Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Είναι καιρός που προσπαθώ να πείσω κάποιους φίλους μου, νομοταγείς και (για την ώρα) βολεμένους μέσα στη λειτουργία του συστήματος, ότι η αιτία του κακού που έχει πλακώσει την κοινωνία μας, δεν είναι η αστοχία των χειρισμών των οικονομικών και εθνικών προβλημάτων, αλλά η διολίσθηση της Δημοκρατίας μας σε πολιτική (και οικονομική) ολιγαρχία.
Μία οικογενειοκρατούμενη ολιγαρχία, που αποφασίζει και δρά καλυπτόμενη κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας, οι μηχανισμοί της οποίας της προσφέρουν την απαραίτητη νομιμοποίησηση, για να επιβάλλει στην κοινωνία το δικό της συμφέρον.
Αυτή την τερατώδη πλαστοπροσωπία, οι φίλοι μου αυτοί, δεν θέλουν να την πιστέψουν. Η ανάγκη της συντήρησης των κεκτημένων τους, δεν τους επιτρέπει να παραδεχτούν αυτά που βλέπουν και ακούν. Θέλουν να πείσουν τον εαυτό τους ότι αυτό το κακό που μας βρήκε, οφείλεται σε κάποιους κακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου και, όπως κάθε φορά, θα περάσει και όλα θα γίνουν όπως πρώτα, δηλαδή η βόλεψή τους θα συνεχιστεί.
Έτσι, λογικό είναι να μη πιστεύουν τις αλήθειες που, πολλοί σαν κι εμένα, τους δείχνουμε καθώς αυτές αποκαλύπτονται κάθε τόσο.
Έλα, όμως, που το ίδιο, με δικά του λόγια, το λέει και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, θεωρητικά θωρακισμένος (σαν καθηγητής Συνταγματολογίας) και πρακτικά υπερεξασκημένος (σαν, επί πολλά χρόνια, υπουργός και πρωτοκλασσάτο στέλεχος του Πα.Σο.Κ) όταν αποφαίνεται: «Το πρωθυπουργικοκεντρικό σύστημα καθιστά την Κυβέρνηση ένα μη δημοκρατικό όργανο, ένα δημοκρατικά νομιμοποιημένο όργανο που δεν λειτουργεί δημοκρατικά»!!!
Συνεχίζουν, λοιπόν, οι φίλοι μου αυτοί, να παίζουν το βιός τους στο ίδιο τραπέζι, του ίδιου παπατζή, που τους παίρνει εκατό και τους δίνει ένα, για να τους «αποδείξει» τη γνησιότητα του παιχνιδιού κι αυτοί το χαύουν !!
Θέλω να ιδώ όμως, πόσοι από αυτούς, θα συνεχίσουν να επικαλούνται το στερεότυπο «η νομιμότητα πρέπει να προστατευθεί», όταν πληροφορηθούν τη χθεσινή απόφαση του Δ’ Τμήματος του ΣτΕ, που έκρινε ότι ο Νόμος 3838/2010 (που προβλέπει την ιθαγενοποίηση των αλλοδαπών που διαμένουν στην χώρα μας) είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ.
Με άλλα λόγια, πιο λαϊκά, κάποιοι θα πούν: «το κόμμα, κατούρησε το Σύνταγμα για μερικά ψηφαλάκια». Και εγώ θα συμπληρώσω: Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η μοναδική φορά….
Και, γεννάται το ερώτημα: Ποιά νομιμότητα πρέπει να προστατευθεί;
Αυτή που πηγάζει από την κοινή λογική (που πάντα αποτελεί τη βάση κάθε θεμελιώδους νόμου) ή αυτή που πηγάζει από «ένα δημοκρατικά νομιμοποιημένο όργανο που δεν λειτουργεί δημοκρατικά»;;;
Τι θα κάνουν οι φίλοι μου, τώρα που ο φερετζές της λυγερής κορμοστασιάς, με τα γαλαζοπράσινα μάτια και τα φλογερά βλέμματα που την φλερτάρανε και την φαντασιώνονταν σε ανείπωτες περιπτύξεις, έπεσε, και φάνηκε μουστάκι;
Θα προσποιηθούν πως δεν το είδαν ή «θα’ ρθούν τα πάνω, κάτω;»
No comments:
Post a Comment