Νόμος «FAST TRACK» : Το πορτραίτο του καθεστώτος πολιτικού συστήματος

Αντιγράφω από το εγχειρίδιο «Η κομματοκρατία», από το κεφάλαιο «κομματοκρατία και Οικονομία»:
«Το ότι ο εθνικός πλούτος πρέπει να ρεύσει, (αντίθετα με το τι ωφελεί την πλειοψηφία των ψηφοφόρων, δηλαδή την κοινωνία), προς την κατεύθυνση της οικονομικής ολιγαρχίας και των οργανωμένων, φιλικών προς το κόμμα, συντεχνιακών συμφερόντων, οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί είναι οι δύο Ηρακλείς του κόμματος στους οποίους στηρίζει την νίκη του στις εκλογές και την, ως εκ τούτου, κατάκτηση της θέσης του διαχειριστή αυτού του πλούτου. 


Η νίκη οφείλεται σ’ αυτούς, διότι τόσο η προπαρασκευή όσο και η εκτέλεση όλου του προγράμματος της προπαγάνδας, (όπως αναπτύσσεται και στο κεφάλαιο “προπαγάνδα”), πέρασε μέσα από τα ΜΜΕ που ανήκουν στην οικονομική ολιγαρχία και είναι ο μηχανισμός που εκκόλαψε, καθοδήγησε και πάθιασε τους ψηφοφόρους για τη νίκη του κόμματος.



Τώρα, το ότι πρέπει να φαίνεται πειστικά ότι ο εθνικός πλούτος ρέει προς την κατεύθυνση της κάλυψης των αναγκών της κοινωνίας, οφείλεται στο γεγονός ότι η κοινωνία, δηλαδή ο ψηφοφόρος λαός, είναι ο μόνος εξουσιοδοτημένος (από το Σύνταγμα) να επικυρώνει τυπικά και οριστικά, δηλαδή να νομιμοποιεί, με τα αποτελέσματα των εκλογών, την ανάθεση και τη διαχείριση του εθνικού πλούτου, στο Α ή στο Β κόμμα/διαχειριστή.


Όλο αυτό, με δύο κουβέντες μπορούμε να το περιγράψουμε ως εξής: Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης,  η κομματοτρεφόμενη οικονομική ολιγαρχία (με τα εργαλεία δημιουργίας, διοχέτευσης και διασποράς της προπαγάνδας – ΜΜΕ-, που αυτή διαθέτει κατ’ αποκλειστικότητα), δημιουργεί τα αποτελέσματα των εκλογών και οι κάλπες στήνονται, ώστε αυτά να αποκτήσουν Δημοκρατική νομιμότητα και να γίνουν αποδεκτά , σαν «θέληση του λαού», ενώ είναι θέληση αυτών που δημιουργούν τη θέληση του λαού..»


Και ερχόμαστε τώρα, στον νεογέννητο Νόμο «FAST TRACK» που στην Ελληνική γλώσσα μεταφράζεται σαν «ΣΥΝΤΟΜΗ ΤΡΟΧΙΑ» και στην καθομιλουμένη των εκπορνευομένων (γυναικών και ανδρών) εκφράζεται με το «ΞΕΠΕΤΑΜΑ».
Ο Έλληνας ψηφοφόρος θα πρέπει να εισπράξει την ψήφισή του σαν  μία καινοτομία χρήσιμη για την ανάπτυξη της χώρας (που ο τόπος πράγματι την έχει άμεση ανάγκη).
Αυτό θα είναι το «περιτύλιγμα».
Το περιεχόμενο, θα είναι η παράδοση στα γρήγορα και άνευ όρων, του Εθνικού πλούτου, στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας, (εντόπιας ή ξένης) καθώς ο νόμος αυτός, υπερτερώντας  όλων των άλλων σχετικών Νόμων, καταργεί κάθε νομική διαδικασία προστασίας του περιβάλλοντος, προστασίας της τοπικής ζωής και περιουσίας (με τις υποχρεωτικές απαλλοτριώσεις που επιβάλλει) και κάθε προστασίας του Εθνικού πλούτου από τη λεηλασία, η οποία πλέον, μπορεί να γίνει νόμιμα και αμετάκλητα.
Και θα δείτε, ότι το Νόμο αυτό, θα τον ψηφίσουν και τα δύο «κυβερνώντα κόμματα (τουλάχιστον). Τα άλλα, θα παίξουν πάλι το γνωστό τους ρόλο του (αναποτελεσματικού) αντίθετου, που τους εξασφαλίζει την παραμονή τους στην παχυλή μισθοδοσία και στη διανομή της Εξουσίας, που έχει όλο το πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος πολιτικού συστήματος.

Να λοιπόν το πορτραίτο του καθεστώτος πολιτικού συστήματος που συνεχίζει απτόητο την εξαπάτηση της Ελληνικής κοινωνίας και τη λεηλασία του πλούτου της, με αντάλλαγμα τη στήριξη των πατρώνων του για τη μονιμοποίηση της δικής του παραμονής στα παλάτια της Εξουσίας.
Αυτό το πορτραίτο, πρέπει, πολύ σύντομα, να το ξεκρεμάσουμε από το σαλόνι της Δημοκρατίας μας και να το πετάξουμε οριστικά στην αποθήκη της ιστορίας μας.

Και, ας μου επιτραπεί να παραθέσω δύο παραγράφους από το εγχειρίδιο «Η κομματοκρατία» :
“Δεν μπορούμε να αφήσουμε το «οικόπεδο Μακεδονία» να πουληθεί ή να ενοικιασθεί «για ένα κομμάτι ψωμί», που θα πετάξουν στους ανέργους που δημιουργούν οι «εξουσιαστές» σε στενή συνεργασία με την κομματοκρατούμενη και κομματοτρεφόμενη δική μας ελίτ.
Το «οικόπεδο Μακεδονία» και αυτά που ίσως κρύβει, μπορεί να αποτελεί τη μόνη έξοδο από το οικονομικό αδιέξοδο που μας οδήγησε η τύφλωση της δικής μας κομματοκρατίας*, σε συνδυασμό με την διεισδυτική γερακίσια ματιά των επίβουλων «εξουσιαστών»”.

Εμείς, παρ’ όλ’ αυτά, ετοιμαζόμαστε να φορέσουμε «τα καλά μας» και να πάμε , σε λίγες μέρες, να νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας, τη συνέχιση του εγκλήματος  της παράδοσης σε τρίτους, αλλοεθνείς, της Εθνικής κυριαρχίας μας, επί του πιο ζωτικού στρατηγικού χώρου της Πατρίδας, αυτού της Οικονομίας μας.
Διότι, αυτό θα κάνει όποιος από εμάς ψηφίσει πρόσωπα υποστηριζόμενα από το καθεστώς πολιτικό σύστημα.

Όσοι από εμάς τους (κομματικά ακαπίστρωτους) πολίτες, συμμεριζόμαστε αυτό τον προβληματισμό, οφείλουμε να δώσουμε μάχη για αυτό το ΟΧΙ στους υποψήφιους που στηρίζονται από κόμματα, όποια κι αν είναι αυτά.
Ας μη γίνουμε ακούσιοι συνένοχοι στη συνέχιση του τεράστιου αυτού εγκλήματος, κατά της ίδιας της Πατρίδας μας.

* η «κομματοκρατία» ορίζεται ότι είναι η πολιτική νοοτροπία και συμπεριφορά, που προτάσσει το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος και αποτελεί «κρατούσα άποψη» στην πολιτική πρακτική, καθ’ όλο το διάστημα της «μεταπολίτευσης».

Το γιαούρτι κατά της αμνησίας

Του Όθωνα Ιακωβίδη

• Τι γίνεται, ρε παιδιά; Τι συμβαίνει;
• Αυτοί που κρύβονται για να μη τους γιαουρτώσουμε, θα βγούν έξω, για να τους ψηφίσουμε;
• Επανήλθε ο Σοσιαλισμός στο ΠΑΣΟΚ και δεν θα χάσει το «ΣΟ» του Σοσιαλισμού, από τον τίτλο του;;
• Οι ένοχοι της απώλειας της Εθνική Ανεξαρτησία μας, πήγαν φυλακή και δεν το πήραμε χαμπάρι;
• Τα λαμόγια της ΝΔ φέραν πίσω τα λεφτά;
• Το Βατοπέδι εξαγόρασε τη ΖΗΜΕΝΣ;
• Το ΚΚΕ, μετά την πρόσφατη αποκατάσταση του Στάλιν, αποκαθήλωσε τον ολοκληρωτισμό;
• Ξανακερδίσαμε την Ελευθερία μας στη διαχείριση της Οικονομίας μας, που την είχανε παραδώσει σε ξένες δυνάμεις (ΔΝΤ & Σία) ;;;
• Ο Βουλγαράκης αυτομαστιγώθηκε στην Πλατεία Συντάγματος, όπως είχε υποσχεθεί;
• Οι συνιστώσες της συνισταμένης του Συνασπισμού, επανασυνασπίσθηκαν σε μία νέα συνισταμένη;
• Μας απάλλαξαν από το ¨μνημόνιο»;;
• Τι άλλαξε ;;;

Το μόνο που βλέπω και ακούω, είναι ένας καταιγισμός αποπροσανατολιστικών ειδήσεων, που έχει καταφέρει (όπως πάντα, γίνεται) να πάρει τη σκέψη του πόπολου από την πραγματικότητα της φυλάκισής του και να τη μεταφέρει στο (χωρίς καμία ιδιαίτερη σημασία) πρόβλημα, του «ανασχηματισμού» της κυβέρνησης και των εκλογών ΟΤΑ, δηλαδή ποιοι αξιωματικοί των φυλακισμένων θα αλλάξουν θέση στο Διοικητήριο και ποιος θα εκλεγεί διοικητής της Α΄Πτέρυγας των φυλακών, μεταξύ του Μπλέ, του Πράσινου ή του Κόκκινου, ποιος θα εκλεγεί διοικητής της Β΄Πτέρυγας των φυλακών, μεταξύ του Μπλέ, του Πράσινου ή του Κόκκινου, ποιος θα εκλεγεί διοικητής της Γ΄ Πτέρυγας των φυλακών, μεταξύ του Μπλέ, του Πράσινου ή του Κόκκινου και πάει λέγοντας για όλες τις Πτέρυγες της φυλακής.
Τι’ χες Γιάννη μ’, τι’ χα πάντα……

Το ίδιο έργο, από τον ίδιο μοιραίο θίασο, το ίδιο θέατρο του παραλόγου, με το ίδιο στείρο σενάριο, με τους ίδιους ατάλαντους πρωταγωνιστές και θλιβερούς κομπάρσους, τους ίδιους βαρετούς διαλόγους, τις ίδιες παράφωνες κορώνες.

Θα ήθελα να μου πεί κάποιος, οποιοσδήποτε, τι ενδιαφέρει και ποιόν αν ο Α΄ Υπουργός αντικατασταθεί από τον Ω΄ και αν η Γ΄ Υπουργός πάρει τη θέση του Β΄ Υφυπουργού.
Τους μόνους που ενδιαφέρει, είναι οι ίδιοι και ένας μικρός κύκλος παρατρεχάμενών τους.

Γιατί, λοιπόν, τα ΜΜΕ μάς πρήζουν διάφορα μέρη του σώματός μας «παίζοντας» σενάρια επί σεναρίων επάνω σε ένα θέμα που δεν αφορά κανέναν ;;;

Τον μόνο λόγο που εγώ μπορώ να δώ, είναι ο αποπροσανατολισμός μας.
Να ξεχάσουμε, για την ώρα, ότι είμαστε φυλακισμένοι και να ασχοληθούμε με το αν τα σκουπίδια της Πτέρυγάς μας μαζεύονται σωστά, αν η ομάδα μπάσκετ της Πτέρυγάς μας αλλάξει προπονητή εν όψει των αγώνων με τις άλλες φυλακές και αν τα σκηνικά της παράστασης της θεατρικής ομάδας της Πτέρυγάς μας θα τα κάνει ο Α ή ο Β κρατούμενος, ή θα τα δώσουμε στον Θ’ κρατούμενο της Ψ’ Πτέρυγας που έφτιαξε και τα περσυνά, που διακρίθηκαν στον Βαλκανικό διαγωνισμό θεάτρων φυλακισμένων. (βλέπετε, πώς με τρείς–τέσσερις γραμμές, χάνεται το ζητούμενο (το νόημα) της παραγράφου. Φανταστείτε τι γίνεται όταν, μεταξύ του κυρίως προβλήματος και του δήθεν, πέφτουν τόνοι μελάνης και χιλιάδες εικόνες και ομιλίες αποπροσανατολισμού).

Και, γιατί τα ΜΜΕ θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν;

Είναι γνωστό ότι τα ΜΜΕ αποτελούν το εργαλείο προπαγάνδας, σύσσωμου του καθεστώτος πολιτικού συστήματος.

Είναι επίσης γνωστό ότι το καθεστώς αυτό, είναι ένοχο της παράδοσης της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας στον πλέον ζωτικό εθνικό χώρο, αυτόν της Οικονομίας μας. Στο σημείο αυτό, ας μου επιτραπεί να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από την τελευταία δήλωση (9 Αυγ.2010) του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη:

«Θα ΄θελα εδώ να υπενθυμίσω ότι ο Ιταλός πρεσβευτής στις 28 Οκτωβρίου του 1940 ζήτησε από τον Ιωάννη Μεταξά την άδεια να χρησιμοποιήσουν οι Ιταλοί ορισμένα λιμάνια και αεροδρόμια. Και εκείνος είπε ΟΧΙ εκφράζοντας τη θέληση ολόκληρου του ελληνικού λαού. Δεν δήλωσε “για να γλιτώσω τη χώρα από την καταστροφή ενός ενδεχομένου πολέμου “παραχώρησα ένα μέρος της εθνικής μας ακεραιότητας””. Και ρωτώ: συγκριτικά ποια παραχώρηση είναι πιο σημαντική για την ανεξαρτησία ενός λαού; Ο έλεγχος 2-3 λιμανιών ή η καθολική υποταγή της οικονομίας; Με άλλα λόγια ποια θα ήταν βαρύτερη μορφή ξένης κατοχής; Η πρώτη ή η δεύτερη;»

Το βάρος αυτής της τεράστιας ενοχής, πρέπει να φύγει, έστω και πρόσκαιρα, επάνω από τον ένοχο. Για τον σκοπό αυτό στήθηκε η «επιχείρηση ανασχηματισμός», την οποία ακολουθεί η ακόμη μεγαλύτερη «επιχείρηση εκλογές ΟΤΑ».

Πρέπει να ξεχάσουμε ότι είμαστε «υπό κατοχήν», ότι είμαστε αιχμάλωτοι εξ αιτίας τους.
Να ξεχάσουμε, για την ώρα, γιατί κρατάμε το γιαούρτι στο χέρι και να το φάμε, αντί να το ρίξουμε στα μούτρα αυτών που μας συμπεριφέρονται σαν σε ζώα.

Αυτή τη φορά, δεν θα τους περάσει.

Όσο κι αν μας στριφογυρίσουνε, με δεμένα μάτια, γύρω από τον άξονά μας, για να μας ζαλίσουνε, μόλις τα ανοίξουμε και σταθούμε στα πόδια μας, τον πρώτο υποψήφιο που θα δούμε, που υποστηρίζει ή τον υποστηρίζει κόμμα, τον γιαουρτώνουμε.
Η ψήφος του κάθε δημοκράτη πολίτη, άσχετα με το τι ψήφιζε ως τώρα, θα είναι το γιαούρτι στη μάπα του καθεστώτος πολιτικού συστήματος και των υποψηφίων του. Όλων των κομμάτων.