόσμια διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε τώρα”, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε, εμείς και οι απόγονοί μας, στη δυστυχία του εξανδραποδισμού*.
Όπως τεκμηριώνεται από τις πραγματικότητες που εκτέθηκαν προηγουμένως ε δώ, ηΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, με την απομάκρυνση των μηχανισμών και των προσώπων που ευθύνονται για την τρέχουσα καταστροφή, από τα κέντρα εθνικών αποφάσεων, αποτελεί μονόδρομο για την αποφυγή μίας μεγάλης “νύχτας κρυστάλλων”, κατά τη διάρκεια της οποίας θα θρυμματιστεί η εθνική ομοψυχία και μαζί της κάθε κοινωνικό αλλά και εδαφικό κεκτημένο....
Τελεία και παύλα και ο νοών νοείτω.
Κάθε ελεύθερος/η από κομματικές παρωπίδες Έλληνας και Ελληνίδα, καλείται (από την Λογική και το συναίσθημα της αυτοπροστασίας του) να βρεί τον τρόπο να οργανώσει ή να οργανωθεί σ΄αυτό τον αγώνα, για να μπορέσει να προσφέρει όλες του τις δυνάμεις.
Η απειλή είναι πραγματική και τεράστια.... και η ευθύνη του κάθε πολίτη, ανάλογη....
Μία τέτοια προσπάθεια σ' αυτή την κατεύθυνση, αποτελεί και η “Επιχείρηση Μαραθών 2013” ( www.2013marathon.org )
* εξανδραποδίζω: (Λεξ. Δημητράκου: καθιστώ κάποιον τελείως υποχείριον) και,
ανδράποδο: αιχμάλωτος πωλούμενος ως δούλος.
Saturday, September 14, 2013
Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΜΑΣ
14/IX/2013
Κάθε σχολειό και έπαλξη,
κάθε γονιός στο μετερίζι,
για να πάρουμε πίσω, όπως η ιστορία ορίζει,
τη Λευτεριά από τους δυνάστες μας
και τη Δημοκρατία, από την Ολιγαρχία
που μας κυβερνά προδοτικά και μας αφανίζει.
______________________________________
Τα πρώτα ελπιδοφόρα μηνύματα έχουν, ήδη, φθάσει:
• Η πρώτη επί της ουσίας λειτουργική κατάληψη στο χώρο της εκπαίδευσης
ανακοινώθηκε πριν από λίγο από τη συντονιστική ομάδα που συγκροτήθηκε με βάση το ΣΎΛΛΟΓΟ ΓΟΝΈΩΝ ΚΑΙ κΗΔΕΜΌΝΩΝ ΣΧΟΛΙΚΟΎ ΣΥΓΚΡΟΤΉΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΉΜΟΥ ΠΑΛΛΉΝΗΣ, που με ανακοίνωση που εξέδωσαν, καλούν γονείς, συλλόγους και γενικότερα την τοπική κοινωνία της Αν. Αττικής να τους συμπαρασταθούν και ταυτόχρονα να ξεκινήσουν το δικό τους αγώνα “ενάντια στα καταστρεπτικά σχέδια των επικυρίαρχων κατακτητών σε βάρος του μέλλοντος της χώρας μας… ”
• Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ 1ου ΓΕΛ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ είναι ο δεύτερος που κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Παραθέτω ένα μέρος της Διακήρυξής τους.
“Είμαστε όλοι αντιμέτωποι καθημερινά με την ανασφάλεια και την απόλυση, την ανεργία, τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με τα χαράτσια και τους φόρους, με την δημόσια δωρεάν Υγεία που μας την καταργούν ,με το κλείσιμο νοσοκομείων ,με τις αυτοχειρίες συμπολιτών μας που δεν άντεξαν.
Όλοι το καταλαβαίνουμε πια!
Όσο μένουμε άπραγοι απέναντι σε όλα αυτά … χειρότερα θα έρχονται!
Δεν καίμε μόνο τις ζωές μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας!
Όρθιοι, με αξιοπρέπεια κι αγώνα θα τους αντιμετωπίσουμε σαν γονείς ,σαν εργαζόμενοι, σαν άνεργοι, σαν Άνθρωποι , έχουμε χρέος να Αντισταθούμε ,να Αγωνιστούμε και θα Νικήσουμε !
Για τη ζωή , την Ελευθερία και το Μέλλον των παιδιών μας…
ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ.
Όλοι στρατευμένοι σε ένα κοινό μέτωπο. Στον αγώνα που ξεκινάει στην Παιδεία δεν είμαστε αλληλέγγυοι, είμαστε πρωταγωνιστές, όπως και όλα τα στρώματα των εργαζομένων.
Πρέπει όλοι οι γονείς να δώσουμε αυτόν τον αγώνα .
Για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
• ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ
______________________________________________
Οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές, ανοίξανε ήδη την κερκόπορτα τού κάστρου, μέσα στο οποίο είναι οχυρωμένη και νοιώθει ασφαλής η Ολιγαρχία που κυβερνά τη Χώρα, καλυμένη κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας την οποία έχει ύπουλα σφετεριστεί και (κατ’ ουσία) καταργήσει.
Το κάστρο αυτό, είναι η διαίρεση του λαού σε κόμματα, επαγγελματικούς κλάδους, κλπ, και η κύρια δύναμη άμυνάς του είναι το ψηλό τείχος της προπαγάνδας του.
Η κερκόπορτα αυτού του κάστρου, που αυτή τη στιγμή μισ’ ανοίγει, είναι το σχολείο της κάθε γειτονιάς.
Το σχολείο, το φυτώρειο του γένους, δεν έχει μόνον μαθητές και δασκάλους. Έχει και τους γονείς των παιδιών. Δηλαδή το ίδιο το κοινωνικό σώμα.
Το διδακτικό προσωπικό των σχολείων, με την απεργία που ξεκινά (για συνδικαλιστικά τους αιτήματα, κυρίως) δίνει την ευκαιρία στην κοινωνία να αποκτήσει ΒΗΜΑ ΑΠΟΚΑΛΎΨΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ που κρύβει η καταιγιστική προπαγάνδα των κατοχικών δυνάμεων.
Αυτή η Αλήθεια, είναι η δύναμη που θα γκρεμίσει το τείχος της προπαγάνδας και θα αφοπλίσει τους φύλακες της αιχμαλωσίας μας και της υποταγής μας.
Το επόμενο μέλημα, τώρα που ανοίγει η κερκόπορτα αυτού του κάστρου, είναι να ανοίξει περισσότερο, να τη μάθουν περισσότεροι και το μεθεπόμενο, να μείνει ανοιχτή και να μην επιτραπεί η φραγή της, την οποία θα επιχειρήσουν οι κατοχικές δυνάμεις της κομματοκρατίας, μέσα από τα συνδικαλιστικά της (και όχι μόνο) όργανα.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ,
καλούνται να κάνουν το σχολείο της γειτονιάς τους, (το κάθε σχολείο της Χώρας) μία έπαλξη τής αντίστασης στην επιβαλλόμενη κατοχή μας από τις ξένες δυνάμεις (“δανειστές” ή “αγορές” τις ονομάζουν οι παρατρεχάμενοι τους).
Θα πρέπει να οργανώσουν ομιλίες και διαλόγους που θα αποκαλύπτουν την Αλήθεια των πραγμάτων (αυτήν που θολώνει ή εξαφανίζει η προπαγάνδα των ΜΜΕ ).
Να αποκαλύψουν τους εντόπιους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων που, όπως όλοι βλέπουμε και βιώνουμε, επιβάλλουν (μέσω Τρόϊκας, που αποτελεί τους “Γκαουλάϊτερ”/επιτηρητές των κατοχικών δυνάμεων) την αφαίμαξη κάθε οικονομικής ικμάδας τής κοινωνίας μας, είτε αυτή είναι οι πλουτοπαραγωγικες πηγές της Χώρας, είτε η φυσική και κλιματική καλονή του τόπου μας, είτε η σπουδαία γεωστρατηγική της θέση, είτε το παραγωγικότατο ανθρώπινο δυναμικό της.
Να φανεί η Αλήθεια πως όλα αυτά παραδίδονται υπό την αυστηρή επιστασία τής (κάθε) Ελληνικής (;;) κυβέρνησης που εκτελεί αποφάσεις των επικυρίαρχων, οι οποίες γίνονται αποφάσεις της “Βουλής/βούλησης των Ελλήνων” !!! χωρίς ΠΟΤΕ να ερωτηθούν οι Έλληνες. !!!
Να γίνει κατανοητό από κάθε πολίτη/γονέα πως, μέσα σε αυτό το πνεύμα ορυμαγδού, συμπεριαμβάνεται και η υποβάθμιση και απαξίωση της Παιδείας, καθώς “το σύστημα”, δηλαδή η διακυβέρνηση της χώρας από μία (οικονομική και πολιτική) Ολιγαρχία σερβιριζόμενη ως Δημοκρατία, δεν θέλει πολίτες με κριτική σκέψη, αλλά παπαγάλους δοτών γνώσεων του “προγράμματος εκπαίδευσης” (που συντάσσουν διακεκριμένοι προπαγανδιστές και προπαγανδίστριες της Ολιγαρχίας αυτής, υπηρέτριας της παγκόσμιας “Νέας Τάξης” – “The New Order”) και στρουθοκάμηλους του καναπέ, με το κεφάλι χωμένο στην τηλεόραση της προπαγάνδας της.
Να γίνει ΑΠΑΙΤΗΣΗ, πως αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του μέλλοντος της Χώρας (δηλαδή των παιδιών μας) πρέπει να τελειώσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Η ευκαιρία έχει δοθεί και ίσως είναι ανεπανάληπτη.
Με αυτό το πνεύμα, θα πρέπει:
ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
καλούνται :
1. να αποτελέσουν τον οργανωτικό ιστό του συντονισμού ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ώστε το σύνολο των πολιτών/γονέων όλων των σχολείων της χώρας να έχει τον απαιτούμενο συντονισμό της δράσης του
2. να συνδράμουν (σε κάθε σχολείο) τους γονείς, στην ανοιχτή πληροφόρηση της κοινωνίας για την Αλήθεια των γεγονότων, με τη δημιουργία διαλόγων, ομιλιών κλπ.
3. να αντισταθούν και να μην επιτρέψουν στον κομματικό συνδικαλισμό να βάλει φρένο σε αυτή την κοινωνική έξαρση, καθώς είναι βέβαιη η στρατολόγησή του για τη διαφύλαξη της αντιπαράθεσης δασκάλων και καθηγητών απέναντι στην Κυβερνηση, στα πλαίσια της κομματικής αντιπαράθεσης, καθώς αυτή είναι η μόνη οδός για να συντηρείται το “σύστημα” της κυβερνώσας Ολιγαρχίας με τη μάσκα της Δημορατίας.
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ – ΟΛΑ (μικρά / μεγάλα):
1. Καλούνται σε άμεση επαφή μεταξύ τους και συνεννόηση για την αξιοποίηση της μοναδικής αυτής ευκαιρίας συντονισμού των λαϊκών δυνάμεων που έχουν αντιληφθεί την ολέθρια αλήθεια και θέλουν την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πορείας στην οποία οδηγεί τη Χώρα η κυβερνώσα Ολιγαρχία.
2. Αν η επιχειρούμενη αυτή λαϊκή αφύπνιση, δεν οδηγηθεί στη σωστή κατεύθυνση (με μόνο αίτημα την Άμεση απελευθέρωση της χώρας από τις κατοχικές δυνάμεις και Συντακτική Εθνοσυνέλευση για νέο Σύνταγμα) θα εκτραπεί σε κομματική αντιπαράθεση (και τελικά σε συμβιβασμό) επάνω στα συνδικαλιστικά αιτήματα του κλάδου και, στην καλύτερη περίπτωση, με παντιέρες “Μνημόνιο” / “Αντιμνημόνιο”, “Ευρώ ή Δραχμή”, κλπ, η Ελληνική κοινωνία θα χάσει τη μεγάλη ευκαιρία για πραγματική ανόρθωσή της.
Κάθε σχολειό και έπαλξη,
κάθε γονιός στο μετερίζι,
για να πάρουμε πίσω, όπως η ιστορία ορίζει,
τη Λευτεριά από τους δυνάστες μας
και τη Δημοκρατία, από την Ολιγαρχία
που μας κυβερνά προδοτικά και μας αφανίζει.
______________________________________
Τα πρώτα ελπιδοφόρα μηνύματα έχουν, ήδη, φθάσει:
• Η πρώτη επί της ουσίας λειτουργική κατάληψη στο χώρο της εκπαίδευσης
ανακοινώθηκε πριν από λίγο από τη συντονιστική ομάδα που συγκροτήθηκε με βάση το ΣΎΛΛΟΓΟ ΓΟΝΈΩΝ ΚΑΙ κΗΔΕΜΌΝΩΝ ΣΧΟΛΙΚΟΎ ΣΥΓΚΡΟΤΉΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΉΜΟΥ ΠΑΛΛΉΝΗΣ, που με ανακοίνωση που εξέδωσαν, καλούν γονείς, συλλόγους και γενικότερα την τοπική κοινωνία της Αν. Αττικής να τους συμπαρασταθούν και ταυτόχρονα να ξεκινήσουν το δικό τους αγώνα “ενάντια στα καταστρεπτικά σχέδια των επικυρίαρχων κατακτητών σε βάρος του μέλλοντος της χώρας μας… ”
• Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ 1ου ΓΕΛ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ είναι ο δεύτερος που κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Παραθέτω ένα μέρος της Διακήρυξής τους.
“Είμαστε όλοι αντιμέτωποι καθημερινά με την ανασφάλεια και την απόλυση, την ανεργία, τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με τα χαράτσια και τους φόρους, με την δημόσια δωρεάν Υγεία που μας την καταργούν ,με το κλείσιμο νοσοκομείων ,με τις αυτοχειρίες συμπολιτών μας που δεν άντεξαν.
Όλοι το καταλαβαίνουμε πια!
Όσο μένουμε άπραγοι απέναντι σε όλα αυτά … χειρότερα θα έρχονται!
Δεν καίμε μόνο τις ζωές μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας!
Όρθιοι, με αξιοπρέπεια κι αγώνα θα τους αντιμετωπίσουμε σαν γονείς ,σαν εργαζόμενοι, σαν άνεργοι, σαν Άνθρωποι , έχουμε χρέος να Αντισταθούμε ,να Αγωνιστούμε και θα Νικήσουμε !
Για τη ζωή , την Ελευθερία και το Μέλλον των παιδιών μας…
ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΛΑΒΟΙ.
Όλοι στρατευμένοι σε ένα κοινό μέτωπο. Στον αγώνα που ξεκινάει στην Παιδεία δεν είμαστε αλληλέγγυοι, είμαστε πρωταγωνιστές, όπως και όλα τα στρώματα των εργαζομένων.
Πρέπει όλοι οι γονείς να δώσουμε αυτόν τον αγώνα .
Για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
• ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ
______________________________________________
Οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές, ανοίξανε ήδη την κερκόπορτα τού κάστρου, μέσα στο οποίο είναι οχυρωμένη και νοιώθει ασφαλής η Ολιγαρχία που κυβερνά τη Χώρα, καλυμένη κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας την οποία έχει ύπουλα σφετεριστεί και (κατ’ ουσία) καταργήσει.
Το κάστρο αυτό, είναι η διαίρεση του λαού σε κόμματα, επαγγελματικούς κλάδους, κλπ, και η κύρια δύναμη άμυνάς του είναι το ψηλό τείχος της προπαγάνδας του.
Η κερκόπορτα αυτού του κάστρου, που αυτή τη στιγμή μισ’ ανοίγει, είναι το σχολείο της κάθε γειτονιάς.
Το σχολείο, το φυτώρειο του γένους, δεν έχει μόνον μαθητές και δασκάλους. Έχει και τους γονείς των παιδιών. Δηλαδή το ίδιο το κοινωνικό σώμα.
Το διδακτικό προσωπικό των σχολείων, με την απεργία που ξεκινά (για συνδικαλιστικά τους αιτήματα, κυρίως) δίνει την ευκαιρία στην κοινωνία να αποκτήσει ΒΗΜΑ ΑΠΟΚΑΛΎΨΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ που κρύβει η καταιγιστική προπαγάνδα των κατοχικών δυνάμεων.
Αυτή η Αλήθεια, είναι η δύναμη που θα γκρεμίσει το τείχος της προπαγάνδας και θα αφοπλίσει τους φύλακες της αιχμαλωσίας μας και της υποταγής μας.
Το επόμενο μέλημα, τώρα που ανοίγει η κερκόπορτα αυτού του κάστρου, είναι να ανοίξει περισσότερο, να τη μάθουν περισσότεροι και το μεθεπόμενο, να μείνει ανοιχτή και να μην επιτραπεί η φραγή της, την οποία θα επιχειρήσουν οι κατοχικές δυνάμεις της κομματοκρατίας, μέσα από τα συνδικαλιστικά της (και όχι μόνο) όργανα.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ,
καλούνται να κάνουν το σχολείο της γειτονιάς τους, (το κάθε σχολείο της Χώρας) μία έπαλξη τής αντίστασης στην επιβαλλόμενη κατοχή μας από τις ξένες δυνάμεις (“δανειστές” ή “αγορές” τις ονομάζουν οι παρατρεχάμενοι τους).
Θα πρέπει να οργανώσουν ομιλίες και διαλόγους που θα αποκαλύπτουν την Αλήθεια των πραγμάτων (αυτήν που θολώνει ή εξαφανίζει η προπαγάνδα των ΜΜΕ ).
Να αποκαλύψουν τους εντόπιους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων που, όπως όλοι βλέπουμε και βιώνουμε, επιβάλλουν (μέσω Τρόϊκας, που αποτελεί τους “Γκαουλάϊτερ”/επιτηρητές των κατοχικών δυνάμεων) την αφαίμαξη κάθε οικονομικής ικμάδας τής κοινωνίας μας, είτε αυτή είναι οι πλουτοπαραγωγικες πηγές της Χώρας, είτε η φυσική και κλιματική καλονή του τόπου μας, είτε η σπουδαία γεωστρατηγική της θέση, είτε το παραγωγικότατο ανθρώπινο δυναμικό της.
Να φανεί η Αλήθεια πως όλα αυτά παραδίδονται υπό την αυστηρή επιστασία τής (κάθε) Ελληνικής (;;) κυβέρνησης που εκτελεί αποφάσεις των επικυρίαρχων, οι οποίες γίνονται αποφάσεις της “Βουλής/βούλησης των Ελλήνων” !!! χωρίς ΠΟΤΕ να ερωτηθούν οι Έλληνες. !!!
Να γίνει κατανοητό από κάθε πολίτη/γονέα πως, μέσα σε αυτό το πνεύμα ορυμαγδού, συμπεριαμβάνεται και η υποβάθμιση και απαξίωση της Παιδείας, καθώς “το σύστημα”, δηλαδή η διακυβέρνηση της χώρας από μία (οικονομική και πολιτική) Ολιγαρχία σερβιριζόμενη ως Δημοκρατία, δεν θέλει πολίτες με κριτική σκέψη, αλλά παπαγάλους δοτών γνώσεων του “προγράμματος εκπαίδευσης” (που συντάσσουν διακεκριμένοι προπαγανδιστές και προπαγανδίστριες της Ολιγαρχίας αυτής, υπηρέτριας της παγκόσμιας “Νέας Τάξης” – “The New Order”) και στρουθοκάμηλους του καναπέ, με το κεφάλι χωμένο στην τηλεόραση της προπαγάνδας της.
Να γίνει ΑΠΑΙΤΗΣΗ, πως αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του μέλλοντος της Χώρας (δηλαδή των παιδιών μας) πρέπει να τελειώσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Η ευκαιρία έχει δοθεί και ίσως είναι ανεπανάληπτη.
Με αυτό το πνεύμα, θα πρέπει:
ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
καλούνται :
1. να αποτελέσουν τον οργανωτικό ιστό του συντονισμού ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ώστε το σύνολο των πολιτών/γονέων όλων των σχολείων της χώρας να έχει τον απαιτούμενο συντονισμό της δράσης του
2. να συνδράμουν (σε κάθε σχολείο) τους γονείς, στην ανοιχτή πληροφόρηση της κοινωνίας για την Αλήθεια των γεγονότων, με τη δημιουργία διαλόγων, ομιλιών κλπ.
3. να αντισταθούν και να μην επιτρέψουν στον κομματικό συνδικαλισμό να βάλει φρένο σε αυτή την κοινωνική έξαρση, καθώς είναι βέβαιη η στρατολόγησή του για τη διαφύλαξη της αντιπαράθεσης δασκάλων και καθηγητών απέναντι στην Κυβερνηση, στα πλαίσια της κομματικής αντιπαράθεσης, καθώς αυτή είναι η μόνη οδός για να συντηρείται το “σύστημα” της κυβερνώσας Ολιγαρχίας με τη μάσκα της Δημορατίας.
ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ – ΟΛΑ (μικρά / μεγάλα):
1. Καλούνται σε άμεση επαφή μεταξύ τους και συνεννόηση για την αξιοποίηση της μοναδικής αυτής ευκαιρίας συντονισμού των λαϊκών δυνάμεων που έχουν αντιληφθεί την ολέθρια αλήθεια και θέλουν την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πορείας στην οποία οδηγεί τη Χώρα η κυβερνώσα Ολιγαρχία.
2. Αν η επιχειρούμενη αυτή λαϊκή αφύπνιση, δεν οδηγηθεί στη σωστή κατεύθυνση (με μόνο αίτημα την Άμεση απελευθέρωση της χώρας από τις κατοχικές δυνάμεις και Συντακτική Εθνοσυνέλευση για νέο Σύνταγμα) θα εκτραπεί σε κομματική αντιπαράθεση (και τελικά σε συμβιβασμό) επάνω στα συνδικαλιστικά αιτήματα του κλάδου και, στην καλύτερη περίπτωση, με παντιέρες “Μνημόνιο” / “Αντιμνημόνιο”, “Ευρώ ή Δραχμή”, κλπ, η Ελληνική κοινωνία θα χάσει τη μεγάλη ευκαιρία για πραγματική ανόρθωσή της.
Διαδώστε το!
Subscribe to:
Posts (Atom)