Θα ήθελα να ξέρω ποιός (ή ποιοί) καθιέρωσε τον νέο όρο "οι αγορές", εννοώντας τους δανειστές μας, στην τρέχουσα επικαιρότητα.
Επειδή, όπως είναι γνωστό, η γλώσσα είναι το εργαλείο του νού, υποθέτω ότι η αντικατάσταση της (φορτισμένης αρνητικά) λέξης "δανειστές μας" με την (ουδετέρου φορτίσεως) λέξη "οι αγορές", εξυπηρετεί την (όσο μπορεί να γίνει) αποσύνδεση της μαύρης οικονομικής πραγματικότητας, από τα (εκάστοτε) λεγόμενα.

Επειδή η εν λόγω πραγματικότητα έχει βγάλει στην επιφάνεια την εξάρτηση της ευτυχίας ή δυστυχίας κάθε Ελληνικής οικογένειας από τους δανειστές του Ελληνικού κράτους, που χρεώθηκε "μέχρι τα μπούνια" κατά τα τελευταία 30-40 χρόνια, για να καταλαμβάνει την εξουσία το Α ή το Β κόμμα, με τα υπόλοιπα να έχουν συμβιβαστεί σε ένα ρόλο παχυλά αμειβόμενου κομπάρσου, (που λέει το δικό του ποίημα, ενίοτε άσχετο με το παιζόμενο έργο) αντιλαμβάνομαι ότι η μεταποίηση της λέξης "οι δανειστές μας" σε "οι αγορές", τυγχάνει διακομματικης εγκρίσεως, εκπεφρασμένης δια των γνωστών παπαγάλων (δημοσιογραφούντων ή πολιτικολογούντων).

Πρέπει να φιλαχτώ από τη γρίππη, αλλά να μην αψηφήσω και την ψιττακίαση. Μπορεί κι αυτή να αποβεί θανατηφόρα.

"Οι αγορές"

Θα ήθελα να ξέρω ποιός (ή ποιοί) καθιέρωσε τον νέο όρο "οι αγορές", εννοώντας τους δανειστές μας, στην τρέχουσα επικαιρότητα.
Επειδή, όπως είναι γνωστό, η γλώσσα είναι το εργαλείο του νού, υποθέτω ότι η αντικατάσταση της (φορτισμένης αρνητικά) λέξης "δανειστές μας" με την (ουδετέρου φορτίσεως) λέξη "οι αγορές", εξυπηρετεί την (όσο μπορεί να γίνει) αποσύνδεση της μαύρης οικονομικής πραγματικότητας, από τα (εκάστοτε) λεγόμενα.

Επειδή η εν λόγω πραγματικότητα έχει βγάλει στην επιφάνεια την εξάρτηση της ευτυχίας ή δυστυχίας κάθε Ελληνικής οικογένειας από τους δανειστές του Ελληνικού κράτους, που χρεώθηκε "μέχρι τα μπούνια" κατά τα τελευταία 30-40 χρόνια, για να καταλαμβάνει την εξουσία το Α ή το Β κόμμα, με τα υπόλοιπα να έχουν συμβιβαστεί σε ένα ρόλο παχυλά αμειβόμενου κομπάρσου, (που λέει το δικό του ποίημα, ενίοτε άσχετο με το παιζόμενο έργο) αντιλαμβάνομαι ότι η μεταποίηση της λέξης "οι δανειστές μας" σε "οι αγορές", τυγχάνει διακομματικης εγκρίσεως, εκπεφρασμένης δια των γνωστών παπαγάλων (δημοσιογραφούντων ή πολιτικολογούντων).

Πρέπει να φιλαχτώ από τη γρίππη, αλλά να μην αψηφήσω και την ψιττακίαση. Μπορεί κι αυτή να αποβεί θανατηφόρα.