Παρακολουθήσαμε
χθές την άφιξη της Μέρκελ και την ολιγόωρη
παραμονή της στην Αθήνα.
Η
κυρία αυτή, όπως όλοι ξέρουμε, είναι η
καγκελάριος (πρωθυπουργός) της Γερμανίας
και η άτυπη μέν, ουσιαστικά δε,
“πρωθυπουργός” του Eurogroup,
δηλαδή
της “Ομάδας του Ευρώ”, δηλαδή του
“σκληρού πυρήνα” της ΕΕ.
Το
Eurogroup,
αποτελεί
το ισχυρό μέρος της Τρόϊκα, που ο λόγος
της δημιουργίας της ήταν (και είναι) η,
με κάθε θυσία (της Ελληνικής κοινωνίας)
αποπληρωμή των χρεών της Ελλάδας, τα
οποία δημιουργήθηκαν από την εγκληματική
Ελληνική κομματοκρατία που, εδώ και
35-40 χρόνια, κυβερνά τη χώρα προς
αποκλειστικό όφελος τής οικογενειοκρατούμενης
ημετεροκρατίας της, δηλαδή της γνωστής
σε όλους, πολιτικής και οικονομικής
Ολιγαρχίας.
Δηλαδή,
αν αυτή η Ολιγαρχία δεν δημιουργούσε
αυτό το τερατώδες χρέος, που το δημιούργησε
πέρα και έξω από κάθε στοιχειώδη γνώση
της πολιτικής οικονομίας, δεν θα υπήρχε
΄για τον Έλληνα ούτε Τρόϊκα ούτε Μέρκελ
και βέβαια, δεν θα υπήρχε αυτή η μαύρη
δυστυχία που έχει πλήξει τα περισσότερα
Ελληνικά νοικοκυριά.
Αυτή
η αλήθεια, χάθηκε μέσα στην αήθεια της
επιστημονικά στημένης προπαγάνδας του
καθεστώτος πολιτικού συστήματος που ο
κύριος σκοπός της είναι η δραπέτευσή
του από το σκαμνί του υπόδικου.
Οι
πραγματικοί ένοχοι, έστησαν μπροστά
στο πόπολο τη Μέρκελ, και αυτοί κρύφτηκαν
πίσω της, αφήνοντας να φαίνεται η Μέρκελ
σαν ο ένοχος της καταστροφής και της
δυστυχίας που πλακώνει τη χώρα.
Τα
τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση,
“έκαναν μώκο”, αφήνοντας τη δουλειά
της ενοχοποίησης της Μέρκελ, στις
τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα, όπου τον
σημαιοφόρο του αποπροσανατολισμού,
παίζει με μεγάλη δεξιοτεχνία και επιτυχία
(ελπίζω και οικονομική) ο Τράγκας.
Το
ΚΚΕ, μέσα στη μοναξιά της συρρίκνωσής
του, ήταν το μόνο που δεν αποπροσανατόλισε,
με τη Μέρκελ στο προσκήνιο: «Θα
νικήσουν εκείνοι οι λαοί που δε διστάζουν
να σπάσουν και να χάσουν τις ταξικές
αλυσίδες τους”,
ανακοίνωσε το ΚΚΕ, επιμένοντας μονότονα
στο ξεπερασμένο (όπως δείχνουν τα
αποτελέσματα) ποίημά του.
«Η
επικεφαλής των ευρωπαίων τοκογλύφων
έρχεται στην Ελλάδα για να περιφρουρήσει
τα γερμανικά κεφάλαια και τα υπερκέρδη
του τραπεζικού συστήματος»,
αναφέρει σε χλιαρή (ανάρμοστη για τον
χαρακτήρα της) ανακοίνωσή της η ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ, λές και ήταν ανάγκη να μας πεί τα
αυτονόητα και τα γνωστά.
Κάποιοι,
πιό “θαρραλέοι” ή θρασείς, ανακατεύτηκαν
με το κουρντισμένο (από τα ΜΜΕ) πόπολο
και έδρασαν πιό έντονα για τον
αποπροσανατολισμό της λαϊκής οργής.
Ο
Πάνος Καμμένος, είπε: «Ήρθαμε
εδώ να διαδηλώσουμε απέναντι στην
έλευση, όχι της Καγκελαρίου της Γερμανίας,
αλλά εκείνης της ηγέτιδας μιας χώρας
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλει να
γίνει επικυρίαρχος των λαών της Ευρώπης
καταλύοντας ουσιαστικά και την ευρωπαϊκή
συμφωνία».
Τον
Καμμένο, τον ακούμε συχνά να μιλά για
τα προδοτικά “Μνημόνια” και αυτούς
που τα έχουν υπογράψει. Καλό είναι κι
αυτό, αλλά τα “Μνημόνια” είναι η θηλειά
στο λαιμό μας. Για το “ποιός μας την
πέρασε στο λαιμό τη θηλειά αυτή”, δεν
έχει πεί ούτε λέξη ο Πάνος ακόμη, γιατί
είναι κι αυτός ένοχος του εγκλήματος.
Ο
Αλέξης Τσίπρας, με τη Μέρκελ στη σκηνή,
ξεπέρασε κάθε άλλον πολιτικό σαλτιμπάγκο
στην δεξιοτεχνία των σάλτων του,
προκειμένου να πηδήξει (μαζί με το κόμμα
του) έξω από το συνάφι των υπόλογων του
εγκλήματος της φτωχοποίησης της Ελληνικής
κοινωνίας.
"Η
κ. Μέρκελ έρχεται να σώσει το διεφθαρμένο,
ανυπόληπτο και υποτελές στα συμφέροντά
της πολιτικό σύστημα",
είπε ο κ. Τσίπρας και ανακοίνωσε την
“έναρξη
μίας μεγάλης πορείας του ΣΥΡΙΖΑ προς
το λαό”.
Πρό
ολίγων ημερών, ήταν ο ίδιος που έλεγε
(σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ) για το ίδιο
αυτό διεφθαρμένο,
ανυπόληπτο και υποτελές σύστημα:
«Θα
σας έλεγα δε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε και
ένα ανάχωμα στην ανεξέλεγκτη κοινωνική
σύγκρουση, η οποία ερχόταν με μεγάλη
ταχύτητα, γιατί αποτέλεσε
μία ύστατη ελπίδα ανάκτησης της
αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος».
Το
νέο Πα.Σο.Κ, πατά γερά στα χνάρια του
παλιού. Πού θα του πάει; Η κυβέρνηση δεν
είναι μακρυά με έναν λαό εκπαιδευμένο
να θέλγεται με τον λαϊκισμό και εξαρτημένο
από ψεύτικες ελπίδες, έστω και απανωτά
διαψευδόμενες .....
Μ'
αυτά και μ' αυτά, η Ελληνική κοινωνία
προχωρά προς το πεπρωμένο της, με πλήρη
αποπροσανατολισμό της πορείας της.
Η
πορεία προς τη σωτηρία θα αρχίσει, όταν
γίνει αντιληπτή η Αλήθεια πως, η μόνη
πράξη που μπορεί να σώσει το άμεσο παρόν
(χαράτσια, δάνεια, ακραία φτώχεια) και
το μέλλον της οικογένειάς του είναι το
ξήλωμα της ένοχης Ολιγαρχίας και η
αποκατάσταση της Δημοκρατίας (όχι,
βέβαια, της ψευδεπίγραφης που έχουμε
τώρα).
Σε
όσους βρίσκουν σωστή αυτή την άποψη,
συνιστώ να επισκεφθούν την “Κίνηση
Ουμπούντου” στο www.ubuntu-hellas.gr
