Το “Σύνδρομο Τζάκρη” χτύπησε και τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

 (27/ΙΙ/2015)

Για να συνεννοούμαστε, “Σύνδρομο Τζάκρη” είναι η πολιτική πρακτική, σύμφωνα με την οποία συντελείται η υποστήριξη στην πράξη, αυτού που καταδικάζεται στα λόγια.

Η πολιτική αυτή πρακτική, έλαβε τον ορισμό της, όταν (κατά τις ψηφοφορίες της “Βουλής των Ελλήνων” για την καθιέρωση της βούλησης των “δανειστών” ως βούληση της Ελληνικής Βουλής) η “βουλευτής” Πέλλας τού Πα.Σο.Κ Θεοδώρα Τζάκρη, διακρίθηκε τόσο για το σπαραξικάρδιο της αντίρρησης της στην ψήφιση των “Μνημονίων”, όσο και για τη συνέπειά της στον κατ' εξακολούθηση βιασμό του φρονήματος της, για την υπερψήφισή τους !!!.....

Θυμούμαι τις αξέχαστες βραδιές που ζήσαμε , όταν ψηφίζονταν οι εκτελεστικοί (των Μνημονίων) Νόμοι !

Οι καϋμένοι και οι καϋμένες, (βουλευτές και τις βουλευτίνες, κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) αναγκάστηκαν να τους ψηφίσουν, παρ’ όλο που καταδίκασαν μετά βδελυγμίας το περιεχόμενο αυτού του τρισκατάρατου “Μνημονίου”, που έδρασε σαν αναγκαστικό στρίπ-τήζ της ιδεολογικής τους θωράκισης, αποκαλύπτοντας την άχαρη γύμνια μιας άψυχης μαριονέτας... (ενίοτε και αδιάβαστης).....

Έτσι, οι καϋμένοι και οι καϋμένες, αφού έβγαλαν, καθένας τον δικό του, έναν πολύ ωραίο και πειστικό λόγο για την ανάγκη διατήρησης της παρθενίας, με κορυφαία του χορού των παρθένων, τη Θεοδώρα τη Τζάκρη, (πρώτη είχε διακριθεί στον ίδιο απαιτητικό ρόλο η Βάσω Παπανδρέου) παρακολουθήσαμε όλοι (ως βιτσιόζοι οφθαλμολάγνοι) τον βιασμό των παρθένων που, αφού αντιστάθηκαν με λόγια σπαρακτικά στον βιασμό τους, δείχνοντας τον αποτροπιασμό και την απέχθειά τους γι’ αυτό που τους συμβαίνει, σήκωσαν όσο πιο βολικά μπορούσαν, τα πόδια… αφήνοντας στη σχισμή της ψηφοδόχου το προϊόν του βιασμού τους... “ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ” !!!

Ζήσαμε, λοιπόν, εντός της “Βουλής των άβουλων”, αυτά τα πέτρινα χρόνια των Μνημονίων, εικόνες ανείπωτου «μεγαλείου», με σέξ, βία και χρήμα, μοναδικές, ανεπανάληπτες, που μόνο στον πυθμένα της παρακμής μπορεί κάποιος να βρεί…  
Και φαίνεται πως, πάλι, παρά τις ελπίδες, μία νέα βουλή των άβουλων, με νωπή εντολή, θα παίξει το ίδιο έργο, το γνωστό, με νέα πρόσωπα και θα επιμένει να αυτοαναγορεύεται σε “Βουλή των Ελλήνων” παρά την (εκ μέρους της) αναντίρρητη αποδοχή της ρήσης του Δρ. Σόϊμπλε που ξεκαθάρισε πως: “ Δεν ενδιαφέρει κανέναν (εννοείται “εταίρο στο Eurogroup”) ποια είναι η θέληση του Ελληνικού λαού (δηλαδή η Βουλή του)! Αυτό που ενδιαφέρει, είναι η τήρηση του “Προγράμματος” (και εννοούσε, βέβαια, το “πρόγραμμα αιχμαλωσίας εις το διηνεκές, της Ελληνικής κοινωνίας”) !!.....

Τα μάτια όλων μας θα είναι στην κορυφαία του δράματος, Θεοδώρα Τζάκρη, που η μοίρα τής επιφυλλάσσει να βρίσκεται πάντοτε στο θίασο των, προς βιασμό, “παρθένων”..... 

Να δούμε, πώς θα αποδώσει, αυτή τη φορά, τον δύσκολο και απαιτητικό αυτόν ρόλο ...

“Γαμώ την ατυχία μου” !! (που θα έλεγε κι η αείμνηστη Μαλβίνα).....

Ο Μίκης Θεοδωράκης και τα “ομιλούντα τοτέμ” του Τάκη Θεοδωρόπουλου

(25/ΙΙ/2015)

Ο ευφυής (και λόγιος) αρθρογράφος της “Καθημερινής” κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος, με αφορμή την χθεσινή επίσκεψη Τσίπρα στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη, σε σημερινό άρθρο του, την προσομοιάζει σαν ένα προσκύνημα σε “τοτέμ”, στη θέση του οποίου βάζει τον Μίκη Θ. στον οποίο, μάλιστα, φορτώνει “την αποδοχή του ρόλου του Ιερού Συμβόλου της Αντίστασης κατά των «γερμανοτσολιάδων», και τώρα που μάλλον κανείς πολιτικός δεν θα μπορεί να κατηγορήσει τον άλλον για «γερμανοτσολιά», θα πρέπει και αυτός (ο Μ.Θ) να προσαρμοσθεί στο νέο λεξιλόγιο”.

Επειδή ο κ. Τάκης Θ. προφανώς ζεί, μισθοδοτείται και κινείται στον δικό του “υάλινο κώδωνα” που καμία σχέση δεν έχει με την ζέουσα πραγματικότητα, σύγχρονη και παλαιότερη, αναλαμβάνω αυτοκλήτως να τον πληροφορήσω ότι ο Μίκης Θεοδωράκης, αφού τους Γερμανοτσολιάδες τους γνώρισε σ' όλη τους τη “μεγαλοπρέπεια” και τους πολέμησε (κατά τα χρόνια της ένοπλης αντίστασης στους Γερμανούς) χτυπώντας τους με πραγματικές σφαίρες, 25 χρόνια μετά, πολέμησε χτυπώντας και τη στρατιωτική χούντα με τις γνωστές σε όλο τον κόσμο μουσικές σφαίρες του, κερδίζοντας έτσι τη θέση του Ιερού Συμβόλου της Αντίστασης κατά της Υποδούλωσης και της Βαρβαρότητας, καταστάσεις τις οποίες υπηρετεί πιστά ο κ. Τάκης Θ. με τα (ομολογουμένως) ευφυή και χαριτωμένα άρθρα του.

Τη θέση αυτή (του συμβόλου της αντίστασης κατά της Υποδούλωσης και της Βαρβαρότητας) δεν την “αποδέχεσαι ασμένως” (όπως γράφει ο κ. Τάκης Θ.) που σημαίνει ότι κάποιοι σου την προσφέρουν (όπως τις θέσεις αμειβομένων αρθρογράφων προπαγανδιστικών αναγνωσμάτων). 

Τη θέση αυτή την έχει θεσπίσει η Ιστορία και την κατακτούν μόνον πολύ λίγοι, που έχουν την ψυχή και το σθένος να ξεπεράσουν τα ανθρώπινα και να γίνουν σύμβολα ηρωισμού και μεγαλοσύνης. 

Οι δουλοπρεπείς, το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να χλευάσουν τον ηρωισμό και τη μεγαλοσύνη, που δεν μπορούν να διανοηθούν.... 

Ο ευφυής (και λόγιος) αρθρογράφος της “Καθημερινής” κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος, έδωσε, με το άρθρο του αυτό, τα διαπιστευτήριά του.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΜΑΣ !!!

  (22/ΙΙ/2015)

Σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ κι αδέρφια των ΑΝΕΛ, έλεος !!!

 

Δεν αντέχουμε περισσότερο παραμύθι ! 

 

Βαρυστομαχιάσαμε όλ' αυτά τα χρόνια της “μεταπολίτευσης” να τρώμε μαμούνι γι' αστακό από τους σοσιαλισμοκάπηλους και ν' αγοράζουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλλες από τους πατριδοκάπηλους!!

Από σας απαιτούμε μία έντιμη στάση. Σαν κι αυτή του (πραγματικά μεγάλου) Μανώλη Γλέζου και του Δημήτρη Μητρόπουλου...

Φτάνει πια αυτό το ξευτέλισμα του θολώματος της Αλήθειας και της πώλησης του Ψέμματος ως Αλήθεια!!!

Η Πατρίδα μας, η Κοινωνία μας, έχει ανάγκη από ξεκάθαρες Αλήθειες για να καταλάβει και να αντιδράσει άμεσα και σωστά, εν όψει ιστορικών γεγονότων που “τρέχουν” και καθορίζουν την πορεία της στο αύριο.

Πείτε τα πράγματα με τ' όνομά τους και μη φοβάστε! 

 

Αναλάβετε την ευθύνη μίας ήττας, για να μπορέσετε να σταθείτε όρθιοι και να νικήσετε στην επόμενη αναμέτρηση!

Μία έντιμη ήττα, συγχωρείται. Ένα άτιμο ψέμμα, κηλιδώνει ανεξίτηλα τον ψεύτη. 

Πώς θα πιστέψει κάποιος ότι ο απέναντί του υπερασπίζεται την Αλήθεια, όταν ψεύδεται οφθαλμοφανώς ;

Για την ήττα που υπέστητε (ως Ελληνική κυβέρνηση) στο Eurogroup, υπάρχουν επαρκείς δικαιολογίες, που την καθιστούν έντιμη.

Για την κάλυψη της ήττας με μανδύες ομιχλωδών ψεμμάτων και ακατάσχετης παπαρολογίας (από την οποία έχουμε μπουχτίσει όλ' αυτά τα χρόνια) δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ! 

 

Και, αν δεν βγείτε εγκαίρως, να πείτε τα πράγματα με το όνομα τους, θα καταταγείτε (στη συνείδηση όλων αυτών που σας ψήφισαν και όλων ημών που δεν σας ψηφίσαμε αλλά υποστηρίξαμε τις προσπάθειές σας θεωρώντας τες ειλικρινείς) στην ίδια μοίρα με αυτούς που διαδεχτήκατε.... και θα σας περιμένει και η ίδια τύχη....

Συνέλθετε, εγκαίρως !!! 

Άν, βέβαια, είσαστε ειλικρινείς (που κι αυτό θα φανεί από τις συμπεριφορές σας)....

Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ !!!

(19/ΙΙ/2015)

Και ενώ, σήμερα, η Ελληνική κυβέρνηση (κακώς) “πέταξε λευκή πετσέτα”, ομολογώντας αδυναμία για συνέχιση της διεκδίκησης της δραπέτευσης τής Χώρας από την αιχμαλωσία των Μνημονίων, η Γερμανία, μη αποδεχόμενη μία “νίκη στα σημεία”, αλλά ζητώντας τελειωτικό “knock-out”, προκατέλαβε την απόφαση του Eurogroup, με δήλωση (ποιού άλλου;) του Σόϊμπλε, που θέλει την Ελλάδα να συρθεί ξεφτελιζόμενη στα πόδια της Γερμανίας και των παρατρεχάμενών της !!!

Λοιπόν, παλληκάρια! Για να τελειώνουμε..

Εμείς, οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε περισσότερο , γιατί τα έχουμε παραδώσει όλα και μάλιστα “άνευ όρων”....

Οι “δανειστές/εταίροι” (και όχι μόνον αυτοί) έχουν να χάσουν πάρα πολλά !!!

Έτσι, μη γελιέστε! Εμείς είμαστε οι δυνατοί σ' αυτή την αναμέτρηση!

Το βεβαιώνουν όλοι οι “τρίτοι” διακεκριμένοι (πολλοί εκ των οποίων, Νομπελίστες) οικονομολόγοι.

Αλλά, κι έτσι να μην είναι, η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ, ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ, να πέσει πιο χαμηλά!!

Είναι η ώρα να πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ, που θα σώσει (πέραν της ιστορικής μας αξιοπρέπειας), τη Δημοκρατία μας, την Κυριαρχία επί του Κράτους μας και τον τεράστιο πλούτο που έχει η Χώρα μας, σε υλικά και άϋλα. Αυτόν που εποφθαλμιούν να λεηλατήσουν οι “δανειστές” μας, καθιστώντας μας ανίκανους να αντιδράσουμε. Αυτόν που θα μας καταστήσει ικανούς να ορθοποδήσουμε οικονομικά και να ξεπληρώσουμε αυτά που πραγματικά χρωστάμε (όπως θα προκύψει από έναν διεθνή λογιστικό έλεγχο).

Το πώς αυτό το ΟΧΙ, μπορεί να στηθεί, να σταθεί και να υπερασπισθεί, το γνωρίζει πολύ καλά η σημερινή κυβέρνηση. 

Είναι η ώρα να το κάνει. Τα ερείσματα υπάρχουν!

Αλλιώς, αν είναι κι αυτή, μία ακόμη εκδοχή της αιχμαλωσίας της Ελληνικής κοινωνίας στα ξένα συμφέροντα που έχουν περάσει θηλειά στο λαιμό μας, θα πάρει τη θέση που της αρμόζει στην Ιστορία και στη Δικαιοσύνη.

Η Ιστορία, για μιά ακόμη φορά, έχει δώσει ραντεβού με την Ελλάδα !

Ας μη φανούμε (οι νεο-Έλληνες) τόσο ανάξιοι και την “στήσουμε” (για πρώτη φορά στα χιλιάδες χρόνια που συναντιώμαστε, πάντα γόνιμα και δοξαστικά...)

ΜΕΣΑ Ή ΕΞΩ APO ΤΟ EUROGROUP Η ΕΛΛΑΔΑ

 (18/ΙΙ/2015)

(Ήρθε η ώρα να πούμε “τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη”)

Η αρνητική απάντηση του Γερμανού Υπ. Οικον. Δρ. Σόϊμπλε  στο τελευταίο (σημερινό) αίτημα της Ελλάδας για “παράταση της Δανειστικής Σύμβασης” (πριν ακόμη αυτό σταλεί επισήμως στο Eurogroup) αποκαλύπτει πλήρως την άποψη ότι το πραγματικό διακύβευμα της διαπραγμάτευσης που διεξάγει η Ελληνική κυβέρνηση με το Eurogroup, δεν είναι τίποτε από όλα αυτά που ακούγονται στις χιλιάδες ώρες ανάλυσης του θέματος στα τηλεοπτικά πορτοπαράθυρα και έχουν γραφεί ως τώρα , στις χιλιάδες σελίδες του Τύπου, τις τελευταίες μέρες.

Το πραγματικό διακύβευμα είναι το αν η Ελλάδα θα επανακτήσει την χαμένη (με τους επονείδιστους και εθνοκτόνους όρους των “Μνημονίων”) Εθνική της Κυριαρχία (που έχει συμπαρασύρει στην απώλεια και την Λαϊκή Κυριαρχία της κοινωνίας της).

Αυτό (το τί “παίζεται”) φάνηκε καθαρά (και απορώ γιατί δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς αναλυτές τους) από την επιμονή των “δανειστών” να μην αποδεχθούν, ως γεγονός, το τέλος τού, υπάρχοντος μέχρι την ημέρα των εκλογών, “Προγράμματος”, όπως ισχυρίζεται η Ελληνική κυβέρνηση.

Βλέπουμε, λοιπόν, να μην γίνεται αποδεκτή (από τους δανειστές) συνέχιση της παροχής ρευστότητας στην Ελλάδα, μέσα στα πλαίσια ενός νέου “Προγράμματος” (“Γέφυρα” το ονόμασε η Ελληνική κυβέρνηση), αλλά να γίνεται αποδεκτή μέσα στα πλαίσια της παράτασης του υπάρχοντος “Προγράμματος”, το οποίο συμπεριλαμβάνει τις επαίσχυντες Μνημονιακές δεσμεύσεις που υποθηκεύουν κάθε Ελληνική περιουσία, δημόσια και ιδιωτική, με όρους πρωτοφανούς οικονομικής και πολιτικής υποτέλειας.

Οπότε, είναι πλέον απολύτως ξεκάθαρο ποιο είναι το αντικείμενο της (μέχρι σήμερα) διαπραγμάτευσης στο Eurogroup και γίνεται απόλυτα σαφής και καθαρή η θέση των “δανειστών” : “Όχι, δεν επιτρέπουμε την επανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας σας, που μας την έχετε παραδώσει με τα Μνημόνια” !!!! “Συζητάμε για οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό”!!!

Έτσι, η Ελληνική κυβέρνηση, έχοντας λάβει και το σχετικό (καθ' υπαγόρευση της Γερμανίας) τελεσίγραφο τού Eurogroup, για συμμόρφωση ή όχι με την σαφή αυτή θέση του, βρίσκεται εμπρός στη μεγάλη απόφαση: 

“Οικονομικό βόλεμα με συνέχιση της παράδοσης της Αυτοδιάθεσης της Χώρας, ή Αυτοδιάθεση, με μεγάλο, αλλά πρόσκαιρο, ζόρι” ;;; 

Αυτό το ερώτημα/δίλημμα, συνοψίζεται ως εξής:

“Υποδούλωση και βόλεμα, ή Αυτοδιάθεση και ζόρι” ;;;

Αυτό πρέπει να είναι και το ερώτημα στο ενδεχόμενο ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, διότι τέτοιες αποφάσεις, ιστορικής σημασίας, μόνον Ο ΛΑΟΣ, ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ, μπορεί να πάρει, διότι αυτός θα κληθεί να τις υπερασπισθεί, ακόμα και με τη ζωή του.

“ΜΝΗΜΟΝΙΟ”: ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

(17/ΙΙ/2015)

Μετά το χθεσινό τελεσίγραφο που επέδωσαν οι Ευρωπαίοι “εταίροι /δανειστές” στην Ελλάδα, τί , πράγματι, “παίζεται” στη διαπραγμάτευση που η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ διεξάγει για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος ;

Η δικαιολογία που ακούγεται από τους “δανειστές” (“οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται”) είναι πολύ αδύνατη για να κάνει πιστευτό πως μπορεί η μή τήρηση των όρων μίας συμφωνίας, όπως τη θέλει ο ένας, (και χωρίς ο άλλος να αναιρεί την ουσία της συμφωνίας, αφού παραδέχεται πως χρωστά και δηλώνει πως θα πληρώσει) να φθάνει να αποτελεί την αιτία της δημιουργίας κινδύνου για τη πτώχευση μίας Χώρας και του ρίσκου διάλυσης ολόκληρου του Eurogroup (και “θάνατο” του Ευρώ).

Οπότε, ας δούμε λίγο πιο ψύχραιμα, τα πράγματα.

• ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1η: Τα ποσά που “παίζονται” για τη διευθέτηση του Δημόσιου Χρέους της Ελλάδας και για την παροχή ρευστότητας για το “πρόγραμμα Γέφυρα” που ζητά, είναι εντελώς ασήμαντα σε σχέση με την οικονομική δυνατότητα του Eurogroup και της Ευρ. Κεντρ. Τράπεζας (ΕΚΤ).
  Αυτό το γεγονός, δείχνει από μόνο του, πως το πρόβλημα που ζητά λύση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, αλλά καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
• ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2η: Τα επακόλουθα που “παίζονται”, αν η Ελλάδα πτωχεύσει επισήμως, μη δυνάμενη να πληρώσει κάποιο Ομόλογό της (από αυτά που “τρέχουν” στο εγγύς μέλλον) είναι δραματικά, καθώς:

• Στην Ελλάδα, η κοινωνία θα αντιμετωπίσει μία περίοδο μεγάλης οικονομικής υστέρησης (με “αντίδωρο” την απαλλαγή της από το αβάσταχτο Δημ. Χρέος και την απαλλαγή της από την ασφυκτική - μέχρις υποδούλωσης – επιτήρηση της εξόφλησής του ).
• Έξω από την Ελλάδα: (α) οι ομολογιούχοι “δανειστές” της, θα χάσουν τα λεφτά τους και (β) το Ευρώ (μαζί με το Eurogroup) θα υποστεί τεράστιο (ίσως και θανατηφόρο) κλυδωνισμό που, όπως αποφαίνονται διακεκριμένοι (νομπελίστες) Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι οικονομολόγοι, θα συνταράξει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και μάλιστα σε μία παγκόσμια οικονομική συγκυρία, που χαρακτηρίζεται ως ασταθής.

• ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 3η: Είναι λογικό, τόσο μεγάλα θέματα, να εκτίθενται σε κίνδυνο, για ασήμαντα (σε σχέση με το διακύβευμα) ποσά;;;
  
  
• Το ίδιο ερώτημα διατυπώνεται και διαφορετικά:
  - Είναι δυνατόν, έξυπνοι άνθρωποι (όπως, κατά τεκμήριο, είναι οι υπουργοί Οικονομικών και οι Πρωθυπουργοί στο Eurogroup) να διακινδυνεύουν να χάσουν “100” (από ένα ενδεχόμενο “Grexit”), για να κερδίσουν “2”, από την ικανοποίηση της θέσης τους “Η Ελλάδα να ζητήσει ΠΑΡΆΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΟς διότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται” ;;
  
  
• Το ιδιο ερώτημα διατυπώνεται και διαφορετικά (πιο λαϊκά):
  - Είναι δυνατόν να ρίξει κάποιος μία ζαριά (κύβος=ζάρι & ζαριά=διακύβευμα) που, αν χάσει, θα χάσει 100 και αν κερδίσει, θα κερδίσει 2 ;;;;

Επειδή η απάντηση στο ερώτημα αυτό, (και υπό τις τρείς εκδοχές του) είναι ΟΧΙ, τίθεται το ακόλουθο (κατά τη λογική σειρά) ερώτημα:

- Τί κρύβει, λοιπόν, η “κόντρα” που στο μόνο σημείο που εδράζεται, είναι στο αν η συμφωνία για το “πρόγραμμα Γέφυρα” θα είναι ή δεν θα είναι συνέχεια του προηγουμένου Προγράμματος (αυτού που αποκαλούμε “Μνημόνιο”) ;

Κατά την άποψή μου, δύο τινα υπάρχουν, που μπορεί και να συνυπάρχουν :

1. Αν το “2” που βλέπουμε εμείς, δεν είναι “2”, αλλά είναι “200” !!!

• Αυτό μπορεί να συμβαίνει, αν η παράταση ή η διακοπή του υπάρχοντος “Προγράμματος” (μιλάμε για τα “Μνημόνια”) σημαίνει και την παράταση ή τη διακοπή των επαίσχυντων Μνημονιακών δεσμεύσεων που υποθηκεύουν κάθε Ελληνική περιουσία, δημόσια και ιδιωτική, με όρους πρωτοφανούς οικονομικής και πολιτικής υποτέλειας. 
  
  
• Σύμφωνα με την γνώμη κορυφαίου νομικού και φίλου, Η ΔΙΑΚΟΠΉ τού (μέχρι πρό τινος) “Προγράμματος” (που η Ελληνική κυβέρνηση διαλαλεί ότι επήλθε με την εκλογή της) ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΎΣΗ ΙΣΧΎΟΣ ΤΩΝ ΌΡΩΝ ΑΥΤΏΝ. 
  Γι αυτό συναντά την αμετακίνητη στάση των “Δανειστών” (με σημαιοφόρο τη Γερμανία) που έτσι, χάνουν την άνευ όρων υποθήκευση της Ελληνικής Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας, η οποία εκτιμάται (από ειδικούς εμπειρογνώμονες) σε κάποια ΤΡΙΣεκατομμύρια, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε πρώτες ύλες και πηγές ενέργειας, για τα οποία διψά κολασμένα η βιομηχανική Ευρώπη... και τα οποία έχει κατορθώσει (με τα “Μνημόνια”) να “τα έχει στο χέρι”, για πενταροδεκάρες...... Οπότε, το “προηγούμενο” “Πρόγραμμα” κατά την άποψη των “εταίρων/δανειστών” μας, αξίζει πολλά !! 
  Γι' αυτό και θέλουν να το διατηρήσουν, “πάση θυσία”, με την αποδοχή μίας ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ του εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης.

2. Αν η “Διεθνής του Χρήματος” (δηλαδή το παγκόσμιο Χρηματοπιστωτικό δίκτυο και το δίκτυο των Πολυεθνικών Εταιρικών κολοσσών, μετά τη γιγάντωση που έχει πάρει κατά την τελευταία 30ετία, με την “απελευθέρωση των αγορών και της κίνησης κεφαλαίων” και την “οικονομική παγκοσμιοποίηση”) έχει πάρει την απόφαση για την ανάδειξη και την επισημοποίηση τής δύναμής της, ως κορυφαίας θεσμοθετημένης διακυβερνητικής δύναμης, που θα διαφεντεύει, από εδώ και πέρα, την πορεία των κοινωνιών, σ' όλο τον πλανήτη, με μία “Οικουμενική κυβέρνηση” (Global Gonverment) όπως ακούμε τα τελευταία χρόνια από χείλη Ευρωπαίων και Αμερικανών υπουργών και πρωθυπουργών, μεταξύ των οποίων και Ελλήνων που διαχειρίστηκαν τελευταίως τις τύχες της Χώρας!!

• Στην περίπτωση αυτή, αποτελεί μία, πρώτης τάξεως ευκαιρία, η παραδειγματική υποταγή των αποφάσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας (δηλαδή του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού) στις αποφάσεις αυτής της δύναμης ! 
   
• Να μάθουν όλοι οι Λαοί πως στο εξής, θα επιβάλλεται (πάνω από τη Λαϊκή κυριαρχία) η κυριαρχία της “Διεθνούς του Χρήματος” !! Η “ΝΕΑ ΤΑΞΗ” (The NEW WORLD ORDER) θέλει να δείξει (με παράδειγμα την Ελλάδα) το πώς επιβάλλει την άτεγκτη συμμόρφωση προς αναληφθείσες (;;) οικονομικές υποχρεώσεις που η ίδια αυτή δύναμη θα φορτώνει στους Λαούς των Κρατών, για να κερδοφορήσουν τα, ανά τον κόσμο υποκαταστήματά της (μέσω των δικών της “εργαλείων παραγωγής κέρδους”, γνωστών και ως hedge funds) όπως ακριβώς έχει κάνει με το Δ. Χρέος της Ελλάδας, που το φόρτωσε (με διαβολική ευφυία, τοσο στην Ελληνική κοινωνία, όσο και στους Ευρωπαίους πολίτες των Κρατών του Eurogroup !!....

Ότι από τα δύο και να συμβαίνει (ή και τα δύο μαζί) πρέπει να μας βρούν, εμάς τους Έλληνες, αποφασισμένους να υπερασπισθούμε με όλη μας τη δύναμη και ύπαρξη, τις Αξίες που γέννησε ο πολιτισμός μας: Την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τον Ανθρωπισμό (“πάν μέτρον Άνθρωπος”) που δέχονται άγρια και μεγάλη επίθεση από τη σύγχρονη βαρβαρότητα του επελαύνοντος σκότους που φέρνουν μαζί τους οι δυνάμεις της ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ που την προπαγανδίζουν, ανοιχτά πλέον, υπουργοί και πρωθυπουργοί....

Μία απάντηση στον Ισπανό Υπουργό Οικονομικών

(14/ΙΙ/2015)

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο Ισπανός Υπ. Οικονομιών Λουίς δε Γκίνδος (ο Ισπανός Στουρνάρας ή Χαρδούβελης) απεφάνθη: 

“Η Ισπανία είχε δανείσει 26 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα ενώ η χώρα της Ιβηρικής διερχόταν επίσης σοβαρή κρίση και δεν τίθεται ζήτημα διαγραφής της οφειλής αυτής. Αυτά τα 26 δισεκατομμύρια αντιπροσωπεύουν κατά προσέγγιση το ποσό που δαπανούμε σε έναν χρόνο για τα επιδόματα ανεργίας στη χώρα (μας), όπου το ποσοστό της ανεργίας ανέρχεται στο 23%. Επιπλέον, η Ισπανία είχε αναγκαστεί να δανειστεί με επιτόκια υψηλότερα από αυτά που προσφέρει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η Μαδρίτη”.

Κάποιος πρέπει να πεί σ' αυτόν τον κύριο ότι:

1ον) Τα 26 δις Ευρώ που αναφέρει, τα “φόρτωσε” στις πλάτες τού Ισπανικού λαού η κυβέρνησή του (χωρίς να ρωτήσει τον Ισπανικό λαό αν συμφωνεί) προκειμένου να μη τα χάσουν τα Hedge Funds που είχαν επενδύσει σε Ελληνικά Ομόλογα, και μάλιστα μετά την πτώση της αξίας των Ομολόγων αυτών στα διεθνή χρηματιστήρια... 

Με άλλα λόγια, προκειμένου να κερδοσκοπήσουν τα Hedge Funds της “Διεθνούς του Χρήματος”, οι Ευρωπαϊκοί λαοί (και, μεταξύ τους, ο Ισπανικός) χωρίς να ερωτηθούν, φορτώθηκαν (δια αναδοχής) το Δ.Χρέος της Ελλάδας.

2ον) Από το Ισπανικό Ταμείο και από τα επιδόματα ανεργίας στην Ισπανία, δεν έλειψε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.

Η Ισπανία, όπως και οι άλλες Χώρες που (υπό το πρόσχημα ότι βοηθούν την Ελλάδα) σιγούρεψαν τα κέρδη των κατόχων των Hedge Funds) υπέγραψαν ένα ομόλογο προς την ΕΚΤ, με το ποσό που συμφώνησε η κάθε μία, και η ΕΚΤ πλήρωσε τα ομόλογα που είχαν στα χέρια τους τα διάφορα παγκοσμοποιημένα Hedge Funds. 

Το ποσό των ομολόγων αυτών, είναι το ποσό που χρωστά τώρα η Ελλάδα σε κάθε μία Χώρα του Eurogroup. 

Και η Ελλάδα (η οποία αν είχε πτωχεύσει τότε, στις αρχές του 2010, δεν θα χρωστούσε σήμερα ούτε ένα Ευρώ) δεν αρνείται να τα πληρώσει. Απλά, ζητά να διευκολυνθεί για να μπορέσει να τα πληρώσει, χωρίς να βυθίσει στην ελεεινή φτώχεια, το 90% του Λαού της.

Αυτή είναι η Αλήθεια των πραγμάτων (ότι, δηλαδή, οι Ευρωπαϊκοί Λαοί φορτώθηκαν μία – μή δυνάμενη να πληρωθεί – οφειλή) και παρακαλείται ο κ. Λουίς δε Γκίνδος, να αφήσει κατά μέρος τα ψέμματα και την αποπροσανατολιστική προπαγάνδα, απέναντι στο Λαό της Ισπανίας.

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ: Ποιο είναι το ζητούμενο για την εξόφλησή του.

 (5/ΙΙ/2015)

Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που να μην ένιωσαν καλύτερα από την αλλαγή στάσης στον χειρισμό του θέματος της διευθέτησης τού ΔΧ από τη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, που δείχνει ότι δεν ακολουθεί την (πεπατημένη) λογοδοσία υποδειγματικών δωσιλόγων, στην οποία μας είχαν συνηθίσει οι “μνημονιακές” κυβερνήσεις των Πα.Σο.Κ, ΛΑΟΣ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, υπό τους ΓΑΠ, Παπαδήμου, Σαμαρά/Βενιζέλου.

Αυτή η αλλαγή, αποτελεί μία πραγματικότητα άξια επαίνων, που κάθε αδέκαστος κριτής δεν θα τσιγκουνευτεί να δώσει.

Η ουσία, όμως, δεν βρίσκεται στις (καλές ή κακές) εντυπώσεις που δημιουργεί η στάση απέναντι στο πρόβλημα, αλλά βρίσκεται στη λύση που τελικά θα δοθεί στο πρόβλημα.

Ποιό είναι, λοιπόν, το πρόβλημα;

• Αρχικά, όταν το ταμείο της Χώρας βρέθηκε (περί τα μέσα του 2010) να μην έχει να πληρώσει μία υποχρέωσή της (κάποια λήγοντα Ομόλογα της) εμφανίστηκε το αμιγώς οικονομικό πρόβλημα, του ενδεχόμενου της “πτώχευσης” της Χώρας, με όλες τις συνέπειες που επιφέρει αυτή (και τις οποίες δεν θα αναλύσουμε εδώ).
  
  
• Ο τρόπος που υιοθετήθηκε (από την τότε κυβέρνηση Πα.Σο.Κ, με ΓΑΠ Πρωθυπουργό) για την αντιμετώπιση του οικονομικού αυτού προβλήματος, δημιούργησε ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτό της απώλειας τής Αυτοδιάθεσης της Χώρας (δια τής “άνευ όρων” παράδοσης τής διαχείρισης της Οικονομίας της στους “δανειστές” της , με τους συγκεκριμένους όρους του “Μνημονίου” τους οποίους κατέδειξε, από τότε, ο καθ. Γιώργος Κασιμάτης, ως “όρους παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας”).
  
  
• Έτσι, το οικονομικό πρόβλημα της αντιμετώπισης της εξόφλησης του Δ.Χρέους, γέννησε το δίδυμο, πολιτικό (και ακόμη μεγαλύτερο) πρόβλημα της απώλειας της Αυτοδιάθεσης της Χώρας. 
  
  
• Τώρα, λοιπόν, έχουμε ένα “δίδυμο” πρόβλημα, πολιτικό και οικονομικό, αλληλοτροφοδοτούμενο, καθώς οι “δανειστές” είναι πολύ αμφίβολο να δεχτούν να απωλέσουν την (“κεκτημένη” με αυτούς τους όρους του Μνημονίου) οικονομική κατοχή της Χώρας, που, τελικά είναι πολιτική κατοχή, που εκφράζεται με την επιβολή της θέλησης των “δανειστών” (και μάλιστα με νομοθετήματα της “Βουλής των Ελλήνων” !!!) σε κάθε ζήτημα και θέμα της καθημερινότητας της Ελληνικής κοινωνίας, από τον τρόπο λειτουργίας των νοσοκομείων ή των σχολείων, μέχρι τον εξοπλισμό του στρατεύματος.
  
  
• Όπως προαναφέρθηκε, το πολιτικό πρόβλημα (η απώλεια της Λαϊκής και Εθνικής κυριαρχίας)  είναι πολύ μεγαλύτερο του οικονομικού. Άρα, προέχει η δική του λύση. Δηλαδή, αυτό που είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ το ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ, από τη νέα διευθέτηση του Δημόσιου Χρέους, είναι η απαλλαγή της Ελλάδας από τους όρους απώλειας της Αυτοδιάθεσής  της. Υπενθυμίζεται πως οι όροι αυτοί, είναι:

1. Η παραίτηση της Ελλάδας από κάθε προστασία που παρέχει το Διεθνές Δίκαιο για το ακατάσχετο της Δημόσιας περιουσίας των κρατών
   
   
2. Η απαγόρευση δανεισμού της Ελλάδας από άλλη πηγή, έξω από αυτή των “δανειστών”.
   
   
3. Η δυνατότητα μεταβίβασης των “χρεωγράφων”, από τους “δανειστές” σε τρίτους.
   
   
4. Η απαγόρευση συμψηφισμού του χρέους με οφειλές (υπάρχουσες ή που μπορεί να υπάρξουν) κάποιου “δανειστή” προς την Ελλάδα.
   
   
5. Η εφαρμογή του Αγγλικού Δικαίου σε διαφορές που μπορεί να προκύψουν μεταξύ “δανειστών” και Ελλάδας.
    
6. Η παραχώρηση στη διάθεση των δανειστών,   του δικαιώματος υποθήκευσης όλης τής Δημόσιας ή Ιδιωτικής περιουσίας του κράτους.
   
   
7. Η λειτουργία του υποχθόνιου μηχανισμού λεηλασίας του Δημόσιου πλούτου της Χώρας, του διαβόητου ΤΑΙΠΕΔ

• Αν δεν εκλείψουν αυτοί οι όροι από την επιδιωκόμενη “ΝΈΑ ΣΥΜΦΩΝΊΑ” για τη διευθέτηση του Δ. Χρέους”, τότε θα έχουμε μείνει μόνον με τις καλές εντυπώσεις τής αρχής και θα έχουμε τη συνέχιση του ίδιου καθεστώτος της “οικονομικής δουλοπαροικίας”, που διαμόρφωσαν οι προαναφερόμενες κυβερνήσεις δωσιλόγων. 
  Και, θα έχει επαληθευτεί η προεκλογική πρόβλεψή μου (http://kostasxan.blogspot.gr/2015/01/blog-post_38.html) πως,“ Τα κόμματα που διεκδικούν να κυβερνήσουν τη Χώρα (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) είναι εξ ίσου δουλόφρονα. Έχουν αποδεχθεί de facto την εσαεί ομηρία της Ελληνικής κοινωνίας στους πάτρωνες τους και το μόνο που τους νοιάζει (και γι' αυτό “σκοτώνονται” προεκλογικά) είναι το ποιος θα είναι ο διαχειριστής τής λεηλασίας . Για το ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μία πολύ μικρή πιθανότητα (περί το 1%) να μην ισχύει αυτό. Παρ' όλο που τα γεγονότα και τα φαινόμενα δείχνουν πως είναι “μία από τα ίδια” σε διαφορετικό περιτύλιγμα, η Αλήθεια θα φανεί μετά από την (ενδεχόμενη) νίκη του στις εκλογές, αν εκφράσει το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στην απώλεια της Αυτοδιάθεσής του, δηλαδή της Ελευθερίας του”.

Δηλώνω εδώ, πως επιθυμώ διακαώς, να διαψευστούν οι (παραπάνω) προβλέψεις μου και να αποδειχθώ εντελώς αναξιόπιστος αναλυτής της πολιτικής κατάστασης, καθώς η Χώρα θα έχει αποκτήσει (επί τέλους) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ....

• Αν οι “εταίροι/δανειστές” μας δεν δεχτούν την απόδοση της Αυτοδιάθεσής της, στη Χώρα μας, τότε ο μόνος δημοκρατικός δρόμος για την κυβέρνηση (ώστε να αποφασίσει ο κυρίαρχος Λαός για το κορυφαίο αυτό ζήτημα) θα είναι να το θέσει σε Δημοψήφισμα.
  
  
• Με τη προϋπόθεση ότι το, παραπάνω περιγραφόμενο, πολιτικό μέρος του προβλήματος θα έχει εκλείψει, με τη συμφωνία των Ευρωπαίων εταίρων μας, νομίζω πως, για τη λύση του καθαρά οικονομικού μέρους του προβλήματος, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε έναν συμβιβασμό, εφ' όσον αυτός θα οδηγεί σε μία εξόφλησή του που θα είναι πραγματοποιήσιμη και ρεαλιστική και, επί πλέον, θα βάζει τα “κράτη/δανειστές” συνυπεύθυνους στην ανάπτυξη και ασφάλεια των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Χώρας μας (π.χ υδρογονάνθρακες, στρατηγικά ορυκτά, κλπ) από επίβουλες δυνάμεις.

• Με απλά λόγια: Για να μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε αυτά που σας χρωστάμε, βοηθείστε στην ανάπτυξη και προστατεύστε αποτελεσματικά, μαζί μας, τους πόρους της εξόφλησης των υποχρεώσεών μας προς εσάς.

Αν αυτά τα λογικά αιτήματα δεν γίνουν αποδεκτά από τους “εταίρους” μας, δεν έχουμε παρά να ψάξουμε για άλλους “εταίρους”, σύμφωνα και με τη λαϊκή σοφία: “Φίλος επιζήμιος, εχθρός αποκαλείται”......