Γιατί παρακαλάμε για την απόδοση Δικαιοσύνης, αφού μπορούμε να την επιβάλλουμε;

 

Γιατί παρακαλάμε για την απόδοση Δικαιοσύνης,

αφού μπορούμε να την επιβάλλουμε;

Όθων Ιακωβίδης

27/ΙΙ/2025

Εσύ, τι προτιμάς;

Να παρακαλάς το σάπιο πολιτικό κατεστημένο να αποδεχθεί την απόδοση Δικαιοσύνης, ή να την επιβάλλεις νομίμως, ασχέτως του αν θέλει ή δεν θέλει, το κατεστημένο αυτό;

Το ερώτημα τίθεται, διότι προφανώς, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει (ως κοινωνία) ότι έχουμε την ευχέρεια και τη δυνατότητα να επιβάλλουμε τη σωστή λειτουργία της Δικαιοσύνης την οποία (σωστή λειτουργία της) έχει βραχυκυκλώσει το σάπιο πολιτικό κατεστημένο με ένα πλέγμα νόμων και διατάξεων, όταν σε κάποιο έγκλημα, ενέχεται κομματικό προσωπικό.

Αυτό που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, είναι το ότι μπορούμε, είναι στην απόλυτη διάθεση μας, να επιβάλλουμε τη βούληση μας με τη διενέργεια “Δημοψηφίσματος”, με όποιο ερώτημα εμείς, ο λαός, θέλουμε!

Και, δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, διότι σκεφτόμαστε σύμφωνα με τον τρόπο που θέλει το πολιτικό καθεστώς να σκεφτόμαστε και όχι όπως προστάζει η κοινή λογική.

Αυτό το κατεστημένο, μας έχει πείσει ότι, για να υπάρξει Δημοψήφισμα, θα πρέπει να το ζητήσει η κυβέρνηση, να το εγκρίνει το 51% της Βουλής και να το προκηρύξει ο ΠτΔ.

Ε!, λοιπόν, δεν υπάρχει καμία ανάγκη, να γίνει κάτι από όλα αυτά! Μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας, ΑΝ ΤΟ ΘΈΛΟΥΜΕ!

Αρκεί να σκεφτούμε “έξω από το κουτί” και να καταλάβουμε τα εξής επτά απλά σημεία:

1. Η γενική έννοια της λέξης “Δημοψήφισμα”, σημαίνει “Ψήφισμα του Δήμου/Λαού”, όπως είναι και οι Εκλογές. Το ποια είναι η “πολιτική έννοια” της λέξης, που διαφοροποιεί το Δημοψήφισμα από τις Εκλογές, μας αφήνει αδιάφορους.

2. Καμία διάταξη ή νόμος, δεν εμποδίζει τον πολίτη, στις βουλευτικές εκλογές, να ψηφίσει κάποιο νόμιμο κόμμα, για οποιονδήποτε λόγο θέλει αυτός.

3. Καμία διάταξη ή νόμος, δεν εμποδίζει εσένα, εμένα, και τις εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που ζητούμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στα συλλαλητήρια, να συμφωνήσουμε ότι, στις επόμενες εκλογές, θα θέσουμε ένα δημοψηφισματικό διακύβευμα, με το ερώτημα: ΕΜΕΙΣ (ο λαός) ή ΑΥΤΟΙ (το σάπιο πολιτικό κατεστημένο).

4. Καμία διάταξη ή νόμος, δεν εμποδίζει εσένα, εμένα, και τις εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που ζητούμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στα συλλαλητήρια, να ψηφίσουμε στις επόμενες Εκλογές το ψηφοδέλτιο του κόμματος Χ, ως ψήφο της απάντησης ΕΜΕΙΣ, στο μεταξύ μας συμφωνημένο δημοψηφισματικό διακύβευμα, που θα θέτει το ερώτημα: ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ.

5. Κάνοντας αυτή την απλή ενέργεια, εσύ, εγώ και εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που ζητούμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στα συλλαλητήρια, είναι βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές, όποτε γίνουν αυτές, το ΕΜΕΙΣ θα επικρατήσει, καθώς αποτελούμε τη συντριπτική πλειονότητα στην κοινωνία, (Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το 80% ζητά διακαώς Δικαιοσύνη, και ότι αυτό σημαίνει).

6. Έτσι, με αυτή την απλή ενέργεια (να θέσουμε ένα δημοψηφισματικό διακύβευμα, με το ερώτημα: ΕΜΕΙΣ (ο λαός) ή ΑΥΤΟΙ (το σάπιο πολιτικό κατεστημένο) μπορούμε να απαλλάξουμε τη Χώρα από την εξουσία των ανικάνων και των ανδρεικέλων που μας έχουν καταστρέψει.

7. Το μόνο που χρειάζεται, είναι η απόφαση της Μαρίας Καρυστιανού να εξηγήσει στο λαό τον τρόπο που, αντί να περιμένουμε και να παρακαλάμε το σάπιο καθεστώς να επιτρέψει την απόδοση Δικαιοσύνης, να την επιβάλλουμε.

Τα επικά συλλαλητήρια, έχουν ξεσηκώσει την κοινωνία ολόκληρη, εξ αιτίας των εγκληματικών παραλείψεων που σκότωσαν αθώους συνανθρώπους και παιδιά μας, ανυποψίαστα της ρεμούλας που κυβερνά τα πάντα. Εξοργίστηκε η κοινωνία με την φανερή προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει τους ενόχους. Το αποτέλεσμα ήταν να γκρεμιστούν τα πελώρια ψέματα που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως ατράνταχτες αλήθειες με την εξοντωτική προπαγάνδα της και, αν όχι ολόκληρη, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, θέλει και ζητά την τιμωρία των ενόχων, όχι μόνο του συγκεκριμένου εγκλήματος, αλλά όλων των εγκλημάτων που έχει διαπράξει τα τελευταία 15-20 χρόνια, το σάπιο κομματικό κατεστημένο, Δεξιού/κεντροδεξιού και Αριστερού/κεντροαριστερού προσανατολισμού.

Αποτέλεσμα: Η κοινωνία διψά για μία ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, η οποία θα αποκαταστήσει τον λαό στον ρόλο ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, όπως τον θέλει το πρώτο και θεμελιώδες άρθρο του Συντάγματος.

Οι “σταθερές” προσωποπαγείς κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και ιδίως οι τελευταίες του Κωστάκη, του Γιωργάκη, του Αντώνη, του Αλέξη και του Κούλη, με τις αποφάσεις που έχουν πάρει ερήμην του Λαού, έχουν καταντήσει την Ελλάδα, την πιο προικισμένη Χώρα του κόσμου, πτωχευμένη και ξεφτιλισμένη, οικονομικό προτεκτοράτο, έτοιμο να αποτελέσει βιλαέτι του νέου Τουρκικού επεκτατισμού, χάριν των συμφερόντων των “προστατών” της.

Είδαμε, λοιπόν, πως δεν υπάρχει καμία ανάγκη, να περιμένουμε από τη Βουλή και την Κυβέρνηση να επιτρέψει την απόδοση Δικαιοσύνης.

Μπορούμε, έχουμε ήδη τη δύναμη, ως κυρίαρχος λαός, να κάνουμε μόνοι μας ένα “οιονεί Δημοψήφισμα” και με αυτό να πάρουμε τη Βουλή και την κυβέρνηση, ώστε να μπορέσουμε να νομοθετήσουμε αναλόγως, για να εγκαταστήσουμε τη Δημοκρατία και να απελευθερώσουμε τη Δικαιοσύνη, ώστε να επέλθει η Νέμεση στους ενόχους, όχι μόνο του εγκλήματος των Τεμπών, αλλά και όλων των άλλων που έχουν διαπραχθεί κατά τα τελευταία 15 χρόνια των Μνημονίων, τόσο στο κοινωνικό επίπεδο, όσο και στο Οικονομικό, αλλά και στα εθνικά θέματα.

Με μπροστάρη τη Μαρία Καρυστιανού και μία “Κυβέρνηση Εθνικής Εμπιστοσύνης”, έξω και πέρα από κάθε σχέση με το κομματικό κατεστημένο, η Ελληνική κοινωνία θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι και να βρει την περπατησιά της σ’ έναν κόσμο που αλλάζει και χρειάζεται σθένος και όχι υποτέλεια, για να σταθεί όπως της αξίζει, προικισμένη με όλα τα καλά του κόσμου, από τη Γαιοστρατηγική της θέση και τον μυθικό πολιτισμό της, μέχρι το κλίμα και τα δημιουργικά χαρακτηριστικά της φυλής μας.

Αλλιώς, θα συνεχίσουμε, ως κοινωνία, να ζούμε σκυφτοί εκεί που μας έχουν ρίξει οι “πολιτικές οικογένειες” που αντικατέστησαν τη Βασιλική καμαρίλα και οι κομματικές φατρίες που λεηλατούν αχόρταγα το Δημόσιο Πλούτο της Χώρας και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε φόρο αίματος στο Μινώταυρο του καθεστώτος, πότε στα Τέμπη, πότε στο Μάτι, πότε στις πυρκαγιές και πότε στις πλημμύρες που το καταστροφικό καθεστώς που κυβερνά τη Χώρα, είναι ανίκανο να προλάβει ή να αντιμετωπίσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Η “Κυβέρνηση Εθνικής Εμπιστοσύνης” θα αποτελείται από τους Έλληνες που αποτελούν εθνική εφεδρεία των αρίστων, που θα τους καλέσει η Μαρία Καρυστιανού, να αναλάβουν τα Υπουργία.

Αυτούς που έχουν αποδείξει την καθαρότητα και την αξία των θέσεων τους και το αδιάφθορο του χαρακτήρα τους με τη στάση τους, μένοντας έξω από το κομματικό πλιάτσικο κάθε χρώματος και απόχρωσης, όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια των καταστροφικών Μνημονίων.

Το μέλλον της Ελληνικής κοινωνίας, είναι στα χέρια της Μαρίας Καρυστιανού που ήδη έχουν αποδειχθεί άξια να βγάλουν την Ελληνική κοινωνία από τα σκοτάδια και να την οδηγήσουν στο φώς.

ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΗ του Ψυχολόγου Ιάκωβου Ιακωβίδη

ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΗ

Ἡ παροῦσα συγκυρία προσφέρει τήν μία καί ἀπόλυτη εὐκαιρία ἡ Ἑλλάδα καί ὁ Ἑλληνισμός νά ξεφύγουν ἀπό τήν πορεία πρός τόν γκρεμό ἄμεσα καί νά λύσουν κατά τό μέγιστο προβλήματα πού χρονίζουν.

Ἡ ἔλευση Τράμπ στήν ἐξουσία, ἡ ἄμεση προσέγγισή του μέ τούς Ρώσους καί ὁ ἀνηλεής πόλεμος πού ἔχει ἐξαπολύσει κατά τῶν εὐρωπαίων ἐχθρῶν του, γιατί ὡς ἐχθρούς τούς βλέπει, καθιστᾶ αὐτομάτως ὅσους θέλουν νά ἐναντιωθοῦν στήν ἀπερχόμενη καθεστηκυία τάξη (Δημοκρατικοί-wok-Νταβός) φίλους τῶν δύο ὑπερδυνάμεων! Ὁ ἐξαιρετικά σοβαρός κίνδυνος τῆς διεθνοῦς ἀπομόνωσης ἐάν κάποια κυβέρνηση μιλοῦσε ἤ ἐπραττε ἀντίθετα μέ τά ὅσα κέλευε ἡ τάξη αὐτή, ἀπέτρεπε κάθε σοβαρή κίνηση ἐναντίον:

• Τῆς πάταξης τῆς ἀθρώας λαθρομετανάστευσης καί τῆς ἀπολύτως ἀπάνθρωπης μεταχείρισης καί τῶν λαθρομεταναστῶν καί τῶν γηγενῶν.

• Τῆς προστασίας τῆς πραγματικῆς οἰκογένειας καί τῶν παιδιῶν

• Τῆς ποινικοποίησης τῆς σκέψης καί τῶν συναισθημάτων, πρᾶγμα τελείως ἀσύμβατο μέ κάθε δημοκρατική καί ἀνθρωποκεντρική νομική λογική

• Τῆς ἐμφανοῦς πλέον πρακτικῆς νά χρησιμοποιεῖται ἡ οἰκονομία μιᾶς χώρας καί ἡ δύναμή της ὡς μέσον γιά τήν ἀνέλιξη ἐπαγγελματιῶν

πολιτικῶν.

Αὐτός ὁ κίνδυνος δέν ὑπάρχει πιά! Ἀκριβῶς τό ἀντίθετο! Ἐάν μείνεις σέ αὐτά θά ἀπομονωθεῖς ἀπό τίς δύο μεγάλες δυνάμεις!

Στό ἐσωτερικό ὁ ἑλληνικός λαός ἔχει ἀπηυδήσει, στήν κυριολεξία. Δέν βγάζει ἄχνα. Ἔχει ὑποστεῖ τόσα δεινά πού εἶναι παραιτημένος, ὁ καθένας στή γωνιά του, φοβοῦμενος μή χάσει κι αὐτά πού τοῦ μείνανε. Στή χώρα ἔχουν μείνει μόνο οἱ συνταξιοῦχοι, οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, τά παιδιά καί οἱ φοιτητές μαζί μέ κάποιους πού τώρα ξεκινᾶν νά δουλεύουν, ἐνῶ ὁ πακτωλός ἀπό τήν παγκόσμια φοῦσκα ἔχει κάνει τά λεφτά νά τρέχουν ἀπ' τά πατζάκια τῶν (ἀρχι)λαμόγιων.

• Ἡ ἐξωφρενική ἀκρίβεια, ἡ ὁποία ἔχει γίνει τρόπος πλουτισμοῦ τῶν «δημοσίων» ταμείων σέ συνδυασμό μέ τούς χαμηλότερους μισθούς στήν Εὐρώπη

• ἡ λαθρομετανάστευση καί ἡ προστασία της

• ἡ ἀπόλυτη ἀπάθεια σέ πρωτοφανεῖς φυσικές καταστροφές (πλημμῦρες, πυρκαϊές)

• ἡ παραχώρηση σημαντικότατων ἑλληνικῶν δημοσίων ὑπηρεσιῶν μαζί μέ τά προσωπικά δεδομένα τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν σέ ξένους, ὅπως οἱ φορολογικές ἀρχές ὑπάχθηκαν στήν ΑΑΔΕ ἤ ἡ ἐπερχόμενη σύμβαση μέ Ἰσραηλινούς γιά κάμερες μέ ἀναγνώριση προσώπου σέ ὅλη τήν Ἀττική ἤ ἡ ἀνάθεση γιά τίς νέες ταυτότητες στήν Palantir

• ἡ ἐμπλοκή χωρίς κανέναν λόγο στόν πολέμο τῆς Οὐκρανίας ὄντας τάχα «στήν σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας» πού μᾶς ἔφερε στους χαμένους (καί ξεφτιλισμένους) τῆς ὑπόθεσης καί χάλασε μέ τό «ἔτσι θέλω» τίς σχέσεις μας μέ τούς Ρώσσους

• οἱ τεμενάδες καί τά «τάτσι μίτσι κότσι» μέ τούς Τούρκους ἀγάδες τῆς κακιᾶς ὥρας, οἱ ὁποῖοι ἐξοπλίζονται σάν ἀστακοί μέ δική τους πολεμική βιομηχανία, κυρίεψαν τήν Συρία καί προσπαθοῦν να κλείσουν τήν θάλασσα στά νοτιοανατολικά, ἐνῶ ἐμεῖς κάνουμε παρελάσεις καί γάμους ὁμοφυλοφίλων,

δέν ὁδηγοῦν παρά σέ ἕνα συμπέρασμα: Αὐτήν τήν στιγμή ἡ κυβέρνηση χρησιμοποιεῖ τήν ὲλληνική οίκονομία καί τίς ἐν γένει κρατικές δομές γιά να ξεζουμίζει τούς Ἕλληνες οὐτωσώστε νά ἐπληρώνονται παράλογες ἀπαιτήσεις καί τά μέλη της νά εἶναι ἀρεστά στούς διεθνεῖς κύκλους. Εἶναι μία κυβέρνηση πού ἔχει στραφεῖ κατά τῶν πολιτῶν της. Χρησιμοποιεῖ τούς πολίτες καί τήν χώρα πρός ἴδιον ὄφελος τῶν μελῶν της. Τό ἴδιο καί ὑπόλοιποι τῆς Ε.Ε. μέ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις. Τό ἴδιο καί οἱ Δημοκρατικοί στήν Ἀμερική.

Ὃλα αὐτά καί πολλά ἄλλα βράζουν, καιρό τώρα, μέσα στή κολλώδη σούπα τῆς διαφθορᾶς πού κοχλάζει ὑπόκωφα, χτίζοντας πίεση. Καί στήν χύτρα ἦρθε νά μπεῖ καί νά κλείσει τό καπάκι πού λέγεται «Τέμπη».

Δέ φτάνει πού ἡ ἐντελῶς ἀπίστευτη ἀνευθυνότητα, ἀπάθεια καί ἀνικανότητα ἔφεραν δυό τραῖνα νά συγκρουστοῦν μετωπικά σκοτώνοντας τόσους ἀνθρώπους, ἀλλά σύσσωμος ὁ κρατικός μηχανισμός δείχνει σά νά λέει ψέματα γιά κάτι τόσο σοβαρό! Δείχνει νά δρᾶ σάν ἐγκληματική ὀργάνωση πού ἐκμεταλλευόμενη τήν ἰσχύ της προσπαθεῖ νά καλύψει τά ἴχνη τοῦ ἐγκλήματος. Καί μάλιστα μέ ὀφθαλμοφανή τρόπο!

Τώρα,

θές τό πόσοι νέοι καί νέες χαθῆκαν στό ἄνθος τῆς ἡλικίας τους ἄδικα τῶν ἀδίκων καί μέ φρικτό τρόπο;

θές ἡ ἀνατριχίλα ἀπό τίς φωνές τῶν θυμάτων πού φτάσαν στ' αὐτιά μας;

θές ἡ ἀγανάκτηση ἀπό τό θρᾶσος καί τόν κυνισμό τῶν ὑπευθύνων;

θές ἡ κραυγή γιά συμπαράσταση ἀπό τούς χαροκαμένους καί ἀπελπισμένους συγγενεῖς;

θές ἡ συγκίνηση ἀπό ὅσα ἐξιστοροῦν οἱ διασωθέντες;

θές ἡ σκέψη ὅτι ὁ καθένας ἀπό μᾶς θά μποροῦσε νά εἶναι σέ ἐκεῖνο τό τραῖνο;

θές καί τί δέ θές, κινητοποιήθηκε ΟΛΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. Χωρίς καμμία πολιτική καί κομματική ταυτότητα καί τοποθέτηση. Ὁ καθένας γιά τήν συνείδησή του καί ὅλοι γιά τήν συλλογική συνείδηση.

Καί τί ἔγινε; Ἡ κυβέρνηση φοβήθηκε! Καί αὐτό ἔγινε ἀμέσως ἀντιληπτό ἀπό τόν λαό πού μύρισε τόν φόβο καί θεωρεῖ ὅτι φοβοῦνται ὅσοι εἶναι ἔνοχοι! Κι ἔτσι τώρα ἑτοιμάζεται τό δεύτερο συλλαλητήριο τό ὁποῖο θά εἶναι συντριπτικό.

Ὁ Πρωθυπουργός μέ λίγη πίεση ἀκόμα θά καταφύγει σέ ἐκλογές. Ποντάρει στό ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλο κόμμα νά τόν κερδίσει καί ἔτσι θά ξαναεκλεγεῖ καί θά συνεχίσει.

Ἐδῶ ὑπάρχει κάτι ἀκόμα. Οἱ συγγενεῖς τῶν θυμάτων ἔχουν διαπιστώσει ὅτι ἡ ὑπόθεση προσκρούει πάνω στό ἀδιαπέραστο νομικό καί γραφειοκρατικό πλέγμα πού ἔχει στηθεῖ καί ὑπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα ἡ ὑπόθεση νά μήν δικαστεῖ σωστά, ἐνῶ ἡ ὕπαρξη καί μόνο τοῦ ἐν λόγω πλέγματος εἶναι ὕποπτη καί σημαίνει ὅτι τό πρόβλημα εἶναι πολιτικό. Αὐτό δείχνει νά τούς ἐξωθεῖ σέ πολιτική δράση, ἀκόμα κι ἄν εἶναι τό τελευταῖο πού θά ἤθελαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί μέσα στό ἀπερίγραπτο πένθος που βιώνουν .

Ἡ διεθνής καί ἐγχώρια συγκυρία εἶναι μοναδική γιά τό ξέσπασμα μιᾶς «ἐπανάστασης» πού θά φέρει τά πάνω κάτω καί θά σώσει τήν χώρα.

Ἡ ἔλευση μιᾶς ὁμάδας ἔμπιστων ἀνθρώπων ἡ ὁποῖοι μέ τήν ὑποστήριξη ἀλλά καί ὑπό τόν ἔλεγχο τῆς πλειοψηφίας θά ἔρθουν στήν ἐξουσία καί θά ἀναλάβουν νά μετασχηματίσουν ἐκ βάθρων οἰκονομία καί κοινωνία καθώς καί νά θεμελιώσουν μιά ἀδιαπέραστη δημοκρατία.

Τώρα εἶναι ἡ στιγμή νά πᾶμε στόν Τράμπ (καί στόν Πούτιν) καί νά τοῦ ποῦμε βγᾶλε τούς ὑδρογονάνθρακες (καί ὄχι μόνο) κι ἔλα νά μοιραστοῦμε κέρδη· καί ἔχοντας ἀγαστή συνεργασία μαζί του(ς) στίς θάλασσές μας (καί ὅπου ἀλλοῦ), καί μέ τούς Τούρκους τελειώνουμε καί οἰκονομικά ξεμπερδεύουμε!

Ἐάν τώρα ὄντως οἱ Ἀμερικανοί ἀποχωρήσουν ἀπό Ἀλβανία, Σκόπια, καί λοιπά Βαλκάνια καί Ἀνατολική Εὐρώπη ὅπως λένε, ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά τελειώσουμε καί τά ἐθνικά θέματα μαζί μέ τήν λαθρομετανάστευση.

Ἐκτός αὐτοῦ, ἄν ξεκινήσουμε νά κοντράρουμε τούς Εὐρωπαίους ἐκπρόσωπους τῆς (πρώην) καθεστηκυίας τάξης, πού εἶναι καί δικοί μας ἐχθροί, καί ἀρχίσουμε νά εἴμαστε, ὡς ὀφείλουμε, ἐνοχλητικοί στίς σύγχρονες Βερσαλλίες, τίς Βρυξέλλες, θά μᾶς χρυσώσουν· κι ἄν εἴμαστε ἔξυπνοι, μέ σχετική εὐκολία θά μπορέσουμε νά ξεγλιστρίσουμε ἀπ' τήν ὀλέθρια μέγγενη τοῦ Εὐρώ καί τῆς νομισματικῆς ἐξάρτησης. Ἐμεῖς μποροῦμε νά ξεκινήσουμε, λοιπόν, τό ἐπερχόμενο ξήλωμα αὐτῆς τῆς ἄθλιας δικτατορίας που λέγεται Ε.Ε. καί Εὐρωζώνη, μέ τί πλάτες Τράμπ καί Πούτιν πού θά τρίβουν τά χέρια τους μέ γέλια μέχρι τ' αὐτιά! Τέτοιες ὑπηρεσίες μποροῦμε νά παρέχουμε, μέ τό ἀζημίωτο βέβαια!

Ὁ ὁλοκληρωτισμός τῆς πιό ὁλοκληρωτικῆς κυβέρνησης ἀπό τήν έποχή τῆς χούντας θά συνεχίζει νά ἐντείνεται κυρίως μέ ἀναίδεια, παιδαριώδη προπαγάνδα πού ἀπευθύνεται σέ ἀφελεῖς καί, φυσικά, μέ ἐκφοβισμό.

Στίς συγκεντρώσεις τῆς 28/2 τό πιθανότερο εἶναι νά ἐμφανιστοῦν οἱ «ἀναρχικοί» καί νά γίνουν ἐπεισόδια. Αὐτό σημαίνει ὅτι τό κράτος φοβᾶται. Καί φοβᾶται πολύ. Ἀφῆστε τους νά χτυπιοῦνται. Ἡ ὅποια μάχη δέν θά κερδηθεῖ στό Σύνταγμα. Ὅσο κι ἄν φαίνεται ὀξύμωρο, θά πρέπει νά κερδηθεῖ καί θά κερδηθεῖ στίς ἐκλογές. Τά γύρω γύρω κόμματα, κομματάκια εἶναι, κομματάκια θά πάρουν ἀπό τό ἐκλογικό σῶμα. Κι αὐτό γιατί δέν μποροῦν νά ἀλλάξουν τήν κατάσταση καί δέν ἐμπνέουν ἐμπιστοσύνη γιά κάτι τόσο μεγάλο.

Χρειάζεται κάτι μαζικό καί σαρωτικό, κάτι πού δέν θά μπορεῖ νά ἀνακοπεῖ ἀπό κανένα συμφέρον. Φυσικά καί δέν μπορεῖ παρά στό βάθος νά φαίνεται ἡ ἄμεση δημοκρατία ὡς ἡ μόνη λύση γιά γρήγορες, ἀκριβεῖς καί ὑπεύθυνες ἀποφάσεις καί διαυγεῖς διαδικασίες, ἀλλά καί σταθερότητα.

Μόνον ἔτσι θά μπορέσει νά ἀποδοθεῖ δικαιοσύνη γιά τά Τέμπη, τῶν ὁποίων ἡ ὑπόθεση προσκρούει ἐκεῖ ὅπου προσκρούουν καί οἱ λύσεις γιά ὅλα μας τά προβλήματα ὡς χώρα. Ἐάν θέλουμε τήν δικαίωση τῆς μνήμης τῶν θυμάτων, θά πρέπει καί μεῖς νά κάνουμε τό παράδοξο. Νά ἑνωθοῦμε καί νά ἐμπιστευτοῦμε ὁ ἕνας/ἡ μία τόν ἄλλον/τήν ἄλλην.

Αὐτή εἶναι ἡ στιγμή νά ἑνωθοῦμε καί νά συμπορευτοῦμε καί μέ τίς δύο ὑπερδυνάμεις σέ ἕνα παγκόσμιο σκηνικό πού ἀλλάζει ἐκ βάθρων, ἀνατρέπει ὅ,τι ξέραμε ἀπό τό 1945 καί μᾶς προσφέρει κι ἐμάς τήν εὐκαιρία νά ἀνατρέψουμε ταχύτατα τήν ἐξαιρετικά δυσμενή θέση στήν ὁποία ἔχουμε περιέλθει, μετατρέποντας τά καθοριστικά μειονεκτήματά μας σέ αἰφνιδιαστικά πλεονεκτήματα.

Χρειάζεται νά ἐμπιστευτοῦμε ἀλλήλους καί νά διοχετεύσουμε τήν ἐφευρετικότητά μας σ' αὐτόν τόν κοινό σκοπό.

Ἡ πρώτη εὐκαιρία νά ἀποφύγουμε τήν ὑποδούλωση χάθηκε στό Σύνταγμα το 2010. Ἡ δεύτερη, γιά νά ἀπελευθερωθοῦμε, τό 2018 μέ τά συλλαλητήρια γιά τή Μακεδονία. Ἡ τρίτη, γιά νά ἐπιζήσουμε, εἶναι τώρα καί εἶναι ἡ φαρμακερή. Διότι ἀντιμετωπίζουμε ὑπαρξιακή ἀπειλή. Σάν ἐκείνη πού ἀντιμετώπισαν μέ τόσο φρικτές συνέπειες οἱ τραγικοί ἐπιβάτες ἐκείνης τῆς ἁμαξοστοιχίας.

Ἰάκωβος Ἰακωβίδης

Ψυχολόγος

ΤΕΜΠΗ – Plan B’

 

 

 

ΤΕΜΠΗ – Plan B’

Όθων Ιακωβίδης  (3/ΙΙ/2025)

 

Ο όγκος και η γενικευμένη λαϊκή συμμετοχή στα εκπληκτικά συλλαλητήρια της 26^ης Ιαν. 2025, που ξεσήκωσαν την Ελληνική κοινωνία, εξ αιτίας του εγκλήματος των Τεμπών και των προκλητικών ενεργειών της κυβέρνησης για τη συγκάλυψη των ενόχων του εγκλήματος,  έχουν δημιουργήσει ένα ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΚΑΘΌΡΙΣΤΗΣ ΈΚΒΑΣΗΣ.

Και είναι ακαθόριστη η πολιτική του έκβαση, διότι δεν έχει γίνει σαφής η στόχευσή του, αν δηλαδή, είναι ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΡΥΡΙΑΣ ή είναι ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

·        ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, είναι ένα Κίνημα, με το οποίο ο λαός εκδηλώνει τη διαμαρτυρία του και την αντίθεση του προς κάποιες αποφάσεις ή πράξεις της κυβέρνησης ή του Πολιτικού Συστήματος.

Η ένταση της διαμαρτυρίας, ποικίλλει. Μπορεί να είναι μία πορεία, μία συγκέντρωση υπογραφών σε ένα ανεπίσημο ψήφισμα, ένα συλλαλητήριο (μικρό ή μεγάλο ή και τεράστιο) ή μία απεργία.

·        ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, είναι ένα Κίνημα, με το οποίο ο λαός οργανώνεται για να ανατρέψει, Συνταγματικά, την Κυβέρνηση, προκειμένου το Κίνημα, να αναλάβει ΝΟΜΙΜΑ τη διακυβέρνηση της Χώρας.

Αν το  ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, οργανώνεται για να ανατρέψει ΒΙΑΙΩΣ την Κυβέρνηση, τότε είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ, που είναι αντισυνταγματική, δηλαδή παράνομη, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό.

 

Σημειώνεται, ότι:

·        Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, το περισσότερο που μπορεί να πετύχει, (και αυτό, μόνον αν κατορθώσει να προκαλέσει μία ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ) είναι να υποχρεώσει την Κυβέρνηση να πάει σε  πρόωρες εκλογές, τις οποίες δεν αποκλείεται να κερδίσει το, προ ολίγου, κυβερνών κόμμα.

·        Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, αν κατορθώσει να συσπειρώσει τον ανάλογο όγκο υποστηρικτών του, καθίσταται Κυβέρνηση της Χώρας, με όλες τις εξουσίες στη διάθεση του, για την πραγματοποίηση των αποφάσεων του.

Στην Ελλάδα, από το 2010 που η Χώρα, με τα Μνημόνια,  παράδωσε την Ανεξαρτησία της σε εξωχώριες Οικονομικές δυνάμεις και, έκτοτε, κυβερνιέται ως Προτεκτοράτο, σύμφωνα με τα συμφέροντα αυτών των δυνάμεων, υπήρξαν  ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΙ ΞΕΣΗΚΩΜΟΙ.

·        Ο πρώτος ήταν το 2010-2011, με το «Κίνημα των Αγανακτισμένων» που προκλήθηκε από την πτώχευση και την οικονομική υποδούλωση της Χώρας.

Ο ξεσηκωμός εκείνος,  εξαερώθηκε με τη διενέργεια των εκλογών του 2012, διότι  η ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη, ως ο μεγάλος εκφραστής του, έμεινε  ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και δεν  μετεξελίχθηκε σε  ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ το οποίο  υποδούλωσε τη Χώρα, προκειμένου να σωθούν οι Γερμανικές και Γαλλικές Τράπεζες.

 

·        Ο δεύτερος λαϊκός ξεσηκωμός ήταν το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 3,5 %, έγινε κυβέρνηση, καθώς καπέλωσε και απορρόφησε το Κίνημα οργής και απελπισίας του λαού από την προδοτική πτώχευση του που, από το 2010 έως το 2015 την υποστήριξαν ΠΑΣΟΚ & ΝΔ.

 Ο ξεσηκωμός εκείνος,  εξαερώθηκε, διότι ΔΕΝ  ΜΕΤΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΣΕ ΛΑΪΚΟ ΦΟΡΕΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, αλλά απορροφήθηκε από ένα κόμμα, το ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάζονταν σαν το αντίπαλο δέος της τότε κυβέρνησης  ΝΔ/ΠΑΣΟΚ.

Αυτό, το ότι ο ξεσηκωμένος λαός δεν κατάλαβε την παγίδα της προσχώρησης του σε κόμμα και δεν επιχείρησε την κατάκτηση της εξουσίας ως αυτοτελές ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, έδωσε τη δυνατότητα στο καθεστώς της κομματοκρατούμενης Ολιγαρχίας που κυβερνά τη Χώρα μας, να σωθεί,  ως ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη φορά.

Το αποτέλεσμα της λανθασμένης στόχευσης του ξεσηκωμού εκείνου, ήταν η προδοσία κάθε  Δημοκρατικής έννοιας, όταν,  το πολιτικό κατεστημένο, ανέτρεψε πραξικοπηματικά  την ετυμηγορία του λαού  (62% ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ) με πρωτοπαλλήκαρο του προδοτικού πραξικοπήματος, τον Συριζαίο πρωθυπουργό Τσίπρα.  

 

·        Ο τρίτος λαϊκός ξεσηκωμός (που είχα την τύχη να είμαι ο εμπνευστής του)  ήταν το 2018, όταν ο λαός, με ένα κύμα κομματικά ακηδεμόνευτων συλλαλητηρίων πρωτοφανούς όγκου, που συντάραξε τη Χώρα καθ΄όλη τη διάρκεια του 2018, απαίτησε από την εθνοφοβική κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) να μην παραδώσει Ελληνική/Μακεδονική ταυτότητα, ιστορία και γλώσσα στους Σκοπιανούς, επειδή το απαιτούσε το ΝΑΤΟ, οι  ΗΠΑ και  η Γερμανία.

Ο ξεσηκωμός εκείνος,  εξαερώθηκε με τη διενέργεια των εκλογών του 2019, διότι παρέμεινε ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και (παρ’όλο που οι πρωτεργάτες της οργάνωσης εκείνων των συλλαλητηρίων -  ο Μιχάλης Πατσίκας κι εγώ -  το επιχειρήσαμε) δεν  μετεξελίχθηκε σε ΚΙΝΗΜΑ  ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, με αποτέλεσμα, το πέρασμα της σκυτάλης της προδοσίας, από τον «Αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ στη «Δεξιά» ΝΔ, που συνεχίζει το δόγμα της πλήρους (άνευ όρων) εξάρτησης  στην εξωτερική πολιτική.

 

Τώρα, έχουμε πάλι μπροστά μας έναν, εξ ίσου μεγάλο, λαϊκό ξεσηκωμό, εξ αιτίας του εγκλήματος των Τεμπών και των προκλητικών ενεργειών της κυβέρνησης για τη συγκάλυψη των ενόχων του συγκεκριμένου εγκλήματος.

Η κοινή εξέλιξη των τριών προηγούμενων λαϊκών ξεσηκωμών, μας διδάσκει πως και αυτός,  θα έχει την ίδια ακριβώς τύχη, δηλαδή θα εξαερωθεί, αν ακολουθήσει τα ίδια βήματα που ακολούθησαν οι προηγούμενοι τρεις.

Αν, δηλαδή, ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΙΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και δεν μετεξελιχθεί σε ΚΙΝΗΜΑ  ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

Φυσικός ηγέτης αυτού του Κινήματος, είναι, βέβαια, η Μαρία Καρυστιανού, η οποία πρέπει να αποφασίσει τον χαρακτήρα του Κινήματος που αυτή, με την αγέρωχη  και ηρωική στάση της, δημιούργησε.

Αν, η ΜΚ, για οποιονδήποτε λόγο, το μόνο που θέλει να πετύχει το Κίνημα αυτό, είναι η δικαστική καταδίκη του τ. Υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή και, ενδεχομένως και του Κυριάκου Μητσοτάκη και δεν την ενδιαφέρει το αν θα συνεχίσει να υπάρχει ο μηχανισμός που γεννά Υπουργούς και πρωθυπουργούς εγκληματίες, που θα σκοτώνουν ατιμώρητα τα παιδιά του λαού, ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, έχουμε χρέος να κάνουμε κάτι, να οργανώσουμε ένα Plan B’,  για να πετύχουμε αυτή την ανατροπή.

Το τι μπορούμε να κάνουμε, θα πρέπει να το βρούμε μεταξύ μας.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…

 

 

 

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΩΝ «ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ»

 

 

 

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΩΝ  ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΩΝ «ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ»

Όθων Ιακωβίδης

(1/ΙΙ/2025)

 

ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ!

Σ’ αυτή την επιθανάτια  έκκληση των μοιραίων ταξιδιωτών του τρένου, εκείνη την αποτρόπαια νύχτα της 28/2/23,  δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί κανένας. 

Παγιδευμένοι μεταξύ της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ (που καθυστερεί επί χρόνια την εκτέλεση της Σύμβασης 717 για την Ασφάλεια των σιδηροδρόμων) και του ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (που έβαλε τον ανίκανο «Σταθμάρχη/Χάρο» να διαφεντεύει το πέρασμα στον Άδη) τα αδέρφια μας έγιναν ακόμη μία δόση του φόρου αίματος που πληρώνει ο Ελληνικός λαός στον Μινώταυρο της κομματοκρατούμενης Ολιγαρχίας που παρουσιάζεται ως Δημοκρατία, όχι μόνο για να λεηλατεί την Ελληνική κοινωνία, αλλά και για να θυσιάζει τα παιδιά της, όποτε λάχει, ατιμώρητα.

Η πολιτική καταδίκη της κυβέρνησης και η ποινική καταδίκη του πολιτικού προσωπικού της, είναι αυτονόητες, αλλά δεν μπορεί να είναι το κυρίως ζητούμενο.

Κανένας Έλληνας δεν πιστεύει πως η ενδεχόμενη ποινική καταδίκη, ακόμη και η φυλάκιση του Κώστα Καραμανλή, ή η αντικατάσταση της ΝΔ και του Μητσοτάκη στην Κυβέρνηση,  με έναν από τους αντιπολιτευόμενους κομματαρχηγούς και το κόμμα του, αποτελεί διέξοδο, στα μεγάλα  αδιέξοδα που έχει οδηγηθεί η Χώρα από πράξεις ή παραλήψεις πράξεων,  όλων  των κομμάτων (δεξιόστροφων και αριστερόστροφων) κατ’ αναλογία με τη συμμετοχή καθενός τους στη διακυβέρνηση της Χώρας, τα τελευταία 20-25 χρόνια.

Αλήθεια, πιστεύει πραγματικά κάποιος Έλληνας, πως μπορεί να ορθοποδήσει η Ελλάδα από το υπαρξιακό της πρόβλημα, με την ηγεσία του  Ανδρουλάκη ή του Φάμελου, του Κουτσούμπα ή του Βελόπουλου, του Νατσιού ή της Κωσταντοπούλου,  της Λατινοπούλου ή του Κασελάκη, του Βαρουφάκη και οποιουδήποτε άλλου από τις δεκάδες που προσπαθούν να μπουν στη Βουλή;

Η πεποίθηση του λαού ότι, όλοι αυτοί οι «Ιζνογκούντ» (που ο καθένας τους διακηρύσσει πως θέλει να γίνει Βεζύρης στη θέση του Βεζύρη) θεωρούνται από τον λαό ανίκανοι να κυβερνήσουν επιτυχώς τη Χώρα, πιστοποιήθηκε στις τελευταίες Ευρωεκλογές με την εκτίναξη των «απεχόντων» από αυτές πολιτών, στο πρωτοφανές 62%, που επιτρέπει σε μία μειοψηφία του 12% του συνόλου του λαού, να κυβερνά και μάλιστα αλαζονικά, ως Μοναρχία Βεζύρη, αποφασίζοντας και διατάσσοντας οτιδήποτε αυτός θεωρεί σκόπιμο, σύμφωνα με τα συμφέροντα του που, συνήθως, είναι αντίθετα με τα συμφέροντα του λαού, καθώς διαπλέκονται με τα συμφέροντα της Οικονομικής Ολιγαρχίας, τόσο της τοπικής, όσο και της διεθνούς.

Όμως, αν κανένας απ’ όλους αυτούς και τα κόμματα τους, δεν είναι ικανός να κυβερνήσει τη Χώρα (παρ’ όλο που κάποιοι εξ αυτών είναι ικανοί να προσφέρουν σημαντικά σε διάφορους τομείς της Διοίκησης) τίθεται βαρύγδουπα το ερώτημα: τότε ποιος θα την κυβερνήσει;

Και, μπροστά στο ερώτημα αυτό, κανένας δεν σκέφτεται δημοκρατικά, ώστε να βροντοφωνάξει: Ο ΛΑΟΣ! Αυτός θα κυβερνήσει τη Χώρα. Αυτός, ως κυρίαρχος της Χώρας (όπως τον θέλει και το πρώτο και θεμελιώδες άρθρο του Συντάγματος) θα αποφασίσει για τη λύση του υπαρξιακού προβλήματος της Χώρας και θα επιλέξει τη διέξοδο σε κάθε αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει η Ολιγαρχία που παρουσιάζεται ως Δημοκρατία, ενώ στην πράξη, λειτουργεί ως εκλόγιμη Μοναρχία.

Είναι καιρός, λοιπόν, να αποκαταστήσουμε στη Χώρα μας τη Δημοκρατία. Κι αυτό, για πολύ πρακτικούς λόγους. Διότι το χάλι του  Κράτους μας, δημιουργήθηκε εξ αιτίας του ότι, τις αποφάσεις για τη ζωή και την πορεία του, αφήσαμε (εμείς, ο κυρίαρχος λαός) να τις παίρνει ο κάθε Κούλης, Αλέξης, Φούφοτος, σαν η Χώρα να ήταν τσιφλίκι του, ενώ έπρεπε όλοι αυτοί να εκτελούσαν τη δική μας, τη λαϊκή, βούληση, διότι αυτό είναι η Δημοκρατία.

Επιτρέψαμε στην Ολιγαρχία να περάσει το ψέμα της, ότι είναι Δημοκρατία και έτσι να μας κοιμίζει για να λεηλατεί ασύδοτα και ατιμώρητα την πιο προικισμένη Χώρα του κόσμου, που την κατάντησε φτωχιά, αδύναμη και ξευτιλισμένη, χωρίς περηφάνεια για το παρόν της, χωρίς αισιοδοξία για το μέλλον της, χωρίς νεολαία για τη συνέχιση της δημογραφίας της, χωρίς ηθικό υπεράσπισης του κράτους μας.  Η Ολιγαρχία αυτή, κυβερνώντας πότε δεξιόστροφα και πότε αριστερόστροφα, κατάντησε τους πολίτες,  ιδιώτες/idiots που ζουν μόνο για την κατανάλωση της δοτής χυδαιότητας που τη διαφημίζει νυχθημερόν η ανηλεής προπαγάνδα του καθεστώτος. Αυτή έχει καταντήσει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, σύγχρονους  Συβαρίτες που σιχαίνονται τον εαυτό τους, έτοιμοι να υποδουλωθούν συνειδητά, αρκεί να μπορούν να  καταναλώνουν… και λέω «να υποδουλωθούν συνειδητά», διότι είναι ήδη υπόδουλοι (στα συμφέροντα της Ολιγαρχίας) αλλά, οι περισσότεροι,  δεν το έχουν αντιληφθεί και συνειδητοποιήσει,  ακόμη…

 

Το έγκλημα των Τεμπών και η κυβερνητική διαχείριση της συγκάλυψης των ενόχων,  σε συνδυασμό με την αγέρωση και ηρωική στάση της χαροκαμένης μάνας Μαρίας Καρυστιανού, που στάθηκε όρθια απέναντι στην Πρωθιέρεια της Ολιγαρχίας, κυβέρνηση,  αποκάλυψε τις αλήθειες αυτές στο ασυνείδητο της κοινωνίας, με αποτέλεσμα αυτό τον μεγαλειώδη ξεσηκωμό  του Ελληνικού λαού, που συντάραξε όλη την Οικουμένη.

 

«Δεν έχω Οξυγόνο» ήταν τα τελευταία λόγια των παιδιών που  θυσιάστηκαν ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, που γεννά και θρέφει Η  ΔΙΑΠΛΟΚΗ της πολιτικής με την Οικονομική Ολιγαρχία.

«Δεν έχω Οξυγόνο» φωνάζει εδώ και  χρόνια η Ελλάδα, με παραδομένη την Οικονομία της σε ξένα χέρια, αντιθέτων (προς τα δικά της) συμφερόντων.

Αν δεν ανοίξουμε τη στρόφιγγα του οξυγόνου, που διοχετεύει στην κοινωνία η Δικαιοσύνη, αν δεν κάνουμε ΕΓΚΑΙΡΩΣ  κάτι για να απελευθερώσουμε τη Δικαιοσύνη από τα δεσμά τής εξάρτησης της από την καταστροφική Ολιγαρχία,  θα χαθεί οριστικά και αμετάκλητα το μέλλον μας.

 

Η εμφάνιση της οργισμένης λαϊκής απαίτησης για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, που είναι ταυτόσημη με τη απαίτηση για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, η οποία  προϋποθέτει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, έρχεται τη χρονική στιγμή που η κομματοκρατούμενη Ολιγαρχία παραπαίει κάτω από το βάρος των μεγάλων εγκλημάτων της των τελευταίων 20-25  χρόνων, που έχουν οδηγήσει τη Χώρα σε ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Η αιτία που δημιούργησε το πρόβλημα, δεν βρίσκεται ούτε στην Δεξιόστροφη ούτε στην Αριστερόστροφη πολιτική που ακολούθησε η Χώρα , αυτά τα χρόνια.

Η αιτία, βρίσκεται στο ότι η Χώρα, αυτά τα χρόνια, κυβερνήθηκε με αποφάσεις και πολιτικές που δεν τις αποφάσισε ο λαός, αλλά μία αδυσώπητη Ολιγαρχία, Πολιτική και Οικονομική, που νοιάστηκε και εξασφάλισε μόνο τα δικά της συμφέροντα, λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα συμφέροντα της κοινωνίας.

 

Αυτό είναι που πρέπει να αντιστραφεί.

Και την αντιστροφή αυτή, μπορεί να την επιβάλλει, μόνο ένας λαός σαν κι αυτόν που εμφανίστηκε στις πλατείες όλης της Χώρας, στα συλλαλητήρια της Κυριακής 26/1/25, με σύνθημα: ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ.

Μεγάλος σε όγκο, αχρωμάτιστος κομματικά, αποφασισμένος να εξοστρακίσει την Ολιγαρχία, ώστε να μπορέσει να επιβάλλει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , για να απελευθερώσει τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ από τα δεσμά που της έχει επιβάλλει η Ολιγαρχία, ώστε να αποκατασταθεί η ΙΣΟΝΟΜΙΑ, χωρίς την οποία δεν νοείται ύπαρξη δημοκρατικής κοινωνίας.

 

Μ ε τα πανελλαδικά συλλαλητήρια της 26/1/25, φαίνεται πως «το νερό μπήκε στο αυλάκι» και  ήδη έχει γεννηθεί  το «ποτάμι που ποτέ δεν γυρίζει πίσω».

Ο «Σύλλογος ΤΕΜΠΗ 2023» και η  ηρωική μάνα Μαρία Καρυστιανού που με τον χαρακτήρα και τη στάση της δημιούργησε τον ιστορικό αυτό λαϊκό ξεσηκωμό, καλείται αφ’ ενός να διαφυλάξει   ΤΟ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ώστε να μην επιτρέψει να  διαμελιστεί με το κομματικό πλιάτσικο της δυναμικής του, που θα επιχειρηθεί και αφ’ ετέρου καλείται να οδηγήσει το Κίνημα στη Νίκη, δηλαδή στον εξοστρακισμό της ύπουλης και  σάπιας Ολιγαρχίας από τα κέντρα λήψης αποφάσεων (Βουλή και Κυβέρνηση) ώστε να αποκατασταθεί η Δημοκρατία, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει ελεύθερη και ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη, ώστε να επέλθει η Νέμεση, όχι μόνο για το φριχτό έγκλημα των Τεμπών, αλλά για όλα όσα διέπραξε η καταστροφική και αποτρόπαια Ολιγαρχία, τα τελευταία χρόνια.

 

Όλοι όσοι, εδώ και χρόνια, αγωνιζόμαστε γι’ αυτό τον σκοπό,  είμαστε στο πλευρό του Συλλόγου και της Μαρίας Καρυστιανού, για κάθε βοήθεια που τυχόν χρειαστεί.