ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014. Ο λαός έστειλε το μήνυμα που του υπαγόρευσε η κυβερνώσα Ολιγαρχία.

27/V/2014

Σήμερα το πρωί, χαράματα, με την ολοκλήρωση των αποτελεσμάτων των χθεσινών Ευρωεκλογών, είχα την τύχη, κρυμμένος,να παραστώ, σε έναν αποκαλυπτικό μονόλογο της Ολιγαρχίας, μπροστά στον καθρέφτη της. 

Σας μεταφέρω ακριβώς αυτά που άκουσα:

Εγώ η Ολιγαρχία,

για να διατηρούμαι στην εξουσία, αρκεί να έχω έναν λαό αμόρφωτο ή στρεβλά πληροφορημένο (για το τί είναι Δημοκρατία) πεπεισμένο ότι το πολίτευμα είναι Δημοκρατία όταν, κάθε τόσο (που εγώ θα αποφασίζω) θα συμμετέχει σε μία εκλογική διαδικασία για το ποιόν θα αποφασίζει να αποφασίζει αντ' αυτού, εν λευκώ.

Και επειδή, βέβαια, θέλω εγώ να είμαι αυτός που θα αποφασίζει αντ' αυτού, δεν έχω παρά, κατά τη διαδικασία των εκλογών (μέσα από τα ΜΜΕ, τα οποία εγώ κατέχω) να κατευθύνω και τη σκέψη του, με καταιγιστική προβολή εικόνων και συναισθημάτων, ανάμικτη με την ανάλογη δόση φόβου ή ελπίδας, μαστίγιου και καρότου, στα δικά μου πρόσωπα, που εγώ επιλέγω.

Έτσι, αποκτώ την πολυπόθητη “δημοκρατική νομιμοποίηση” της εξουσίας μου.

Και σε όποιον αμφισβητεί την δικαιοδοσία μου στην εξουσία, αρκούν πέντε λέξεις για να τον αποστομώνω: “Στη Δημοκρατία, ο Λαός αποφασίζει”...

Η συνταγή είναι αλάνθαστη διότι είναι επιστημονικά φορμουλαρισμένη.

Ο μόνος φόβος μου είναι, αυτός ο αποβλακωμένος (από τη συνεχή πλύση εγκεφάλου) λαός, να μην απαιτήσει, κάποια στιγμή, (αν μπορέσει να το σκεφτεί) να καταργήσει τον ασύδοτο βομβαρδισμό της προπαγάνδας μου, ζητώντας (και επιβάλλοντας) ΙΣΗΓΟΡΙΑ.

Αλλά, αυτά γι' αυτόν, είναι “ψιλά γράμματα”....

Εδώ, δεν διαβάζει τα “χοντρά”... τα “ψιλά” θα μάθει;;;

Ας μην ανησυχώ ....

Σημείωμα ωτακουστή:

1. Απόδειξη του αλάνθαστου της συνταγής (και) η χθεσινή εκλογική διαδικασία που έλαβε χώρα στην Ελλάδα, όπου ο λαός, για ακόμη μία φορά, παραδίδει την εξουσία επί της ζωής του, στους καταστροφείς της. 
   
   
2. Έτσι ΜΟΝΟ εξηγείται το ανεξήγητο φαινόμενο του παραλογισμού ενός ολόκληρου λαού.

ΕΚΛΟΓΕΣ 18/5/2014 : Η ταχυδακτυλουργία της Ολιγαρχίας

19/V/2014

Με το ένα, με το δύο, με το τρία!
Εδώ ο παπάς, εκεί ο παπάς, πού είναι ο παπάς ;

– Εδώ! λές εσύ (βέβαιος, αφού είδες καθαρά πού άφησε ο παπατζής, το χαρτί του παπά)..

Έχασες !!! ο παπάς δεν ήταν εκεί! Δεν ήταν πουθενά!!! Ήταν μέσα στο μανίκι του παπατζή, που τον εξαφάνισε πριν αρχίσει τη διαδικασία της τοποθέτησης των χαρτιών στο τραπέζι !!

Και ερχόμαστε τώρα, στον Μεγάλο Παπατζή, την κυβερνώσα Ολιγαρχία και στις εκλογές που στήνει, παρουσιαζόμενη ως Δημοκρατία!…

– Εδώ ο νικητής, εκεί ο νικητής, που είναι ο νικητής;

– Εδώ! λές εσύ (βέβαιος, αφού είδες καθαρά ότι το ποσοστό της Δούρου είναι μεγαλύτερο από αυτό του Σγούρου) …


Έχασες !!! ο νικητής δεν ήταν εκεί !! Δεν ήταν πουθενά !!! Ήταν μέσα στο μανίκι τού Μεγάλου Παπατζή που, στις εκλογές, τον εξαφανίζει μετά το άνοιγμα των χαρτιών (δηλαδή των αποτελεσμάτων).

– Και ποιός είναι αυτός ρε μυστήριε; θα διερωτάσαι, φίλε αναγνώστη.

Μα, όπως σε κάθε εκλογή, νικητής είναι αυτός που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη προτίμηση. Έτσι δεν είναι;

Έ, λοιπόν, αυτό το απλό, αποδεκτό και παραδεκτό από κάθε πολίτη, δεν ισχύει στις εκλογές της αυτοσυστηνόμενης ως Δημοκρατία, Ολιγαρχίας.

Ο νικητής (δηλαδή αυτός που είχε τη μεγαλύτερη προτίμηση) εξαφανίζεται και αρχίζουμε να μετράμε το ποιός είναι πρώτος , δεύτερος , τρίτος κλπ, από τους υπόλοιπους, αφού εξαιρέσουμε από το μέτρημα τον πρώτο!!!

Ποιός, λοιπόν είχε τη μεγαλύτερη προτίμηση σ’ αυτές τις εκλογές;

Αυτός που πήρε 40% (39, για την ακρίβεια) ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΩΝ.
Ποιος είναι αυτός;

Ο ΚΑΝΕΝΑΣ, ψηφιζόμενος διά της ΑΠΟΧΗΣ, δια ΤΩΝ ΑΚΥΡΩΝ ΚΑΙ δια ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ, που, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπ. Εσωτερικών, συμποσούνται σε 46% !!!. (αναφέρομαι στις Περιφερειακές εκλογές που έχουν πολιτική/κομματική φόρτιση).

Δηλαδή ψήφισε έγκυρα, μόνο το 54% του εκλογικού σώματος.

Το 46% της Ελληνικής κοινωνίας, απείχε ( με τον Α ή Β τρόπο) της χθεσινής εκλογικής διαδικασίας !!!

Και αυτό, δεν είναι παθητική στάση ή αδιαφορία! Είναι πολιτική ενέργεια εκδήλωσης ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ !.

Το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτή την πολιτική πρακτική (της αρνητικής εκδήλωσης της θέσης του) είναι θέμα ίδιας πολιτικής αξίας με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί για το αν πρέπει να κυβερνήσει τη Χώρα η ΝΔ ή το ΚΚΕ, δηλαδή δεν αποτελεί καταπάτηση κάποιου πολιτικού θέσφατου.

Το “Σύστημα/Παπατζής”, επειδή δεν το συμφέρει, έχει αποφασίσει (όπως, π.χ έχει αποφασίσει οι Βουλευτές και οι Υπουργοί να είναι στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης για κάθε αδικοπραξία) ότι η αποχή ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ.

Αποφάσισε έτσι, διότι δεν το συμφέρει, καθώς άλλη εντύπωση κάνει το να ακούει ο λαός ότι το Τάδεκόμμα (που προαλείφεται να κυβερνήσει τη Χώρα) συγκέντρωσε π.χ το 33 % των εκλογέων και άλλη είναι η εντύπωση να ακούσει ότι τη Χώρα θα την κυβερνήσει κόμμα που πήρε 18 % !!!!

Εντελώς άλλη εντύπωση προκαλεί ένα κόμμα που συσπειρώνει στα προτάγματά του το 33% της κοινωνίας και άλλη όταν συσπειρώνει μόνο το 18%…

Έτσι, το κόμμα που , επί συνόλου 100 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, πήρε 18 ψήφους (δηλαδή 18%) παρουσιάζεται ότι πήρε 33 %, όταν οι 18 ψήφοι του υπολογισθούν επί των 54 που ψήφισαν κανονικά (διότι οι υπόλοιποι 46 απείχαν, ή ακύρωσαν τα ψηφοδέλτιά τους γράφοντας βρισιές προς το σύστημα, ή ψηφίζοντας λευκό).

Σημείωση: Χθές (σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπ. Εσωτ.) ψήφισε έγκυρα το 54% της κοινωνίας (ΑΠΟΧΗ 39% , ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 7%, ΣΥΝΟΛΟ 46) …..

Τώρα: Όποιος θέλει να έχει τα πραγματικά αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών, θα πρέπει να πάρει ένα κομπιουτεράκι στο χέρι και να πολλαπλασιάζει το ποσοστό που δίνει το “Σύστημα” για κάθε υποψήφιο ή κόμμα, επί τον αριθμό 54%.
Έτσι, π.χ το ποσοστό που πήρε ο Μπουτάρης (36,05) είναι στην πραγματικότητα 19,47.

Το ποσοστό που πήρε η Δούρου (23,76) είναι στην πραγματικότητα 12,83%, κοκ.

Να πώς ο Μεγάλος Παπατζής παρουσιάζει το μαμούνι γι’ αστακό και τα φύκια, για μεταξωτές κορδέλλες…..

Τώρα, αν σκεφτούμε και συνυπολογίσουμε το γεγονός πως οι 56 που πήγαν και ψήφισαν κανονικά χθές, το έκαναν υπό το κράτος ενός αδιάκοπου, επί 24ώρου βάσεως, ανηλεούς βομβαρδισμού τηλεκατευθυνόμενων τηλεοπτικών μηνυμάτων της προπαγάνδας του “Συστήματος”, θα καταλάβουμε πως η απαξίωση του καθεστώτος πολιτικού συστήματος θα είχε τραγικές γι’ αυτό διαστάσεις, χωρίς την υποστήριξη του βαρέως πυροβολικού της προπαγάνδας του, την οποία, σημειωτέον, την πληρώνει ο ίδιος ο λαός με ανεξόφλητα εις το διηνεκές Τραπεζικά δάνεια προς τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ….. (με εγγυητή το Κράτος, δηλαδή τον λαό)…..

Έτσι, ΠΡΩΤΟΣ (ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΙΛΟΝΙΚΗΤΟΣ) ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΩΝ ΧΘΕΣΙΝΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ είναι η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ. Έλαβε 46%.

Ο κάθε άλλος και άλλη, είναι μακράν δεύτερος, κάτω από το μισό του πρώτου !!!…
Δεν το λένε, διότι, απλούστατα, δεν τους συμφέρει (όπως δεν τους συμφέρει να μπορεί η Δικαιοσύνη να έχει δικαιοδοσία επάνω τους και γι’ αυτό της το απαγόρευσαν με εγκυρότατους νόμους) …..

Και ολίγα τινα για την απαξίωση του πολιτικού συστήματος:
Ο βαθμός της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, καταγράφεται στην αποχή της κοινωνίας από τη διαδικασία των εκλογών. Είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης, έξω από επαναστατικές διαδικασίες.

Όσο περισσότερο η κοινωνία διαπιστώνει πως οι εκλογές δεν προάγουν τη λύση των προβλημάτων της, (διότι ΟΛΟΙ οι συμμετέχοντες την κοροϊδεύουν ασύστολα) τόσο περισσότερο οι πολίτες αδιαφορούν και δεν συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.

Το ότι οι εκλογές στη Χώρα μας, δεν προάγουν τη λύση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας μας, αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο, όσο αποκαλύπτεται και γκρεμίζεται το μεγάλο ψέμμα της δήθεν κομματικής αντιπαράθεσης.
Αυτό το μεγάλο ψέμμα (ότι υπάρχει κομματική/αντιπαράθεση) γκρεμίζεται, όταν όλα τα πολιτικά ιδεώδη και ιδεολογίες τσαλαπατιούνται και εκμηδενίζονται, αποκαλύπτοντας την κρυπτόμενη μεγάλη Αλήθεια, ότι ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ Ο “ΚΥΒΕΡΝΙΣΜΟΣ”, δηλαδή η κουτάλα της νομής του Δημόσιου Πλούτου.

Εδώ, στην Ελλάδα, είδαμε όλοι μας την κατάρρευση αυτού του Μεγάλου Ψέμματος, (περί ύπαρξης κομματικής αντιπαράθεσης) όταν τα σοσιαλιστικά συνθήματα της Αριστεράς και της Κεντρο-Αριστεράς, αποδείχθηκε ότι κρύβουν έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό, που η ΝΔ ντρέπονταν να εκφράσει, όπως αποκαλύφθηκε περίτρανα με την κυβέρνηση του Γιωργάκη του Ολίγιστου, την συγκυβέρνηση Παπαδήμου/Goldman Sachs και τη σημερινή Σαμαρά/Βενιζέλου.

Είδαμε όλοι μας την κατάρρευση αυτού του Μεγάλου Ψέμματος,(περί ύπαρξης κομματικής αντιπαράθεσης) όταν ο “Λαϊκός φιλελευθερισμός και τα πατριωτικά προτάγματα της Δεξιάς και της Κεντρο-Δεξιάς αποδείχθηκε ότι κρύβουν έναν άκρατο εθνικό ενδοτισμό, όπως αποκαλύφθηκε με την αισχρή κωλοτούμπα του Σαμαρά και την υποστήριξη της συγκυβέρνησης Παπαδήμου/Goldman Sachs καθώς και της σημερινής συγκυβέρνησης με το (κατά τη ΝΔ) “αμαρτωλό” ΠΑΣΟΚ.

Αυτό το μεγάλο Ψέμμα (της ύπαρξης κομματικής αντιπαράθεσης) γκρεμίζεται πατόκορφα, όταν η Αριστερά, δια της ΔΗΜΑΡ, συγκυβερνά με τον ορκισμένο ιδεολογικό της αντίπαλο, προκειμένου να εφαρμοσθεί στην κοινωνία η άκρα νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΔΝΤ, δηλαδή του τυπικού εκπρόσωπου της παγκόσμιας Τραπεζοκρατίας !!….

Και η απόδειξη ότι έτσι έχουν τα πράγματα, είναι τα στοιχεία του Υπ. Εσωτερικών που δείχνουν πεντακάθαρα ότι η αποχή (από τις εκλογές) αυξήθηκε κατά 100% (!!!!!) από 20% σε 40%, αμέσως μετά την υπαγωγή της Χώρας στα Μνημόνια και την, εξ αυτής της αιτίας, απώλεια της εθνικής κυριαρχίας που εκφράζεται με παράδοση των αποφάσεων της “Βουλής των Ελλήνων” στις αποφάσεις της Τρόϊκα και την εκτέλεση των “Νόμων της Τρόϊκα” από την “Ελληνική” κυβέρνηση.

Αυτά για σήμερα, την επόμενη μέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών τής 18 Μαίου 2014.

ΤΟ “ΠΟΤΑΜΙ” : υποδειγματικό υβρίδιο της Μιντιοκρατίας

13/V/2014

Ο όρος “Μιντιοκρατία” που έχει καθιερωθεί και διεθνώς, αποδίδει την κυριαρχία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Όταν έχει επιτραπεί (όπως εδώ, στη Χώρα μας) η κυριαρχία της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης να κυριαρχείται από την οικονομική ελίτ του τόπου, ανεξέλεγκτα, τότε ο όρος “Μιντιοκρατία” (τουλάχιστον για την Ελλάδα) ολοκληρώνεται ως εξής:

 “Μιντιοκρατία” είναι η κυριαρχία των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής
γνώμης, σύμφωνα με τα συμφέροντα της ιδιοκτησίας της (που είναι η
οικονομική ελίτ).
Και είναι, βέβαια, γνωστοί οι τρόποι (υπερτιμολογήσεις, υποτιμολογήσεις, παροχές βουνών, Αιγιαλού, θαλασσών, κλπ) με τους οποίους η οικονομική ελίτ τροφοδοτείται από την πολιτική ελίτ (λέγε με κομματοκρατία) με την διευκόλυνσή της στη λεηλασία του Δημόσιου πλούτου, για να τροφοδοτεί την χορηγό της κομματοκρατία, διαιωνίζοντας τον αέναο αυτό φαύλο κύκλο της καταστροφής και της ερήμωσης της κοινωνίας και της Χώρας.....

Η πρακτική αυτή (η κατοχή των ΜΜΕ από την οικονομική ελίτ κάθε τόπου) έχει επιβληθεί, επικρατήσει και κυριαρχεί σε όλες τις Χώρες όπου η πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία παρουσιάζεται και αυτο-αποκαλείται Δημοκρατία (βάζοντας τον επιθετικό προσδιορισμό “κοινοβουλευτική”) προκειμένου να παραμυθιάζει τον λαό ότι διοικείται δημοκρατικά και έτσι να δουλοποιείται εθελοντικά και με ενθουσιασμό....
Έτσι με την παραχώρηση σε ιδιωτικά συμφέροντα, του ύψιστου δικαιώματος του πολίτη στην αληθή πληροφόρηση των συμβάντων και των ιδεών (προκειμένου να παίρνει σωστές, για τη ζωή του, αποφάσεις) επιβεβαιώνεται, από ακόμη μία μεριά, ότι η σερβιριζόμενη ως “Δημοκρατία του κοινοβουλευτισμού”, είναι μία στυγνή Ολιγαρχία που, για να διατηρείται στην Εξουσία, πρέπει να διαιωνίζει το Ψέμμα, μέσα στο οποίο
μόνο μπορεί να υπάρχει!!!...
Πριν κανα δυό χρόνια και για να τεκμηριώσω το επιχείρημά μου πως οι εκλογές που διεξάγει η δήθεν Δημοκρατία του κοινοβουλευτισμού, είναι στημένες πριν ακόμη στηθούν οι κάλπες, ρωτούσα τον αναγνώστη, σε ένα άρθρο μου, αν αμφιβάλλει πως η εκλογή των προσώπων (που, ως υποψήφιοι, είναι οι εκλεκτοί του αρχηγού και όχι του “κυρίαρχου Λαού”) εξαρτάται από την ένταση της προβολής τους στα ΜΜΕ, κατά την προεκλογική περίοδο.

Δεν θα μπορούσα να έχω μεγαλύτερη ευστοχία στο επιχείρημά μου από την ξαφνική παρουσία στην πολιτική σκηνή, του Σταύρου Θεοδωράκη με το “Ποτάμι” του, που πήγασε από τον “ΠΗΓΑΣΟ”, (εκλεκτή συνιστώσα της οικονομικής ελίτ του Τόπου και τυπικό παράδειγμα των όσων προαναφέρονται γι' αυτήν) σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις.
Ένα πρόσωπο, χωρίς καμία απολύτως προηγούμενη κατάθεση πολιτικής άποψης καιθέσης (και δεν αναφέρομαι σε κομματική προσκόλληση) ανεβαίνει  στην πολιτική σκηνή και με το “καλημέρα” εγκαθίσταται στα πορτοπαράθυρα των “μίντια” και παίρνει χρόνο άμεσης ή έμμεσης) έκθεσης των απόψεών του (που ως χθές δεν είχε) 327.500 φορές περισσότερο από τον Μίκη Θεοδωράκη που έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πολιτική θέση  και άποψη για την κατάσταση της Χώρας που καταλαμβάνει πολυσέλιδα βιβλία, πέραν
του βιογραφικού του και δεν είναι ο Σταύρος (που έγινε γνωστός επειδή παίρνει συνεντεύξεις γνωστών celebrities), αλλά είναι ο παγκόσμιος ΜΙΚΗΣ Θεοδωράκης !!!!!
Κάνω αναγκαίως αυτή την αντιπαράθεση του ενός με το άλλο πρόσωπο, για να φανεί (μέσα από την απύθμενη διαφορά της πολιτικής υπόστασης των δύο αυτών προσώπων) το μέγεθος της κατάργησης κάθε λογικής, προκειμένου η μιντιοκρατία να παίξει το παιγνίδι της, δηλαδή να προωθήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της και των συνεταίρων τους στη Εξουσία (τα οποία θα ξηλώνονταν πατόκορφα, αν οι απόψεις του Μίκη Θεοδωράκη είχαν τον ίδιο χρόνο προβολής, με τις ανύπαρκτες απόψεις του Σταύρου)...
Η Μιντιοκρατία, λοιπόν, βάζει τον κόσμο ν' ακούει τί λέει κάποιος που μέχρι χθές δεν έχει καμία πολιτική  άποψη, και αποκλείει κάποιον που έχει τεκμηριωμένη) μέσα από πολύχρονους αι αιματηρούς αγώνες) άποψη και είναι προσωπικότητα πρώτου μεγέθους και παγκόσμιας αναγνώρισης !!!!!!

Η Μιντιοκρατία, το εξάμβλωμα αυτό της Ολιγαρχίας, φαίνεται πως αυτονομείται.
Προβάλλει τον δικό της εκλεκτό διότι, προφανώς, βλέπει πως τα πρόσωπα που
αποτελούν το πολιτικό προσωπικό του συστήματος, είναι ήδη, “ζωντανοί/νεκροί” και δεν θα μπορέσουν, στο εξής, να υπερασπιστούν αποτελεσματικά, τα συμφέροντά της..

Ένα πολιτικό υβρίδιο, φυτεύτηκε στον “Κήπο του Κακού”.

Ένα ακόμη παράσιτο για ξήλωμα...

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

6/V/2014

Όταν ένα μέγεθος (π.χ. Το Δημ. Χρέος) αυξάνεται με Α ρυθμό (π.χ 3,5% ετησίως, όσο και ένα – ας πούμε εφικτό – επιτόκιο των “αγορών” που το βαρύνει), τότε το μισό αυτού του μεγέθους (όπως το ΑΕΠ μας) πρέπει να αυξανεται με διπλάσιο ρυθμό (δηλ. 7%) ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΑΝΑΛΟΙΩΤΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ των δύο μεγεθών.

Με νούμερα : Α (το ΔΧ)=100 και Β (το ΑΕΠ) =50.

• 100 Χ 3,5% = 3,5
• 50 Χ 7% = 3,5

Με άλλα λόγια, για να πληρώνονται οι τόκοι του Δ.Χ (χωρίς εξόφληση του κεφαλαίου) θα πρέπει η Ανάπτυξη του ΑΕΠ να τρέχει με ρυθμό 7%. !!!!!

Σημείωση:

• Ρυθμός Ανάπτυξης 7% του ΑΕΠ, ήταν εφικτός μόνο στην Κίνα, τα τελευταία χρόνια.
• Στην ΕΕ, ο Μέσος Όρος του ρυθμού Ανάπτυξης του ΑΕΠ, είναι γύρω στο 1,2 έως 1,6% !!!
• Στην Ελλάδα είναι αρνητικός !!!!!

Βέβαια, το ΔΧ δεν είναι διπλάσιο του ΑΕΠ, δηλδή 200% του ΑΕΠ. Είναι “μόνο” 170% του ΑΕΠ.

Βρείτε μόνοι σας το απαιτούμενο ποσοστό Ανάπτυξης, για να παραμένει το ΔΧ στη σημερινή αναλογία του με το ΑΕΠ, ώστε να μπορούν να πληρώνονται οι τόκοι των δανεικών με τα οποία έπνιξαν την Ελληνική κοινωνία οι κομματοτρεφόμενοι “ταγοί” της !!....

Αυτά τα ολίγα, για να μη τρώτε κουτόχορτο... Βλάπτει σοβαρά στη Δημοκρατία!! Και, βλαμένη Δημοκρατία, σημαίνει πλούσια Ολιγαρχία που ευημερεί από τη δική σου φτώχεια.

Και τώρα, πάτε να ψηφίσετε με αίσθημα δημοκρατικής επάρκειας, πεπεισμένοι ότι παραδίνετε τις τύχες σας (και των παιδιών σας) σε καλά χέρια.....