Θα ήθελα να ξέρω ποιός (ή ποιοί) καθιέρωσε τον νέο όρο "οι αγορές", εννοώντας τους δανειστές μας, στην τρέχουσα επικαιρότητα.
Επειδή, όπως είναι γνωστό, η γλώσσα είναι το εργαλείο του νού, υποθέτω ότι η αντικατάσταση της (φορτισμένης αρνητικά) λέξης "δανειστές μας" με την (ουδετέρου φορτίσεως) λέξη "οι αγορές", εξυπηρετεί την (όσο μπορεί να γίνει) αποσύνδεση της μαύρης οικονομικής πραγματικότητας, από τα (εκάστοτε) λεγόμενα.

Επειδή η εν λόγω πραγματικότητα έχει βγάλει στην επιφάνεια την εξάρτηση της ευτυχίας ή δυστυχίας κάθε Ελληνικής οικογένειας από τους δανειστές του Ελληνικού κράτους, που χρεώθηκε "μέχρι τα μπούνια" κατά τα τελευταία 30-40 χρόνια, για να καταλαμβάνει την εξουσία το Α ή το Β κόμμα, με τα υπόλοιπα να έχουν συμβιβαστεί σε ένα ρόλο παχυλά αμειβόμενου κομπάρσου, (που λέει το δικό του ποίημα, ενίοτε άσχετο με το παιζόμενο έργο) αντιλαμβάνομαι ότι η μεταποίηση της λέξης "οι δανειστές μας" σε "οι αγορές", τυγχάνει διακομματικης εγκρίσεως, εκπεφρασμένης δια των γνωστών παπαγάλων (δημοσιογραφούντων ή πολιτικολογούντων).

Πρέπει να φιλαχτώ από τη γρίππη, αλλά να μην αψηφήσω και την ψιττακίαση. Μπορεί κι αυτή να αποβεί θανατηφόρα.